Dagblaðið Vísir - DV - 30.10.1982, Blaðsíða 14

IMauðungaruppboð
sem auglýst var í 65., 69. og 73. tölublaöi Lögbirtingablaðsins 1982 á
Skemmuvegi 46, þingl. eign Andreasar Bergmann, fer fram á eigninni
sjálfri fimmtudaginn 4. nóvember 1982, kl. 15.00.
Bæjarfógetinn í Kópavogi.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 65., 69. og 73. tölublaði Lögbirtingabiaðsins 1982 á
Smiðjuvegi 46, þingl. eign Lárusar Þ. Sigurðssonar, fer fram á eign-
inni sjálfri fimmtudaginn 4. nóvember 1982, kl. 15.10.
Bæjarf ógetinn í Kópavogi.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 65., 69. og 73. tölublaði Lögbirtingablaðsins 1982 á
Álfhólsvegi 107 — hluta —, þing’. eign Jóns A. Wathne, fer fram á eign-
inni sjálfri f immtudaginn 4. nóvember 1982, kl. 10.00.
Bæjarfógetinn í Kópavogi.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 65., 69. og 73. tölublaði Lögbirtingablaðsins 1982 á
Furugrund 40 — hluta —, þingl. eign Geirs Geirssonar, fer fram á eign-
inni sjálfri f immtudaginn 4. nóvember 1982, kl. 11.00.
Bæjarfógetinn í Kópavogi.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 65., 69. og 73. tölublaði Lögbirtingablaðsins 1982 á
Smiðjuvegi 66 — hluta —, þingl. eign Hreins Haukssonar, fer fram á
eigninni sjálfri fimmtudaginn 4. nóvember 1982, kl. 15.20.
Bæjarfógetinn í Kópavogi.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 65., 69. og 73. tölublaði Lögbirtingablaösins 1982 á
Stórahjalla 15, þingl. eign Guðnýjar Sverrisdóttur, fer fram á eigninni
sjálfri fimmtudaginn 4. nóvember 1982, kl. 15.25.
Bæjarfógetinn í Kópavogi.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 65., 69. og 72. tölublaði Lögbirtingablaðsins 1982 á
Vatnsendabletti 110, þingl. eign Magnúsar Ámasonar, fer fram á eign-
inni sjálfri fimmtudaginn 4. nóvember 1982, kl. 15.45.
Bæjarfógetinn í Kópavogi.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 65., 69. og 73. tölublaði Lögbirtingablaðsins 1982 á
Vatnsendabletti 77, þingl. eign Sigurbjöms Samúelssonar, fer fram á
eigninni sjálfri fimmtudaginn 4. nóvember 1982, kl. 15.40.
Bæjarfógetinn í Kópavogi.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 65., 69. og 73. tölublaði Lögbirtingablaðsins 1982 á
Vatnsendabletti 139, þingl. eign Gunnars Eichter, fer fram á eigninni
sjálfri fimmtudaginn 4. nóvember 1982, kl. 15.50.
Bæjarfógetinn í Kópavogi.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 65., 69. og 73. tölublaði Lögbirtingablaðsins 1982 á
Vatnsendabletti 144, þingl. eign Guðjóns Guðmundssonar, fer fram á
eigninní sjálfri fimmtudaginn 4. nóvember 1982, kl. 15.55.
Bæjarfógetinn í Kópavogi.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 65., 69. og 73. tölublaði Lögbirtingablaðsins 1982 á
Vatnsendabletti 165, þingl. eign Sigurjóns Þorbergssonar, fer fram á
eigninni sjálfri fimmtudaginn 4. nóvember 1982, kl. 16.00.
Bæjarfógetinn í Kópavogi.
DV. LAUGARDAGUR 30. OKTOBER1982
„Það er ekkl
markmiðið að
slá í gegn”
99
— spjallað við Hrefnu Jðnsdðttur, formann Leikfélags
Hiisavíkur, sem var með uppf ærslu á'„My ffair lady
í bígerð, en þá afturkölluðu höf undarnir sýningar-
leyfi til áhugaleikfélaga. Verður „Nitouche” fyrir
valinu i staðinn?
„Blessaöur vertu, ég er ekta Þingey-
ingur, af Skútustaðaætt og Hraunkots-
ætt, þannig að ég er meö þetta fína
bláa blóð,” sagði Hrefna Jónsdóttir í
samtali við DV og hló dátt.
Hrefna er formaður Leikfélags
Húsavíkur sem látið hefur mikið aö sér
kveða á undanförnum árum. Félagið
setti m.a. upp Fiðlarann á þakinu fyrir
nokkrum árum meö Sigurð Hallmars-
son í aðalhlutverkinu. Hrefna lék
Goldu, konu hans, og voru það hennar
fyrstu skref á sviði. Þótti sú sýning
takast vel, svo vel að landsmenn komu
í hópum til Húsavíkur til að sjá „Fiðl-
arann”. Fleira mætti nefna. Til að
mynda dvaldi Jónas Ámason á Húsa-
vík um tíma og skrifaði nýtt leikhús-
verk fyrir félagið, sem hét „Halelúja”.
Þá setti félagiö upp einþáttunginn
„Vals” eftir Jón Hjartarson og fór
hann í leikferö til Finnlands í fyrra.
í báðum kirkjukórunum
Áður en lengra er haldið skulum við
kynnast Hrefnu ögn nánar. Hún er
fædd og uppalin á Húsavík, þrátt fyrir
„Það eru alltaf ainhverjlr grallarar i
loikhópnum."
„fínar” ættir úr innsveitum sýslunnar.
Á Húsavík hefur Hrefna lengst af alið
manninn, en með undantekningum þó.
,,Ég stökk upp í Mývatnssveit fyrir
nokkrum árum og bjó í Reykjahlíð um
tíma,” sagði Hrefna um þennan flótta
frá æskustöðvunum. ,,Ég starfaði hjá
Pósti og síma og kunni að mörgu leyti
vel við mig. Það var gaman að kynnast
nýju fólki og sveit forfeðranna,” bætir
Hrefna við og kímir.
— En nú segist þú vera af Skútu-
staöaætt, en sest á þúfu í landi Reykja-1
hlíðarættar þegar þú kemur í sveitina.
Mér skilst að talsverður metingur hafi
verið á milli þessara ætta sem bjuggu
sínum megin hvor við vatnið. Var ekki
litið á þig sem liöhlaupa af þínum ætt-
mennum?
„O, sussu nei,” svarar Hrefna.
„Þessi metingur er löngu úr sögunni ef
hann hefur þá nokkum tíma verið til.
Allavega söng ég bæði í kirkjukór
Reykjahlíðarkirkju og Skútustaða-
kirkju á meðan ég bjó í Mývatnssveit.
Þóttifaraveláþví.”
Byrjaði sem hvíslari
Hrefna byrjaði að starfa meö Leik-
félagi Húsavíkur sem hvíslari.
,,Já, það er rétt,” segir Hrefna, ,,en
ég man ekki lengur hvenær það var.
Þaö er orðið svo ósköp langtsíðan.”
— Þú varst hvíslari í mörgum verk-
um. Eitthvað spaugilegt hlýtur að hafa
komiö fyrir?
,,Já, já, en fæst af því er gamanmál
nema í leikhópnum. Eg á það til að fá
alveg hræöileg hlátursköst, sérstak-
lega átti ég erfitt með að hemja þau
hér á árum áður. Og þaö voru alltaf til
einhverjir lómar í leikhópnum sem
höfðu gaman af að koma mér til að
hlæja. Það gat oft komið sér illa.
Eitt sinn, það var nú reyndar á
æfingu, þá geröu leikararnir ekkert
með þaö sem ég var að hvísla. Gekk
svo um stund þar til einn leikarinn
stoppaöi æfinguna og sagði: „Hvað er
hvíslarinn að segja? Þegar farið var
að athuga málið þá var ég alltaf að
hvísla til þeirra tilvísunum sem stóðu
innan sviga í handritinu. Það var því
ekki aö undra þótt leikaramir gerðu
lítið með það sem ég var að hvísla til
þeirra. Lengi á eftir var það orðtak
hjá leikhópnum: „Þetta er nú bara
innan sviga.” Menn bregða því jafnvel
fyrir sig enn.”
— En svo fór að þú steigst á f jalim-
ar.
„Það var nú tilviljun,” segir Hrefna,
„og það var nú farið fínt í að koma mér
af stað. Það var þegar viö vomm aö
setja upp Fiölarann. Fyrst var ég
beöin að syngja með kómum. Ég sló
til. Síðan var ég beðin að taka að mér
hlutverk þar sem ég þyrfti aö segja
eina til tvær setningar. Ég sló aftur til
og þar með sat ég föst í netinu. Á end-
anum tók ég aö mér hlutverk Goldu,
eiginkonu Tevje mjólkurpósts.”
— Hvemig kunnir þú viö þá kerl-
ingu?
,,Eg kunni mjög vel viö Goldu, en
hún var mér erfið. Okkur samdi vel og
ég hélt að þetta væri í lagi. Eftir á
þegar ég var búin að leika meira þá sá
ég hvaö ég gat lítið. Þetta var auðvitað
ekki í lagi, enda hlýtur það alltaf að
vera vafasamt að setja í aöalhlutverk-
ið manneskju sem aldrei hefur stigiö á
svið. En ég hafði gaman af þessu og ég
hafði ekki síður gaman af hvíslara-
störfunum. Þaö á við um mig eins og
annaö folk sem tekur þátt í starfi
áhugaleikfélaga. Það sækist eftir fé-
lagsskapnum, þessum sérstaka
„anda” sem ekki er hægt að lýsa, en
það er ekki markmiöið að slá í gegn.”
Annað stórvirki í uppsiglingu
Já, Fiðlarinn sló í gegn hjá Leik-
félagi Húsavíkur. Alls komu um 5.000
manns til að sjá sýninguna og þeir
komu víða að. Hópferðir vom famar
frá Egilsstöðum, Reykjavík og margar
rútur komu troðfullar af fólki frá Akur-
eyri. Þetta aðsóknarmet verður tæpast
slegið í bráðina — og þó. Á næstunni
verða fmmsýnd tvö ævintýri fyrir
börn, „Töfratúban” og „Búkolla”.
Síöan er ætlunin aö taka til við æfingar
á „My fair lady ”. Minna gat það verið.
„Þetta er búiö að vera aö gerjast
með okkur lengi,” segir Hrefna. „Það
verður ekki fyrr en viö setjum upp My
fair lady höfum við sagt í gríni þegar
minnst hefur verið á að gera þyrfti eitt
eða annað. En það endaði með því að
við fórum að hugsa um þetta af fullri
alvöru. — Er þetta hægt á Húsavík?
spurðum við okkur sjálf. Niðurstaöan
varð sú að við getum sett „My fair
lady” upp á Húsavík ef við fáum leyfi
höfunda til uppfærslunnar. En þetta er
á viökvæmu stigi enn. Þaö getur svo
sem vel verið að við rennum á rassinn
meðalltsaman”.
— Hver yröi þá leikstjóri?
„Einar Þorbergsson, og Ulrich
Olafsson kæmi til með að sjá um
músíkina. Þeir em skólagengnir hvor
á sínu sviði og báðir búsettir á Húsa-
„Ég á það tii að fá ahrag hrœðileg
hlátursköst."
vík. Einar átti sinn stóra þátt í hversu
vel tókst til meðFiðlarann.”
— Hvað um leikara í stærstu hlut-
verkin?
„Við höfum þá, þaö hefur verið sann-
reynt. Þaö verður ekki vandamál að
manna hlutverkin.”
— En leikhúsið ykkar, ber það svona
stóra sýningu?
„Það er allt hægt ef viljinn er fyrir
hendi. ,,My fair lady” þarf ekki að
vera eins fjölmenn og „Fiðlarinn”,
þannig að það á ekki að vera vandamál
aö koma fólkinu fyrir. Sjálfsagt verð-
um viö að einfalda leiktjöldin þar sem
sviðiö okkar er lítið og auðvitað mætti
aðstaðan í húsinu vera betri. En hún