Vísir - 28.08.1962, Blaðsíða 15

r
Þriðjudagur 28. ágúst 1962.
l'ISIR -
15
Saga eftir kvikmyndinni THE BLACK ORCHID
frá PARAMOUNT-kvikmyndafélaginu.
— Pabbi þinn kerpst áreiðan-
lega vel af, án okkar. Þú hefur
bara of miklar áhyggjur. Mary.
Mér finnst nú að þú ættir fyrst
o_ fremst að hugsa um mig,
sem er einn í Atlantic City og
þrái þig. Komdu nú og kysstu
mig, og við skulum koma okkur
út í sólina. Þú getur ekki ímynd-
að þér, hvað ég hef hlakkað til
að fara með þig í fyrstu ökuferð
ina í nýja bílnum.
Rose sat við gluggann í vagn-
inum, sem var að verða þéttskip-
aður. Þó var eitt sæti laust við
hliðina á henni, og þegar hún sá
mann flýta sér í áttina til sín,
lagði hún poka með ávöxtum í
sætið. — Sætið er frátekið, sagði
hún. Vagnstjórinn kom og at-
hugaði farseðlana, síðan settist
hann og lokaði fremri hurðinni.
Rose leit út um gluggann og
varð vonsvikin á svip, þegar hún
heyrði vagnstjórann setja vagn-
inn í gang. Hvers vegna hafði
Frank lofað að koma, ef hann
ætlaði sér það ekki? Og skyndi-
lega varð dagurinn framundan
grár og þungbúinn, og hún sá
fyrir sér þreytandi ferðalag, þar
sem hún var ein síns liðs eins
og venjulega.
En skyndilega kom Frank
hlaupandi á milli hinna vggn-
anna og komst inn á síðustu
stundu. Hann flýtti sér til Rose
og hlassaði sér úrvinda í sætið,
sem hún hafði tekið frá fyrir
hann. — Asninn ég fór á stæðið
við 8. götu, sagði hann hlæj-
andi og stundi af mæði. — Hvers
vegna skammið þér mig ekki,
Rose? Nú hef ég þó unnið til
þess, og er ég samt vanur að
angra yður.
Hún brosti ósjálfrátt og svar-
aði: — Ég hélt, að þér hefðuð
endurheimt skynsemi yðar og
verið kyrrir heima.
Hann lokaði öðru auganu
kankvíslega og sagði: — En þér
hélduð eftir sæti fyrir mig.
— Ég lagði bara frá mér
þennan ávaxtapoka fyrir Ralp-
hie, reyndi hún að verja sjálfa
sig.
Eldhúsborð
70x120 oðeins
kr.095.- Eldhús-
kolinr kr. 165.-
Werzlunin
— Já, þetta var ágætis skýr-
ing, sagði hann hlæjandi, og
djúpur dynjandi hlátur hans
kom mörgum öðrum farþegum
til að brosa. — Nei, sagði hann,
— viðurkennið bara, að þér haf-
ið haldiö sætinu frá fyrir mig.
Og Rose gat jafnvel ekki var-
izt því að hlæja að strákslegum
ákafa hans. — Jæja, þá gerði
ég það, en það er nú ekki nauð
synlegt að opinbera það fyrir
öllum bænum.
Rose og Frank gengu inn í
anddyrið á stórri umsjónar-
mannsbyggingu, og hún sagði
einkennisklæddum eftirlits-
manni nafn sitt. Hann sat við
borð, sem á voru margir símar,
en síðan settist hún hjá Frank
og beið þess að nafn hennar yrði
kallað upp. Þá flýtti hún sér
óstyrk að borðinu aftur, en
Frapk sagðist ætla að bíða, þar
til hún kæmi aftur.
— Hr. Harmon vill gjarnan
tala við yður á einkaskrifstofu
sinni, sggði eftirlitsmaðurinn.
Rose horfði hrædd í kringum
sig. Hafði Ralphie nú enn strok-
ið burtu? Hún var í 'stöðugum
ótta yfir, hverju drengurinn
kynni að taka upp á. Forstöðu-
maðurinn, hr. Harmon, kom og
opnaði dyrnar fyrir henni.
— Gjörið svo vel og fáið
yður sæti, frú Bianco, sagði
hann vingjarnlega, en á andliti
hans var alvarlegur svipuk
— Hefur hann stungið af aft
ur? spurði Rose taugaóstyrk.
— Þér verðið að segja mér það.
Ég get ekki haldið út þessa ó-
vissu.
Vertu sæl, mamma, sagði Ralphie, — ég skal vera svo góður að þeir haldi að ég sé veikur.
Hin ókunna vera laeddist eftir, snöggu átaki yfirbugaði apamaður- ■ heyrðist skyndilega utan úr hvæs-1 eða ég skýt þig viðstöðulaust.
ísnum og stökk á Tarzan. Með' inn óvin sinn — en hvöss rödd andi vindinum. Slepptu honum — I
Barnasagan
SCALil
o§ græm
púfn-
gmikur*’
ínn
Nú þegar Kalli áttaði sig á, að
páfagaukurinn talaði þá aðeins þeg-
ar hann fékk pillurnar, ákvað Kalli
að gefa honum vissan skammt á
hverjum degi. Fyrstu pillurnár sem
hann náði í voru venjulegar hnetu-
töflur, og miður sín af reiði struns-
aði hann út.
Hann smeygði inn í herbergi
Tomma bréfmiða ,þar sem á stóð
að drengurinn ætti að vaka yfir
fuglinum og skrifa niðuf hvert orð
sem hann segði.
Talaðu þá, sagði Tommi - um
liðna tíð, skilurðu, þú færð pillurn
ar þínar ef þíí taiar.
Fuglinn horfði sljór á Tomma
með sínum nærsýnu augum og tób
hinn rólegasti við þrioju töflunni.
i • t I
I I '
! r