Alþýðublaðið - 24.09.1964, Blaðsíða 16

Ekki mikið slasaður
Eeykjavík, 23. sept. —KG.
PILTURIXN, sem lézt í slysinu
viS m. s. Öskju í gær hét B.iarni
Bjarnason og bjó á Melbraut 32
Seltjarnarnesi. Pilturinn, sem
*neð honum var heitir Pétur Jó-
liannsson Álftamýrj 30. Hann var
fluttur á Slysavarðstofuna og er
ekki endanlega lokið við aff kanna
meiðsli hans, en liann mun ekki
vera neins staðar brotinn.
Samkvæmt upplýsingmn frá
rannsóknarlögreglunni mun slys-
ið hafa orðið með þeim hætti, að
þegar piltarnir ætluðu að krækja
úr hcisinu hafði ekki verið slakað
nægilega mikið á. Þeir kölluðu því
og báðu um að meira yrði slakað,
en fyrir mistök var híft og slóst
þá heisið til og á piltana, sem
stóðu milli bílsins og skipsins.
Reykjavík, 23. sept. — KG.
Eggerti Einarssyni héraðslækni
í Borgarnesi hefur verið veitt
lausn frá embætti frá 30. nóvem-
ber að telja.
Jafnframt hefur embættið verið
auglýst laust til umsóknar og er
umsóknarfrestur til 10. október.
Þá liefur Valur Júlíusson lækn-
ir verið skipaður héraðslæknir I
Seyðisfjarðarhéraði frá 31. ág-
úst að telja.
Merkjasala Sjálfs-
bjargar á sunnudag
Á SUNNUDAGINN 27. sept. n.
1 k. er hinn árlegi merkja- og blað-
' eöludagur Sjálfsbjargar, landssam-
>i>ands fatlaðra. Verða þá seld
tnerki og blaðið „Sjálfsbjörg” um
land allt. Verð á merkinu er kr.
' 10,00 og á blaðinu kr. 20,00.
Af efni í blaðinu má t. d. nefna:
Ávarp, eftir séra Björn H. Jóns-
• «on, sóknarprest á Húsavík, Lausn
■ tieimsins, smásaga eftir Indriða
G. Þorsteinsson, Gripið í taum,
• fimásaga eftir Skúla Guðjónsson
írá Ljótunnarstöðum, nokkrar
MWWWWMWUWiWWV
17 ára piltur
finnst fótalaus
Blandford, Bretlandi,
23. sept. ÍNTB-Reuter).
17 ÁRA GAMALL skóla-
! drengur fannst I dag keflað-
ur við veg nokkurn í Bland-
ford, og höfðu báðir fæturn-
ir verið höggnir af. Verksum
‘merki benda til, að hann hafi
verið bundinn við járnbraut-
iarte)na í grendinni. Síðan
hafi járnbrautarlest ekið yfir
hann og honum tekizt að
komast upp bratta brekku
og ,á veginn.
Hann gat aðeins sagt þetta:
— Þeir bundu mig. Hann var
fluttur á sjúkrahús í flýti
og líður vel eftir atvikum.
Drengsins liafði verið sakn
að úr skólanum síðan í fyrra
kvöld. Skólinn heitir Bry-
anston og þar hafa Feisal
konungur af írak og bróðir
Husseins Jórdaniukonungs
stundað nám.
-iWHWWWIWIWMMWMtMW
vísur úr skemmtiferð, eftir Rós-
berg G. Snædal, fréttir af starfi
Sjálfsbjargar o. m. fl.
Starfsemi Sjálfsbjargarfélag-
anna, sem eru 10 að tölu með yfir
800 meðlimi, stendur með miklum
blóma. Reknar eru tvær Vinnu-
stofur á vegum félaganna og sú
þriðja mun taka til starfa í haust.
Á Akureyri er unnið að byggingu
Vinnustofu og eru framkvæmdir
langt á veg komnar. Þá er félagið
á Sauðárkróki að koma sér upp
snotru félags- og Vinnuheimili.
Landssambandið rekur skrif-
stofu að Bræðraborgarstíg 9, er
veitir bæði einstaklingum og fé-1
lagsdeildunum margháttaða fyrir-
greiðslu.
Stærsta verkefnið er samtökin ,
vinna að er bygging Dvalar- og
Vinnuheimilis fyrir fatlaða. Verð-
ur sú bygging í Reykjavík.
. Þetta er í sjöunda sinn, er sam-
tök fatlaðra bjóða landsmönnum
merki og blað.
Hefur ávallt verið tekið vel á
móti sölubörnunum, og þjóðin öll
veitt samtökunum drengilegan
stuðning í baráttu sinni fyrir bætt-
um hag fatlaðra í félags- og at-
vinnumálum.
Eins og fyrr segir verða sölu-
staðir um land allt, sjá félags-
deildirnar um sölu, hver á sínu
svæði, en velunnarar samtakanna
á öðrum stöðum. f'
Sjálfsbjörg, landssamband fatl-
aðra, treystir á skilning og vfel-
vild landsmanna, að þeír nú sém
fyrr, taki sölubörnunum vel og
leggi þar með sitt til styrktar !og
efiingar samtaka fatlaðra.
í Reykjavík, Kópavogi, Silfijr-
túni: og Hafnarfirði, verða merlíin
og þlaðið afgreitt í barnaskólijn-
um, og á skrifstofu Sjálfsbjafg-
ar, Bræðraborgarstíg 9. i
Fimmtudagur 24. september 1964
Ertu annars búinn að skoða
skipið? Þetta er gullfallegt og
gott skip, skal ég segja þér.
— Já, já, við erum búnir að
mynda Það í bak og fyrir. Ertu
búinn að vera lengi togaraskip
stjóri?
— Nærri 7 ár, þar af 2 ár
með James Barrip.
— Þú hefur þá verið skip-
stjóri í þorska-tríðinu?
— Ojá, ætli það ekki, segir
Taylor og kímir.
Við fórum svo ekki lengra út
í þá sálma.
— Hvað ertu annars búinn
að vera Iengi til sjós á togur-
um?
— 18 ár og næstum alltaf á
íslandsmiðum.
— Hvað eru margir brezkir
togarar núna útaf Vestf jörðum?
— Ja, svona 40 skip.
— Og hvað fiskið þið?
— Aðallega kola og ýsu, en
reyndar hvaða fisk sem er, þvi
nú veiðist ekkert við Græn-

LÆRÐIFÓTBOL
Á LITLA-HRAUNI
Reykjvík, 23. sept. GO.
Richard Taylor skipstjóri á
James Barrie frá Hull var ekki
um borð í skipi sínu, þegar
blaðamaður og ljósmyndarj AI-
þýðublaðsins spurðu eftir hon
um í dag. James Barrie lá utan
á Wyre Vanguard við togara-
bryggjuna á ísafirði og fyrir
framan þá tvo lá gamall og
friðsamur togari frá Grimsby,
Northern Gem. Hann var þarna
í Iöglegum erindageröum. Karl
amir á Vanguard voru í brúar
glugganum, þegar við komum
og vissu ekkert um Taylor,
kölluðu samt yfir og sögðu að
sennilega væri hann uppi í
réttarsal að hlýöa dómi sínum.
Lögreglumaður' á vakt í James
Barrie leiðretti þann fram-
burð og sagði Taylor vera hjá
hafnsögumanni staðarins, Ein-
ari Jóhannssyni.
Eftir að góðir menn höfðu
lagt orð inn fyrir okkur hjá
Einari hafnsögumanlni, geng-
um við til stofu, þar sem Tayl-
or sat yfir kaffibolla í bezta yf
irlæti. Okkur fannst hann kát
ur og hress, miðað við þann
hroðalega dóm, sem viö bjugg-
umst við að vofði yfir honura.
Taylor er maður á að gizka
tæplega fertugur. Hann er lág
vaxinn og þrekinn og hið mesta
prúðmenni í framgöngu. Okk
ur fannst dálítið erfitt að kom
ast beint að efninu, því að tví
dæmdur Iandhelgisbrjótur hef-
ur þó mannlegar tilfinningar,
svo við sögðum eftir að hafa
lieilsað manninum:
— Jæja, hvað segirðu þá?
— Ég er náttúrulega glaður
og reyfur yfir sýknuninni.
— Hvað segirðu maður, sýkn
un? Varstu sýknaöur?
Ég veit ekki hvort nokk-
ur blaðamaður hefur nokkurn
tima verið eins hissa, svo óvænt
var fréttin og jafnframt ótrú-
leg.
Ræff við Richard
Tayior skipsfjóra.
— Og hversvegna varstu
sýknaður?
— Ég veit það satt að segia
ekki alltof vel. Ætli það væri
ekki betra að spyrja Gísla ís-
leifsson að því. En þetta er mér
talsvert ánægjulegri heimsókn
en bær fyrri, sem þú hlýtur að
vita um, þrátt fyrir að við er-
um nú búnir að tapa 3 dögmn á
fiskiríi.
— Ilvað kostar svona bið á
dag?
— Ætlii það séu ekki um
400 pund á dag, eða 1200 pund
eins og er (150.000 krónur).
land, ekkert við Bjarnarey og
ekkert í Hvítahafi, eða sama
sem ekkert. Það er því mjög
gott verð á ferskfiski í Bretl.
núna og þá ekki sízt á íslands-
fiski.
— Komst þú ekki við sögu
þegar mönnunum var bjargaö
úr Northern Spray í haust?
— Jú, reyndar. Ég var fyrst
ur á vettvang þar sem togarinn
lá strandaður undir Grænuhlíð
inni. Við lögðum eins nalægt
skipinu og við þorðum, en línu
byssan okkar dró ekki yfir á
móti rokinu, svo ég fór með
skipið samsíða Northern Spray,
innfyrir skerið sem hann var
strandaður á, hlémegin, Ætlaði
ég svo að láta mennina koma yf
ir til mín á björgunarbátunum.
Þetta hefði sennilcga allt geng
ið ágætlega en þá kom Óðinn á
vettvang og tók við björgun-
inni. Svo. fékk Þórarinn silfur
vindlakassann. Svona gengur
það.
Og Taylor hlær að þessari ó-
heppnj sinni.
—- Það-verður þá ekkert úr
Saltfiskátinu hjá þér í blráö
fyrst s.vona fór?
— Ég veit nú ékki hvernig
þessi saga komst á kreik með
saltfiskinn, það var einmitt svo
ágætur matur á Litla Hrauni
og ég skal segja þér, að ég var
Framh. á bls. 4
AWWMMHWMMMMWMWMWMMMWHWMWlWMWMMWMIMMMMWMMMMMWMMMMWW