Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1965, Qupperneq 56

60
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
N
<0
NftoSSKUML íHRÍFUNES/
o
/
31. mynd. Hrífunes; uppdráttur af hrossgröf meö steinlagningu.
túninu. Voru fyrrum reiðgötur neðan af aurunum við Hólmsá og
heim að gamla bæjarstæðinu. í vatnavöxtum liggur hún með þunga
á bakkanum, þótt framan við hann sé eyri allmikil, þegar lítið
vatn er í ánni.
Sumarið 1957 sást einkennileg steinlagning koma í ljós undan
bakkanum, þar sem áin braut hann, alveg austur á Túnhalanum (30.
og 31. mynd). Aftur kom meira af henni í Ijós sumarið 1958, og
gróf þá Árni Jónsson í Hrífunesi ofan í steinlagninguna og fann
þar hrossbein, jámmél og hringju. Við Gísli Gestsson rannsökuðum
staðinn 3. nóv. sama ár.
Af völdum árinnar var steinlagningin nokkuð skemmd, einkum
suðurhlið hennar, sem að ánni sneri. Norðurbrún hennar var alveg
óskemmd, enda að mestu leyti enn inni undir bakkanum. Stein-
lagningin var aflöng og sneri VSV-ANA og þannig gerð, að litl-
um steinum frá ánni var snoturlega raðað umhverfis afmarkaðan
reit, 4,75 m að lengd, 90 sm breiðan vestast, en breikkar austur
eftir, svo að hann er um 1,25 m breiður hálfan annan metra frá
vesturgafli, og breiðari hefur steinlagningin ekki verið. Austur-
endinn var töluvert úr lagi færður af ánni, en lengra austur virðist
steinlagningin ekki hafa náð, og meira grjót hafði verið þar innan
í steinlagningunni en annars staðar, því að yfirleitt var grjótið
einungis í brúnum reitsins eins og umgerð. Við vesturendann var
50 sm há hella reist upp á rönd og vestan við hana vænn steinn með
hvasst horn í vestur. Steinlagning þessi var í rauninni brún á leiði,
sem síðan reis upp af henni eins og aflangur hryggur; sást hann