Fréttir - 14.05.1918, Blaðsíða 1

DAGBLAÐ
Áfmæliskort,
fjölbréytt íirval
h Laugavegl 43?.
Friðfinnur L. Guðjónsson.
Öfund.
Nokkrir sjómenn
geta fengið
góða atvinnu hjá mér í sumar
Jón Sveinsson.
Breiðablik, 3. tölublað úr í. ár-
gangi, kaupi eg háu verði.
Ritstj. »Frétla«.
Hreinar iéreftstuskur
kaupir
Prentsmiðjan Gutenberg.
Til viðtals í Hótel ísland, nr. 19 kl. 6—8.
Hákarl.
Nokkur hundruð pund af góðum
hákarli eru til sölu. Afgr. vísar á.
Hefur þú vakað yfir túni um
vornótt? Hefur þú séð kvöldroð-
ann teygja sig yfir í morgunroðann,
svo að þú máttir eigi ljóslega
greina, hvar hann endaði og hvar
hinn hófst?
Ef þú hefur séð þetta, þá hefur
þú eigi að eins séð fagra sýn,
heldur hefur þú og séð þar, hvern
veg liðnar aldir mæta ókomnum
öldum eða fortíðin framtíðinni.
Svo mætist hin forna menning og
hin unga, því að hin unga sprettur
úr skauti hinnar gömlu, annars er
hún ekki menning, heldur ómenn-
ing. Svo mætast og ættliðirnir.
Hinn eldri deyr og iætur eftir sig
kvöldroða minningarinnar, og
rennur hann saman við morgun-
roða vonarinnar sem lýsir næsta
ættlið og léttir honum gönguna.
Svo mætist ævi föður og sonar.
Ekkert er hugljúfara en kvöldroð-
inn, nema ef svo væri um morg-
unroðann, og ekkert er hugljúfara
en minningin, nema ef vonin væri
það.
Eg hef aldrei horft um öxl
nema þá rétt í svip. Að baki mér
eru skuggar. Eg lít aldrei til hlið-
ar, því að • þar eru allskonar ó-
færur og margt agalegt að sjá. Eg
horfi beint og held beint, því að
framundan er morgnnroði vona
minna. Sá sami roði var fyrst
morgunroði föður míns, en varð
síðan kvöldroði hans. Hann er
kynfylgja mín og verður. Enginn
dagur ævi minnar hefur liðið svo,
að eg sæi eigi bjarmann fram-
undan. Eg fer alfarinn, þegar eg
sé hann ekki lengur. Margt hef eg
séð fagurt í bjarmanum. Sumt
voru draumar, sumt voru ofsjónir,
sumt voru hillingar. En þótt alt
verði tál annað, þá er þó ein sýnin
ódauðleg, það er að skilja: hún
hverfqr aldrei, heldur rætist og
^erður öllum sýnileg:
ísland skal í lióma standa
milli hcimsins helztu Ianda
haíia sinar prautir yfir.
Símfréttir.
London, 13. maí.
frá vesturvígstöðvunum.
Tilkynt er, að Frakkar hafi treyst aftur stöðvar
sínar og tekið 100 fanga fyrir norðan Kemmel á
Flandri í gær, og brotið gersamlega á bak aftur áhlaup
Fjóðverja við Avere. — Ekkert frekara markvert borið
við í dag.
Xajbátahernaðurinn.
Fýzkur kafbátur sökkli 6. þ. m. brezkri duflaveiða-
skútu með tundurskeyti. Tveir foringjar og þrettán
hásetar drukknuðu.
Xonstantin konungur sjúkur.
Frá Zúrich er símað, að Konstantín fyrverandi
Grikkjakonungur sé alvarlega sjúkur, og hafi nánustu
skyldmenni hans verið kvödd á fund hans.
Ceniral News.
Khöfn. 13. maí.
Ijörmungar.
Hungursneyð mikil er yfirvofandi í Fijinlandi.
Ástandið í Petrograd er þannig, að þar eru etnar
rottur, mýs og hundar til að seðja hungrið.
0nnnr tiðinði.
. i ,'
Rúmenar eiga samkvæmt friðarskilmálum að greiða
(Framh. á 3,' síðu.)
Nú gefur mér sýn. Eg sé völlu
víða og fagra og mikla birtu yfir
landinu. Eg sé fulltrúa íslendinga
sækja frameftir vellinum og fer
stjórnin fyrir, en fullhugarnir hinir
fyígja henni djarflega. 1 móti fara
fulltrúar Dana og láta all-dólglega.
Hafa þeir í hendi sér bók eina
mikla, þá er ritin var á hungur-
vöku 17. og 18. aldar. Er ísland
talið ófrjálst í þeim skrifum, en
Danir trúa að rétt sé.
Rétta fulltrúar þeirra fram skræð-
una og kveðast vilja hafa öll yfir-
ráð yfir íslandi. En þá sé eg for-
ingjann íslenzka taka skræðu þá
og rifa úr henni blöðin. En þá
bregður hann upp fornhelgum
sáttmálum og er nú sókn en ekki
vörn. En er eg lít til, sé eg ljón
eitt mikið við hlið hans. Fað yglist
á óvinina og verður eftir því stærra,
sem þeir láta ófriðlegar. Göfug
dýr tákna göfugra manna hugi, og
mun eg hér sjá hug íslénzkrar al-
þjóðar.
Sé eg og sé eg, að víst mun
nú mega vega íslandi til sigurs.
Öfundsverðir eru þeir menn sem
nú standa fremstir og framárlega.
Aldrei hef eg fundið til svo sárrar
öfundar, því að eg hef þráð það
alla ævi að komast i þessi spor.
En þótt eg öfundi þá, er þetta þó
sannarlegt augnayndi að sjá góða
framgöngu þeirra og sigurvonir.
Eg má að eins horfa, mér er
varnað að gera meira, og eg öf-
unda stjórn og þingmenn af þeiin
mikla veg sem þeim er veittur.
Fó óska eg að þeir verði enn þá
öfundsverðari, öfundsverðari öllum
öðrum mönnum. En það verða
þeir, er fullveldi íslands verður við-
urkent fyrir þeirra tilstilli.
Freyja og Ásaþórr gefi að mér
veitist slíkt öfundarefni.
Geirmnndur Iijörsson.