Vísir - 20.06.1962, Page 7

Miðvikudagur 20. júní 1962.
7
VISIR

Nýlega var opnuð í Háskólabió-
inu bflasýning. Eru þar til sýnis
bflar, sem framleiddir eru af Root-
es Group, sem er einn stærsti bíla-
framleiðandi Bretlands.
Sýning þessi mun verða höfð
opin, utan sýningartíma bíósins,
en bílarnir verða bíógestum til
sýnis í anddyrinu. Á sýningunni
eru 8 gerðir bíla. Fjórir af þeim
eru fólksbílar og er Singer Vogue
þeirra dýrastur og kostar 176.000
krónur. Ódýrastur fólksbílanna er
hins vegar Hillman Minx, sem
kostar 147.000.
Á sýningunni eru tveir „station
bí!ar“, Hillman Super Minx og
Hillman Husky. Kostar þeir 163.000
og 136.000. Einnig eru sýndir
þarna tveir sendiferðabílar af
Commer gerð og kosta þeir frá 108
til 146.000.
Fyrir sýningu þessari gengsi
Raftækni h.f., sem nýlega hefur
fengið umboð fyrir Rootes verk
smiðjurnar. Hefur verið vel til sýn
ir.gar þessarar vandað í hvívetna
Annaðist Egill Bachman uppsetn
ingu hennar.
Raftækni hefur i hyggju ai,
kynna með sýningu þessari fram
leiðslu Rootes. Hefur verið flutt
inn nokkuð af Hillman bílum hing-
að á undanförnum árum, en Singer
bílar kóma nú hingað í fyrsta sinn,
Rootes Group er samansett af fyr-
irtækjunum Humber, Hillman,
Sunbeam, Singer Commer og Carr-
ier.
Þær kalla sig einu nafni
„Skvettur", þessar blómlegu
stúlkur, en það nafn dytti víst
engum öðrum í hug að gefa
þeim, og þegar ég spurði þær,
hvernig þær hefðu fengið þetta
samheiti, vissi í rauninni engin
þeirra, hvernig það var til kom-
ið, en þó mætti það heita opin-
bert og allir félagarnir í
skátahreyfingunni vissu, við t
hverjar væri átt, þegar nafnið
væri nefnt.
Myndin var tekin á föstudag
á heimili þeirrar lengst til
hægri á myndinni, svo sem hálf
tíma eftir að stúlkurnar komu
heim úr hátíðasal Menntaskól-
ans með stúdentsprófskírteinin
undir hendinni og hvítu húf-
urnar á sínum fallegu kollum.
Og þótt þær heiti í einu lagi
Skvettur, þá eru hin réttu skírn
arnöfn þeirra þessi, talið frá
vinstri og nöfn foreldra þeirra
sett í svigum: Guðbjörg (Ing-
ólfur Magnússon sjómaður og
Kristbjörg Gunnarsdóttir), Hali-
fríður (Jakob Tryggvason kaup-
maður og Ragnheiður Jónsdótt-
ir), Guðrlður (Friðfinnur Ólafs-
son forstjóri og Halldóra Sig-
urbjörnsdóttir), Elísabet (Þórð-
ur Finnbogason rafvirkjameist-
ari og Ingibjörg Jónsdóttir)
Eygló (Haraldur Gíslason skrif-
stofumaður oð Þórunn Guð-
mundsdóttir) og Kolbrún (Sæ-
mundur Sigurðsson málara-
meistari og Sigríður Þórðar-
dóttir). Fyrir framan þær standa
á borðinu sex brúður, sem for-
eldrar Kolbrúnar og yngri syst-
ir hennar bjuggu til f tilefni
stúdentsprófsins og gáfu stúlk-
unuin, og auðvitað heita brúð-
urnar líka Skvettur og eru með
hvítt á höfðinu.
©
Skvettur voru bekkjarsystur
„Skvettur
í Menntaskólanum, síðast í 6.
bekk C. Líka eru þær skáta-
systur, foringjar hver fyrir
sinni sveit. Ein þeirra, Elísabet,
er fyrsti skátaforingi sinnar
tegundar hér á landi, eini skát-
inn, sem lært hefur erlendis til
að þjálfa og stjórna sveit lam-
aðra og fatlaðra skáta, sveit,
sem í fyrsta sinn var stofnuð
hér á landi fyrir rúmu ári og
Elísabet og einn piltur eru for-
ingjar fyrir. í þessari sveit eru
rúmlega 15 skátar á aldrinum
10—15 ára og hefur þetta starf
gefið góðan árangur.
Tvær af Skvettunum, Kol-
brún og Eygló, hafa fylgzt að
á skólagöngu síðan þær byrj-
uðu að ganga í barnaskóla og
um líkt leyti byrjuðu þær að
Iæra á píanó hjá Gunnari Sig-
urgeirssyni. Þær hafa haldið
áfram píanónámi og verið ;
Tónlistarskólanum í Reykjavík
jafnframt menntaskólanámi og
eru ákveðnar að ljúka námi í
tónlistarskólanum, þar sem
kennari þeirra er Jón Nordal
tónskáld. Þær hafa oftar en
einu sinni komið fram á nem-
endatónleikum tónlistarskólans.
•
Kolbrún og Guðríðuc. eru víð-
förlastar af þeim stallsystrum,
fóru íalla leið til Mexiko I hitt-
eðfyrra og dvöldust þar f nokk-
urra vikna boði á alþjóðaheim-
ili kvenskáta í Mexikoborg. —
Margt kom þeim framandi fyrir
sjónir þar vestra, og furðuðu
þær sig einna mest á hinum
gífurlega muni fátækra og ríkra
í landinu, og ægði þar þó öllum
saman. Einu sinni vöknuðu þær
við söng fyrir utan gluggann,
og vitaskuld voru þar komnir
nokkrir ungir Mexikanar, sem
mæhdu upp í gluggann og
sungu serenöður á gítarinn
sinn. En svo siðavandir eru
Mexikanar ,að engin hæfa þyk-
ir í því að ungar stúlkur og
piltar séu ein á gangi úti á
kvöldin eða saman á skemmti-
stöðum, það verður að vera í
fylgd fullorðinna þangað til bú-
ið er að pússa parið saman í
heilagt hjónaband.
Þá hafa þær stöllur sótt
skátamót í Englandi og heim-
sótt Norðurlönd, og Kolbrún
var í fyrrasumar um tíma í
Frakklandi og gætti barna á
heimili suður í Pýreneafjöllum.
Hún stanzaði og í París og er
einna minnisstæðast þaðan ung
lingadansleikur, sem haldinn
var f Moulin de la Galette, veit-
ingamyllunni ,sem listmálarar
Hafa gert fræga í málverkum
sínum. Engin var þarna sundur-
gerð í klæðaburði, og fannst
Kolbrúnu þetta vera einna lík-
ast hlöðuballi, og þó máttu
strákar ekki dansa á skyrtunni.
Þegar Skvettur voru spurð-
ar, hvaða háskólanám þær
hugðust taka fyrir var aðeins
ein búin að taka ákvörðun. Það
var Hallfríður, sem ætlar út til
Þýzkalands að leggja þar stund
á þýzka tungu og bókmenntir,
og sem áður segir, halda þær
Eygló og Kolbrún áfram músik-
námi.
Skógræktin fær
stórgjafir
Skógrækt ríkisins hefur verið
gefinn um fimmti hluti Sandeyjar
í Þingvallavatni með það fyrir aug-
um að þar verði gróðursettar trjá-
plöntur.
Það var Daníel Fjeldsted Iæknir
sem gaf Skógræktarfélagi Islands
eignarhluta sinn f Sandey, en hins
vegar gáfu hjónin Guðrún og Jónas
Jónsson frá Hriflu Skógrækt rík-
isins sinn eignarhluta. Samanlagt
er þetta land um það bil einn
fimmti hluti eyjarinnar, en nokkrir
einstaklingar eiga hina hlutina.
Hins vegar er landið óskipt.
Annar gefandinn, Daníel Fjeld-
sted, hefur um mörg undanfarin
ár farið með trjáplöntur, einkum
birki og greni út í Sandey og
gróðurse(;t þær í hvamma og bala,
þar sem helzt hefur verið jarðveg-
ur. Annars er Sandey eldgígur og
mestur hluti hennar gróðursnautt
og bert hraungjall. Hákon Bjarna-
son skógræktarstjóri kvað það
gegna furðu hvað plönturnar hafa
dafnað þarna vel við ekki betri
skilyrði.
Þau hjónin Guðrún og Jónas
Jónsson óskuðu eftir því um leið
og þau afhentu Skógræktinni gjafa
bréfið að eignarhluta sínum f Sand
ey, að þar yrðu í framtíðinni gróð-
ursettar ýmsar trjátegundir.- Mun
þegar vera búið að gróðursetja
þar nokkuð af plöntum og verður
haldið áfram eftirleiðis.
Skógrækt ríkisins og skógrækt-
arfélögunum hafa borizt ýmsar
aðrar ágætar og höfðinglegar gjaf-
ir bæði í vetur sem leið og eins f
fyrra. Má þar t.d. nefna gjöf, sem
Steingrímur Davfðsson fyrrum
skólastjóri á Blönduósi og kona
lians gáfu nýlega Skógræktarfélagi
Austur-Húnvetninga, en það var
jörðin Gunnfríðarstaðir í Langa-
dal. Er þessi gjöf til minningar um
þau Önnu Einarsdóttur og Jón
Hróbjartsson, foreldra konu Stein-
gríms. Skógræktarfélag Austur-
Húnvetninga hefur þegar girt stórt
svæði úr landareigninni, þ^r sem
settar verða niður trjáplöntur í
vor og eftirleiðis.
Enn eitt landssvæði hefur Skóg-
► Heath brezki ráðherrann sem
fer með mál sem varðar aðild
Breta að EBE býst Við að upp-
kast varðandí skilyrði verðl fyr-
ir hendi í júlf, svo að samveldis-
ráðherrar ættu að geta kynnt
sér það rækilega fyrir fund
brezkra samveldisráðherra í
haust.
ræktarféiagi íslands borizt að gjöf,
en það er skiki úr landi Efri-
Reykja í Biskupstungum, sem hr.
Árni Helgason ræðismaður íslands
í Chicago og kona hans gáfu. En
skika þessum höfðu þau hjón hald-
ið eftir er þau seldu jörðina á sín-
um tíma. Þetta land er upp með
Brúará að austanverðu við Hlaup-
tungufoss, það er meira eða minna
skógi vaxið og er einn vinaiegasti
staðurinn með allri ánni. Stjóm,
félagsins mun láta gróðursetja í
þetta land hið allra fyrsta.
Þá hafa bæði Skógrækt ríkisins
og skógreektarfélögunum borizt
myndarlegar peningagjafir bæði á
þessu og eins á s.l. ári frá ýmsum
einstaklingum sem áhuga hafa á
skógrækt. Hér skulu þær helztu
taldar upp.
Maður, sem ekki vill láta nafns
síns getið, hefur afhent Skógrækt
ríkisins 50 þúsund kr. að gjöf og
óskað eftir að fjárhæðinni yrði
varið til að gróðursetja skóg við
botn Isafjarðardjúps. Hefur fengizt
land í Laugarbólslandi og þegar
hafizt handa þar um gróðursetn-
ingu í nokkra hektara, auk þess
sem landið hefur verið girt. Gróð-
ursetningu verður haldið áfram á
næstu árum.
Annar maður, sem ekki vill held-
ur láta nafns síns getið gaf 5 þús.
kr. til skógræktar í Skorradal. Sá
þriðji gaf 3 þúsund kr., og skyldi
þeirri fjárhæð varið til skógræktar
í eða við Hveragerði ef þess væri
kostur.
Vestur-íslenzk kona, frú María
Stormer, hefur á undanfömum ár-
um sent Skógrækt ríkisins nokkur
hundruð dali til skóggræðslu, og
hefur fénu verið varið til gróður-
setningar í reit Vestur-íslendinga
í Þingvallagirðingunni.
Norðmaðurinn, Ludvig G. Braat-
hen, sem íslendingum er Iöngu
kunnur, ekki sízt fyrir skógræktar-
áhuga hans og samskipti hans við
Loftleiðir gaf fyrir nokkru 10 þús.
norskar krónur til skógræktar, en
frá heirri gjöf hefur áður verið
skýrt. Er nú fullplantað í Braathen
skóg í Skorradal og verður komið
upp nýjum Braathenskógi í Hauka-
dal í Biskupstungum.
Kona, búsett í Reykjavík, hefur
afhent Skógræktarfélagi íslands 10
þús. kr. að gjöf og er það eins
konar afmælisgjöf í tilefni af 30
ára afmæli félagsins fyrir tveim
árum.
Ef peningagjafir þessar eru all-
ar lagðar saman og norska gjöfin
umreiknuð í islenzkum krónum
lætur nærri að þessi fjárhæð nemi
130—140 þús. krónum. Er það
Skógræktinni mikill styrkur þegar
þannig er liugsað til hennar.
Bílasýning
‘i
I