Óðinn - 01.01.1934, Blaðsíða 15

ó Ð I N N
15
og á utanför sinni til Norðurlanda. Þess má og
geta til, að hann hafi komið skipi sínu þar að
landi er fáment var fyrir, og tekist að bjarga
varningi sinum og lifandi pening, ef hann var
nokkur með, og þeir fáu landsmenn, er hann
hafi kynst í fyrstu, hafi fengið mætur á þessum
afburðamanni. En er hann hafði svo lært lands-
málið, hafi þekking hans verið námfúsum lands-
mönnum einkar haldgóð, því að þess er getið í
sögu Azteka, að þar í landi hafi verið þjóð-
flokkur, sem nefndur var Toltekar, en þeir menn
hafi verið mjög námfúsir og prýðilega mentir,
en vegna óeirða innanlands er þess getið, að
þeir hafi tekið sig upp og flutt með öllu burtu
úr Mexikodalnum, að fáum mönnum undan-
skildum, og horfið eilthvað langt suður á bóginn,
ef til vill allar götur suður að Titicaca-vatni,
(milli Perú og Bolivíu) og að með þeim hafi
verið nokkrir hvítir menn — það má geta sjer
þess til, að það hafi verið menn Bjarnar eða
afkomendur þeirra.
En til þess að geta fært líkur fyrir þvi, að
Björn Ásbrandsson hafi látið Aztekum í tje svo
mikilsverða fræðslu, að þeir hafi talið hann vel-
gerðamenn þjóðarinnar, sem afkomendur þeirra
tilbáðu svo síðar sem himnanna guð og nefndu
Quetzalcoatl, verður að telja það líklegt, að
þjóðflutningar frá austurströnd landsins hafi átt
sjer stað, og að sá þjóðflokkur, sem Björn og
menn hans hafa náð hylli hjá, hafi flutt sig inn
í landið og komist að lokum inn á hálendi
Andesfjalla, þar sem varð fyrir þeim hinn fagri
Mexikodalur. Enda geta fornsögur Azteka þess,
að þjóðflokkur sá, er var nefndur Toltekar, hafi
komið þangað í dalinn úr norður- eða norð-
vesturátt. Þeir tóku sjer svo bólfestu þar við
vötnin, og voru friðsamir, en betur mentir en
þeir menn, sem þar voru fyrir. Með þeim þjóð-
flutningi verður að ætla, að Björn hafi getað flutst.
— Par kemur svo, að flokkurinn nemur staðar
í Mexiko-dalnum, en þá segir sagan, að Quet-
zalcoatl hafi komist í óvild við »yfirguðinn« og
orðið að flýja land, en á för sinni til strandar
er mælt, að hann hafi komið við i Cholulaborg,
þar sem menn af kynstofni Tolteka voru fyrir,
en þeir tóku þessum mikla fræðara tveim hönd-
um, enda á hann að hafa dvalið þar næstu
tuttugu árin, en þó farið að lokum til strandar.
Par sem Quetzalcoatl á að hafa dvalið á næstu
grösum við Mexiko-dalinn langan tíma, verður
Símon Þórðarson.
Símon Pórðarson söngvari er nýlega látinn hjer í
bænum, tæpra 46 ára að aldri, fæddur í júlí 1888, sonur
Pórðar Guðmunds-
sonar á Hóli í Reykja-
vík (d. 1908) og
Sigríðar Hansdóttur
Bjering, sem enn er
á lífi. Símon varð
stúdent 1909, las síð-
an nokkur ár við
Háskólann i Kaup-
mannahöfn, en var
eftir það við söng-
nám i Pýskalandi.
Fór síðan víða um
lönd, dvaldi á Spáni
og i Vesturheimi, en
kom heim aftur 1915,
gekk hjer á háskólann
og tók próf i lögum
1920. En kunnastur
og vinsælastur hjer í
bænum varð hann fyrir söng sinn. Hann hafði mikla og
góða rödd og söng hjer oft opinberlega við ýms tækifæri.
að álíta, að sakarefnið hafi eigi verið mjög al-
varlegt, enda getur áratalan hafa all-mjög skolast
til í hugum þeirra er varðveitt hafa þjóðsöguna.
En það er sannað, að Cholulabúar reistu Quet-
zalcoatl veglegt musteri, því að þeir voru gagn-
teknir af þeirri fræðslu er þeir nutu hjá honum,
en hvort þeir reistu það fyrir eða eftir burtför
hans eru engin gögn til um.
Að Björn Ásbrandsson hafi getað aldurs vegna
farið með þjóðflutningi frumbyggja landsins
langa vegu, virðist eigi ólíklegt, því að ætla má
að hann hafi verið um fimtugt er Guðleifur
hitti hann þar vestra, en þó slíkur þjóðflutn-
ingur kunni að hafa tekið all-langan tíma, þar
til að hann kom að leiðarlokum í Mexiko-
dalnum, þá virðist slíkt alls eigi fjarri, en dvöl
hans þar er óákveðin, svo er hann kemur til
Cholula-borgar, virðist ólíklegt, að hann hafi
dvalið þar næstu tuttugu ár, svo framarlega, að
hann hafi verið gerður landrækur af þjóðflokki,
sem þá bjó þar skamt undan.
Að síðustu kemur svo það atriði í þjóðsögu
Azteka, að Quetzalcoatl hafi farið (einn) í töfra-
bát sinn og lagt út á úthafið, en slíkt virðist
vera að einhverju leyti hugarburður, þótt vænt-
anlega að öll þjóðsagan hafi í aðal-atriðum við