Heimskringla - 02.07.1914, Blaðsíða 5

Wjí
WINNIPEG, 2. JOLI 1914.
HEIMSKBINGLA
Bls. 5

11 M i u r
SPÁNNÝR VÖRUFORÐI
Vér afgreiöum yöur fljótt og greiölega og
gjörum yöur í fylsta máta ánægöa. Spyrjiö
þá sem verzla viö oss.
THE EMPIRE SASH AND DOOR CO., LIMITED...
Phone Main 2511 Henry Ave. East Winnipeg
að byrja ritstjórnar-gulan í Lög-
bergi, er um var spáS, er skiftin
urðu. Fyrsta islenzka Gulablaðið
— það er þó nokkur sæmd, og Lög-
bergi ætti ekki að verða ófrægðar
vant úr þessu.
» * *
Lögberg fræðir oss á þvi,að
Greenway hafi lagt alþýðuskólum
$15,000 meira á ári, “meðan fólks-
fæðin var”, en Roblin hafi gjört
síðan fólkinu fjölgaði. Þetta eru
tölurnar: —
Tillag til alþýðuskóla
1899 ..............$110,173.91
Tillag til alþýðuskóla
1913 .............. 224,479.01
Tillag til miðskóla
’ 1899 ..............
Tillag til miðskóla
1913 .................
Tillag til háskólans
1899 .................
Tillag til háskólans
1913 ...............
* * *
Lesið skýrslurnar, segir Lögberg
og á það að vera sönnun á öllum
lygaþvættingi þess. Betra væri að
vitna i eitthvað annað en skýrsl-
urnar þegar aðrar eins staðhæfing-
ar eru gjörðar einsog með skólatil-
lögin, — ef ekki eiga að komast
upp svikin og óhlutvendnin og ó-
sannsöglin.
# * »
Ekki er Lögbergs ritstjórinn bet-
ur að sér i prósentu-reikningi en
öðru. Hér er einn af hans reikn-
ingsbitum: —
“Skólasókn barna i Manitoba hef-
ir aukist um 50 prósent. Áður sóttu
skóla 50 prósent, nú sækja þá 73
prósent. Með öðrum orðum, 73 pró-
sent er sama sem 100 prósent; sjá
Hkr. 11. júní”. — Ritstjórinn heldur
að 50 prósent af segjuin 50 gjöri 50,
og til samans gjöri þvi þessir tvenn-
ir 50 100. Gæti ekki Jón og Bjarni
hjálpað honum við þetta dæmi?
* * *
Væri Lögberg gætið, sannsögult
og ærlegt í frásögn, væri ekki óvið-
eigandi fyrir það, að bera á fremstu
síðu Þessi brýningarorð : Látið
framför og ráðvendni skipa sess”.
En illa lætur það í eyrum flestra,
þegar í því úir og grúir af jafn ó-
sönnum og staðlausum frásögum,
sem um skóla-veitinguna, skóla-
aðsóknina, vitnisburði um kjósend-
ur, er greiða atkvæði með Conser-
vativum, er allir eiga að vera þjóf-
ar, lygarar og óbótamenn.
* * *
Nýr rentureikningur: 50 prósent
af 50 gjörir 50; og eftir þvi eru $50
á 50 prósent á ári komnir upp í
$100 við árslok!
* ¥ *
Eftir kosningarnar ætlar Lög-
berg að setja upp skóla í stærð-
fræði.
# * *
“Tími kominn til að skifta um”,
er heróp Liberala. Um hvað á að
skifta? Hvað á að fá i staðinn?
11,952.42
61,278.32
3,500.00
82,845.00
* * *
Á öðrum stað i blaðinu er atig-
lýstur fundur i Goodtemplarahús-
ínu á laugardaginn kemur undir
umsjón Liberala hér i Mið-Winni-
peg. Bjóða forstöðumennirnir Mr.
Andrews, að senda þangað “íslenzk-
an mann”, og ætla þeir að veita
honum málfrelsi. Því er Mr. And-
rews. ekki sjálfum boðið, fyrst hann
er keppinautur Tómasar, er þar á
að tala og fundurinn er boðaður
| fyrir? — ólíklegt er, að þessu lítil-
mannlega boði verði tekið.
* * *
Altalað er, að Eínar S. Jónasson,
| er útnefndur var fyrir Liberal-
| flokkinn í Gimli kjördæmi, muni
1 ætla að draga útnefningu sína til
baka þann 3. þ. m. — Verður þá
Gallinn einn um hituna hjá Liber-
ölum þar neðra, móti Sveini Thor-
valdssyni. — Ekki ætti það að
skemma i þjóðernisbaráttu Lög-
bergs!
Islendingar í Gimli kjör-
dæminu kjósið herra
SVEIN THORVALDSON
Hvað er böl mannkynsins? Það
er misskilningur. Misskilningur
hvers eins á samtíð sinni og sálar-
kraft og sálargöfgi sinna eigin sam-
tíðarmanna. Fólkið skilur aldrei,
hve mikla andlega krafta þeir menn
verða að leggja fram, sem vinna fyr-
ir fjöldann. Hve mikla þolinmæði
þeir verða að hafa til þess að hrinda
af sér hnútukasti fjöldans, sem þeir
vinna fyrir án þess að kasta á
móti.
Á Þeiin, sem vinna fyrir fjöldann
standa járn úr öllum áttum mis-
skilnings og tortrygni, — tortrygni
um það, að hann afskifti þá í þessu
og hinu. Að hann vinni að sinni eig-
in heill, en ekki annara. Haldi með
vinum sínum, gefi þeim og auðgi
þá af annara fé. Taki við mútum;
kaupi atkvæði til fylgis sér o.s.frv.
Og beiti allri sinni starfsemi sér og
sínum i hag.
Þetta eru oft laun þeirra, sem
vinna fyrir fjiildann. Þó ber mest á
þessum vitnisburði til einstakra
manna kringum almennar fylkis-
eða alrikis-kosningar hér i þessu
landi. Þá æfir fjöldinn sig í því, að
kasta hnútum á þá, sem.sækja um
sæti í þinginu fyrir þetta eða hitt
kjördæmið.
Og sannarlega fer herra Sveinn
Thorvaldsson, sem sækir um sæti
í þinginu við í hönd farandi kosn-
ingar, i Gimli kjördæminu, ekki
varhluta við hnútukast af.hálfu Lib-
erala. Oft hafa báðir flokkarnir, og
þó Liberalar meiya, kvartað yfir
því, að minkun væri að þurfa að
sækja þingmann sinn upp til Winni-
peg, þar sem nóg væri til af hæfi-
leika mönnum innan kjördæmisins.
Og hefir þessi kvörtun ekki verið
að ástæðulausu því þeir þingmenn,
sem heimili eiga langt frá kjördæm-
um sínum og lítt eru kunnir ervið-
leikum bænda, gefast oft misjafn-
lega. En hitt gegnir meiri furðu, að
fjöldi þeirra manna, sem búsettir
eru i Bifröst sveit, skuli nú rjúka
upp og úthúða manni úr þeirra eig-
in sveit, ofan fyrir allar hellur, fyr-
ir það, að sækja um sæti í þingi
Manitoba fylkis.
Og þessir sömu menn, sumir
hverjir, hafa oftlega greitt herra
Sv. Th. atkvæði bæði sem meðráð-
anda í sveitarstjórn og oddvita
sveitarráðsins. En nú þegar hann
biður um atkvæði þessara sömu
manna til sætis í þinginu til þess
að geta gjört enn meira fyrir þá, þá
hrópa þeir: Þú og Roblin getið
farið til helvítis! Heldur kjósuin
við Gallann; því |iað er þó betra,
en maður úr stjórnarflokknum kom
ist að! — Þó þeir hafi aldrei séð
hann eða heyrt fyrri en hann biður
um atkvæði þeirra. Gerir ekkert til,
í augum Liberala, þó þeir vinni
kjördæminu stórskaða með heimsku
sinni og htillækki sina eigin per-
sónu með ofstækisfullu hatri á
vissu nafni. Bara kjósa alt sem
nefnist Liberal, og gefur kost á sér
til þlngsetu.
Sumir Liberalar hér hafa enga (
skoðun i stjórnmálum. Þeir vita
sjálfir aldrei með hverjum flokkn-
um þeir eiga að greiða atkvæði. —-
Sumir greiða þessum atkvæði fyrir
frændsemis sakir; en hinir halda,
að þeir hafi einhverntima borið
minni hlut i verzlunarviðskiftum,
og þá er sjálfsagt, að láta alt kjör-
dæmið gjalda þdss.
Þannig og þvi líkar eru skoðanir
sumra hér, sem nefna sig Liberal.
Nú sækir Austur-Evrópumaður
um sætið Liberal megin og hr. E.
.lónasson líka og sumir Liberalar
hér eru hróðugir yfir þvi, að Gall-
arnir svo nefndu muni nú fylkja sér
svo þétt utan um þeirra samþjóð-
armann, að hann nái nú kosningu.
Bara þeir fái minnihluta mann á
þing, þá eru þeir ánægðir; og bara
að máður úr þeirra eigin sveit nái
ekki kosningu, þá er gott; — mað-
ur, sem alið hefir allan sinn aldur
úti á meðal bænda hér; lifað með
þeim og unnið með þeim og fyrir
þá. Maður, sem útvegað hefir bænd-
um fleiri tugi þúsunda dollars til
ýmsra fyrirtækja i sveitinni, —
hann má undir engum kringum-
stæðum komast að, — segja Libe -
alar. Maður, sem kunnugleikans
vegna getur gjört meira fyrir kjör-
dæmið, en nokkur annar; maður,
sem setið hefir i sveitarstjórn frá
10—20 ár, hann má ekki ná sætinu,
bergmálar frá einum Liberala til
annars. Og þó viðurkenna þeir,
einsog lika er sannleikur, að þá"
fyrst fór Bifröst sveit að fara fram,
þegar hr. Sv. Th. varð oddviti henn-
ar. Enda hefir enginn unnið ann-
að eins fyrir þessa sveit, henni til
gagns og sóma, einsog hr. Sv. Th.
En Liberalar sjá það ekki. Þeir
sjá ekkert, sem miðar til gagns og
heilla innan sinna eigin sveitartak-
marka, eða fylkisins í heild sinni;
því þeir eru rauðir af öfund yfir
því, að geta ekki lirifsað fé og völd
fylkisins í sínar hendur. Svai tir af
síngirni yfir þvi, að geta ekki kug-
að fólkið undir sig með fölskum
loforðum; og þurrir i kverkum yfir
því, að fá ekki að flytja inn á heim-
ili sin heilar tunnur, ámur og brúsa
af áfengum drykkjum.
Aumingja Liberalar hér i Mani-
toba! Það eru brjóstumkennanlegir
fáráðlingar. Tvistraðir sauðir og
týndir; svo herra Norris og Miss
Kvenfrelsi hafa ekki við að sinala
þeim saman!
íslendingar í Gimli kjördæminu!
Standið samhuga við í hönd far-
andi kosningar, og kjósið lxe.rra
Svein Thorvaldsson, þvi með því
eflið þér yðar tímanlegu velferð
og kjördæmis yðar.
Kjósið Svein Thorvuldssan, þvi
hann vill vinna fyrir yður og efla
hagsmuni yðar. Og hann er eini
maðurinn í Gimli kjördætninu, sem
getur unnið vel fyrir yður. i.átið
tkki flokksofstæki tvistra yður, því
með þvi fellið þér sjálfa yður.
Styrkið yðar eigin hagsmuni.
Kjósið herra Svein Thorvatdsson!
Vidir P.O., 26. júni 1914.
Ágúst Einarsson.
Jón Víum útnefndur þingmanns-
efni í Saskatchewan.
Fréttir frá Foam Lake segja, að
á Conservativa útnefningarfundin-
um, sem haldinn var í Wynyard,
Sask. þann 25. þ.m., fyrir Quill
Plains kjördæmið, hafi Jón Veum,
kaupmaður í Foam Lake verið i
einu hljóði útnefndur sem þing-
mannsefni flokksins til að sækja
við næstkomandi kosningar þar i
fylkinu.
Quill Plain kjördæmið er mikið
til islenzkt. Jón er einn með þeim,
sem fyrst komu þangað vestur, er
héraðið fór að byggjast fyrir alvöru
rétt eftir aldamótin. Tók hann þar
heimilisréttarland og bjó fyrst sem
bóndi skamt frá Kristnes pósthúsi.
Eftir nokkurn tima byrjaði hann á
verzlun heima hjá sér i félagi með ó.
Jóhannssyni sem nú er kaupmaður
í Elfros. Seldi Jón þvi næst verzlun
sina ólafi Péturssyni, en gekk svo í
félag með honum, er þeir færðu
verzlunarstað sinn til Foam Lake
nú fyrir sjö árum siðan. Fyrir
tveimur árum skildu þeir félag, og
hefir Jón síðan rekið járnvöruverzl-
un í Foam Lake.
Jón er einkar vinsæll maður, og
bera allir, er nokkuð til hans þekkja
sérstakt traust til hans. Hann er
maður á bezta aldri, innan við fert-
ugt, og hefir áunnið sér, fyrir hæfi-
leika sína og dugnað, almannahylli.
Hann er ættaður af Vesturlandi,
sonur Þórðar, er var sonur Brynj-
ólfs Vium og Guðrúnar skáldkonu
Þórðardóttur, er lengi bjuggu á
Valshamri i Barðastrandarsýslu.
Móðir Jóns var Valgerður Jóns-
dóttir, af merku fólki komin þar
vestanlands. Hingað til lands flutt-
ist Jón sumarið 1883, með foreldr-
um síuum og föður-foreldrum, og
settist það alt að i íslenzku bygð-
inni í Norður Dakota. Þar önduð-
ust þau Brynjólfur Vium og Guðrún
skáldkona og einnig Þórður, faðir
Jóns. Var Jón þá ungur, er hann
misti föður sinn. Vann Jón við
ýmsa vinnu þar syðra milli þess,
sem hann lagði stund á skóla á vetr-
um. Fyrir rúmum 18 árum kvænt-
ist Jón Ásu, dóttur Tómasar Hör-
dals, ættaðri úr Dalasýslu. Eiga
þau hjón 4 börn á lífi.
Með útnefningu Jóns þar vestra
hafa lslendingar nú völ á til þing-
mensku einhverjum bezta niannin-
um þar vestra. Hann er ekki ein-
göngu starfs- og hæfileika-maður,
heldur'lika bezti drengur, orðheld-
inn og áreiðanlegur og verður á-
valt sórni sinnar stéttar, hvaða
stöðu, sem hann skipar í mannfé-
laginu. — óhugsandi er annað, en
að hann nái fylgi allra Islendinga
í kjördæminu, og retti hann þá að
verða nokkurnveginn viss með
kosningu.
Nokkrar Spurningar.
Ef ritstjóra I.ögbergs er eins leitt
og hann lætur, hvað vínnautn snert-
ir, — þvi vann hann þá á móti
bindindismanninum Bence, en með
Pálssyni, i síðustu kosningum i
Saskatchewan?
Var það ekki hótelshaldarinn i
Foam Lake sem mest vann að þvi,
að koma Pálssyni i þingmanns-sess-
inn? Hvernig stóð á því, að núver-
andi ritstjóri Lögbergs var sam-
verkamaður hans?
hékk ekki hótelshaldarinn að
launum hjá Saskatchewan stjórn
leyfi til að byggja og starfrækja
heildsölu-brennivinshús i Yorkton,
— þrátt fyrir það, þó bæjarbúar
sýndu með atkvæða meirihluta, að
þeir vildu ekki hafa nema eitt slikt
hús, — sem áður var bygt?
Er það ekki brot á bindindi
Goodtemplara, að vinna að því
(með tungunni), að vinsöluhúsum
sé fjölgað i landinu, fylkjunum eða
bæjunuin?
Er það ekki stærra og saknæm-
ara brot, en að flytja auglýsingu í
blaði sinu frá vínsala?
Er sá ritstjóri hæfur leiðtogi i
stjórnmálum, sem lætur svo blind-
ast af flokksofstæki, að hann gleym-
ir sinum bindindis-eiði?
Svari þeir, sem svara vilja, og
svari rétt.
LOKl'ÐUM TILBOÐUM árituðum
til undirskrifaðs og merkt: Ten-
der for Public Building, Bassano,
Alta., verður veitt móttaka á skrif-
stofu undirskrifaðs þangað til kl. 4
e. m. á miðvikudaginn 22. júli 1914,
til þess að byggja ofannefnda bygg-
ingu.
Uppdrættir, skýrslur og samn-
ingsform og tilboðsform fást á skrif-
stofu Mr. Leo Dowler, bygginga-
meistara i Calgary, Alta., með því
að skrifa til póstmeistarans i Bas-
sano og stjórnardeildar þessarar.
Engin tilboð verða tekin til greina
nema þau séu á þar til prentuðum
eyðublöðum og með eiginhandar
undirskrift þess, er tilboðið gjörir;
sömuleiðis áritun hans og iðnaðar-
grein. Ef félag sendir tilboð, þá eig-
inliandar undirskrift, áritun og iðn-
aðargrein hvers eins félagsmanns.
Viðurkend bankaávisun fyrir 10
p.c. af upphæð þeirri, sem tilboðið
sýnir, og borganleg til llonourable
The Minister of Public Works, verð-
ur að fylgja hverju tilboði; þeirri
upphæð tapar svo umsæ.kjandi, ef
hann neitar að standa við tilboðið,
sé þess krafist, eða á annan hátt
ekki uppfyllir þær skyldur, sem til-
boðið bindur hann til. Ef tilboðinu
er hafnað, verður ávisunin send
hlutaðeiganda.
Ekki nauðsynlegt, að lægsta eða
nokkru tilboði sé tekið.
B. C. DESROCHEBS, ritari.
Department of Public Works,
Ottawa, 24. júni 19H.
BlötS sem flytja þessa auslýstngu
leyfislaust fá enga borgun fyrir.—60241
Júní afsláttur
Hálfvirði og Minna
48 alfatnaðir úr Novelty Clotbs, Fancy Check9 og
Serge o.e.frv. skrautlega gjörðir. Skoðið þér sýnis
horninn í glugganum.
Vanaverð $50.00. nú......... S1 9.50
“ $85.00 “ .............S14.50
Þvotta kjólar úr Ratine, Ginghams og Voiles
Vanaverð $9.50—$12.00, nú..... $4.75
Skrautpils úr Serge og Novelty dúkum
Vanaverð $12.00, nú............S6.75
Treyjur úr Nets Chiffens, Crepe de Chimes og faney
silki
Vanaverð upp að $8.50, nú......S1.95
“ “ að $12.00, nú.......$5.00
Þvotta úlpur úr Voiles—óbreyttu albródéruðu Voiles- -
Organdie, crepes skreyttar með bróderingum, insertions
og fanoy krögum.
Sérstakt verð..................S3.75
Kápur úr Zebeline, Serge og Ratines
Vanaverð $!J7.50. nú..........S14.75
Alklæði vír Serge skreytt með Taffeta
Verð upp að $30.00, nú........S12.75
Upphlutir—Coutilles og Fancy Brocades
Vanaverð $12.00, nú............$5.00
Ofannefndur fatnaðurer allur úr hinum orðlögðu 'Fair-
weathere' dúkum tt.kinn úr búðarhillunum okkar.
297-299 PORTAGE AVENUE
Toronto WINNIPEG Montreal
292 Sögusafn Heimskringlu
Jón og Lára
J
293
294
Sögusafn Heimskringlu
Jón og I.ára
295
að önnur hendi hennar var krept. Rg opnaði hendina
©1 fann í lófa hennar lagð af gráu hári—af sama lit og
hár Desrolles.”
“Eru þetta öll sannanagögnin gcgn Desrolles.? Að
l sönnu er þetta hjálp fyrir Treverton, en þér hafið
4 breytt illa að segja ekki frá þessu við yfirheyrsluna;
Desrolles verður ekki dæmdur fyrir fáein hár, nema þér
vitið meira.”
“Ég veit meira,” sagði frú Evitt. “ Eghefi voðalega
sönnun. En segið þér ckki að ég hafi verið vond kona
þó ég þegði við yfirheyrsluna. Hr. Chicot var horfinn,
og hvers vegna hefði ég átt að stuðla til þess að Des-
rolles yrði hengdur. Hann var góður leigjandi hjá
mér í fimm ár.”
“Haldið áfram. Hvers urðuð þér vísari.?”
"Nóttina sem Chicot var myrt, kom lögregluþjónn
og með honum maður í borgarafatnaði. Þeir snuðr-
Uðu um alt húsið, því þessi maður í borgarafatnaðin-
um var spæjari, og þar á meðal í herbergi Desrolles, en
5 fundu hvergi neitt sem gat bent þcim á flver morðið
hefði framið. Desrolles var í rúmi sínu þegar þeir
komu inn til lians, en við höfðagaflinn á rúmi hans
var fataskápur sem þeir tóku ekki eftir og skoðuðu
bví ekki.”
Frú Evitt jiagnaði, hnn var þreytt af að tala.
Gerard helti súpu, sem stóð í skaptpotti á ofninum
í skál og bað frú Evitt aö drekka hana, sem hún gerði
viðstöðulaust og hélt svo áfram:
“£g veit ckki af hvaða orsök, en ég gat ekki látið
vera aðh ugsa um skápinn. Dcsrolles kom ofan kl. 11,
og fór út til þess að fá sér brennivín að drekka eins og
> hann var vanur. Eg læsti útidyrunum á eftir honum,
t sem hann hafði engan lykil að, þaut upp á loft, opnaði
skápinn við rúmið hans, Icitaði í honum og fann
Rainla sloppin hans ataðan 1 blóði, sem ekki var orð-
ið þurt, ég braut sloppinn saman og lét hann í sama
hornið í vasa minn og flýtti mér ofan.”
“Bað liann aldrei um skánlykilinn eftir þetta.?”
“Nei, aldiei. Ef þér viljið koma upp með mér, skal
ég sýna yður þenna viðbjóðslega fund minn.”
“í>ess þarf ekki. Lögreglumennirnir verða að,
skoða það sem í skápnum er.”
Gerard skipaði nú frú Evitt að fara í rúmið aftur,
og það gjörði hún.
Árla næsta morgun fór Gerard og sagði hr. Leopold
alt. Hann brá við þegar og fór að finna frú Evitt, sem
sagði honum greinilega frá öllu saman.
Þaðan fór lögmaðurinn í fangelsið til Johns Trever-
ton og var Laura þar hjá manni slnum.
“Góðar nýungar,” sagði lögmaðurinn.
“Guði sé lof,” sagði Laura.
“Við vitum hver morðinginn er. Það er Desrolles,
sem bjó á efra lofti. Eg hefi haft hann grunaðan írá
byrjun,” sagði Leopold.
Laura hljóðað: af hræðslu.
“Þér þurfið ekki að vorkenna honum frú,” sagði
Leopold. “Hann er voðalegur fantur. Ég þekki sumar
af ástæðum hans til morðsins, og ég efost um að heng-
ing sé nógu vond hegning fyrir hann.”
“Hvernig vitið þér að Desrolles er morðinginn.?”
surði Jolm.
Leopold sagði honum alt sem frú Evitt sagði.
John hlustaði þegjandi á hann, og Laura sömuleið-
is.
“Gerard læknir sagði mér að frú Evitt mundi geta
mætt fyrir rétti á fimtudaginn, geti hxin það ekki,
verðum við að fá lengdan frestinn. Ég vildi að þér
gætuð sagtfmér hvar Desrolles er.”
“Ég sagði yður í gær að ég gæti það ekki.”
“En þér sögðuð það þannig, að það vakti hjá mér
grun um að þér dylduð eitthvað, en gætuð það ef þér
vilduð.”
“ímyndunarafl yðar er í meira lagi fjörugt.”
Ég sé að þér haldið fast við áform yðar. .Tæja,
þenna mann verðum við að finna hvort sem yður líkar
betur eða ver, þvf sakleysi yðar er undir þvi komið, að
annar finnist sekur.”
“Já,” sagði Laura, “nafn míns góða manns verður
að frelsast. Þessi maður er ekki þess virði að við
lilífum honum. Han er ekki þess virði fyrir mig, að
óhultleiki hans sé meira metinn en þinn.”
“Talaðu ekki meira, góða mfn,” sagði Treverton í
huggandi róm. “Láttu hr. Leopold og mig gera út um
þetta málefni.”
42. KAPITULI.
“Hann faðir minn,” sagði Laura þegar Leopold var
farinn, sekur um þetta voðalega morð. Að hugsa sér
að kona þín, John, skuli vera dóttir morðingja. Þú
hlýtur að snúa þér frá mér með viðbjóð.”
“Elskan mín, þó þú ættir ætt þína að rekja til
heillar raðar af morðingjum, þá ertu í mínum augum
sú sama og þegar ég sá þig í fyrsta skifti, hin hreinasta
og elskulegasta af öllum konum. En að því er Desrolles
snertir, sem færði sér í nyt æsku þfna og reynsluskort,
og stalst inn í jurtagarö fóstra þíns sem þjófur til að
g'ræða peninga, þá er hann ekki fremur faðir þinn en
minn. Og nú er það skylda mín að sanna að það sé
lýgi, að hann sé faðir þinn, en ég er bundinn hér og
get ekkert. Yiltu lijála mér Laura.?”
“Já, fúslega. Hvað á ég að gjöra?”
I
“Fara til Chiswick og spyrjast þar fyrir. Heldurðu
að þú þekkir búsið sem þii varst í, ef það stendur enn.?
“Já, ég held ég þekki það.”
Gott. Farðu þá til Cliiswick ásamt Sampson—hon-
um megum við trúa eins og sjálfum okkur—og reyndu
að komast eftir öllu sem þú getur um föður þinn.”
Ég ætla að fara strax í dag. Hversvegna á Samp-
son að fara líka.? Ég er ekki hrædd þó ég sé ein.”
“Nei, góða, það get ég ekki þolað. Hann er skarp-
vitur og gerir mikið gagn f svona erindum. Hann
kemur hingað að fáum mínútum liðnum.”
Hálfri stundu síðar fór Laura og Sampson með
lestlnni til Chiswick, og áður en þau höfðu setið heila
stund í lestinni fór Laura að kannast við vegina sem
lnin þekti í æsku.
Þau foru út úr lestinni og gengu lengi um goturnar
alt var orðið svo umbreytt að Laura kannaðist ekki
við plássið, fyr en hún sá kyrkjuna. Svo héldu þau á-
fram unz þau komu á þær stöðvar sem minni breyt-
íngar voru gerðar.
“Það hefir hlotið að vera hér í nánd sem við áttum
heima,” sagði Laura.
grænum hyrum, fimm gluggum og fægðum mál
dyraliamri. ,
“Þarna er húsið,” kallaði Laura. “Hér bjuggi
við.”
Nei, það bjó gömul kona í því líka, sem ég man
ekki hvað hét, en hún var svo vandlát, þoldi engan
hávaða, og vildi hafa alt svo hreint. Ég var mjög
hrædd við hana. Líklega er hún dáinn núna.”
Sampson gekk að húsinu og barði á dyr.‘ Undir
eins voru dyrnar opnaðar af ekkju, sem hélt á 3. ára
gömlum dieng. Hún bauð þeim að koma inn og fá sér
sæti. öllum spurningum svaraði hún umsviialaust.