Alþýðublaðið - 26.01.1961, Blaðsíða 8

eitthvað við þig.“ Lög-
reglumenn þessir þurfa
ekki að hafa séð glæpa-
manninn nokkru sinni
fyrr, þeir þekkja hann að-
eins af myndum. Til þess
þarf langa og mikla æf-
ingu, því að ef lögreglu-
manni skjátlast í slíkum
efnum, lendir hann í vand
ræðum. En svona þjálfun
gerir næmn auga kleift að
sjá í gegnum dulargervi,
í baráttunni gegn glæpa-
flokk Dillingers.
Dillinger hafði gert
Chicago að höfuðbæki-
stöðvum glæpaflokksins.
Hann fór í felur, en brátt
leiddist honum að fara á
mis við tvær sínar beztu
skemmtanir — dansleiki
og bíóferðir. Hann átti
offjár og gagnlega vini í
borginni. Einn þeirra var
lögfræðingur að nafni Pic-
ÞAÐ kemur oft fyrir, s.em glæpamenn hylja sig
að lögreglumenn hnippa í í.
glæpamenn á götum úti En í Bandaríkjunum
og spyrja: „Heyrðu góði, fær alríkislögreglan (FBI)
mér finnst ég kannast og ríkislögreglan oft miklu
erfiðari verkefni við-
fangs. Eitt bezta dæmi
þess hversu næmt auga er
megnugt — er að finna í
máli Dillingers, sem kall
aður var „Fjandmaður
ríkisins nr. l.“
Sveifst einskis
Dillinger var ekki sá
afburðaglæpamaður, sem
hann hefur verið sagður.
Hann var hrotti, sem
sveifst einskis, en „heil-
inn“ í glæpaflokk hans
var maður að nafni Ham-
ilton.
í febrúar árið 1934 óku
Dillinger og Hamilton frá
Florida til Chicago Hei-
ghts og rændu banka. í
bardaga, sem af þessu hófst
var Hamilton skotinn sjö
sinnum, og þó honum tæk-
ist að komast undan, lézt
hann af völdum sáranna.
Kona nokkur sveik Dill-
inger fyrir fimm þúsund
dollara. Það leið ekki á
löngu þar til honum tókst
að strjúka úr gæzluvarð-
haldinu, sem hann hafði
verið settur í í smábæ
nokkrum í Indíana. Flýði
hann á bíl Iögreglustjór-
ans. Hann átti mörg morð
og aðra hryllilega glæpi að
baki, en það var þessi
smáglæpur, sem gerði út
um örlög hans.
í hinni löngu baráttu
gegn glæpaflokk Dilling-
ers hafði FBI aðeins getað
leikið „aukahlutverk“ með
því að hjálpa hinum ýmsu
ríkislögregluflokkum með
upplýsingum og ráðlegg-
ingum. En með því að aka
á stolnum bíl yfir landa-
merki ríkjanna Indiana og
Illinois, gerðist hann brot
legur við alríkislögin og
þar með gat alríkislög-
reglan, FBI, hafizt handa
. fyrir alvöru og tekið þátt

HHWMMHMMMMWWHV
quett, sem eitt sinn hafði
verið borgarsaksóknari.
Picquett hafði verið
verjandi Dillingers og hans
hyskis í fyrri málaferlun-
um. Hann átti í engum
vandræðum með að finna
skurðlækni sem féllst á að
gera aðgerð á andliti Dill-
ingers og fingrum hans —
þannig að bæði fingraför
hans og andlit yrði ó-
þekkjanleg.
Sóðalegur felustaður
Aðgerðin var fram-
kvæmd í sóðalegum felu-
stað glæpaflokksins. Vél-
byssur og marghleypur
lágu eins og hráviði á
gólfinu. Aðstoðarmaður
læknisins lét Diilinger fá

Dillinger
of stóran skammt af deyfi
lyfjum, svo að hann hætti
að anda um stund. En rneð
öndunartækjum náði Dill-
inger andanum og batnaði
honum von bráðar. Þetta
kostaði 3000 dollara, en
hann var ekki ánægður
með aðgerðina svo að gera
varð aðra.
Dillinger og aðstoðar-
maður hans, Homer van
Meter létu tæta burt
skinnið af fingrunum. En
þessi tilraun þeirra til að
villa fingrafarasérfræðing
um sýn mistókst eins og
allar aðrar, er gerðar hafa
verið. í Ijós kom, að Dill-
inger dauðum og van Me-
ter skotnum til bana, að
nýja skinnið, sem vaxið
hafði í stað hins gamla var
með sömu hrufum og för-
um.
En önnur andlitsaðgerð-
in, sem Dillinger lét gera
breytti útliti hans til muna.
Náð var burtu öri á kinn
hans, þrem fæðingarblett-
um og nefinu var breytt.
Þetta gerðist sumarið
1934 og nú fannst honum
að það hlyti að vera í lagi
að hann gengi út í góða
veðrið.
En á meðan þessu fór
fram, sátu þrír valdir
menn, Samuel Cowleys
eftirlitsmanns, á rökstólum
í leyniherbergi í dóms-
málaráðuneytinu. Allir
voru þeir skyttur góðar og
sérfræðingar í að muna
andlitseinkenni manna. —
Þeim voru réttar níu mynd
ir af Dillinger, sem sýndu
höfuðlag hans og andlit
frá níu sjónarhólum. Að
svo búnu héldu þeir með
Melton nokkrum Purvis í
fararbroddi til Chicago, —
þar eð Cowley eftirlits-
maður þóttist þess fullviss
að þar leyndist Dillinger.
Aðrir útsendarar FBI
héngu á undirheima knæp
um Chicago með augu og
eyrun opin fyrir ógætilegu
tali, sem komið gæti þeim
á slóðina að híbýli Dill-
ingers. Hvað eftir annað
héldu þeir, að þeir hefðu
fengið nytsamar upplýs-
ingar, en svo reyndist þó
ekki vera.
Loks kvöld nokkurt í
júlí hvíslaði uppljóstrar-
maður því að einum út-
sendaranum að bófaflokk-
urinn hefði haldið í ákveð-
ið kvikmyndahús. Þeir
hröðuðu sér þangað á
stundinni. Þeir voru í eng
um vafa um hvað gera átti.
Diilinger var stórhættuleg
ur glæpamaður. Ef hann
gæfist ekki upp með góðu,
átti að skjóta hann án
nokkurra umsvifa,
Fyrrnefndur Melton Pur
vis stóð við innganginn.
Maður nokkur gekk út. —
Purvis sá aðeins aftan á
hann. En hann gaf merk-
ið — fjandmanni ríkisins
var rutt úr vegi.
Þegar Purvis var spurð-
ur að því, hvernig í ó-
sköpunum hann hefði get-
að borið kennsl á mann,
sem hann hefði aldrei séð
áður, sagði hann, að á
myndum af Dillinger
mætti sjá, að hnakkinn á
honum gengi beint niður.
Þetta var líkamsein-
kenni, sem ekki var hægt
að hagga, og Purvis hafði
rannsakað það svo lengi,
að það gat ekki farið fram
hjá honum.

' . ■

IHIlSi
|Élff§É
ImmÍ

1
Ílili?
■
■

píhMpm
W&MMpi&zM * P'

I
v'.
■

Vivien
leikur
Leight
aftur
Vivien Leigh
leikur í kvikniynd á
ný eítir 6 ára hlé.
Myndin, sem hún á
að leika í heitir ,Frú
Stones v|ar í Róm.‘
sem gerð er efíir
leikriti T ennessee
Williams. Leikur
Vivien þar konu, sem
veit sem er, að húo.
er ekki lengur ung
og ekki heldur vin-
sæl leikkona. Leggur
hún leiklistina alger-
lega á hilluna og á-
ltveður að ferðast
kringum hnöttinn
meði manni sínum,
sem er milljónamær-
ingur. En þegar
Rómar kemur, d(
liann skyndilega
Vivien hittir ung
ítala. Gengur me
öll myndin út á }
hvernig hún rey
að upplifa sín horí
æskuár með hin
unga og laglega
ala, sem Wan
Beatty leikur.
MMMMMUUUUUUtWMHMMMVMMiHVHHV
g 26. jan. 1961 — Alþýðublaðið-