Alþýðublaðið - 10.01.1962, Blaðsíða 9
• spörfugl-
gelsisgarð-
uglamann-
en honum
;að inn og
iðugt.
STÖÐUGT er unnið að
því í vísindastofnunum um
allan heim að. reyna að
finna einhver ráð gegn hin
um hræðilega sjúkdómi
krabbameininu. Hin nýj-
asta tilraunin á því sviði,
fer nú fram á aðalsjúkra-
húsinu í Newcastle í Eng-
landi og maðurinn, sem
gefið hefur læknum sjúkra
hússins hugmyndina heit-
ir Dr. Alfred Piper. A
starfsferli sínum hefur
hann tekið eftir því, að
sjúklingar, sem þjást af
Multiple Sklerose fá aldrei
krabba. Fleiri læknar hafa
síðan staðfest það sama og
því er nú hafin rannsókn
fyrir þeirra tilstilli á
sjúkrahúsinu í Newcastle.
Ætlunin er að sjúklingar,
sem á sjúkrahúsinu dvelj-
ast og eru sýktir af krabba
meini fái blóðgjafir frá
sjúklingum, sem eru haldn
ir Multiple skierosa.
Ekki ætti að þurfa að
taka það fram, að þeir
sjúklingar, sem tilraun-
irnar verða gerðar á eru
allir sjálfboðaliðar.
Það, sem læknavís:ndin
hyggjast komast fyrir með
þessum tilraunum, er,
hvort blóð úr multiple skle
rosa sjúklingum inniheld-
ur móteitur gegn krabba,
reynist svo, getur það
þýtt ófyrirsjáanlega sókn
gegn bölvaldinum mikla,
krabbanum.
Að svo komnu máli er
auðvitað ekkert hægt að
segja um úrslitin, meira
að segja getur svo farið að
krabbameinssjúklingarnir
' sýkist af mult:ple sklerose,
í stað þess að fá lækningu
af sjúkdómi sínum. En
engu að síður mun til-
rauninni verða haldið á-
fram, því að þrátt fyrir allt
er multiple sklerose ekki
eins lífshættulegur sjúk-
dómur og krabbamein.
>ía lífsííðarfangans Strouds. Eitt sinn,
inn drýgstan þátt í því að hún er
er kastað á glæ.
Multiple sklerose reynist
yfirleitt hættulegri fólki í
norðlægum löndum en
þeim suðrænni. Venjulega
sýkist fólk á aldrinum 20
—30 ára, margir fatlast al-
varlega, sumir svo þeir
geta ekki haft fótaferð. Or
sök sjúkdómsins er enn ó-
þekktur.
Ymsar hugmyndir hafa
þó komið fram meðal ann-
ars þær, að um virus sýk-
ingu sé að ræða, aðrir telja
að sjúkdómurinn stafi af
blóðtappanmyndun í hár-
æðum miðtaugakerfisins.
Engar lækningaaðferðir
eru þekktar, sem að veru-
legu gagni koma við sjúk
dóminn, vegna þess hve or-
sakir hans eru lítt þekktar.
Þannig er þá sjúkdómur
inn, sem sjúkiingarnir á
sjúkrahúsinu í Newcastle
eiga á hættu að sýkjast af
í óeigingjarnri baráttu
sinni við vágestinn mikla,
sem herjar allt mannkyn-
ið.
Milljónir um heim allan
mega vera þeim innilega
þakklátar, ef til vill þýðir
fórn þeirra björgun millj-
óna.
dk
ÞAÐ er stundum talinn
kostur, þegar leikarar
gera hlutverkum sínum
svo góð skil, að haft er
við orð, að þeir leiki þau
ekki, heldur lifi þau. En
stundum geta þeir kostir
leikarans haft vafasamar
afleiðingar að minnsta
kosti fyrir móíleikarann.
Á Italíu er fólk blóð-
heitt og kraftmikið eins
og allir vita. Þaðan hafa
líka komið margir leik-
arar, sem þótt hafa af-
bragð annarra slíkra, og
þar á meðal ýmsir, sem
fengið hafa það orð á sig,
að þeir lifðu hlutverk sín.
Nú er enn upprisin
starna, sem ómótmælan-
anlega gerir það og það
sem um munar. Sú stjarna
heitir Lea Padovani, og
nú er það eitt helzta
vandamál leikstjóranna,
sem ráða hana til starfa,
að ráða karlmenn til að
leika á móti henni, — að
minnsta kosti, þegar um
hlutverk er að ræða, þar
sem beita þarf skapsmun-
unum að ráði.
Sjálf segist leikkonan
ekki vera skapmikil, ég
vil bara lifa hlu,tverkin'
mín, segir hún.
Nú sem stendur er hún
að leika í kvikmynd, sem
heitlr: Giuseppe Dessa.
Þar leikur hún móður á
17. öld, mótleikari henn-
ar, Max Schell að nafni,
leikur þar son hennar, sem
hún er heldur óvægin við.
Mama mia, segir leik-
konan, ég hefi ekki
skemmt mér líkt þessu
nokkru sinni á ævinni,
Astæðan fyrir þessari upp
hrópum er sú, að í hvert
sinn, sem ,,sonur“ hennar
birtist á sviðinu, tekur
hún á móti honum með
löðrungi.
Hugsið ykkur bara, seg-
ir hún. Einu sinni urðum
við að taka slíkt atriði upp
27 sinnum, það var dásam
legt, ég lagði mig fram í
hvert einasta skipti.
Uppáhaldssenan mín er
sú, að ég elti Max fram og
aftur um hlöðuna með
sófl í hendinni. I fyrsta
skipti, sem ég sló, gerði ég
það svo harkalega, að haus
inn á sóflinum brotnaði af
og það munaði minnstu,
að ég afhausaði stjórnand-
ann, sem stóð heldur ná-
lægt.
Lea Padovani hafði ný-
lega blaðaviðtal og þar
komu þessi ósköp fram. —
Ennfremur sagði hún að
það væri skemmtilegast af
öllu að bölsótast á ensku,
því að enskan hefði svo
mörg skemmtileg orðatil-
tæki til þeirra nota, og svo
sannaði hún mál sitt með
því að tvinna saman blóts
yrðum og formælngum á
ensku, þangað til jafnvel
forhertum blaðamönnum
þótti nóg um.
En hvað segir mótleik-
arinn um valkyrjuna;
— Guð minn góður, —
þetta er voðalegt, ég er
alls ekki viss um, að mér
takist að ljúka við mynd-
ina án þess að fá lauga-
áfall.
BLAÐAMAÐUR nokkur
var sendur af stað til að
hafa viðtal við hljómsveit
arstjóra, sem hafði stjórn
að hljómsveitum á yfir 2
þúsund dansleikjum og
samkvæmum.
Blaðamaðurinn var í
hálfgerðum vandræðum
með hv.ernig hann ætlaði
að byrja samtalið, en
sagði að lokum; „Svona
fræg hljómsveit eins og
yðar hlýtur að fá aragrúa
af beiðnum. |Seg?ð mér,
hvað er það, sem þér eruð
oftast beðinn um?“
— Þér gelið víst ekki
sagt mér, hvar salernið er?
sagði hljómsveitarstjórinn
án þess að brosa.
S
Útsala
Vefrarútsalan hefsf í dag '
Úrval:
Vetrarkápur
Poplínkápur
Dragtir
Kjólpr
Blússur
Hatíar
MIKIL VERÐLÆKKUN
BERNHARD LAXDAL
Kjörgarði — Laugavegi 59
ÚTSALA
Okkar vinsæla útsala hefst í dag.
Mikið úrval af fallegum vörum.
Mikill afsláttur.
HJÁ BÁRU
Austurstrætil 14.
Vélstjórafélag jslands ©g
Kvenfélagið Keðjan
Árshátíðin
verður haldin í Þjóðleikhúskjallaranum föstu
daginn 12. jan. n.k. og hefst með borðhaldi
kl. 19.
Miðasala á skrifstofunni.
Mætið vel og stundvíslega.
Skemmtineíndin.
Skreiðarframleiðendur Utfiytjendur
Við erum meðal stærstu inríflytjenda oíangreindr
ar vöru í Nígeríu. Ágætustu meðmæli fúslega
veitt áreiðanlegum útflytjendum. Algjör heiðai’-
leiki í viðskiptum í 20 ár.
MÖRUR YÐAR ERU ÖRUGGAR HJÁ OKKUR.
Snúið yður til Messrs. A.A. Momson & Company,
22a Lewis Street, P. O. BOX 270,
Lagos, Nigeria. West Africa.
Símnefni: „MOMSON“ — Lagos.
Alþýðublaðið — 10. jan. 1962 0