Lögberg - 11.03.1948, Blaðsíða 4

4
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 11. MARZ, 1948
--------iosbers -—
GMll ðt hvem flmtudjL* at
THE COLUMBIA PRESS, LIMITED
885 Sargent Ave., Winnipeg, Manitoba
Utaji&skrtft rltstjörans:
BDITOR LÖGBERQ
Mt BtLTfnt Avo., Winnipeg, M&n
Ritstjóri: EINAR P. JÓNSSON
VerC $3.00 um árið—Borgist fyrirfram
Th* "Lörberr’' ls prlnted and pubiished by
Ths Columbta Preas, Limlted, 696 Sarrent
Aranua. Wlnnlpe*. Manltoba, Canada
Authorized as.S jcond Class Mail,
Poet Office Dept., Ottawa.
PHONB 11 t«4
Aldarminning hins mikla
sálmaskálds
Þann 1. febrúar síðastliðinn var lið-
in öld frá fæðingu hins mikla og ástsæla
sálmaskálds, séra Valdimars Briem
vígslubiskups; var atburðarins minst í
flestum kirkjum íslands þar sem veður-
far eigi hamlaði guðsþjónustum; lítt
afsakanleg vanræksla hefði það verið,
ef aldarafmælið hefði legið með öllu í
þagnargildi og ekkert verið aðhafst í
virðingarskyni við minningu þessa and-
lega höfðingja, er næst Hallgrími Pét-
urssyni, hafði í hinum fögru sálmum og
trúarljóðum sínum, sungið sig inn í vit-
und og hjartalag þjóðarinnar, og veitt
henni styrk á stundum hinna dýpstu
sorga; það er hin trúarlega birta sem
einkennir andleg ljóð séra Valdimars
öðru fremur, og gerir þau ástsæl með
heilii þjóð.
Til sígildra sálma séra Valdimars,
mun jafnan verða talinn sálmurinn “í
fornöld á jörðu”, og “Eg horfi yfir haf-
ið”, en þar haldast í hendur hið feg-
ursta ljóðform og djúpstæð andagift.
Biskupinn yfir íslandi, herra Sigur-
geir Sigurðsson, minnist séra Valdi-
mars fagurlega í Kirkjublaðinu þann 2.
þ. m., þar sem víða er komið við og’mörg
sérkenni hins mikla kirkjuhöfðingja og
ljóðskálds krufin til mergjar.
Það lætur að vonum um jafn hjarta-
hreinann mann og séra Valdimar var,
að hann með árum og aldri yrði við-
sýnn í trúmálum og fyndi til sársauka
yfir helstefnum ýmissa stéttarbræðra
sinna og annara samtíðarmanna; um
þenna þátt sálarlífs séra Valdimars,
farast Sigurgeiri biskupi þannig orð í
áminstri minningargrein:
“Ef til vill bar hann ekki sérlega af
sem prédikari. En það var hlustað með
með athygli á ræður hans; þær voru
mildar og og fagrar og bjart yfir þeim
eins og sálmum hans. Hann var víð-
sýnn og frjálslyndur í trúarefnum og
kom það berlega.fram í boðskap hans.
í einni af jólahugvekjum sínum segir
hann: “En hinir ströngu, sem hafa þá
trú, að þótt Frelsarinn sé fæddur mönn-
um, þá muni þó aðeins fáir hólpnir
verða, allur fjöldinn muni eftir sem áð-
ur glataður eilíflega.
Hvernig geta þeir haft gleðileg jól,
sem slíku trúa? Það getur verið erfitt
að hugsa sér sanna jólagleði samfara
slíkri trú, því að það hlýtur að skerða
gleði hvers góðs manns, að vita öðrum
líða illa þó hontim sjálfum líði vel, hvað
þá, ef um óendanlegar kvalir er að
ræða, ef til vill fjölda niannkynsins”.
Séra Valdimar Briem var borinn í
þennan heim að Grund í Eyjafirði þann
1. dag febrúarmánaðar árið 1948, sonur
þeirra Ólafs timburmeistara Gunnlaugs
sonar Briem og konu hans Dómhildar
Þorsteinsdóttur, er þar bjuggu. Valdi-
mar var ungur að aldri, er foreldra hans
misti við, og fór hann þá í fóstur til föð-
urbróður síns, séra Jóhanns Briem í
Hruna; þaðan var hann settur til
menta, lauk stúdentsprófi í Latínuskól-
anum 1869, en tók embættispróf í guð-
fræði við Prestaskólann 1812. Alli sína
prestsskapartíð þjónaði hann söfnuð-
um í Crnessýslu, við vaxandi virðingu
og traust, og var jafnan kendur við
Stóra-Núp; hann var kvæntur frænku
sinni og fóstursystur Ólöfu Jóhanns-
dóttur frá Hruna; þau eignuðust tvo
sonu, og var annar þeirra séra Ólafur,
um hríð aðstoðarprestur föður síns á
Stóra-Núpi og síðar eftirmaður hans á
staðnum.
Séra Valdimar var mikill maður að
vallarsýn og eftirminnilegur að hátt-
prýði; “þótti mörgum, er hann sáu”,
segir Sigurgeir biskup, “sem þar væri
heilags manns ásýnd”.
íhygiisverð ummæli um Byron Johnson
Það er ekki langt síðan að íslending-
urinn Byron Johnson tók við stjórnar-
forustunni í British Columbia og þess
vegna er heldur naumast við að búast,
að hann hafi getað sýnt mikið af því,
sem í honum býr; hann er nú svo að
segja nýkominn heim úr viku heimsókn
til Ottawa; fann Mr. King að máli og
ýmsa aðra ráðherra og forustumenn
Liberalflokksins; hann var fámáll og
vildi ekkert láta hafa eftir í viðtali við
blaðamenn; þó urðu menn engu að síð-
ur varir við návist hans og sannfærðúst
nokkurn veginn ábyggilega um það, að
þar væri maður á ferð, sem vissi hvað
hann vildi.
Maclean’s Magazine, eitt allra vand-
aðasta tímaritið, sem gefið er.út í þessu
landi með hliðsjón af löggjöf, sem lengi
hefir verið á döfinni varðandi aukið fé-
lagslegt öryggi canadisku þjóðarinnar,
kemst meðal annars þannig að orði:
“Úrslit þessa mikla velferðarmáls,
eru í raun og veru undir Mr. King sjálf-
um komin; berjist hann fyrir framgangi
málsins, hefir hann litla ástaéðu td að
óttast andspyrnu af hálfu flokksbræðra
sinna. En það er vitað að þeim fylkingar
armi Liberalla, er telja að löggjöf um
samfélagsöryggi þoli ekki lengri bið,
hefir að minsta kosti bæzt einn nýliði
þar sem í hlut á Byron Johnson forsæt-
isráöherra British Columbia-fylkis. Mr.
Johnson er auðugur byggingarmeistari,
algerlega sjálfmentur maður, er ruddi
sér braut á vettvangi stóriðjunnar með
framsýni og frábæru vújaþreki; vinir
Mr. Johnson halda því fram, að höfuð-
ástæðan til þess að hann tók að gefa
sig að opinberum málum, sé engin önn-
ur en sú, hve ant hann láti sér um það,
að almenningi verði trygð læknishjálp
og öldruðu fólki viðunandi lífeyri; hann
segir að sér sé ókleift að átta sig á því,
hversvegna hið opinbera sætti sig við
lægri öryggisgreiðslur, en mörg einka-
félög, að meðtöldu hans eigin fyrirtæki;
hann hefir haft margt fólk í þjónustu
sinni, og sannfærst um hve miklu góðu
einkafyrirtæki geti til vegar komið, eins
og t. d. Blue Cross samtökin, sem greiða
sjúkrahúsvist og læknishjálp fyrir þús-
undir manna í British Columbia fylki,
sé viturlega á haldið. Vitaskuld er Mr.
Johnson það ljóst, að þó einkafyrirtækj-
um í þessu vestlæga strandfylki hafi
unnist nokkuð, þá verði þó á sínum
tíma málið að verða lýst á alþjóðarvett
vangi, þar sem sambandsstjórn verði
ábyrg um megin framkvæmdir.
Fyrir mörgum árum var að verki hér
í Manitoba, stórmerkur og vitur íslend-
ingur, Thomas H. Johnson dómsmála-
ráðherra, er hafði djúptæk áhrif, eigi að
eins á hag íbúanna í þessu fylki, held-
ur og á löggjöf og velfarnan þjóðarinn-
ar; það var hann er undirbjó og hratt í
framkvæmd löggjöf um skaðabætur
verkamanna; hann átti einnig frum-
kvæði að löggjöfinni um ekknastyrk,
löggjöf um sjálfvirku símastöðina og
og margar aðrar endurbætur í þjóðfé-
laginu. Thomas H. Johnson safnaðist
til feðra sinna um aldur fram á svipuðtt
reki og nafni hans, forsætisráðherrann
í British Columbia.
Hver veit nema, eins og gefið er í
skyn í ofanskráðu greinarkorni, að á-
hrifa Byrons Johnson eigi eftir allveru-
lega að gæta í stórmálum hinnar cana-
disku þjóðar og mun þá bjart verða um
nafn hans í framtíðinni, þessari þjóð til
blessunar og ættþjóð hans til sæmdar.
Byron Johnson er ættaður frá Hrúta-
firði; þar var alinn faðir hans Ólafur
Johnson, en móður hans, Guðrún Arn-
finnsdóttir, er ættuð úr Snæfellssýslu.
> -»• >
Hættulegir sjúkdómar
Hjartasjúkdómar eru orsök fleiri
dauðsfalla í Canada, en nokkur annar
sjúkdómur. Síðustu skýrslur hafa leitt
í ljós, að tvöfalt fleiri deyja úr þessum
sjúkdóm en nokkrum öðrum — um 245
af hverju hundrað þúsund manns. —
Krabbamein er anríar skaðvænasti
sjúkdómurinn, en þó deyja helmingi
færri úr honum en úr hjartasjúkdóm-
um. Gegn þessum tveim sjúkdómum
hafa vísindin enn ekki fundið óbrigðula
vörn. Hinsveger er nú berklaveikin,
sem áður fyr var svo útbreidd, í rénum,
en aldrei má þó slá slöku við að beita
öllum mögulegum varúðarráðstöfunum
gegn þessum skæða óvin. Allir borgar-
búar ættu að færa sér í nyt X-geisla
skoðun þá, sem um þessar mundir fer
fram í Winnipeg-borg.

Á hundrað ára afmæli séra Valdimars Briem
0
Hátt við himinn gnæfir
heilagt andans merki.
Lofgjörð þaðan ljómar
ljós frá skáldsins verki.
Undir kærleiks krossi
kirkju Guðs þú byggðir.
Þar hlaut andinn þroskann:
þínar fögru dygðir.
Sjáum sigurmerkin
sjálfum þér upp reistir;
lesum þar og lærum
ljóð, sem Guði treystum.
Krýndi hugans heiminn
höndin alvizkunnar,
vígði þig og veitti
vöxtinn trúarinnar.
Sæðið Guðs þar greri,
gróandinn útbreiðist
arð í ljóðalínum
líf sem aldrei eyðist.
Æskan jafnt og ellin
einnig gleði og sorgin
að sér ljúfast laðar
lífs þíns friðarborgin.
Að mér hef ég andað
ást frá brjósti þínu.
Guðsmaðurinn góði
gaf frá ríki sínu.
Vinir Guðs sér velja
Valdimars trúarljóðin.
Auðlegðina erfir
íslands kristna þjóðin.
Þjóni Drottins þökkum,
þökk í verki reynist.
musterið Guðs mæta
minning þín ei gleymist.
Ingibjörg Goodman.
Dánarfregn
Mánudaginn 23. febrúar andað
ist, eftir stutta legu á heimili
sínu á Lundar, húsfreyjan Sig-
ríður Borgfjörð. Hún var fædd
10. nóvember 1872, að Hofi, í
Öræfum í Austur-Skaftafells-
sýslu. Foreldrar hennar voru
þau hjónin Eiríkur Eiríksson og
Steinunn Jónsdóttir. Þau komu
til Canada árið 1888, dvöldu á
ýmsum stöðum, við Manitoba-
vatn, síðast Lundar. Sigríður
varð þá eftir á íslandi.
Á stórbýlinu, Egilsstöðum á
Völlum, í Suður-Múlasýslu
kyntist hún Sigfúsi Sigfússyni
frá Gilsárvalla-Hjálegu í Borgar-
firði eystra. Þau tilheyrðu bæði
starfsliði heimilisinS. Sá kunn-
ingsskapur varð æfilangur. Þau
giftust þar árið 1897, en voru þar
áfram nokkur ár. Síðan fóru þau
að hugsa til vesturferðar. Það
varð niðurstaðan að hún færi til
Canada, árið 1900 með tvo
drengi þeirra, Sigfús og Gísla; en
hann fór 1902 með elzta son
þeirra, Eystein. Þegar vestur
kom tóku þau nafnið Borgfjörð.
Hér í Manitoba áttu þau fyrst
eitt ár heima í Riverton síðan á
ýmsum stöðum í grend við Mani-
toba-vatn, meðal annars all-
mörg ár. á Asham Point, og
síðustu 15 árin í Lundar-bæ.
Árið 1945 var þeim haldið veg-
legt gullbrúðkaup, en þá höfðu
þau verið 51 ár í hjónabandi.
Fyrir 30 árum varð Mrs. Borg-
fjörð fyrir meiðsli í fæti, sem
varð svo slæmt, að fótinn varð
að taka af. Þótt hún fengi hjálp
af tilbúnum fæti, varð þetta
henni til mikilla-erfiðleika. Ell-
in flutti henni dvínandi krafta.
Snemma í febrúar fékk hún
slag, sem endurtók sig og leiddi
hana að viðskilnaðarstundinni.
Hún var jarðsungin, sunnu-
daginn 29. febrúar, að viðstöddu
fjölmenni. Séra Rúnólfur
Marteinsson flutti kveðjumálin í
Lútersku kirkjunni á Lundar, en
jarðað var í Lundar-grafreit.
Eiginmaður hennar, 83 ára að
aldri, lifir konu sína.
Þau hjónin eignuðust 9 börn,
og eru fjögur þeirra dáin: Sigfús,
Gísli, Kristín og Anna. Á lífi
eru: Eysteinn, kvæntur Láru
Melsted, að Riverton, Man.; Rafn
kell, kvæntur Bertha Delaronde,
Campbell River, B. C.; Margrét,
Mrs. McCarthy, Lundar; Sigur-
jón, kvæntur Sigríði Sigurdson,
Campbell River, B. C.; Anna,
Mrs. Hallson, að Lundar.
Barnabörnin eru * 23, og 1
barna-barna-barn.
Bræður hennar á lífi eru: Jón
í Winnipeg, annar Jón á Lundar,
Rafnkell á Lundar, en Gísli
bróðir, dó í Campbell River.
Mrs. Borgfjörð var einstaklega
vel látin, sannkristin kona,
skyldurækin, velviljuð, hjálp-
söm. Hún hafði yndi af lestri
góðra bóka, sérstaklega ljóð-
mælum. Var hún sjálf hagmælt
og túlkaði trúarhugsjónir í vel
sömdum ljóðum.
Listi af gefendum til íslenska
elli heimilisins í Blaine Washing-
ton, safnað af Þjóðræknisdeild-
inni, "Vestri", Seattle, Wash.
18. nóvember, 1946, til
3. desember, 1947
Mr. og Mrs. Jón Magnusson,
$50.00; Mr. og Mrs. J. J. Middal,
$25.00; Mrs Bjorg Thordarson,
$50.00; Mr. og Mrs. J. Karason,
$15.00; Mr. og Mrs. Arni O.
Anderson, $50.00; Mr. og Mrs. K.
Thorsteinson, $25.00; Mr. og Mrs.
S. L. Johnson, $50.00; Mr og Mrs.
J. Gillis, $100.00; í minningu um
Thordísi og Magnús-' Gíslason;
Mr. og Mrs. Isak Johnson, $10.00;
Mr. og Mrs. H. E Magnusson,
$25.00; Mr. og Mrs. S. H. Chris-
tianson, $100.00; Mr. og Mrs.
Paul Olson, $10.00; Mr. C. V.
Christianson $25,00; Mr. and Mrs.
M. E. Brown $25,00; Mr. Gilbert
Björnson $50,00; Miss Anna G.
Björnson $10,00; Mr. and Mrs.
J. A. Björnson $25,00; Mr. and
Mrs. Chester Oddson $10,00; Mrs.
Dyrfinna Thorfinnson $10,00;
A friend $10,00; Mr. and Mrs.
Oddie Hallson $25,00; Mrs. Thor
unn Hafliðason $25,00; Mr. S. S.
Thordarson $25,00; Miss Gunn-
laug Thorlaksson $10,00; Mr. and
Mrs. Th. Palmason $25,00; Mrs.
Halldóra Smith $25,00; Mr. and
Mrs. Gutti Olason $20,00; Mrs.
Alfred Albert $25,00; Mr. and
jyirs. J. H. Straumfjord $10,00
Mrs. Sigrun Runolfson $25,00
Mr. and Mrs.’Dennie Page $10,00
Mr. and Mrs. Gisli G. Arnason
$200,00; Mr. and Mrs. J. A. Jo-
hannson $50,00; Mrs. Eliztbet
Ruher $5,00; Dr. S. T. Magnússon
25,00; Margaret and Melvin
Wandrey $20,00; Mr. and Mrs.
Grimsi Hallson $10,00; Mr. Jonas
Tryggvi $10,00; Dr. Carl Tryggvi
$25,00; Mrs. Sigurlaug Johnson
$15,00; Mr. and Mrs. S. Sigurds-
son, Calgary, Alberta, Canada
$100,00; Mr. Theodore Samuelson
$20,00; Mrs. Emma Goucher
$25,00; Mr. and Mrs. A. S. Olson
$10,00;' Mr. and Mrs. Dan C.
George $5,00; Mr. and Mrs. Clark
Goodman $5,00; Mr. and Mrs.
Leslie Reed $20,00; Mr. and Mrs.
Karl Frederick $25,00; Mr. and
Mrs. Geo. Peterson and family
$15,00; Mr. and Mrs. Robert
Magnússon $5,00; Mr. and Mrs.
Th. Toskey $15,00; Mr. and Mrs.
Hannes Kristjánson $10,00; Mr.
and Mrs. Björn Björnsson, í
minningu um Helga og Berg
Thorbergsson, $100,00; Rev. and
Mvs. Harald S. Sigmar $25,00;
Rúnólfur Marteinsson. I— Samtals $1640.00.
Intportant to US 9

is mSBusmess)
Ferðamannastraumur í Manitoba
varðar YÐUR sjálf!
Peningar ferðamanna í Manitoba verða öllum að
gagni, jafnt bændum sem viðskiftafröipuðum.
Ferðamannadollarinn stuðlar að því, að hjálpa
yður til við skattgreiðslu.
Já, ferðamannastraumurinn léttir undir með
öllum.
1. Skrifið vinum yð-
ar í United States
og Canada — og
hvetjið þá til sum-
ardvalar í Mani-
toba 1948.
2. Sendið nöfn og
heimilisföng vina
í U. S. til The Tra-
vel Bureau. Við
sendum þeim ó-
keypis bæklinga.
Nú er rétt að hefjast handa áður en vinir yðar
gera aðrar ráðstafanir.
Vegna þarfar Canada á amerískum dollurum er ferSa-
maannastraumurinn aldrei mikilvægri en nú. Þér leyeiö
vandamál Canada meS fjölgandi ferSamönnum f Manitoba.

— .1 -I - --- --- — --- 'I -
THE TRAVEL AND PUBLICITY BUREAU
Dept. of Mines and Natural Resources
101 Legislative Building - Winnipeg, Man.