Kvennablaðið - 30.08.1913, Blaðsíða 3

KVENNABLA.ÐIÐ
59
Kvenrétíindatiíngið í Budapest
15. til 21. júni 1913.
Aldrei hafa alþjóða-kvenréttindaþingra verið
jafnfjölsótt eins og þetta þing í Budapest.
Þegar það var sett, sunnudaginn 15. júní, þá
höfðu þegar 2800 þátttakendur geflð sig fram
og siðustu dagana var sagt að þátttakendur
væru orðnir um 4000. Reglulegir fulltrúar
frá sambandsfélögum voru um 250, og
boðnir systrafulltrúar frá ýmsum löndum, á-
samt konum, sem eru prívat-meðlimir í Al-
þjóða-Sambandinu (og borga sama gjald og
hvert sambandsland 1 pd. sterl. sem ekki
hefir yfir 2500 meðlimi) og systrafélagar
allir, voru líka um 250, en flestir hinir þátt-
takendurnir voru að eins áhorfendur, auk
nokkurra heiðursgesta.
Sunnudaginn 15. júní var þingið byrjað
með guðsþjónustu í íútersku kirkjunni í Ofen.
Kvenpresturinn dr. Anna Shaw hélt ræðuna.
Kirkjan er lítil enda komst ekki helmingur-
inn inn af öllum þeim, sem ætluðu sér að
vera þar viðstaddir.
Hin opinbera þingsetning fór fram kl, 4 sd.
15. júní í hinum fagra hátíðasal í „musik“-
háskólanum, sem var alveg troðfullur. Euda
var ekkert undarlegt að svo væri, þar sem svo
margt hátiðlegt var á dagskránni. Fyrst og
fremst lék hinn frægi hljóðfærasöng-flokkur
þjóðleikhússins í Budapest hátíðasöng, sem
gerður var fyrir þetta tækifæri af dr. Olador
Rényi, og það eitt hefði eflaust nægt til þess
að fá hina söngelsku Ungverja til að fjölmenna
við þetta tækifæri. En þar var fleira á dag-
skránni: Kvæði ort fyrir þetta tækifæri aí
Emil Ásbányi, flutt á ungversku af leikkon-
unni Mariu Jázai frá þjóðleikhúsinu, en lesið
upp á ensku af leikkonunni Erzsi Paulai frá
þjóðleikhúsinu. Þá buðu gestina velkomna
þær greifafrú Teleki formaður í móttökunefnd-
inni og Vilma Gluklich, formaður í kvenrétt-
indafélaginu í Ungverjalandi. Þá skyldi dr.
Béle de Jankovics fræðslumálaráðherra bjóða
okkur velkomnar fyrir stjórnarinnar hönd og
dr. Stephan de Bárezy, borgarstjóri í Buda-
pest, fyrir hönd borgarinnar. Frú Anna Lin-
demann, 3ji vararitari í Alþjóða-Sambandinu
skyldi þakka fyrir þess hönd og svo skyldi_
Mrs. Catt halda sína stóru forseta yfirlitsræðu.
Dagskránni var auðviiað fylgt. Hljóðfæra-
flokkurinn lék af mestu snild og leikkonurn-
ar lásu upp kvæðið. Okkur var sagt, að Maria
Jaszai, sem las það upp á ungversku, væri ein-
hver hin frægasta leikkona við þjóðleikhúsið í
Budapest. Hún var í gömlum ungverskum hefð-
arkvennaþjóðbúningi úr dökkrauðu flaueli og
mjög gullsaumuðum. Var hann að fegurð
líkastur íslenzka þjóðbúningnum að því leyti,
hve smekklegur og tignarlegur hann var og
laus við þann grímubúningsblæ, sem svo oft
fylgir þjóðbúningum.
Nú skyldi samkvæmt dagskránni formenn
móttökunefndarinnar og kvenréttindafélagsins
í Budapest halda velkomnunarræður sínar.
En — í stað þess ganga inn á hápallinn heil
fylking hvítklæddra barna, bæði telpur og
drengir, með stóra rósavendi í hendi. Fremsta
telpan 10—12 ára smámey, hélt á blóm-
skreyttum staf. Þau ganga öll tvö og tvö sam-
an fram fyrir Mrs. Carrie Chapmann Catt,
hneigðu sig og lögðu blómvendi sína við fæt-
ur hennar. Litla stúlkan sem fyrst gekk
nam svo staðar og hélt stutta ræðu og þakk-
aði mrs. Catt alt það erfiði, sem hún hefði
fyrir að búa þeim ungu betri lifskjör, kvað
þau skilja það, þótt ung væru, og hét að þau
vildu jafnan halda hennar störfum áfram þeg-
ar þau kæmu til vits og ára. — Þessi hylling
barnanna fór svo fallega og eðlilega fram, svo
laust við alla tilgerð, að fiestir fengu tár í
augu. Sjálf tók mrs. Catt við blómum og
hyllingu barnanna brosandi, með tárvot augu
og kvaðst aldrei hafa fengið áður svo fallega
kveðju.
Þá kom að því að fræðslumálaráðherrann
byði okkur velkomnar og þótti það mörgum
hátíðlegt augnablik að sjá og heyra bæði hann
fyrir landstjórnarinnar hönd og borgarstjór-
ann bjóða sambandsþing kvenréttindakvenna
frá öllum heiminum, velkomið. Slíku höfum
við ekki hingað til vanist, að landsstjórnir og
stórborgastjórnirnar sýndu okkur þá virðingu.
Er það eitt af því marga, sem sýnir hvernig