Reykvíkingur - 09.07.1891, Qupperneq 1

Afgreiðslustofa
Reykvíkings er nú
í Grjótagötu Nr. 4.
°g er opin hvern
virkan dag, að for-
fallal. kl. 4—6 e. m.
Árgang. 13 númer
1 krónu.
eykvíkingur.
Borgist fyrir júlímánaðarlok.
Blaðið fæst einnig
í bökayerzlnn hr.
Sigf. Eymundsson-
ar, héreptir. Aug-
lýsingar kosta ein-
úngis helming móts
yið í öðrum blöðum.
Uppl. erþega/rútselt.
Nr. 7.
Fimtudaginn 9. júlí 1891.
Kúmerið
kostar 10 a.
Munið eptir:
Landsbánkinn opinn hvern virkan dag, kl. 10—12
f. h. um þingtímann.
Söfnunarsjöðurinn opinn 1. mánudag í hverjnm mán-
uði, kl. 5—6 e. m. (í barnaskólanum).
Landsbókasafnið opið hvern rúmhelgan dag, kl. 12—2
og útlán bóka mánud. miðvikud. og laugard.
Forngripasafnið opið hvern miðvikud. og laugard.
kl. 1—2.
Málþráðarstöðvar opnar í Bvík og Hafnarf. hvern
rúmhelgan dag, kl. 8—9, 10—2 og 3—5 e. m.
Yfirdómurinn haldinn hvern virkan mánudag kl 10 f. m.
Bæjarstjórnarfundir 1. og 3. hvern fimtud. i mánuði.
Bœarþíng haldið hvern virkan fimtudag kl. 10 f. m.
Fundir fátœlcranefndarinnar 2. og 4. hvern fimtu-
dag í mánuði.
Sáttanefndin sinnir málum hvern virkan þriðjudag
Klukkustund ótiltekin.
Bæarstjúrnin og bæarkýrnar. Það er
eðlilegt að jafn fjölmennur bær eins og |
Keykj avík er orðin, þuríi mikillar mjólkur
við og þarafleiðandi þurfa bæarmenn að
hafa allmargar kýr, af því ábúendur næstu
jarða við bæinn eru oflángt i burtu og í
vegirnir ekki að þvi skapi góðir, að á j
vögnum megi flytja mjólkina, og geta
bæarbúar því ekki fengið mjólk jafnaðar-
lega, nema hjá þeim sem í bænum búa
og halda kýr. Kúahald hér í bænum hef- j
ur jafnan verið mjög dýrt að vetrinum,
en áðurenn bæarstjórnin varð annar eins
búhöldur og hún nú sýnir sig að vera,
gjörðu kýr bæarins allgott gagn að sumr-
inu, þvi hagar vóru þá víðlendari enn nú
gjörist, og entust gripunum þvi betur
frameptir sumri. Eu hvernig er nú þett-
að ástand nú? Það er hægt af reynslunni
að skýra frá því. — Bæarstjórnin hefur
nú i siðustu undanfarin ár, mælt hverjum
sem hafa vildi út lóðarstykki allt að 15
dagsláttum hverjum úr beitilandi bæarins,
fyrir ærið árgjald, og hefur þannig þrengt
að beitilandinu, svo að nú eru ekki eptir
nema sérstakir blettir sem gripeigendum
er heimilt að hafa fyrir sumarbeit, og það
fyrir háann hagatoll. En ofaná þettað
bætist sá búhnykkur bæarstjórnarinnar, að
hún leigir einstökum mönnum þessa sömu
beitarbletti til slægna, og tekur á þann
hátt aptur, það sem hún hefur leigt grip-
eigendum, og selur öðrum, og mega grip-
eigendur, að lögtaki við lögðu, borga hinn
umsamda beitartoll, eins fyrir það, en horfa
á grasið burtu tekið og gripina húngraða.
Þettað mun þykja mikið sagt, og fáir munu
trúa þvi, nema þeir sem þekkja stjórn-
vitsku bæarstjórnarinnar, og því er nauð-
synlegt að tilfæra dæmi sem sannar þett-
að óhæfilega fyrirkomulag hennar — Svo-
kölluð „Yatnsmýri“ og „Norðurmýri" eru
ætlaðar til beitar kúm eingöngu og hafa
nú síðan i vor gengið þar um 30 kýr, og
mun bráðum fjölga þar, þó svæðið sé
hvorki stórt né gott, og hagatollurinn þó
2 kr. fyrir hverja kú; en nú mun hið bráð-
asta vsrða farið að slá í henni alla þá bletti
sem nokkuð gras er upp úr, ekki einasta
af þeim manni sem bæarstjórnin hefur
leyft þettað fyrir víst endurgjald, heldur
máske líka af fleirum, sem hann getur
aptur leigt út frá sér, og sjá þá allir, nema
bæarstjórnin, hversu góð og sanngjörn
kjör gripeigendurnir hafa hjá bæarstjórn-
inni. Það er alkunnugt hversu mikinn á-
huga margir bæarmenn hafa sýnt hin síð-
ustn ár með túnrækt, og alt er það gert
í því skyni að fjölga kúm, enn þessi kúa-
fjölgun sýnist vera mjög hæpin, þegar
bæarstjórnin gjörir sér far um að farga
beitilandi bæarins á hvern hátt sem henni
er mögulegt, og með því gjöra þessa virð-
ingarverðu framtakssemi bæarmanna þeim
arðlausa. Ofaná þettað bætist það, að bæ-
arstjórnin mælir svo óhaganlega út bletti
þá sem um er beðið, að smærri og stærri
spildur verða á milli þeirra, sem skepnur
gætu haft gagn af, en af þvi slík svæði
eru miðt á milli títmældra bletta, þá hafa
þær þar engan frið, því hver rekur frá
sér. Það má með sanni segja, að allt sem
bæarstjórnin gjörir i búfræðislegu tilliti
fyrir bæinn, væri betur ógjört. Að sönnu
fær bærinn tekjuauka af blettum þessum,
en óreiknandi er líka sá skaði sem bærinn
óbeinlínis hefur af þessu öfuga fyrirkomu-
lagi og til hvers er þessi tekjuauki notað-
ur? ekkert er gjört sem á að gjöra og
þarf að gjöra, enn tekjurnar eru samt
étnar upp. — Haldi þessar útmælingar
úr beitarlandi bæarins áfram í tvö ár enn,