Þjóðólfur - 23.03.1906, Blaðsíða 1
58. árg.
Reykjavík, föstudaginn 23. marz 19 06
M 12.
Verzi. EDINBORGíReykjavík
hefur með s/s „Hólar" fengið allmiklar birgðir af nauðsynjavörum og ýmsu,
er til útgerðar heyrlr. Einnig ávexti í dósum, mjög margar tegundir.
Allskonar brauð Allskonar kryddvörur
Énnfremur ávexti svo sem epli, appelsínur, bananas, vín—
ber, sítrónur O. fl. — Svínslæri reykt eru komin aptur, þau eru
bezt og ódýrust í
Edinborg.
Klæðskeraverzlunin
,Liverpoor.
Nýkomið mjög mikið úrval af Ijómandi fallegum vestisetn-
um, úrval af fataefnum, dæmalaust úrval af höfuðfatnaði. Alls-
konar tilbúinn fatnaður, hálslín, slipsi & slaufur; ágætar »galochier*
og m. m. fleira.
Ætíð nægar birgðir af Vinum, 01i og óáfeng-
um drykkjum í Vín & 01kjaliaranum
að ,lngólfshvoli‘.
Útlendar fréttir.
Kanpmannahöfn 14. marz.
Frakkland. Ráðaneytið Rouvier fallið.
Þessi frétt kom eins og þruma úr heið-
skfru lopti yfir alla, svo óvænt kom hún
og skyndilega. Það er kunnugt, að ráða-
neytisforseti Rouvier hefur stjórnað mál
efnum Frakklands með hinni mestu snild
og stjórnkænsku þann stutta tíma, sem
hann hefur setið að völdum. En nú
er hann sem sagt fallinn. Þetta at-
vikaðist á þann hátt 7. marz, að Plichou
þingm. gerði fyrirspurn til stjórnarinnar
útaf blóðsúthellingurn þeim og róstum, er
sama dag urðu við skrásetning yfir innan
stokksmuni í kirkju í/jBoeschépe. Utaf
þessari fyrirspurn spunnust alllangar um-
ræður. Dubief innanrfkisráðgjafi reyndi
að afsaka stjórnina og kvað nauðsynlegt
að gera skrá yfir kirkjumunina og fullyrti
að framvegis mundi verða tekið svo vægi-
lega í þetta sem unnt væri. Peret koin
þá fram með tillögu um, að stjórninni væri
gefin traustsyfirlýsing útaf þessu rnáli, en
tillaga þessi var feld með 267 atkv. gegn
234 atk.
Strax eptir þessa atkvæðagreiðslu geklt
Rouvier og hinir aðrir ráðgjafar út úr
þingsalnum. Hann sendi þegar umsókn
um lausn frá stöðu sinni til Falliéres for-
seta, er nauðugur viljugur varð að sam-
þykkja hana.
Þessa síðustu daga hefur P’alliéres gert
ýmsar tilraunir til að mynda sér nýtt
ráðaneyti og er nú fullyrt, að Sarrien ver )i
ráðaneytisforseti og að Bourgeois og
Poincaré muni fá sæti í því.
q. marz kviknaði í gasi í kolanámimt
við Courriere í nánd við Itorgina Lens á
Frakkl. Það voru um 1800 verkamenn
við vinnu í námumim, og mistu 1193
þeirra lífið. Þetta stórkostlega og voða-
lega slys hefur vakið mikla hluttekningu
um allan heim. Stjórn Frakklands hefur
þegar veitt V* milj. franka til bjálpar hin-
um nauðstöddu.
Hinn nafnkunni þýzki stjórnmálamaður
Eugen Richter, er látinn, 68 ára gamall.
Hann var fvrrum einhver hinn harðsnún-
asti mótstöðumaður Bismarks á þinginu.
Rvík 23. marz.
Meðal loptskeytafregna i gœrkveldi má
geta þess, að ákaflega miklir jarðskjálft-
ar hafa orðið á eyjunni Formosa, þrjár
horgir eyðst algerlega og nokkur þúsund
inanna misst lífið. í miðri Moskva réð-
ust 20 vopnaðir menn um hábjartan dag
á banka þar í borginni, ineðan á starfs-
tíma stóð. Starfsmennirnir gugnuðu fyrir
ógnunum og ræningjarnir fluttu burt með
sér 8 miljónir og 500 þúsund rúblur, án
þess þeim væri nokkuð til miska gert.
„Ceres"
kom í morgun og allmargir farþegar,
fiar á meðal Th. Thorsteinsson kaupm.’
ónatan Þorstainsson kaupm., Ben. S. Þór
arinsson, bræðurnir Guðtnundur kaupm.
og Kristján Jónassynir frá Skarðstöð o. fi.
Andamiðillinn mr. Eldred
í Nottingham, sem Fnustinus skrifaði um er
nn orðinn nppvís að svikmn, ogr liefnr sjúif-
nr játað, að allar andasýningar iians
hefðu verið prettir einir.
Dálítið ónotaleg frétt fyrir ritstjóra „Tsaf."
°f? „Fjkon." einmitt nú á þessum tfmum,
°8 eptir allar skammirnar um Faustinus.
Veslings ritstjórarnir!!
Þingmanna-heimboðið.
Bréf ráðherrans til forseta sameinaðs þiugs.
Til þess að almenningur sjái sem glöggv-
astar heimildir fyrir því, að það er kon-
ungur, sem hefur boðið þingmönnunum
þykir réttast að prenta hér orðrétt bréf
ráðherrans til forseta sameinaðs alþingis.
Það er svo látandi:
Stjórnarráð Islands.
Reykjavík 14. marz 1906.
Hans hátign Friðrik konungur hinn átt-
undi hefur falið rnér að flytja Islending-
um og sérstaklega alþ'ngi Islendinga á-
stúðlega kvcðju sína og konunglega heils-
an. Fylgdi þar með að hann í nafni rfk-
isstjórnar og ríkisþings Danmerkur byði
heim ölium alþingismönnum til Danmerk-
ur á komanda sumri, tif þess að dvelja
í Kaupm.höfn og nágrenni hennar nokkra
daga, sem gestir konungs og ríkisþingsins.
Ferð og dvöl verður alþingismönnum
kostnaðarlaus. Nánara um tíma og fyrir-
komulag fararinnar verður sfðar birt þing-
mönnum.
Þetta tilkynnist yður háttvirti herra hér
með senr forseta sameinaðs alþingis með
tilmælum um, að þér gerið það alþingis-
mönnum kunnugt.
H. Hafstcin.
Þingmanna-heimboð þetta hefur mætt
einkenflílégum undirtektum í „Isaf." og
„Fj konunni", er farið haía um það hinum
háðulegustu orðutn og skipa(!) jafnvel minni
hlu'.d þingflokknum að fara hvergi. En
nú hefur „Þjóðviljinn" gert bræðrum sínum
þann grikk, að æpa ekki í þetta skipti
í kór með þeim, heldur taka hóflega og
stillilega í málið og telja förinni ýmislegt
til gildis, eins og má. „Ingólfur" er og
eindregið með því, að þetta boð konungs
sé ekki undir höfuð lagt, svo að það lít-
ur ekki út fyrir annað, en að þeir Einar
•og Björn gali þar tveir einir fyrir daufum
eyrum. Öll pólitisk áhrif þessara náunga
eru gersamlega að hverfa, og ber harla
margt til þess, en ekki sfzt frámunalegur
hyggindaskortur og fádæma hvatvísi og
heimskufrekja, er meðal annars lýsti sér í
þessum undirtektum undir þingmannaboðið.
í dag eptir að Þjóðólfur var fullsettur, bár
ust hingað ný dönsk blöð („með »Ceres").
í einu svæsnasta andstæðingabiaði stjórnar-
innar(„Nationaltidende") er verið að brjóta
upp á því að rétt sé að bjóða lögþingi
Færeyinga með, og hafa ýmsir hægrimenn
látið í ljósi þar í blaðinu, að það ætti mjög
vel við (!), þar á rneðal Islendingurinn (!)
Thor E. Tulinius. Frá voru og Þjóðólfs
sjónarmiði er hugm j7nd þessari svo háttað, að
ve rði fslenzka alþinginu og færeyska lög-
þinginu siegið þarmig saman í eitt, þá
ættí eða mætti esiginn fslenzk-
u r þingmaður þiggja boðið.
Frá p ó 1 i t i s k u sjónarmiði er þetta svo
sjálfsagt, að frckari útlistun á því er alveg
óþörf. En eflaust er þessu varpað fram
í “Natibnaltidende" stjórninni til ama og
óþæginda og naumast hætt við, að uppá-
stungan verði tekin til greina. En allur
er varinn góður frá vorri hlið.
Krabbameinslækningakuklið.
Andlegar „óperationir!"
Jónas Hallgríinsson farinn að hnoða leir.
Snorri Stnrlnson orðinn æflntýraskáld.
Það er nú orðið öllum lýðum ljóst af
„Fj.konunni«, hvernig dr. Indriði Indriða-
son gerði kraptaverkið á Jóni heitnum
frá Stóradal, er hann með andlegri »oper-
ation«(!!) opnaði maga hans og tók þaðan
að vitni Ísafoldar-Bjarnar og tveggja kvenna
baneitraða klessu(!!j með krabbameins-
bakteríum og fleygði henni í ofninn. Það
er norski andalæknirinn ónefndi, er veitir
Indriða þennan yfirnáttúrlega krapt, með
því að fara ofan í aðra öxlina á honum,
(hægri eða vinstri ?) og þaðan fram í fing-
urna á honum. Svo segir »Fj.konan“ í
hjartans einfeldni, að því er sýnist. Og
Einar sýnist harðtrúa því, að krabba-
mein læknist á þennan hátt, og gerði
mikið úr þeim bata, er sjúklingurinn hefði
fengið. En þá er sjúklingurinn kom und-
ir læknishendur dr. Indriða, þá hætti Guðm.
læknir Magnússon að vitja hans, enda kvað
hann það ekki til neins, hann gæti ekkert
gert, þvl að maðurinn þjáðist af ólækn-
andi krabbameini í lifrinni. En Guðm.
læknir gerði það að .skilyrði, að hann
fengi að kryfja manninn dauðan, því að
það mætti lifandi læknir Ifklega gera. En
hann mátti hvergi nærri koma andalækn-
ingakuklinu, þvf að „sá norski" vildi það
ekki.
Það var um 3 vikur, er andarnir og
Indriði voru að kukla við sjúklinginn, er
trúði í fyrstu á þessa nýju lækningaaðferð,
og hresstist þá ofurlítið í bili, eins og
eðlilegt var, meðan þessi trú gat verkað
á hinr, slokknandi lífskrapt. Og þess
vegna tók sjúklingurinn að nærast nokkru
meir en áður, en lengi gat þetta auðvit-
að ekki haldizt, og sjúklingnum þyngd
óðum, unz hann andaðist að morgni 16.
þ. m. Þá hugðu menn, að lækningaktikl
þetta hefði fengið rothöggið, jafn gífurlega
sem „Fj konan" hafði básúnað þetta allt
saman. En viti menn. Til að smeygja
sér úr klfpunni verða „Isaf.« og „Fj.k."
samtaka í því, að eigna dauða mannsins
óvæntu áfalli (!) þ. e. að súgur hefði komist
að honum, og af því hefði hann dáið, en
ekki af krabbameininti, ekki af því að
lækningin hefði verið heimska ein. Nei
síður en svo. Vitaniega var þetta tilbún-
ingur einn, og hin andiega (I) „operation"
á krabbameininu tóm vitleysa, eins og
sýndi sig, þá er maðurinn var krufinn 17.
þ. m. af Guðm. lækni Magnússyni að við-
stöddum landlækni dr. J. Jónassen, Guðm.
héraðslækni Björnssyni, Steingrími lækni
Matth(^ssyni og flestum læknaskólastú-
dentunum.
Vér höfum spurzt fyrir um þetta, bæði
hjá Guðm. lækni Magnússyni og landlækni
og bar þeim báðum saman, að lifrin mátti
heita ein krabbameinsemd, og var mein
það ærin dauðaorsök og virtist ekki hafa
minnkað við andlegu „operationina", sem
G. M. hló að og mun enginn óbrjálaður
maður lá honum það. »Eg trúi ekki á lækn-
ing Indriða á krabbameinum«. sagði hann
og bætti þá við: „en það er rösklega gert
af þeim góðu tnönnum, að taka að sér að
lækna þá sjúklinga, sem læknar éru gengn-
ir frá, hitt er annað mál, hversu »prakt-
iskt það er fyrir þá«. Hann gat og þess,
að það væri gleðilegt, að Indriði hefði
báðar hendur við axlir fastar til þess að
geta tramkvæmt þessar andlegu »operation-
ir„, en sú saga er nfl. höíð eptir trúuðum
mönnum, að á einni andasetunni hefði
annar handleggurinn horfið(!!) af Indriða,
en svo hefði hann fengið hann aptur, án
þess nokkur vegsummerki sæjust. Það
voru „andalæknarnir", sem allra snöggv.
ast sniðu handlegginn af(!l) svona að