Vísir - 23.06.1964, Blaðsíða 15

V í S I R . Þriðjudagur 23. júní 1984.
■MiwiMmBBreranMU^Mg-jmKisggagEEiar?
i ’«3awMjmn»faiiiiiiii ll■lll■l^lMll iiinn i w;ajiBigaffiTO»iF t-'.TirtWT~ r~:x •: ss.í.. jjnljhs' r .—jsxr-
! * tSjRKBfifiBiZðl
KONA
★
Það var hrein tilviljun að lög-
reglan komst á slðð liennar
LeyniEögreglusQga frá BandeaE'ikiunusn
George Morgan fór með fljóta
skipinu New Orleans, hinu sama
sem Betty hafði komið á, og
sýndi brytanum mynd af kon-
unni, sem sent hafði Bennet
myndina af sér, eða hinni fer-
tugu, réttu Betty Burch. Bryt-
inn kinkaði kolli. Hann mundi
eftir konunni. Hún hafði verið
farþegi I einni ferðinni, en ferð
in á fljótaskipinu milli St. Louis
og New Orleans tók 4 daga. Og
brytinn hafði veitt því athygli,
að konan var næstum alltaf
með yngri konu, sem var með
manni sínum, en hann eyddi
tímanum í spilamennsku. Við
nánari eftirgrennslan kom í ljós,
að nokkuð hafði verið rætt um
það meðal skipshafnarinnar að
eitthvað hefði heyrzt detta fyr
ir borð að næturlagi, en það var
háseti á næturvakt, sem hafði
heyrt þetta, en er hann kallaði
og spurði hvort nöklílir væri
þarna og hvað væri um að
vera, var svarað, að kastað hefði
verið fyrir borð poka með
skemmdum kartöflum. Var svo
ekkert gert frekar í málinu, fyrr
en Morgan tók sig nú til og yf-
irheyrði alla skipsmenn, og eng-
inn vissi neitt til, að kartöflu-
poka eða neinu öðru hefði ver-
ið hent fyrir borð. Og enginn
þeirra kánnaðist við, að hafa
heyrt hásetann kalla og svarað
honum. Annað hvort hafði þá
hásetanum misheyrzt, eða ein-
hver farþeganna svarað honum,
og var það líklegra, og fór nú
Morgan að gruna hið versta,
en sá fram á, að erfitt mundi að
komast að hinu sanna, þar sem
þegar var nokkuð um liðið.
Morgan grunaði sem sé, að
hin raunverulega Betty Burch,
á leið til hjúskapar og farsæld-
ar, að hún hugði, mundi hafa
verið myrt og líkinu varpað fyr-
ir borð, en að finna hina fölsku
Betty og leiðsögumann hennar
mundi reynast sem að leita að
nál í heystakki.
Hið eina, sem hann vissi um
förunaut hinnar fölsku Betty,
var, að hann var spilamaður,
. sennilega f járhættuspilari, og
Jstundað það hverja stund á þil-
farinu. Og er Morgan var kom
inn aftur til New Orleans fór
hann að venja komur sínar í
spilavíti borgarinnar, í von um
áð verða einhvers vísari.
í þessári leit vakti maður
nokkur sérstaka athygli hans.
Var það vegna þess, að hann
virtist hafa peninga eins og
sand, lagði jafnan mikið undir.
Hann fékk eitthvert óljóst hug-
boð um, að hann væri á réttri
leið, maður þessi kynni að hafa
verið félagi hinna fölsku Betty
Burch. Morgan komst að því,
að maðurinn stundaði ekkert
annað en spilamennsku og starfs
fólkið í spilavítinu var honum
vel kunnugt, þar sem hann var
þar tíður gestur. Og hann var
alltaf með alla vasa troðna af
peningaseðlum.
Kvöld nokkurt tók George
Morgan djarflega ákvörðun.
Hann settist hjá manninum, sem
hét Kramer. og sagði hátt:
— Gott kvöld Kramer, er
nokkuð að frétta af Betty
Burch?
. Ma^yj'inn stároi ,á hann fo|-
viða, en aðeins andártak, svo
svaraði hann kæruleysislega:
— Við hvað eigið þér? Hver
er Betty Burch? Og hver eruð
þér?
| Leynilögreglumaðurinn kvaðst
hafa verið meðal farþega á fljóta
skipinu um leið og hann.
— Æ, já þetta var leiðinda-
ferð, og ekki græddi maður á
spilamennskunni.
Þegar Morgan ítrekaði spurn-
inguna um Betty Burch, brosti
Kramer og sagði:
— Ég daðraði dálítið við hana,
en það var allt í sakleysi. Ég
hitti þessa ungu konu rétt áður
en skipið fór, af tilviljun, og
við urðum sem sagt samferða
um borð. Hún var hrífandi, en
því miður hefi ég ekki hitt hana
jsíðan.
Einhvern veginn var Morgan
,ekki sannfærður um það leng-
ur, að hann væri á réttri leið,
og þar sem hann var einka-leyni
^lögreglumaður, gat hann tæp-
lega aðhafzt meira, eins og á-
statt var og réttast að láta lög-
regluna taka við, en fyrst ætlaði
hann að gera Bennet aðvart um
að hverju hann hafði komizt.
Þegar næsta morgun fór Mor-
gan heim til Bennets. Milljóna-
eigandinn var bæði æstur í
skapi og skelkaður og sýndi
honnm bréf, sem hann hafði
fundið þá um morguninn í bréfa
kassa sínum. í bréfinu var hon-
um ráðlagt að gera ekki frekari
tilraunir til þess að hafa upp
á hinni horfnu konu sinni. Enn
fremur var honum ráðlagt að
setja háa fjárhæð í umslag og
skilja eftir á tilteknum stað, en
ef hann gerði lögreglunni að-
vart, væri hann dauðans matur.
Morgan var að athuga bréfið,
er rúða splundraðist af skoti, og
þar naest kom annað. Morgan
hneig niður. Hann sá Bennet
eins og í þoku krjúpa niður, en
hann fann að hann var að missa
meðvitund af blóðmissi og sárs
auka og gat aðeins hvíslað:
- Lögreglan - símið -
fljótt ...
Svo missti hann meðvitund.
Bennet, sem líka var særður,
gat dregizt að símanum, og er
hann hafði kvatt til lögregluna,
missti hann líka meðvitundina.
Skammri stundu jsíðar kom
lögreglan og hinir særðu menn
voru fluttir í sjúkrahús. Báðir
komu til meðvitundar, og Warr-
jis, fulltrúi frá Ríkisrannsóknar-
lögreglunni tók skýrslu af Morg-!
an, sem lézt nókkrum
klukkustundum síðar. Hann
hafði særzt svo alvarlega, að
lífi hans varð ekki bjargað.
Warris tók sér fyrir hendur
að útvega sér allar fáanlegar
upplýsingar Kramer, Frá höfuð-
stöðvum rannsóknarlögreglunn-
ar í Washington fékk hann nán
ari uplýsingar sem leiddu í ljós,
að í ýmsum borgum að undan-
förnu hafði það komið fyrir, að
menn voru flæktir í hjónaband
í fjáröflunarskyni. Aðalpresónan
var alltaf ung kona, 25 — 30 ára.
Warris hugleiddi hvort Kramer
gæti verið samherji þessa
glæpakvendis. Hann safnaði nú
með leynd ýmsum upplýsingum
um Kramer og komst að því, að
hann fór á stundum á braut frá
New Orleans og var ffarverandi
um tíma, en kom alltaf aftur
með fullar hendur fjár.
Lögreglumaður klæddur borg-
aralegum fötum var sendur til
hússins, þar sem Kramer átti
heima, og spurði hann konu,
sem kom til dyra, um hann.
Kona þessi leigði herbergi og sá
leigjendum fyrir morgunverði —
og öðrum máltíðum, ef þeir ósk-
uðu. j
— Hann er farinn, sagði kon-
an, — hann fékk heimsókn af
ungri konu og svo fór. hann í
ferðalag.
i m u c n m t<
OUN- OG
FIÐURHREINSUN
vatnsstíg 3. Sími 18740
SÆÍÍGÚR
RESl BEZl-koddar
Endumýjum gömlu
sængurnar, e gum
dún- og fiðurheld vei.
Seljum æðardúns- og
gæsadúnssængui —
og kodda af ýmsum
stærðum.
.V.V.V.V.V.V.VV.V.V.
V 1 Ð SELJUM:
Opel Capitan ’62
Simca 1000 ’63
N.S.U. Prinz ’62
Fiat 1800 ’60
Opel Caravan ’60 ’59
Taunus station ’59
Volvo 444 ’55
Chevrolet ’53
Ford station ’55
Borgvvard sendiferðabifreið
’55 rheð stöðvarplássi.
Alls konar skipti möguleg.
Látið bílinn standa hjá okk
ur og hann selst.
VINNUFATABUÐIN
Laugavegi 76
SAAB
1964
lr
p Hreinsairi
|| samdægurs
|| Sæk|um -
sendum.
ib
Efnalaugin Lindin 1
Skúlagötu 51,
B" simi 18825
Hafnarstræti 18, X
simi 18821
X FIK.ST GET POISON OUT OF WAWf.TAEZAN.
WEMAKE UIM STROMS AGAIM! MORE
STRONG THAN HIS EVILSON, MAMSO! )
Er líka fyrir yður
Sveissn Björnssoe $ Cs.
Garðastræti 35
Box 138^-Sími24204
Blómabúbin
Inni í kofanum er Mombai cr n
um kafinn við að rannsaka Wawa
og finna út hver muni vera bezta
leiðin til að lækna hann. Við höf
um rannsakað hann vandlega,
hvíslar hann lágt að Tarzan,
og ég get sagt þér í trúnaði að
einhver hefur sett eitur í mat
hans. Eitur úr jurtum sem vaxa
aðeins í Batusalandi Uss, hví-.lar
Tarzan 'aðvarandi. Láttu al lrei
Wawa heyra þetta. Sorgin getur
drepið mann sem uppgötvar að
hans eiginn sonur hefur e'Trað
fyrir honum. Fyrst verðum v:ð að
hreinsa eitrið úr líkama hans, seg
ir Mombai, svo munum við ge’-a
hann sterkan aftur. Sterkari og
hraustari en h-inn illa son hans.
Hrísateig 1
símar 38420 & 34174
TONÞOKUR
BJÖRN R. EÍNARSSON
SÍMÍ 2.085S
Herrsssokknr

/