Breiðablik - 01.06.1913, Blaðsíða 3

BREIDABLIK
3
SEXTUGSAFMÆLI POESTIONS.
I' SLANDSVINURINN snjalli, J. C.
Poestion í Vínarborg-, varö sextug-
ur 7. þ. m. Fáum erlendum mönnum
núlifandi á ísland jafn-mikið upp aö unna
og jafn-sjálfsagða þakkarskyldu aö greiða
og honum. í sögunni verður honum aö
þessu leyti eflaust skipað á bekk meö
þeim Rask og Maurer. Þeir fjölluöu
mest um fornöldina og fornaldarmáliö.
J. C. Poestion.
Viðfangsefni þeirra var um fram all forn-
máliö og fornaldarbókmentir vorar og
fornaldarsaga. Um fram aðra menn
bættu þeir að miklum mun við þekkingu
sjálfra vor í þessum efnum, þeir vöktu
athygli heimsins á oss og þeim skerf, er
vér höfum lagt til heimsmenningarinnar.
En nú hefir Poestion betur og rækilegar
en nokkur erlendur maÖur annar vakiö
eftirtekt helztu mentaþjóðar heimsins,
Þjóöverja, á því, aö tunga vor og
bókmentir heyra ekki einungis fornöld-
inni til, heldur nútíöinni engu síö-
ur, — að íslenzkan er lifandi nútíöarmál
og að til eru íslenzkar nútíðarbókmentir
og bókmentalíf, umfangs-meira og blóm-
legra í hlutfalli við fólksfjölda og þjóöar-
ástæöur en á sér staö um nokkura þjóð
aðra. Svo má aö oröi komast, að hann
hafi varið lífi sínu til að leiða athygli
þjóöar sinnar og þá um leið alls heimsins,
að hólmanum norður viö heimskaut, og
til að sýna og kenna henni að dá þau and-
ans blóm, er þar vaxa. Nútíðarbókment-
ir vorar hefir hann kynt sér út í yztu æs-
ar, svo hann er ef til vill allra manna
fróöastur og bezt að sér á því svæði. Og
svo mikla vandvirkni hefir hann tamið
sér og nákvæma athugan, að vanalega
er hvert smá-atriöi öldungis laukrétt í
ritum hans.
Þrjár bækur hefir Poestion samiö og
gefiö út á þýzku um ísland og nútíöar-
bókmentir þess. Fyrst birtist eftir hann
ritverk hans hið mikla, er nefnist: Is-
laendische Dicther der Neuzeit, Leipzig
1897, og eitt hefði veriö nóg til þess aö
tengja nafn hans viö íslenzka bókfræöi
meBan tunga vor er töluö. Því næst
gaf hann út hið ágæta safn sitt af þýö-
ingum íslenzkra ljóöa, er hann nefnir:
Islandblueten, Leipzig 1904, og helgar ís-
lenzkri þjóð í tilefni af hinni nýju stjórn-
arbót, ráöherraskipaninni. Núhefirhann
síöast látiö birtast minningarrit sitt um
skáld-öldunginn Steingrím Thorsteins-
son, áttræðan (1912). Auk þess hefir
hann þýtt Pilt og Stúlku og rítaö ferða-
sögu sína um ísland, fulla af alls konar
fróöleik og þekkingu um ísland og ís-
lendinga og íslenzka þjóöar menningu,
bæÖi að fornu og nýju. En því miÖur
hefir honum enn ekki tekist aö finna neinn
kostnaöarmann aö þeirri bók, svo hún
mun liggja hjá honum í handriti, og er
þaö mikill skaðl, því óhætt mun að ætla,
aö alt sé þar rétt og ábyggileast og af