Austurland - 31.12.1920, Blaðsíða 4

4
AUSTURLAND
Til sölu er vel nothæft reið-
h j ó 1. Lágt verð.
Björgólfur Gunnlaugsson
Keldhólim, Vellum.
Hátíðarfregnirnar
„Alþýðublaðsins“ munu hafa ver-
ið lesnar af öllum Seyðfirðingum.
Enda var sá tilgangurinn með
birtingu greinarstúfsins í „Austur-
landi*, að menn gætu séð svart
á hvítu, hversu sá borgari hefur
metið mikils virðingu bæjarfélags-
sins og samborgara sinna. Ef til
vill eru þeir menn hér, sem finst
þetta saklaust gaman, þeir, sem
standa á sama siðferðis og þroska-
stigi og höfundur fregnanna hér.
En öðrum sýnist, að þetta sé ein-
ungis stráksskapur og vísvitandi
illgirni hlutaðeigenda. Sem menn
sáu, er reynt að gera alt á yfir-
borðinu trúlegt þeim, sem ekkert
þekkja til. Þeir, sem verið hafa
starfsmenn íslandsbanka eru látn-
ir snúa sér eingöngu að honum.
Þeir eiga sem sé að hafa svo
vonda samvizku, að þeir geti ekk-
ert tækifæri látið ónotað til þess
að Iétta á henni. Og svo þarf að
leiða þarna í Ijós einhverja and-
stæðu, engilinn, sem beinir villu-
ráfandi sauðunum á réttan veg.
Og engillinn er Karl Finnbogason!
Vesalings Seyðfirðingar, illa eru
þeir farnir, er þeir gera svo úr
garði hátíð í minningu fullveldis
íslands. Mikið mega menn annars-
staðar á landinu aumkva þá. Varla
mundi af veita þó að Ólafur sendi
Ingólf hingað til liðs við þann,
sem drepið verður á í ncesta
blaði.
■ »
Vátryggingar
Brunatryggingar
Sjóvátryggingar
Stríðsvátryggingar
Sigurður Jónsson
Simi 2 og 52.
RAFMAG NSTÖÐVAR
A F Indr. Heigason Seyöisf. A F
H Nýkomið: L
I Járnpottar, Handföng á Ý
T straujárn, traujárn stór, S
U Ristar undir straujárn. I
N Lampatenglar o. fl. o. fl. N G
RAFMAGNSTÖÐVAR
AUSTURLAND
kemur út vikulega.
Verð 5 kr. árgangurinn.
Gjalddagi 1. júlí
Ritstjóri, ábyrgðar- og afgreiðslu-
maður Guðm. G. Hagalín. Sími 54.
Innheimtumaður
Einar Blandon, kaupmaður.
Prentsmiðja Austurlands.
Við undirrituð þökkum innilega
allar þær miklu gjafir, £em herra
verzlunarstjóri Benedikt Jónasson
gaf okkur nú fyrir jólin, sem og
fjölda mörgum öðrum þeim, sem
bágt eiga, og biðjum við guð að
launa ho.num góðsemi sína og
örlæti.
Vestdalseyri 27 des. 1920
Þorgerður Albertsdóttir og
Elíeser Sigurðsson
Aðalfundur
í H.f. Prentsmiðjufélag Austurlands, verður haldinn í
*
barnaskólahúsinu á Seyðisfirði, laugardaginn 5. febrúar 1921
og hefst kl. 4 e. h.
Stjórnin.
Símskeyti
frá
fréttaritara Austurlands.
Rvík 18/ia.
Norska járnbrautaverkfallinu er
lokið. Bulgaria, Costa Rica og
Luxemburg hafa verið tekin í
þjóðabandalagið.
Rvík 19/la
Elías Stefánsson, útgerðarmaður
látinn úr krabbameini á Landa-
kotsspítalanum. Á A-listanum
verða meö Jóni Þorlákssyni, Ein-
ar H. Kvaran rith. og Ólafur Thors.,
óvíst um listann, sem þeir eru á
Ólafur Ólafsson, fríkirkjuprestur
og Jón Ólafsson, útgerðarstjóri.
Skip til Sölu.
1. Kútter, 28 smál. brútto með 50/os hesta Tuxhamvél. skipið mjög
hraðskreitt, vélin í góðu lagi og allur útbúnaður skipsins vandaður.
selst með eða án veiðarfæra, þar með talin ágæt herpinót og bátar
2. Kútter, 22 smálestir brútto með 29 hesta Tuxhamvél í góöu iagi.
Allur útbúnaður vandaður. selst með eða án veiðarfæra, þar með talin
herpinót og herpibátar.
3. Vélbátur, 10 smál. með 12 hesta Danvél, sérlega vandaður og
ganggóður, nýsmíðaður. selst með eða án veiðarfæra.
4. Vélbátur, ca. 6 smál. með 7 hesta Tuxhamvél nýrri og í bezta lagi.
selst með eða án veiðarfæra.
Auk þessara skipa er til sölu ágætt fisktökuhús með skúrum við
Ólafsfjörð.
Lysthafendur snúi sér til undirritaðs, sem gefur allar upplýsingar.
Akureyri 26. okt. 1920.
Júl. Havsteen.
En það er ekki fyr en núna,
þegar ég er orðinn Ieiður á þessu
tilgangslausa lífi, og fjarlægðin í
rúmi og tíma er orðin svona
mikil, að leiftur endurminninganna
getur vakið sál mína til meðvit-
undar um þetta.
Og nú reka líka endurminning-
arnar úr æskulífi mínu hver aðra,
og í sál minni bregður fyrir birtu
eins og fyrirheiti um auðugra og
fegurra líf inn í faðmi fjallanna.
— Dúna, — ég vildi að ég gæti
gefið þér eitthvað af endurminn-
ingunum líka.
Ég sé litla stúlku, frjálsa og
glaða eins og hún ætti alt ríki
öræfanna. Hún byggir hellukofa
inn í þröngum en grösugum heið-
ardal, þar sem friðurinn er svo
djúpur, að hann heillar manns-
sállna.
Ærnar dreifa sér fram um dal-
inn, en hún hleypur léttfætt fyrir
þær endrum og eins. Og barns-
lega hóið hennar bergmálar í
klettunum í fjallshliðinni. En í
huga hennar er það huldufólkið
sem tekur undir við hana.
Þess á milli skreytir hún kof-
ann sinn. Og á kvöidin þegar hún
er farin heim, verður kofinn að
konungshöil, og þangað kemur
forkunnarfagur konungssonur úr
álfheimum, og honum fylgir fjöldi
álfameyja, sem danza og sýngja
fyrir hann. — — Ef hann ein-
hverntíma gleymdi sér og færi
ekki úr hóllinni fyrir sólarupprás,
yrði hann að menskum manni.
— Og þá ....
— Á hverjum morgni lítur hún
með óttablandinni eftirvæntingu
inn í kofann.
Og augun tindra eins og tvær
himneskar stjörnur.
— Það er náttúrubarnið, sveita-
barnið óspilt og saklaust.
Ég á iitla elskulega systur.
Ef til vill er það hún.
Ef til vill er það einhver önnur.
Ég sé iðgrænt tún á sólríkum
sumardegi.
Á miðju túninu stendur bærinn,
látlaus og alvarlegur eins og al-
þýðan. Neðan við túnið er vatn,
langt og breitt eins og fjörður.
Bæjarþilin spegla sig í lygnum
vatnsfletinum og reykurinn liðast
eins og perluband um hann.
Á túninu er fólkið að þurka
töðuna. Ég finn hvernig angan
hennar fyllir loftið, og sé hversu
alt verður drukkið af sumarfögn-
uði.------
-----Dúna, — kringum þessa
mynd sveima allar helgustu end-
urminningar mínar. Og ég vildi
að við ættum eftir að skapa end-
urminningar þar, sem gætu vermt
okkur í sameiningu í ellinni. Þá
hefði ég þó ekki til einkis gengið
hér viltur vega öll þessi ár. Þá
veit ég aö ég myndi eignast mörg
tækifæri til að bæta fyrir það og
láta líf mitt hafa einhverja þýð-
ingu fyrir framtíðina, — bæði
þessa lífs og annars.
Þú mátt ekki gera þér í hugar-
lund, að þar bíði þín gleði og
glaumur, athafnaleysi og nautnir
Þú mátt ekki ímynda þér, að þar
sé sólskinið ævarandi og vegurinn
beinn og sléttur.
Þá væri líka einkis virði að
skifta um.
En ef þú vilt að ég sýni þér í
fegursta aldingarð lífsins, þar sem
dygðirnar þróast og bera fegursta
ávexti. Þar sem fórnirnar hafa
veriö dýrastar og guðdómlegastar.
Þar sem foreldrar hafa eytt allri
æfi sinni og öllum kröftum í yfir-
lætislausri baráttu fyrir framtíð
barnanna sinna, og uppskorið svo
það eitt, að sjá þau hverfa burtu,
þangað, sem baráttan er minni en
nautnirnar fleiri. Þangað, sem á-
vextirnir af starfi þeirra eru rotn-
ir frá upphafi. Sjá þau drukna
þar í tilgangsleysi lífsins. Þá kem-
urðu með mér inn á milli fjall-
anna og byrjar nýtt Iíf, þar sem
æfintýrin eiga vöggu sína og lifa
enn á vörum fólksins.
Ég á enga ósk heitari en þá,
að geta sýnt einni konu, sem ann-
ars hefði farið á mis við það,
hvar lífið er þess virði að lifa
því. —
Hvar það er annað en tómar
hillingar.
Andrés G. Þorrnar.
♦