Vestri - 01.07.1905, Blaðsíða 2

V E S T R I.
35- tbL
RödcL vorsins. („Yoice of spring.“)
Eptir Mrs. HEMANS.
Eg kem! eg kem! Þjer kallið á mig opt.
Eg kem, um fjöll og dal og haf og lopt.
Með ljós og söng jeg lífga allt á fold,
og ljúfir vindar þíða fræ í mold!
Sem bjartar stjörnur glitra blóm á grund
og grænka laufin er jeg snerti mund.
Um suðræn lönd minn andblær ijettur leið
og lífgaði þar ótal blóm á meið.
Um sljettur Galla glitrar blómskrúð þjett.
A grafir. rústir, hef eg blómvönd sett;
en ekki sæmir að eg ræði um slíkt,
yrki um rústir, gröf nje þvíumlíkt.
Til norðurs fór jeg, fjöllin yfir leit,
og fögur bartrje anga þar um sveit.
A sljettan sjóinn sjómaðurinn rær,
og svifljett hreindýr stökkva byggðum fjær,
og furan sveiflar grein í blíðum blæ,
og bjart og hlýtt er allt um lönd og sæ.
Minn andi leið svo ljett um skógarg-öng
og loptið fylltist unaðsríkum söng,
er hljómar snjallt og hátt utn sjó og lönd,
frá hvítum svönum íslands fram með strönd,
til. næturgalans hátt í laufgum lund,
sem ljóðar blitt um kyrra aptanstund.
Ur klakaböndum braut jeg vötn og fljót,
þau brjótast fram og hend .'t sævi mót;
þau fossa niður fjöllin brött og há,
og faðma blómin, sem að til þau ná.
Um grænar engjar sveigjast silfurbönd
og syngur aldan dátt við mararströnd.
Ef gleði unnið, komið börn min blíð!
Jeg bjó upp rúm þar angar rósin fríð!
Nú, flýtið ykkur, út að mæta mjer,
og munið vel að eg á flugi er.
Með blómum, hörpu, hoppi, dans og söng,
ó, hlaupið út, — því dvöl mín er ei löng!
Þýtt hefir: Björn SlGURÐSSON.
138 _____________________
er kærast. Uinn forni snillingur
íslendiiiga, Snorri Sturluson, hefir
haft meiri áhrif á mál hans, en
nokkur annar maður. Heims-
kringla hreif huga hans og hjarta
þegar í æsku, orðfæri Snorra
varð fyrirmynd hans.
En svo hs-fir einnig hjartalag
og mannkærleiki B. Björnsonar
snortið hjörtu margra hinna beztu
íslendinga. Hann hugsar heitt
og hreint, örar og iunilegar um
velferð landa sinna og annarra
manna en aorir menn. Hann
berst fyrir vinnufriði og vinar-
þeli manna á meðal þjóðu. flan:)
er meðal skáldanna eins og
Gladestone er á meðal stjórnmála-
mannanna. Rjettlæti og ástuð,
mantikærleiki og mannúð er hið
sterkasta afl í hug þeirra og
hjarta, og kemur jafnan fram í
verkum 'þeirra.
Nú er komin út á íslenzku
dálitil en góð bók um Björn-
stjerne Björnson. Jeg hef verið
svo heppinn að ná í hana til
lesturs á leiðinni yfir Atlantshafið.
Hún er eptir norska prestinn,
síra O. P. M o n r a d, sem ferð-
aðist hjer í fyrra og hjelt fyrir-
lestra um Björnstjerne Björnso»'.
Hann er sonur prófessors Mon-
rads, sem var mjög lengi kennari
í heimspeki og fagurfræði við
Kristjaníuháskóla og hafði fegr-
andi áhrif á hugarfar landa sinna.
Sjáffur er síra Monrad heimspek-
ingur og fagurfræðingur, og hefir
nú fengið lausn frá prestsembætii j
til þess að gefa sig eingöngu r.ð
vísindum og ritstörfum. Hann
er og kunnur um Norðurlönd
fyrir hina andríku fyrirlestra, sem
hann hehr haldið um ýms mái-
efni. Hann ann fornsögum okkar
og kvæðum; í fyrra fór hann til
íslands að kynna sjer landið og
þjóðina, og fræða oss um B.
Björnson. Hann hjelt. fjóra
fyrirlestra um hann, hinn fyrsta
um B. Björnson sem skáld, annan
um hann sem stjórnmálamann,
þriðja sem þjóðmenningarfrömuð
og fjórða sem mann. Ölium
þessum hliðum skáldsins og þjóð-
skörungsins lýsir síra Monrad
vel og glögglega, enda hefir
hann þekkt B. Björnson í 40 ár,
Öll er bók hans fjörlega rituð.
Monrad segir um B. Björnson
að hann sje norskastur allra
Norðmanna; að mínu áliti er hann
ágætastur maður sem nú er uppi
eigi einungis í Norvegi, heldur og
á öllum Norðurlöndum. Verk
hans og áhrif sýna það bezt;
andlega ástandið í Norvegi var
hvorki fagurt nje gott áður en
B. Björnson byrjaði að vinna
(sbr.; 58 bls.; ritsins). Það er
gaman að sjá hann sjálfan. Jeg
hel heimsótt hann á Aulestad,
og opt heyrt hann tala, bæði
halda fyrirlestra og segja sögur.
Aldrei gleymi jeg því. B. Björn-
son talar með meiri snild, blíðu
og krapti eptir ástæðum, en aðrir
menn; sjálíur er hann og manna
glæsilegastur, einkennilega fríður
og höfðinglegur. En það er
líka gaman að lesa um hann
annað eins rit og kver síra Mon-
rads; jeg þykist viss um að það
muni gleðja margan landa minn.
Það má fá af því svo glögga
mynd af þjóðmæringnum að hún
gleymistseint.
Fróðlegt er það einnig fyrir
Islendinga að sjá. hvernig út-
lendir rithöfundar rit.i um landa
sina og lýsa þeim. Það má læra
af því.
Bók þessi er lærdómsrík og
vekjandi á ýmsan hátt.
Björn ritstjóri Jónsson á þakkir
skilið fyrir að hafa komið bók
þessari út á íslenzku. Það hefir
verið erfitt að þýða hana á ís-
lenzku, og hefir það tekist vel,
þá er á allt er litið. Þýðandinn er
orðríkur, en einstaka setningar
eru heldur flóknar og eigi dugar
að þýða dönsku orðin iFingrene
klör efter« eptir orðunum, því að
Islendingar, sem kunna eigi
dönsku, vita Ugi að það þýðir
að haja löngun til að rila.
Jeg vil óska að margir landar
mínir lesi þessa bók, því að hún
rr þess verð.
Um síra Monrad skal þess
getið að hann er nú kominn til
íslands, og ætlar að koma til
Isaíjarðar í fyrri hluta júlímán.,
og halda þar fyrirlestra um endur-
reisn Norvegs og Henrik Werge-
land. Þá gefst ísfirðingum færi
j á að heyra hann og það er
ómaksins vert.
Bogi Th. Melsted.
Htórskipabryggja.
Verzlun Leonh. Tang & Sön’s,
er nú að láta lenga bryggju
sína svo fært verði hverju stór-
skipi að liggja við hana hvernig
sem á sjó stendur.
En bærinn hefir ekki fram-
kvæmdarsemi á að láta búa til
bátabryggju, hvað þá stórskipa-
bryggju Þótt ekkert sje nema
sandurinn að lenda við, þar sem
þörfin er mest, (við Sundið) eða
ljelegar lausa-bryggjur einstakra
manna.
Hejíting saiuifoks.
Nýlega kom upp til Reykja-
víkur Dahlerup yfirumsjónar-
maður sandgræðslunnar á Jótlandi.
Hafði stjórnin útvegað hann til 1
að athuga hver ráð væri heppi-
legust að hepta sandfok í Rangár-
valla og Arnessýslu.
Frysti-rúm í flutningaskipum.
Sameinaðagufuskipafjel. ætlar
að flytja smjör frá Reykjavík og
til Englands í frystiklefum þrjár
ferðir í sumar. (2. og 22. júlí og
8. ágúst).
SjómaniiaMað
segir >Bæykjavík< að sje í ráði
að setja á stofn í Reykjavík í
haust. Utgefandi verður herra
Matthías Þórðarson.
Úr Eyjafirði
er skrifað 17. júní:
>Þingmaðurvor Eyfirðinga, ráð-
herra H. Hafstein, hjelt þingmála-
fund á Hraínagili 12. þ. m. Komu
þar saman múgur og margmenni.
Talaði þingmaður vor (H. H.)
þar langt og snjallt málumýms
þingmál. — í undirskriftarmáiinu
var borin upp svo hljóðandi til-
laga og samþykkt með 50 átkv.
gegn 15:
»Fundurinn lýsir yfir því, að
rjettindum íslands sje ekki mis-
boðiðað nokkrumeðundirskriít
forsætisráðherra og finnur ekki
ástæðu til að vekja nokkra
þrætu út af því, enda álítur
fundurinn, að íslands-ráðherra
hafi alla pólitíska ábyrgð á út-
nefningunni gagnvart íslandi.<
í ritsímamálinu var eptirfar-
andi tillaga samþykkt með 58
atkv. gegn 11:
»Fundurinn lýsir yfir því, að
hann eptir atvikum ber fullt
traust tií ráðherra íslands,
fyrir samninga hans í ritsíma-
málinu íyrir íslands hönd, og
telur þá vera fullkomlega eptir
óskum þings og þjóðar.i
Mörg fleiri mál voru til um-
ræðu og ályktunar á fundinum.
í fundarlok var svo borin upp
svo hljóðandi tillaga og samþykkt
með eindregnu lófaklappi
fundarmanna:
»Fundurinn lýsir eindreginni
ánægju sinni yfir því, hvernig
ráðherra íslands hefir komið
fram í áhuga og velferðarmál-
um þjóðarinnar, kann honum
þakkir fyrir og ber hið bezta
traust til starfsemi hans fram-
vegis.<
— — — Nú er fiskur að gauga inn
Eyjafjörðinn þessa dagana, og horfur
hinar bez.tu, því allslags áta er og hefir
verið á firðinum í vor, eínnig smáhvalir:
I rjetta átt sýnist horfa, því mótor-
bátarnir eru fljótir að sækja beitu, sem
hjer fæst nú nóg, einnig að sækja lengra
til fiskjar út á hafið. — —“
>Coneert.<
Eins og auglýst hefir verið hjer
með götuauglýsingu, er von á
þeim hr. P. Bernburg, hr. Brynj-
ólfi Þorlákssyni dómkirkjuorgan-
leikara og froken Guðríði Jó-
hannsdóttir, hingað til bæjarins
með »Ceres< í dag, til þess að
halda hjer »Concert< í bæjar-
þinghúsinu á morgun (sunnud.)
kl. 8^/a, og máske optar.
Hr. P. Bernburg leikur á fíólín
og er það allra dómur, sem héyrt