Alþýðublaðið - 03.10.1961, Blaðsíða 2

liitstjórar: Gisli J. Ástþórsson (áb.) og Benedikt Gröndal. — Fulltrúi rit-
ctjórnar: Indriöi G. Þorsteinsson. — Fréttastjóri: Björgvin Guðmundsson. —
Gímar: 14 900 — 14 902 — 14 903. Auglýsingasími 14 906. — Aösetur: Alþýðu-
liúsiö. — Prentsmiöja Alþýðublaðsins Hverfisgötu 8—10. — Áskriftargjald
tr. 55,00 á mánuði. í lausasölu kr. 3,00 eint. Útgefandi: Alþýðuflokkurinn. _
Framkvæmdastjóri Sverrir Kjartansson.
HVER VILL ÓPÍUM?
RÍKISSTJÓRNIN reynir að halda aftur af kröfu
pólitík ihinna ýmsu stétta, enda augljós eftirleik-
urinn, ef ekki er veitt viðnám. Væri til dæmis geng
ið að kröfum lækna í Reykjavík, mundi ógerning
ur að standa gegn 100% kauphækkun fyrir verk
fræðinga, vísinda- og fræðimenn, prófessora og
aðra menntamenn. Hver mundi, þegar svo væri
komið, vilja standa gegn nýjum kröfum láglauna
otéttanna, og hvar mundi þessi leikur enda?
Ekki virðist stjómarandstaðan hafa miklar á
íiyggjur af þjóðarhag frekar en fyrri daginn. Tím
ínn og Þjóðviljinn taka undir hin'ar háu kröfur
: ækna og verkfræðinga, heimta hækkað kaup fyrir
allar aðrar stéttir og hærra afurðaverð fyrir bænd
ar. Svo hneykslast þessi blöð á.því, að það skuli
'/erða verðhækkanir í landinu!
í 'Tíminn sýnir lesendum sínum þá fyrirlitningu,
að bjóða þeim upp á grein, þar sem allt þetta er
. ;gert í senn: Ríkisstjórnin skömmuð fyrir að ganga
ekki að kröfum lækna og verkfræðinga; ríkisstjórn
in ávítuð fyrir „skilningsleysi á kjörum láglauna
ó'lks ; viðréisninni kennt um, að sjúkratrygginga
iserfið er að hrynja saman; kvartað undan of lágu
ifurðaverði bænda og þetta kórónað með þeirri
; ullyrðingu, að öll þessi vandræði muni leysast,
-ef aöeins Framsóknarmenn fengju ráðherra stóla!
I Hvað mundi gerast, ef Framsókn kæmist skyndi
j i ega til valda? Samkvæmt skrifum Tímans má
ætla, að læknar fengju 100% hækkunina og sjúkra
: oamiögum yrði bjargað með stórfelldri hækkun
aj ukrasamlagsgj alda. Verkfræðingar fengju sínum
kröfum framfylgt, 15—20 000 kr. á mánuði, og þar
sem sýndur mundi „skilninguir á kjörum láglauna
t íólks“ hlytu aðrar stéttir að fylgja í kjölfarið með
allt að 100% hækkun. Landbúnaðarvörur mundu
stórhækka — en auðvitað yrðu engar hækkanir
á framfærslukostnaði almennings. Það var aðeins
. I.ijá viðreisninni!
' Kommúnistar eru næstum því eins magnaðir og
Framsóknarmenn um þessar mundir. Þeir hneyksl
i ast á sömu síðunni á því, 'að stjórnin skuli ekki
ganga að kröfu lækna, og hinu, að vísitala skuli
i'íiækka. Svo skamma þeir Alþýðublaðið fyrir að
; vilja halda uppi lúxuslífi í landinu, en sjálfum þyk
:tr þeim 80 000 krónur alltof' lí'till bílakostnaður
á'yrir lækna.
Stjórnarandstaðan er sem ®é búin að finna hina
Jullkomnu stefnu: Hún er með alit að 100% kaup
ilhækkun fyrir alla, en á móti öllum hækkunum á
vörum og þjónustu. Skyldi íslenzk alþýða sjúga
í sig slíkt ópíum?
Nýkomid
Amerískar kvenmoccasiur
svartar og
brúnar
Póstsendum
um allt land
SKOSALAN
LAUGAVEGI 1
CETEBE CETEBE
Pólsk viðskipti
Verðlækkun Verðlækkun
CETEBE, Lódz
býður: BÓMULLARMETRAVÖRUR, HÖRMETRAVÖRUR
og RAYONMETRAVÖRUR á lækkuðu verði.
Afgreiðslutími 2 til 3 mánuðir. — Fjölbreytt og fallegt sýnishornasafn.
Islenzk-erlenda verzlunarfélagið h.f.
Tjarnargötu 18 — Símar 15333 og 19698.
fHANNES
Á HORNINU
Almenningur hrökk
upp við vondan draum.
☆ Rauk upp með andfæl
um og kallaði á hjálp.
Deila læknanna og sam
lögin.
ALLT í EINU fannst fólki aff
þaff ættj að svifta þaff dýrmætu
öryggj. Affur hafði það haft það
á m'lli tannanna, að iðgjöld tii
sjúkrasamlagsins væru alveg að
dr.epa það — og ótrúlega marg
rr höfðu það á vörunum, að það
fengi bókstaflcga ekkert fyrir
sína peninga. Jafnvel mér, sem
hefði þá átt að hafa augun opin
fyrir þessu, komu hin snöggu
umskipti mjög á óvart —
skemmtiiega á óvart.
MAÐUR HEYRÐI þennan, tón
úr öllum áttum áður en stofnað
var til alþýðutrygginga. Það
varð bókstaflega að neyða mik
inn fjölda manna inn í sjúkra
samlagið. Ég gleymi aldrei fá
tæka verkamanninum í kjallara
holunni á Lindargötu, sem leit
mig haturfullu augnaráði og
hvæsti að mér. „Ykkur skal ekki
takast að neyða mig inn í netnar
svokallaðar tryggingar. Ekki
dettur mér í hug að borga í
sjúkrasamlag. Þið getið haft það
fyrir ykkur, en ekki mig“.
NOKKRUM MÁNUÐUM
seinna komu upp mikil veikindi
á heimil; hans — og hann stóð
uppi allslaus og hjálparvana. Ég
viidi ekki minna hann á um
mæli hans, því að það gat virst
svo sem ég væri að hefnast á
honum, en ég sá á augnaráði
hans, að þá fyrst skildist honum
hvað það var sem hann hafði
afflhtt og rógborið, hversu
skammsýnn hann hafði verið —
og honum sveið það. Það var sár
sauki í augnaráðinu.
ÞANNIG VAR ÞETTA í upp
hafi og þannig hefur þetta ver
ið þó að mjög hafi hjaðnað. Með
an menn eru heilbrigir og þurfa
ekki á hjálp a halda nöldra þeir
og hvæsa, en þegar þeir f'.nna
hvað tryggingarnar eru þeim, þá
þegja þeir. Þetta er dýrkeypt
reynsla, en ef til vill nauðsynleg
fyrir málefnið, fyrir fólkið svó
að það skjlji innsta kjarna ura
bótabaráttunnar.
NÚ ÁTTI a leggja sjúkra
1 tryggingarnar í rúst, svifta,
fólkið örygginu, sem trygging
arnar veita. Hver stendur höll
um fæti við afnám trygging
anna? Ekki burgeisinn, sem
alltaf getur borgað og upp
skurður eða önnur dýr læknig
hjálp setur ekki á vonarvöl.
Hel-dur láglaunamaðurinn, sem
býður þess kannski ekki bæt
ur fjársagslega svo árum skipt
ir ef hann verður fyrir því aðl
leggjast í sjúkrahús og þurfa
mjög á læknishjálp að halda.
MEÐAN A DEILUNNI við
læknanna stóð, hringdi sími
látlaust og fólk sagði: „Á nú
að eyðileggja tryg-gingarnar S
einni svpan? Ætlið þð að láta
trygginrarnar lausar? Eruð þi8
ekki meiri menn en þetta? Erm
þetta úrslitin í allri ykkar ban
áttu? Látið þið allt laust í einui
Framhald á 13. síðu.
2 ,3. okt. 1961 — Alþýðublaðið