Alþýðublaðið - 03.11.1965, Blaðsíða 4

Rttstjórar: Gyltt Gröndal (áb.) og Benedikt Gröndal. — Ritstjómarfutt-
trúl: Eiöur Guönason. — Simanc 14900 - 14903 — Auglýslngasími: 14906.
ABsetur: Alþýöuhúsið vlö Hverfisgötu, Reykjavlk. — Prentsmiðja Alþýðu-
blaðslns. — Askriftargjald kr. 80.0Ó. — I lausasöiu kr. 6.00 eintakiö.
Dtgefandl: Alþýöufiokkurinn.
Hagur Gylfa vænkar
HAGUR Gylfa Þ. Gíslasonar viðskiptamálaráð-
herra í landbúnaðarmálum vænkaði allmjög á Al-
þingi í fyrradag.
Umræður um iverðlagsmál landbúnaðarins hófust
fyrir síðustu ’helgi. Gylfi tók ekki til máls fyrsta dag-
inn. Greip Tíminn tækifærið og tilkynnti lesendum
sínum, að nú hefði Gylfi runnið af hólmi og væri lágt
risið á landbúnaðarpólitík hans.
En umræðunni var ekki lokið. Á mánudag kvaddi
.Gylfi sér hljóðs og flutti ítarlega ræðu, þar sem hann
réðist á þá skoðun Hannibals Valdimarsso'nar, að
.neytendur ættu ekki að koma nærri verðlagningu
búvöru. Síðan gerði Gylfi grein fyrir þeim vandamál
'um/landbúnaðarins, :sem hann telur alvarlegust, og
lýsti þeim frá sínum bæjardyrum. Gerði bann að lok
um öllum ljóst, að hann óskar eftir blómlegum land
ýoúnaði og telur hann þjóðinni nauðsynlegan, hvort
sem er frá efnahagslegu eða menningarlegu sjónar-
;miði. Einmitt þess vegna væri ekki sama, hvernig
landbúnaðarpólitík væri rekin, og yrði iað endurskoða
þau mál frá grunni.
- Halldór Sigurðsson talaði næstur fyrir hönd fram
'sóknarmanna. Byrjaði hann á því að segja, að Gylfi
Þ. Gíslason hefði rætt þessi mál af meiri skilningi en
oft áður og væri vel hægt að ræða við hann um land
búnaðarmál, er hann héldi þannig á máli sínu.
I þessum orðum Halldórs fólst meiri viðurkenn-
ing fyrir Gylfa en hann hefur áður fengið úr her
búðum framsóknarmanna. Nú er játað, að Gylfi tali
um þessi mál ,,af skilningi“ og að vel megi ræða við
hann um þau.
San’nleikurinn er sá, að landbúnaðarmál eru einn
vandasamasti þáttur í efnahag flestra þjóða. íslend-
ingar eru þar engin undantekning. Stafa þessir erfið
leikar af því, <að hinn gamli og hefðbundni atvinnu-
vegur hefur mjög sérstæðu hlutverki að gegna og er
ólíkur yngri framleiðslugreinum.
Hér á landi er landbúnaður ekki aðeins atvinnu-
grein. Hann er allt líf þeirra, sem stunda hann. Við
bæinn, sveitina og búskapinn eru tengdar næmar
tilfinningar, sem margt fólk í þéttbýlinu finnur einn
ig og skilur.
Af þessum sökum hættir bændum til að telja
hvem þann, sem gagnrýnir ríkjandi stefnu í landbún
aðarmálum, fjandmann sinn. Þannig hefur farið um
Gylfa Þ. Gíslason. En þetta er mikill misskilningúr.
Eins og Halldór Sigurðsson viðurkenndi, er ekki
sama hvernig búskapur er rekinn. Enginn getur neit
iað því, að íslenzkur landbúnaður á við mikil vanda
*mál að etja, ekki síður en landbánaður annarra landa.
Þessi vandamál verður að ræða hreinskilnislega, ef
takast á að leysa þau.
4 3. nóv. 1965 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Húsgagnamarkaðurínn
AUÐBREKKU 53 - KÓPAVOQI.
SVEFNSÓFAR — SKRIFBORÐ — SÓFABORÐ — SVEFN-
HERBERGISSETT, ÞRJÁR GERÐIR — SVEFNBEKKIR —
KASSABEKKIR —
STILLANLEGUR HVÍLDARS TÓLL MEÐ SKAMMELI.
20% afsláttur gegn staðgreiðslu.
ÍSLENZK HÚSGÖGN HF.
Auðbrekku 53, Kópavogi. sími 416-90.
■a^TrwTi
ag‘lhBhl
G. S. HEFUR SAMIÐ smásögu
— dænu\s/igu, og- nefnir hana:
„Ríkasti maðurinn í garðinum.“.
Hann hefur sent mér hana — og
ég birti hana hér á eftir.:
ÞEIR VORU margir í garðinum
Á öllum aldri, ríkir og fátækir —
en liann var þeirra rikastur. Auð
• æfin voru mikil, tún og lendur,
verksmiðjur, skip og næstum allt
sem nöfnum tjáði að nefna. —
Peningar og verðbréf, hlutabréf
málverk og svo ótalmargt fleira
átti hann, — og nú var hann kom
inn í garðinn — kirkjugarðinn
fyrir fullt og allt. — Oft hafði
hann komið þangað áður — var
að fylgja hinum síðasta spölinn,
og alltaf létti lionum satt að segja
þegar hann var aftur kominn á
skrifstofuna.
STUNDUM HAFÐI það hvarfl-
að að honum, að einhvern tímann
kæmi röðin að honum, en hann
vildi ekki vera að hugsa um neítt
óþægilegt. — Heilsan var góð, við
skiptin gengu vel og heimilsá-
stæðurnar prýðilegar. Hvers vegna
að vera að hugsa um garðinn?
Jú, raunar hafði honum komið til
hugar að rétt væri að gefa mynd
arlega fjárúpphæð tii mannúðar-
og líknarmála — en hann mundi
þá eftir Tryggingunum og öll-
um þeim styrkjum og hjálp, sem
fólkið fær frá því opinbera. Voru
það ekki peningarnir hans sem
blessað fólkið fékk? í sveitinni
hans voru þeir ekki margir eftir
3—4 fermingarbræður hans voru
þó ennþá við búskapinn — mest af
stífni og þrjózku.
NÁTTÚRULEGA HEFÐU þeir
átt að gera eins og hann — að fara
suður og þar í alls konar biss-
ness — eins og það er kallað. —
Reyndar er stundum sagt, að
bóndi sé bústólpi — og bú lands
stólpi — en þetta eru gamlar kerl
ingabækur. Hann hafði líka ó-
spart sagt þeim til syndanna þarna
um árið, þegar þeir voru að gera
að kirkjunni og báðu um fjárhags
legan stuðning. — Þe!m hefði
verið skammar nær að vera ekki
við þetta hokur — jæja, þeir um
það. — Þessar tíu þúsund sem
hann rétti þeim voru nú aðeins
■i OOOOOOOOOO OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO*
Dæmisaga úr nútímanum.
„Ríkasti maðurinn í GarðinunT.
Hann ætlaði að gera svo margt, en mátti ekki vera að því.<
oooooooooooooooooooooooooooooooo
einn tíundi af hagnaðinum af einni | vont kvef — og svo dróst þetta
íbúðinni í blokkinni — en þær j allt á langinn.
voru þrjár og íbúðir samtals 48. !
j HUGMYNDIN UM að stofna
EINU SINNI — þarna um árið ' Framfarasjóð í sveitinni þar sem
þegar skipið fórst — mannbjörg j hann ólst upp var ágæt. Höfutf
varð sem betur fer — þá j stólinn mátti aldrei skerða og
ætlaði hann að gefa Strandarkirkju
en það gleymdist svo margt. Ungi
læknastúdentinn, sem hann ætlaði
að styrkja er nú læknir. En hann
gat nú svo lítið gert fyrir hann
í þá daga. Reyndar gekk forretn
ingin allvel, en það þarf svo m’kið
veltufé — og þær voru ekki teknar
upp úr rennusteininum, krónurn
ar, þá frekar en nú — og hvers
vegna eru bláfátækir menn að
gifta sig — hlaða niður börnum og
léggja fyr'r sig þungt og langt
háskólanám? Þeir verða að hafa
ráð á þessu — þeir geta ekki ætl
azt til að altt sé lagt unp í hend-
urnar á beim, enda þótt þeir séu
bróðursynir.
JÚ. RÉTT VAR að hann ætlaði
að stofna sióð til styrktar efn;leg
um námsmönnum og hann var
meira að segia búinn að gera
skipulagsskrá — en svo fékk hann
hann átti að vera myndarlegur —
hálf milljón — minna mátti þa3
ekki vera ef að einhverju gagnl
skyldi verða. Vöxtum átti að verja
til menningar og líknarmála, en
í stjórn sjóðsins skyldu vera sókn
arpresturinn, sýslumaður og odd
viti. Mannvalið ágætt — en ekkert
varð þó úr þessu.
ÓTAL TÆKIFÆRI komíll
oft var leitað hjálpar, oft var tal
að um þjóðþrifamálin, sem áttu
öll eitt sameiginlegt — Það vant
aði peninga til þess að gera þaS
sem gera þurfti. — Þessa peninga
átti hann — hann var vellauðugur
maður — en hann hafði aldrel
tíma — eða var það áhugann sem
vantaði? Og nú er hann kominn
í garðinn fyrir fullt og alllt —
eins og svo margir á undan hon
um. En hann var ríkasti maður
inn í garðinum."
VERZLUNARSTARF
Viljum ráða röskan og ábyggilega'n mann,
25—40 ára, til afgreiðslustarfa á fiskum-
búðalager, nú þegar eða 1. des. Upplýsing-
ar gefur Starfsmannáhald SÍS.