Skeggi - 10.08.1918, Blaðsíða 2

SKEGGI
»SkeggH kemur venjulega út e i n u
sinni í viku, og oftar ef ástæður
leyfa. V e r ð: 5 kr, árg. (minst 50
blöð).
Augiýsingaverð: 50 aur. pr.
t.m.; 60 aur. í 1. bls.
Ú í g e f a n d i: Nokkrir eyjarskeggjar.
Afgreiðslu- og innheimtum. Ounnar
H. Valfoss,
Ritstjóri og ábyrgðarm.
Páll Bjarnason.
hans það sem þeim ber af þess-
um viðbjóðslega ávinningi. það
sem á eftir er hjer upp talið, er
ofur lítið af því, sem lögreglan
daglega safnar saman í New-
York, og fær að launum fyrir að
loka sem best augunum á hinu
opinbera starfsviði sínu, og gera
alt er hún getur til þess að láta
þorparana sleppa, og skirrast við
að taka þá. Hlutaveltustofnanir
frá 50—300 dollars á mánuði,
spilahúsin frá 20- 25 dollars á
mán., ölsalar 2 dollars á mán.,
skækjur frá 50 cents á dag til
1 dollars á viku hver, saurlifnaðar
húsin frá 10-50 dollars á mán-
uði“.
„Samkvæmt vitnisburði Lexow-
nefndarinnar kostar það lögreglu-
stjóra 15000 dollars að komast
að stöðunni. Peningar þessir
ganga til stjórnmálamanna-
„hrings" sem notar þá samkvæmt
vilja sínum til að viðhalda valdi
sínu og stöðum. Yfirlögreglu-
liðsstjórinn býst auðvitað við að
fá peningana aftur með rentum
af sínum undrboðnu glæpafjelög-
um“.
„í stuttri ræðu áLordMayor’s
day, þann 9. nóvember 1893
benti yfirdómari Englands á
nokkra svik og fjárpretti, sem
stöðugt ógnaði þjóðinni. Er
hann hafði talið upp mörg ill-
virki, sem framin væri af hátt-
standandi embættismönnum, sagði
hann, að samkvæmt áreiðanlegum
skýrslum sæist að embættismenn
í ýmsum fjelögum hefðu framið
f'jársvik sem nemdi hjer um bil
140.000.000 dollars sjö síðustu
árin, er enduðu 1897. Hann
sagði að tölur þessar kæmu að-
eins við fjelögum þeim, sem
orðið hefðu að hætta rekstrinum
vegna gjaldþrota". F. M. bl.
139, 140, 143, 150.
Engin furða þó að laganna gæti
lítið, þegar þeir sem eiga að
beita því sverði, höggva til þeirra
sem þeir ættu að verja, og verja
það sem þeir ættu að fella. Væri
víðar flett ofan af, mundi slíkt
hið sama koma í ljós. það er
hryllilegt að vakna upp til með-
vitundar um, að maður lifi í
heimi þeim, sem fullur er af als-
kyns lagaboðum, sem hægt er
að nota til þess að leggja oft
líttbær ok á herðar lítilmagnans,
og beita hann margkyns órjetti,
en verða „magnlaus“ gagnvart
maktarmönnunum, vegna áhrifa
þeirra á löggæsluna, lætur freist-
ast til hvers sem vera skal.
„Rjetturinn er rekinn á hæl“.
Og áhrifin eru þá einnig aug-
Ijós, eins og það var fyrirsagt af
Nýkomið
mikið úrval af vefnaðarvöru
svo sem:
Einl. F I u n e i — Musselin — Kjólatau —
Sjöl — Svuntur — Míllipils — ISIáttföt
Nærföf karla og kvenna.
Gluggatjöld (mikið úrval).
Vasaklúta — Manchettskyriur — Bindi.
Kaffidúkar (áteiknaðir)
Og margt fleira í verslun
S* 3* 3of\tv$ew,
I

okkar mikla meistara og drottni:
„Vegna þess að lögmálsbrotin
magnast, mun kærleikurinn
kólna hjá flestum“. Já, hver vill
neyta því að lögmálsbrotin, bæði
á Guðs og manna lögum sjeu
nú orðin tíð og mögnuð, og af-
leiðinguna verðum við vör við.
„Kærleikurinn er orðinn kaldur",
og þessi nístandi kaldi nepju-
andi, sem nú blæs um jörðina,
sem afleiðing af allri þeirri hjer
umtöluðu spillingu, er að því
komin að kreista lífið úr mann-
kyninu með heimsvíðtækum ó-
friði í öllum myndum. „En
drottinn sá rjettleysið og honum
mislíkaði. það stórum“.
Ferðalag.
Herra ritstjóri!
Mjer kom til hugar, að segja
yður frá því, í stuttu máli, hvernig
ferðin gekk, og því helsta er við
bar, svo og landsháttum o. fl.
Jeg fór á stað frá Vestmanna-
eyjum 9. júlí, og kom að landi
undir Austur-Eyjafjöllum. Sjó-
ferðin gekk vel, einnig landtaka
þar, því veður var gott og hag-
stætt. Jeg gisti að Steinum, hjá
hr. Andrjesi Pálssyni, er þar býr.
Býr hann góðu búi, þau hjón
eiga 6 börn, öll uppkomin, 4
pilta og 2 stúlkur, öll mjög
myndarleg, og vel að sjer til
munns og handa.
Jeg hafðist við í góðu tjaldi á
túninu, svaf þar um nætur,
hvíldist þar oft um daga, þá jeg
var ekki á einhverju ferðalagi út
og austur, mjer til skemtunar.
Eins og flestir vita þá er lands-
laglð mjög fagurt, og hlýtt var
veðrið oftast, sólarylur þíður, því
fjöllin og landið alt veit mót
suðri, það er fögur sjón, er
blasir við manni, þá er menn
standa upp við fjallarætur, og
horfa suður yfir landið, sljett og
iðgrænt valllendi, þar sem berg-
vatnið rennur í ám og iðandi
smálækum, silfurtærum fram til
sjávar, og fyrir framan glampandi
hafið, svo langt sem augað eygir,
en uppúr því sranda Vestmanna-
eyjar risa vaxnar, en bláleitar af
fjarlægðinni. En þá er menn
snúa sjer við, blasa við iðgrænar
hlíðar og hvammar, alla leið upp
að standbjörgum, sem bera mörg
litbrigði og breytast í stórfeldar
myndir, eftir því er birtan fellur
á þau, því efnið í fjöllunum er
mjög breytilegt og af ýmsum
litum, en þar sem dalir eru inn
í fjöllin, og þau sýnast lægri,
sjest Jökullinn að baki þeim.
í þessari náttúrufegurð, datt
mjer í hug nokkur stef, svo og
sönglag við þau, sem jeg býst
við að þjer getið ekki sint í
„Skeggja", þar eð prentsmiðjan
hefur ekki nótna-stíl. — En
stefin eru þessi:
Austur-fjöllin gull-leg glitra
glæst í blárri fjalla-móðu,
ofar jökull rúnum ritar
raufarnar sem lækir tróðu,
fagur er hann faldur þinn, vor
móðir.
í friðarboga hátt um fjalla slóðir.
Líða fram með ljettum hraða
lækir ofan brekku gróna,
þar sem hjarðir vor dögg vaða
í vordags-sólar gullnum ljóma,
hjer erEden,upp viðfjalla rætur
unaðsleg, um daga jafnt og
nætur.
Ægis-dætur fagrar falda,
freyða yfir sanda breiða.
Silúngar frá sævi halda
sækja upp til vatna leiða,
en fugla-hópar fagra syngja tóna
um fjalla gnípur hkt og foldu
gróna
Eyjan fagra, oft þó kalda,
áa vorra dygga móðir,
blessi þig um aldir alda,
æðsti kraftur geims um slóðir,
þá mun rísa unaðsblóma öldin
og ávalt rita frægð á sögu-
skjöldinn.
Jeg fór talsvert langt út með
og austur með fjöllunum, upp í
skriður og alt að hömrum, og
fann mjög víða litarefni í olíu-
farfa og vatnsfarfa, svo og í
gráan steinfarfa. Mest var þar af
litarefnum, ljósgult, dökkgult,
ljósrautt og dökkrautt. Efni þessi
virtist mjer vera mest af á vega-
lengdinni frá Holti austur að
Hrútafelli, og virtist mjer svo
mikið, að það mundi nægja öllum
Norðurlöndum, um langan aldur.
Af því að jeg hefi þekt og unnið
úrsamskonar farfaefnum, í Dan-
mörku og Heiri löndum, þá muldi
jeg litarefnin, kom því saman við
olíu og litaði heflaða fjöl, og gat
jeg ekki sjeð betur, en að það
færi eins vel á þessum lit, og
Ocerfarfa, setn er fluttur hjer til
lands frá útlöndum. Einnig fann
jeg steintegund er líkist mjög
Alabast, og ýmsar fleiri tegundir.
Fjallasveitirnar eru grösugar og
fagurt land, þar er og áhugi
meðal bænda, að bæta búskapar-
lagið.
þann 28. júlí var haldin sam-
koma upp undir fjallinu, nálægt
Holti. Sóknarpresturinn hjelt þar
mjög fagra og snjalla ræðu, þar
var sigið í björg, sungnir söngvar
og ljóð, leikið á sönglúðra, organ
troðið og stiginn dans.
lielgi Helgason,
Björgunar-
báturinn.
—o—
Síðastliðinn Iaugard. boðaði
sýslumaður til prívatfundar og
vissu menn ekki hvað ræða
skyldi fyr en á tundinn kom.
Fundarefnið var að ræða um
kaup á björgunarbát og að stofna
fjelag til að annast þau kaup.
Sýslumaður hóf umræður og
skýrði frá hvað gerst hefði í
málinu á þingi og hvatti menn
til að snúa sjer að kaupunum
þegar í stað. Fleiri tóku til
máls, og kom öllum saman um
nauðsyn málsins, enda hefur það
lengi verið á döfinni. það var
bitbeinið við kosningarnar 1914
og oft við þvi hreyft síðan, en
aldrei borið upp á þingi fyr en
í vor. Síðastliðinn vetur var þvt
hreyft hjer i blaðinu og í fiski-
fjelagsd. „Ljetti". Var mikið um
það rætt manna á meðal um
þær mundir. Á síðasta þing-
málafundi var einróma skorað á
þingmanninn að flytja málið á
þingi, og fór það sem kunnugt
er, að 40 þús kr. voru heimil-
aðar til björgunarbáts hjer í
Vestmannaeyjum.
það kom fram á fundinum á
laugard. að engin áætlun liggur
fyrir um tilhögun á útgerðinni