Austurland - 01.08.1907, Blaðsíða 3

Fiskiafli
en yfirleitt rýr, enda gæftir eigi
góðar, næg beta komin um alla firðina.
Norðfirðingar einna aflahæstir að venju.
Beztu mótorbátar munu vera búnir að
fá þar 60 til 70 skpd.
Af Akureyri, 30. júlí.
Veðrátta 23. f. m. brá aptur til
kuldatíðar og norðan áttar, tvær síðustu
næturnarnar gránaði í fjöll. Oott
veður er sagt í Reykjavík þessa dagana.
S 1 y s f a r i r. í vor fóru tveir Þjóð-
verjar (annar var efnilegur vísinda-
maður, hinn málari) af Akureyri upp
í Ódáðahraun, og ætluðu að dvelja
þar í sumar í nánd við Öskju. Höfðu
þeir tjöld og allan útbúnað, og var
Ögmundur kennari Sigurðsson fylgdar-
maður þeirra. Báðir þessir menn hafa
farist, ætlað að þeir hafi drukknað þar
í vatni, sem þeir höfðu róið á í segl-
bát, voru þeir ófundnir er síðast frjett-
ist, þrátt fyrir örugga leit Ögmundur
og fleiri.
Dr. Finnur Jónsson og Dan-
i e 1 B r u n hafa að undanförnu verið
að grafa upp gamlar búðatóptir á Gæsa-
eyri.
Látinn er sagður í Noregi hinn
merki málfræðingur S. Bugge.
E i m s k i p hafa fiskað hér ofurlítið
í hringnætur t. d.
Skip Wathnes Erf. . . . 300 tn.
Reyðar, Tuliniusar bræðra 200 »
Perwie, TuliniusarogChr. H. 250 »
Þilskipið Samson (Eig. Ásg.
Pjetursson) er búið að fá um 70 þús.
í vor og surnar.
R e i t i n g s a f 1 i hefir verið á mótor-
báta hér út af firðinuni. Beita fengist
á Siglufirði. Státtur er að byrja hér í
firðinum og Pingeyjarsýslu. Orasið
yfirleitt lítið.
SaMTISII6uE,
—o—
Útlend blöð segja frá því í sutnar, að
stórt féleg sé stofnað á Englandi í
þeim tilgangi að útvega til norður-
álfunnar vinnufólk austan úr Asíu aí
gula kynstofninum, líklega aðallega frá
Kína og Japan, og bjóði nú út mikið
fjölmenni. Vistartímin á að vera 5 til
10 ár. Vinnutíminn 10 tímar á dag
árið um kring. Launin 1 kr. 80 au.
til 2 kr. 50 au. á dag. Félagið tektir
að sér ábyrgð á iðni og ráðvendni
verkafólksins. Enskan umsjónarmann
leggur félagið til einn á hverja 100
verkamenn. Félagið kemur upp íbúð-
arþorpum fyrir fólk þetta í nánd við
Þá verksmiðjubæji, sem vilja ráða það
tii vinnu. í hverju þorpi á að vera
læknir, kennarar, túlkur, og ölln komið
þar svo fyrir, að verkafólkið geti liaft
það sem líkast því, sem það er vant
v:ð heimanað. Verkafólkið fær ekki
Iaun sín í peningum heldur í ávís-
unum á félagið. Ávísanir þessar eru
gjaldgengar í sölubúðunum, sem fé-
lagið á í verkmannaþorpunum, að
öðru leyti leggur félagið verkakatipið
í banka og ávaxtar það með 5%, og
borgar svo hverjum verkamanni
bankainnstæðu sína þegar vistartím-
inn er á enda. Það verkafólk, sem
þess óskar, getur einnig fengið kaupið
sent heim til sín ársfjórðungslega. Einn
samning var búið að gjöra við félagið.
Nokkrir verksmiðjueigendur í bænum
Psorzheim á Þýskalandi hafa beðið
félag þetta um 2000 kinverska verka-
menn, og er ákveðið að þeir verði
fluttir þangað í suinar. Hinir þýsku
verksmiðjueigendur segja, að það séu
sívaxandi kröfur þýskra verkmanna,
sent neyði þá til þessa.
Vel mælt.
Ráðherra Aarrestad í Noregi rnælti
fyrir rninni föðurlandsins á bindindis-
mannafundi í Kristjanu í vor, og fórust
honuin meðal annars svo orð:
«Jeg er uppalinn á Jaðri, og jeg man
þat eptir einum bónda. Han barst
eigi mikið á, en hann var duglegur
og vinnugefinn á jörðinni sinni; og
hann hafði ljósa meðvitand um, að
hann var að halda áfram störfum ættar
sinnar. Jörðin hafði gengið í erfðir
frá föður til sonur, svo lengi sem hann
hafði sögur af. Bóndi þessi var einu
sinni að sýna föður mínum jarðabætur
sína og fleira á jörðinni, og jeg var
með í förinni, og jeg man svo vel
eptir því; hann sýndi okkur spildur,
sem hann hafði brjotið upp og hreinsað,
og hann sýndi okkur líka blettina,
sem faðir hans og afi hans höfðu
brotið. «Jörðir hefir eigi gengið úr
sér, síðan jeg tók við henni,» sagði
hann, «hún er að ýmsa betri nú
en þá,» og hann var stoltur af því.
Hann hafði haldið áfram starfi föður
síns og forfeðra. Hann kvaðst vona,
að jarðeignin yrði að ýmsu ieyti betri,
þegar hann félli frá, heldur en þegar
hann tók við. «Hann hefði eigi spilt
henni fyrir ættinni. En það verður
fyrir það rióg að gera fyrir þann sem
kemur á eptir mér,» sagði hann, og
leit til elzta sonar síns.
Þannig á þetta að vera með föður-
landið, sem er óðalseign allrar þjóðar
innar. Noregur er í dag það sem
hann er fyrir atorku feðranna. Kyns-
lóð eptir kynslóð hafa þeir ræktað og
byggt landið; og vér eigunr að halda
svo áfram að vér getum afhent það
eptirkomendunum í miklu betra ástandi
en við tókum við því.»
Þessi ummæli ráðherrans geta átt
við hvert land sem er.
Áfengi.
Skýrslur um áfangistilbúning og
áfengisnautn í Danmörku síðustu árin
sýna að bæði tilbúningur og eiðsla
sterkra drykkja þar í landi hefir all-
mikið minnkað síðustu árin eða síðan
1902, það ár er talið tímaskiptaár í
drykkjuskapnum þar í landi.
í síðustu skýrslu er komist svo ?ð
orði:
«Sérstaklega i samanburði við fólks-
fjölgunina hefir drykkjuskapurinn á
síðari árunr farið stöðugt minkandi,
og er nú (1906) eitt í landinu einum
sjöunda minna en 1902 af sterkum
áfengisdrykkjum. Það sem haft er til
iðnaðar er ekki aðgreint, og líkur eru
til að það sé eitt meiru til þeirra hluta
nú en 1902.»
Öldrykkjan hefir einnig breytzt í þá
átt að nú er drukkið minna í Dan-
mörku af hinu sterkara öli, en því
meir af því daufara og ótollaða (ótöllað
öl er talið sem ekki hefir nenra 21 /2°/0
vínanda.) Af því öli, sem búið var
Fyrstu þrjú blöð
AUSTURLANDS
verða send sem sýnishorn
á flesi heimili í Múlasýslum.
Ágætt er því að auglýsa
í þeim.
til í Danmörku síðastliðið ár, voru tveir
þriðju hlutar ótollað öl.
Útgefandi þessa blaðs hitti nýlega
eitt af alþýðuskáldum vorum (J. Þ.)
og segir við hann: «Eru ferhendurnar
nú alveg að deyja út?» «Eigi hugsa
ég það,» svaraði skáldið, «ég kastaði
þessari fram í kuldanum á dögunum:«
«Vatt sér haust á vorsins lóð,
veinaði naust og tindur,
kvað við raust sín kögurljóð
kvalinn austan vindur.»
Litlu síðar hitti sanú maður annan
hagyrðing og segir við liann: «Ekki
er stakan alveg að deyja út,» og lét
hann heyra vísuna, «en nú verður þú
að bæta við, því sumarið er komið.»
Sá hagorði settist niður og ritaði
stöku þessa eptir litla umhugsun:
«Ef gróður binda allan á
allt til tinda og dala,
sumarið hrindir hausti frá
og heftir vinda svala.»
Báðir geta nokkuð, hugsaði milli-
göngumaðurinn.
Brunabóta
fjelagið,
»Det kongl. octr. alm. Brandassu-
rance-Compagni« tekur til ábyrgðar
gegn tjóni af eldsvoða: hús, vörur,
innanhúsmuni, lifandi pening o. fl.
Menn snúi sjer til undirritaðs um-
boðsmanns fjelagsins, sem gefur
allar nauðsynlegar upplýsingar.
Carl D. Tulinius Efterf., Eskifirði.
Allir þeir seni skulda mér fyrir sauma
áminnast um að borga mér skuldirnar
fyrir lok þessa mánaðar, ella neyðist
ég til að innheimta þær með lögsókn.
Borgun er tekin gild í reikning minn
við verzlun C. D. Tuliniusar Eftf.
Breiðuvíkurstekk 1. ágúst 1907.
Einar Jónsson.
Regnkápur (voterprov) ágætar,
fást hjá
Carl D. Tulinius Efterfölger.
Dúka úr ull og ullartusk-
um fást hvergi haldbetri,
fegri nje ódýrari en hjá
Hiilevaug uilarverksmiðju
Afgreiðsla hvergi eins fljót.
Komið með ull sem fyrst
til undirritaðs umboðs-
manns verksmiðjunnar.
Eskifirði í júlí 1907.
Anton Jacobsen.
jéVéT»VS?a»?*'féTé¥étéýeýeTél
í mínu nýbyggða
verzlunarMsi á Hlíðarenda
hér i bænum
er byrjuð verzlun með nýjar og fjölbreyttar vörur, svo sem kornvörur,
nýlenduvörur með ágætu verði. Enn fremur skal bent á, að verzlunin
er vel byrg af
Margarini (mjög ódýru.) Skófatnaði fyrir konur, karla og börn.
Olíufötum fyrir sjótnenn. Tilbúnum karlmannafötum,
nærfatnaði og sokkum.
Af álnavöru eru rniklar byrgðir meðal annars af sérting, flóneii,
bómullardúkum og hvítum lérftum.
• Allterselt með lágu verði. &
Allar íslenzkar vörur
eru teknar í verzlun inni með liæsta verði.
Það borgar sig að koma að Hlíðarenda.
Eskifirði 31. júli 1007.
Virðingarfyllst
$lvAx.
Sjóvátrygging.
Undirritaður, sem liefur aðalumboð á Islandi fyrir fjelagið Det kgi.
octr. Söassurance-Compagni i Kjöbenhavn ;, tekur að sjer að vátryggja
gegn sjóskaða, útlendar og innlendar vörur, með öllum fyrsta flokks
skipum, hafna á milli hér á landi og til útlanda, samkvæmt regium þeinr,
sern prentaðar eru á vátryggingarskírteinum fjelagsins.
Þeir, sem óska nánari upplýsinga geía snúið sér til mfn.
Umhoðsmaður minn á Norðurlandi er herra kaupmaður Otto
T u 1 i n i u s, Akureyri.
Virðingaríyllst
___________Carl D. Tulinius Efterf. Eskifirði.
*
I verzlun
Friðgeirs Hallgrímssonar
fæst: allskonar kornvörur og nýlendu vörur.
Mikið úrval af álnavöru, þar á meðal svuntu- og kjólatau (íjómandi falleg.)
Klukkur, úr, byssur og skotfæri. Skótau, nrikið úrval. Glysvarningur
margskonar. Brauð margar tegundir. Plankar og Júferter mjög billigt.
Smjör ísl. og danskt, mjög gott og nrjög margt fleira.
10°/0 afsláttur gefinn, ef keypt er fyrir peninga eða vörur út i hönd.
Fjölbreyftasta og ódýrasta verzlun á Eskifirði.