Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1912, Blaðsíða 19

19
1881. Guðmundur B. Scheving, síðar læknir: Guðbrandarbiblía,
ágætt og merkilegt eintak (nr. 1902).
Frú Ingibjörg Magnússen á Skarði: Brúðhjónastóll (nr. 1916).
Mjög margir aðrir góðir gripir bættust við þetta ár, geta má m.
a. þessara: Hellusöðull amtmannsfrúr Ragnheiðar Schevings, konu
Stefáns amtmanns Þórarinssonar; (nr. 1876), silfurskeiðar (nr. 1894,
1910, 1914), fontklæði með merkilegum saum (nr. 1924), silfurbelti
(nr. 1925—26), róðukross frá Kaldaðarnesskirkju, vöttur forn, jarð-
fundinn i Görðum á Akranesi (nr. 1940)*) o. fi.
Þótt hér séu eigi taldir fleiri gefendur né gefnir gripir á þessum
árum, voru gjafirnar samt, eins og líka má sjá af skránni hér að
framan, mjög margar, hátt á annað þúsund, og tala gefenda mun
skifta hundruðum. Þessum vinum safnsins á þjóðin í nútíð og
framtíð safnið mest að þakka eins og það var orðið, er það var
flutt í alþingishúsið og Sigurður Vigfússon tók einn við umsjón þess.
Á þessu tímabili, sem nú hefir verið lýst, 1863—81, var safnið
venjulega haft opið til sýninga fyrir almenning tvo daga á viku að
minsta kosti. í bréfi Sigurðar Guðmundssonar til stiftsyfirvaldanna,
því er áður var getið um, dags. 20. nóv. 1873, kveðst hann jafnað-
arlega hafa sýnt safnið »tvisvar í viku vetur og sumar, og hin síð-
ustu ár einatt daglega eða jafnvel oft á dag um miðbik sumarsins«.
Engin skýrsla mun nú vera tii um hversu margir skoðuðu safnið dag-
lega eða árlega á þessum árum; er vafasamt hvort nokkur tala
hefir verið höfð á því.
4. SafniQ undir umsjón SigurQar Uigfússonar.
Safnið eykst atórurn fyrir auknar fjárveitingar og ötnlleik forstöðumannsins.
Með árinu 1882 byrjar nýtt tímabil í sögu safnsins að því leyti
að það fær þá ný og betri húsakynni en það hafði áður haft og í
byrjun þess árs tekur Sigurður Vigfússon einn við forstöðu þess.
Eins og áður var tekið fram, var Sigurður þó ekki nýr maður við
safnið, hann hafði verið umsjónarmaður þess með Jóni Árnasyni í 4
ár og mun hafa verið aðalstarfsmaður við það á þeim árum. Hann
hafði samið skýrslu yfir það með lýsingum á gripunum frá 1871—
81(?) og hann hafði raðað öllu safninu tvívegis, fyrst í borgarasaln-
um í bæjarþinghúsinu og síðan í hinum nýju húsakynnum safnsins
í alþingishúsinu. Sigurður Vigfússon hafði kynt sér nokkuð islenzka
og norræna fornfræði bæði i Kaupmannahöfn er hann var þar um
') Sjá Árb. 1895, bls. 34—35, m. mynd.
3*