Alþýðublaðið - 24.06.1965, Blaðsíða 16

Allt sem er mikiJsvert í líf
inu er afleiðing játunar. Að
lirista höfuðlð og neita hefur
aldrei komið neinu stóru til
leiðar.
Mánudagsblaðið.
Ungdómurinn verður stöð
ugt verri og verri. Og svo
verður hann íika stöðugt
eidri- . . .
Kallinn var fullur í gær
og söng: 'Wein, Weib und
Gesang- Það er víst þýzka og
þýðir: Vín, konur og sæng.
ÞAÐ ER erfitt að tolla í tízkunni.
Nú er tízkan að taka sér glerfíb
erstöng í hönd, festa á hann a£
skaplega merkilegu hjóli og lang
ah nælonþjáð með einhverju
fiskasælgæti á endanum. Að visu
fylgir böggull skammrifi, fyrir fisk
inn, því að í sælgæ‘.inu er faiinn
öngull með agnhaldi og hver sá
fiskur sem bítur á, hlýtur að fest
ast og vera samasem dauður.
Ég þekki mann, sem fór í fyrra
með tveimur öðrum mönnum á
svona fiskirí- Þeir voru skamm
sýnir og fóru í Kleifarvatn. Að
vísu þurfti fyrst að koma við á
bílastöð, — ekki tii að kaupa
b. . • . . . ., heldur til að kaupa
veiðilevfi. Síðan bílstjórarnir
hættu að mestu að selja b ...... .
hafa þeir tekið upp veiðileyfa
sölu.
Þetta var einvalalið. Þrír menn
og þrjár stengur og maðkabox
og úrval af spónum. í Kleifarvatni
áttu að vera að minnsta kosti þrír
íiskar sem Hafnarfjarðarbær ku
hafa sleppt þar fyrir nokkrum ár
um í tilraunaskyni,
En það rúmaðist sitthvað fleira
í biinum- Bjó . . ., Vod . • . og
Kon . . . og í veiðimönnunum þrem
ur rúmaðist sitthvað fleira en
veiðivonin ein
Þeir völdu sér stað, lygnt lón,
milli klettadranga og svo stóðu
mennirnir þarna í nokkrar klukku
stundir og köstuðu spónunum
langt út á lónið, meðan fiskarnir
þrír léku sér við fæturna á þeim.
Það er semsé, að áliti sérfræð
inga í svona veiðiskap, tilgangs
laust að dorga með spónum. Þeir
urðu þv: að vona að fiskurinn
liti upp, sæi á eftir spóninum,
synti á móti honum á landieið og
gleypti hann í tilraunaskyni-
Eftir því sem fór að þrengjast
um í maga veiðimannanna, þar
sem vejðivonin átti sér ekki sama
stað, (hún er í hjartanu), urðu
þeir bjartsýnni á tilveruna. Tveir
hættu sér út á afskaplega tak
markað þurrlendi undir öðrum
klettadranganum og urðu að fara
á hæpnu vaði, vægast sagt.
Sá sem ekki hætti sér út fyrir
meginland Hafnarfjarðarumdæm
is reyndj að húkka í færi hinna
draga þau að sér og festa þar í
Kon . . •. það gekk bærilega og
bar ákaflega mikinn sýnilegan á
rangur.
Sá hinna tveggja, sem stóð á
hinni mjóu þurrlendisræmu und
ir dranganum veiddi loks % fiski
stofnsins í Kieifarvatni. Eftir því
að dæma samanstóð silungastofn
inn í Kleifarvatni af þriggja
manna fjölskyldu og blessaður
maðurinn þurfti náttúrulega að
drepa barnið- Það er bezt að taka
það skýrt fram, áður en lengra
er haidið^ að hann hefur ekki
bílpróf aðeins skipstjórapróf á
olíuskipum-
Hinn maðurinn, sem ekkert
fékk, vildi ekki una þessum ur
slitum og kastaði spóni sínum í
fagurlegan boga, langleiðina út í
Selvog en foreldrar silungakrakk
an" hafa sennilega verið búin að
missa matarlys^ina í sorg sinni.
Hann lagði af stað til lands,
en eins og fyrr er greint er vað
ið ákaflega hæpið. Hann lenti á
bullandi sund og náði ekki and
anum í nokkur hræðileg augna
blik, meðan maðurinn á megin
landinu var að vel*a því fyrir sér
hvort hann ætti að kasta sér útí
og drukkna með honum til sam
læ*ús.
Þess þurfti ekki með. Hinn
drukknandi veiðimaður kom fyr
ir sig fótunum í botni og óð til
iands. Hann var vitanlega hund
blautur og sá sem veiddi silunga
barnið óð í land á eftir honum,
áfallaiaust. Va af stangakosti
veiðimannanna lá á botni Kleif
arvatns þegar hér er komið sögu.
Hún náðist án þess að froskmað
ur kæmi þar nokkurssiaðar nærri.
Blauti maðurinn var færður í
bílinn, vafinn í teppi og hellt í
hann vod . . •, sem ku vera gott
í svona tilfellum. Svo var brennt
í bæinn án þess að koma við á
nokkurri bílastöð.
Daginn eftir þurfti maðurinn,
sem veiddi silungabarnið að út
skýra fyrir konu sinni, hversvegna
hann kom sjálfur nær dauða en
lífi inn um þvot^ahúsgluggann, í
þann mund, sem sólin var veru
lega farin að hækka flugið.
Maðurinn með olíuskipaprófið
Framhald á 15. híSk
oooooooooooooooooooooooooooooooo
Um stjórnarinnar höfuðverk |
Á höfuðbólinu heyri ég sé
hamfarir nætur og daga.
Foringi liðsins, Bjarni B
vill búskapinn efla og laga.
Heldur með lýðnum Hafstein ró.
Herskapinn Gylfi fræðir.
Emil er þeirra aflakló.
Ingólfur holtin græðir.
Guðmundi í tekst afarvel
erlenda linúta að leysa.
Svo reynir, af alúff, hann Magnús á Mel
margfallna krónu að reisa.
KANKVÍS.
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO*
fi- -u.---------.........j. . ' ' . .