Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1902, Síða 66

Eimreiðin - 01.09.1902, Síða 66
22Ó þrjú reisti Dick sig upp í ístöðunnm og rak upp óp mikið. Stjörn- urnar blikuðu gegnum rifur skýjanna, og fyrir framan hann, hinu- megin við sléttuna, risu upp tvær spírur, ein merkisstöng og óreglu- leg röð myrkra húsa. Dick hringlaði sporunum og sveiflaði svip- unni, en Jovita stökk áfram. Undir eins þutu þau inn í bæinn, Tuttleville og námu staðar við tréstólpagöngin fyrir framan »Gisti- höll allra þjóða«. fað, sem gerðist í Tuttleville þessa nótt, er reyndar eigi nauðsynlegur þáttur í frásögu þessari. Eg verð þó stuttlega að geta þess, að Jovita var fengin í hendur syfjuðum hestasveini. Hún gerði hann undir eins glaðvakandi með óviðfeldnu höggi. En Dick hóf göngu sína með veitingasveininum um sofandi bæ- inn. Ljós skein frá nokkrum drykkjustofum og spilahúsum. Hjá þessum húsum sneiddu þeir, en námu alloft staðar fyrir framan lokaðar búðir. Með þolgóðum höggum á dyrnar, hrópi og kalli tókst þeim að koma eigendunum upp úr rúmunum, fá þá til að opna búðirnar og sýna varninginn. Stundum var þeim fagnað með blótsyrðum, en oftast var þeim tekið vel og gefið í staupinu, þegar erindinu var lokið. Klukkan var orðin þrjú, áður en þess- ari skemti-umferð var lokið. Dick sneri síðan aftur til gistihússins. Hann hafði spent um herðar sér dálítinn böggul, vafinn innan í vatnshelt strokleður. En hér veitti fegurðin honum fyrirsát — fegurð auðug að yndisþokka, áburðarmikil að búningi, tælandi í orðum og spænsk að framburði! Hún bauð honum heim til »Excelsior« og trekaði heimboð sitt. Til allrar hamingju er hún fyrirlitin af öllum ungum sveinum, sem iðka fjallagöngur. Og þetta Sierra-barn1 neitaði henni, — um leið og hann mýkti neitunina með hlátri og síðasta gullmolanum sínum. Síðan hljóp Dick á bak og flýtti sér niður eftir mannlausri götunni út á sléttuna, sem var enn þá eyðilegri. Brátt sigu ljósin, myrk röð húsanna, spírurnar og merkisstöngin að baki honum í jörð niður og hurfu álengdar. Stormurinn hafði sópað skýjunum burt. Veðrið var kalt og hreint, og landið umhverfis sást allglögglega. Klukkan var hálf- fjögur, áður en Dick kom að bænhúsinu og krossgötunum. Hann hafði lagt krók á leið sína til þess að forðast bröttustu hólana. Jovita sökk við hvert stökk upp fyrir hótskeggið í seiga forina. Simpson’s Bar, þar sem Dick átti heima, var eigi langt frá Sierra Nevada. fýð.

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.