Dagblaðið Vísir - DV - 23.05.1984, Blaðsíða 14

ÓV. MIÐVIKUDÁtÍUK 23.MAI 1984.
14
**++*+*****♦+ +.*** vnwm
J Leigjum út
¥ Sttli fyrir brúðkaups-
J veislur, afmœlisveislur, slúd-
+ enlafagnaði og aðrar uppá-
jf. komur.
¥
I
*
¥
¥
¥
<***************
*
Dbtuu-iMv
Leitið upplgsinga hjá
Guðmundi Erlendssyni i
símum Ki21t og 72120.
Auðbrekku 12
Kópavogi
********************************************
EUROPILOT 1500
sjáifstýringar í seglskútur og minni triliur.
Verð kr. 8.837,- m.ssk.
35teg. Tog.
Sýnishorn
á staðnum.
ÓQ7*CO
BÁTA- OG VÉLAVERZLUN, 5 3322
LVNGASI 6, GARÐABÆ, iSi
FR - DEILD 4
auglýsir eftir húsnæði
fyrir starfsemi sína
Starfsemi deildarinnar er fólgin í eftirfarandi:
1. Þjónusta við félagsmenn í gegnum talstöð (CB) og frá skrif-
stofu. (Talstöðvarloftnet á húsið er nauðsynlegt).
2. Aðstaða fyrir fundi.
3. Greiður aðgangur fyrir hjólastóla er æskilegur.
Hugsanleg stærð húsnæðis er 50—150 fm.
Vinsamlegast hafið samband í síma 34200 kl. 13—
19.
IMAUTAKJÖT
OLkar verð
T. Bone steik
Nauta roast beef
Nauta snitchel
Nautagullasch
Nautabuff
Nautalundir
Nautafillet
Nautabógsteik
Nautagrillsteik
Nautahakk
10 kg. nautahakk
Nautahamborgari
Formaður Trausta
og hulduher-
irhans
Er ég sá þann 16. maí ’84, lesenda-
bréf Siguröar Jónssonar, formanns
Trausta, trúöi ég ekki því sem ég las.
Hér kynntist ég nýrri hliö á Siguröi
Jónssyni, þvi aö daginn áöur kom hann
inn á skrifstofu til mín og sagði
brosandi við mig, að viöstöddum vitn-
um, að hann væri nú aö reyna að róa
þessa menn sína, en þessar brauð-
samlokur færu svo mikiö í taugamar á
þeim. Svo les ég eftir Sigurði að viö
megum aöeins aka farþegum og
farangri þeirra. Nú má hinn almenni
borgari ekki lengur hringja á leigubil
og biðja hann aö skjótast meö sendingu
milli húsa, hann verður aö koma með
sendingunni. Þessa þjónustu kallar
Sigurður vöruflutninga.
En svo kemur hin nýja hlið sem ég
kynntist á Sigurði því að hann segir
félag sitt standi ekki að þessum hótun-
uin. Það vill svo til að Sigurður er
varaformaður minn í Bandalagi ísl.
leigubifreiðastjóra, en það er lands-
samband leigu-og sendibílstjóra.
Fyrir u.þ.b. mánuði var síðast rætt
um kvartanir um að bæði sendi- og
leigul'ílstjórar færu inn á verksvið
hvorir annarra á fundi B.I.LS. Hafa
svona mál komiö fram öðru hverju í öll
þau ár, sem ég hef verið í forustu leigu-
bilstjóra og Sigurður sendibilstjóra.
Hef ég bent Sigurði á að hér sé erfitt að
draga skýrar línur, enda mjög fá
atvik sem hægt er aö deila um. Einnig
hef ég sagt Sigurði hreint út að ef
sendi- og leigubílstjórar ættu að standa
í illindum sín á milli væri þaö aöeins til
að sundra samstarfi þeirra. A þessum
síðasta fundi tjáöi ég Siguröi að ég
hefði ekkert umboð minna féiags-
manna til aö semja um að leigubíl-
stjórar mættu ekki þjóna sínum við-
skiptavinum, þótt þeir þyrftu að
skjótast meö smásendingar eöa annast
einhverjar útréttingar í þágu þeirra.
Það var þá, sem ég og aörir fundar-
menn heyrðu Sigurð Jónsson spyrja
hvort við vildum heldur stríð, ef viö
ekki semdum. Svo þykist Sigurður ekk-
ert koma nálægt þessum hótunum og
þorir ekki að standa við orð sín og
geröir en notar aðra sem skálkaskjól.
Sýnir það ekki mikinn manndóm.
Á flótta
Og enn fer Sigurður á flótta og
stingur hausnum ofan í sandinn, eins
og strúturinn, þegar hann hræöist, því
aö ekki þorir hann að viðurkenna að
hann sjálfur gat ekki fengið fulltrúa
leigubifreiðastjóra i stjórn B.I.LJS. til
aö afsala sér allri vinnu til sendibíl-
stjóra, annarri en að aka fólki og
farangri þess. Því þá vissi hann að
hans menn yrðu vondir við hann og því
segir hann þeim að ég sé maður hinn
versti því að ég hafi sagt að allt sé í
góðu lagi með að kveikja í og velta
sendibílum sem fari inn á verksvið
leigubíia. Þessi orð Sigurðar standa
orðrétt í DV 12. apríl 1984 og hefur
blaöamaður DV staðfest við mig að
Sigurður hafi sagt þau við sig, enda
sett innan gæsalappa í grein sinni.
Því ítreka ég það að Sigurður kemur
brosandi inn á skrifstofu Frama og
segist vera að reyna að róa menn sína.
Að vera falskur er sú nýja hlið á
Sigurði Jónssyni, sem ég harma að
hafa kynnst. Að nota róg til að afsaka
sjálfan sig og skjóta sér undan ábyrgð
er líka FALS og með slíkum mönnum
er ekki hægt að vinna.
I reglugerð um takmörkun leigubíla í
Reykjavík og ráðstöfun atvinnuleyfa
nr. 320/1983 segir svo orðrétt í 2. gr.:
„Enginn bifreiðastjóri má aka aHt
að 8 farþega leigubifreið til mann-
flutninga, nema hann hafi afgreiðslu
hjá bifreiðastöð í Reykjavík, og hafi
öðlast atvinnuleyfi sem leigubifreiða-
stjóri í Reykjavík.”
Þar stendur sem sagt svart á hvítu
að enginn má aka allt að 8 farþegum,
nema að hafa atvinnuleyfi útgefið af
úthlutunarmönnum fyrir hönd sam-
gönguráðuneytisins, þar stendur ekki
orð um að farþegar eða viðskiptavinir
okkar megi ekki senda okkur sinna
erinda nema þeir fylgi með.
Sérleyfishafar flytja póst og aðrar
pakkasendingar, þótt þeirra sérleyfi
séu veitt fyrst og fremst til fólksflutn-
inga, samt eru starfandi vöru-
Kjallarinn
ÚLFUR MARKÚSSON
FORMAOUR FRAMA,
FÉLAGS LEIGU-
BIFREIÐASTJÓRA
flutningastöövar. Eru ekki sendibílar,
komnir með stóra vöruflutningabíla,
sem eru í daglegum flutningum og það
út á land? Hvað segja vöruflutninga-
miðstöðvamar við sendibílstjórana og
hvaö segja sendibílstjórar við
sérleyfishafa meö pakkana? Hvað
geröu sendibilar þegar Flugleiðir fóru
að sækja og senda pakka og vörur fyrir
landsbyggðina? Hvað gera
sendibílstjórar við þá sem starfa á
eigin bilum fyrir ýmis fyrirtæki og eru
ekki í neinum félagasamtökum? Þetta
eru bara spurningar.
Það er því furðulegt að Sigurður
skuli verja og taka þátt í að ráðast á
leigubilstjóra og mig persónulega, þá
aöila sem eru í samstarfi meö sendibíl-
stjórum. Ekki skil ég svona vinnu-
brögð og þar eru fleiri undrandi en ég.
Atvinnuleyfi
Leigubílstjórar hafa eins og áður
segir atvinnuleyfi, enginn má aka fólki
hér í borg annar en sá, sem hefur sh'kt
leyfi, en samt viðurkennir Sigurður aö
sendibílstjórar geri slíkt og hann veit
aö það hefur skeð oftar en tvisvar því
aö ég hef oft bent honum á og óskað aö
hann tali við þá er það gera. Nú í vetur
hefur ekki linnt kærum á nokkra sendi-
bílstjóra en Sigurður ekkert aðhafst.
Þaö skyldi nú ekki vera að út af þess-
um aöilum hafi heyrst hótun um
aðgeröir gegn þeim, því að hann hefur
ekki sinnt margítrekuðum aðvörunum
frá trúnarmönnum Frama og fleiri
leigubiistjórum. Sem betur fer eru
vitni að því að Siguröur sagði í lok fyrr-
greinds fundar, ef ég man rétt, að það
væri alvarlegt ef mönnum væri hótað
íkveikju, eöa velta bílum sendibíl-
stjóra sem væru að stelast i leiguakst-
ur, en hann virtist ekki sjá neitt
athugavert við þá sjálfa. Eg svaraði
orðrétt „að ég gæti ekki ábyrgst orð eða
athafnir manna úti í bæ.” Því ítreka ég
að menn sem umsnúa orðum annarra
til að ófrægja þá, sjálfum sér til fram-
dráttar, eru ekki hæfir til forustu fyrir
þá er á þeim þurfa að bygg ja.
Dæmi sem deila
má um
Eg er ekki feiminn við að viðurkenna að
til eru dæmi og benda megi á leigubíla,
sem um megi deila, en aðeins einn
leigubíll er i starfl við útkeyrpslu á
brauðsamlokum hjá Brauðbæ og var
mér tjáð að þar væri um sérstakan
kunningsskap milli aðila að ræða. En
ég spyr, af hverju talar Sigurður ekki
við eiganda Brauðbæjar eða hefur það
kannski verið gert? Og þá vaknar önn-
ur spurning, sem borgarlæknir getur
sennilega helst svarað, er eðlilegt að
fyrirtæki eins og Brauðbær og fleiri
aðilar, sem senda mat.um borgina,
noti sendibíla sem kannski eru að
koma úr ferð af öskuhaugunum eða úr
öðrum óþrifalegum flutningi til dæmis
á lifandi dýrum svo að eitthvað sé
nefnt? Eg býst við, að af tvennu illu
séu leigubilar þrifalegri, Eg hef spurt
Sigurð og fengið lítil svör en lausnin
virðist þá vera að ráðast að stjórn
Frama eða mér persónulega. Kannski
hefur Sigurður gert sér grein fyrir því,
þótt seint sé, að hvorki ég né hann get-
um i mörgum tilfellum sagt viðskipta-
vinum okkar við hverja þeir megi
versla. Þá kemur að því að hann sér
aö hann hefur ekki árangur sem erfiöi
og er ekki maöur til að svara mönnum
sínum af einurð og ábyrgð, að viö get-
um ekki alltaf fengiö allt sem við
gjaman viljum og teljum réttlátt, því
að þá verða þeir vondir við hann. Þá er
valin auöveldasta leiðin, að kenna
öörum um vandann, „helvítis Ulfin-
um” og leigubilstjórunum.
Mikill ert þú, maður minn.
Eg vil taka skýrt fram að ég skrifa
þessa grein til Sigurðar Jónssonar,
formanns Trausta, en ekki hins al-
menna sendibílstjóra. Mér er ljóst að
þar eins og í minni stétt eru ágætis-
menn, þótt innan um séu kannski
nokkrir sem stundum hafa hátt, á þá
verður að hlusta líka, en sé það mat
okkar forystumanna aö við kröfu
þeirra sé ekki hægt að verða þá er
okkur að tjá þeim það beint og taka
afleiðingum þess hvað varðar traust
þeirra til okkar, en ekki varpa sökinni
á aðra sér til f riðþægingar.
Skrifað á eigin ábyrgð í eigin nafi.
Að undanfömu hafa birst nokkrar
greinar frá sendibílstjórum, sem allar
eiga þáð sameiginlegt aö það stenst
ekki stafur af því sem þar er borið
fram. Eg mun svara því síöar.
áUk „Ég er ekki feiminn við að viðurkenna að
^ til eru dæmi og benda megi á leigubíla,
sem um megi deila, en aðeins einn leigubíll er í
starfi við útkeyrslu á brauðsamlokum hjá
Brauðbæ og var mér tjáð að þar væri um sér-
stakan kunningsskap milli aðila að ræða.”