Þjóðviljinn - 29.01.1946, Blaðsíða 3

Þriðjudagur 29. jan. 1946.
ÞJÓÐVILJINN
'RÓTTIR
Ritstjóri: FRÍMANN HELGASON
Hvernig á að þjálfa úrvalsliðið!
Hollráð Sk. R. R.
Á síðustu Íþróttasíðu væ
nokkuð vikið að þeim veilum
sem fram komu hjá urvalslið
okkar í leikjum þess við brezku
liðin s.l. haust. Flestar þcssai
veilur eru þannig, að með góðr
æfingu er hægt að laga þær aí
_J meira eða minna leyti. Nú þeg
Íþróttasíðunni hefur nýl. bor-
izt bréf og leiðbeiningar fyrir
skíðafólk og vandamenn yngstu
skíðaniannanna. Þessar leið-
beiningar eru vissulega orð í
tíma töluð, og á Skíðaráð
Reykjavíkur þakkir skilið fyrir
þessa árvekni sína. Slíkar leið-
beiningar þyrfti að endurtaka
AÐVÖRUN
TIL FORELDRA.
Á undanförnum árum hafa
skíðaferðir farið mjög í vöxt.
Frá ári til árs hefur meðalaldur
þeirra, er þátt taka í skíðaferð-
unum, farið lækkandi, og nú er
svo komið, að mikið af ung-
lingum og skólabörnum á aldr-
við og við á hverjum vetri. ;num 16 ára og jafnvel
Skíðaferðir Reyk'víkinga eru yngri tekur þátt í skíðaferðijn-
engar smáferðir, það eru 20—35
km. ferðir og taka oft 12—30
klukkustundir. Þegar tekið er
tillit til tíðarfars hér getur
margt breytzt á skemmri tíma
en það.
Íþróttasíðan vill því vekja
sérstaka athygli á þessum ráð-
leggingum Skíðaráðs Reykja-
víkur, sem fara hér á eftir:
Rvík, 19 .janúar 1946.
Þar sem það þráfaldlega hef-
ur komið í ljós, að útibúnaður
skíðafól'ks, og þá sérstaklega
barna, er ekki svo góður, sem
æskilegt væri, ög íslenzk veðr-
átta gefur tilefni til, samþykkti
Skíðaráð Reykjavíkur á fundi
19. janúar, að leita til dagblað-
anna í Reykjavík og æskja þess,
að þau táki mál þetta til um-
ræðu. Virðist vera sérstök á-
stæða til þess, að beina máli
þessu til foréldra, sem i mörg-
um tilfellum er ókunnugt um
erfiðleika þá, sem skíðafólk oft
lendir í og sleppa því börnun-
um í ferðirnar án þess að þau
séu nægilega vel búin. Fylgir
hér með stutt aðvörun ásamt
leiðbeiningum til foréldra.
Þess skal getið, í þessu sam-
bandi, að mest hætta virðist oft
í því fólgin, ef ófærð verður á
leiðinni upp í skálana, þannig
að skíðafólkið yerður að vfirgefa börn og unglingar fyrir hvern
bílana og ganga. Það skíðafólk, 1 fullorðinn mann. Er þá aug-
sem ætlar sér aðeins að dvelja ljóst, að þótt allur vilji sé fýrir
hjá skíðaskála, og aka þangað hendi, geta menn þessir ekki
alla leið í bíl, er oft sízt búih .borið allan farangur þeirra, sem
til erfiðra vetrarferða. Má hér.minni máttar eru, og auk þess
t. d. minna á það, er skíðábílár j lánað hlífðarföt og verið hjálp-
stöðvúðust í illviðri skammt of-*legir á annan hátt.
um. Fyrir nokkrum árum var
allur fjöldinn fullorðið fólk, og
var þá sjaldgæft að börn væru
í ferðunum, nema í fylgd með
fullorðnum. Um orsakir þess-
ara breytinga skal hér ckki
rætt. Tilefnið til aðvörunar
þessai-ar er það, að algengt er,
að börn og unglingar, sem þátt
taka í ferðunum, séu ekki nægi-
lega vel útbúnir. Sama má raun-
ar segja um margt fullorðna
fólkið, sem ekki hefur vanizt
ferðunum og kynnzt því, hve
fljótt óveður getur skollið hér
á á heiðum uppi. Sumir skíða-
skálarnir liggja þannig, að ná-
lega klukkustundar gangur er
frá bílvegi, en þótt því sé ekki
til að dreifa, hefur það einnig
komið fyrir, að bílar hafa ekki
komizt til baka . til bæjarins
vegna óveðurs, er skollið hefur
á. Verða allir að vera við því
búnir að geta gengið alllanga
vegalengd og boiáð farangur
sinn.
Það hefur þráfaldlega komið
fyrir, að illviðri hefur skollið á
skyndilega. Enn hefur hér ekki
hlotizt slys af þessu. Má nokk-
uð þakka það því, hve hlutfalls-
lega mikill hluti skíðafólksins
hefur verið fullörðið fólk, sem
vant er ferðunum, en nú er svo
I komið, að stundUm eru mörg
hlý, jafnvel þótt fólk verði hold-
vott. Ullarvettlingar, sem hægt
er að hafa undir skíðavettling-
unum og ullarsokkar eru sjálf-
ságðir. Hettustakkur eða ann-
að, er vel getur skýlt hálsi og
höfði er mjög þýðingarmikið.
Leitið ráðlegginga þein-a, sem
vanir eru.
3. Börn þau, sem dvelja að
næturlagi í skíðaskálunum, ættu
eftir föngunr að fai-a uppeftir
með fyrstu ferðunum, og alls
ekki að fara með kvöldferðun-
um, svo þau lendi ekki í myrkri.
4. Allir þeir, sem ekki eru
þaulkunnugir og vanir, verða
að gæta þess að verða ekki við-
skila við hóp, sem stjórnað er
af vönum mönnum. Börn ættu
ekki að fara, nema einhver full-
orðinn hafi verið beðinn fvrir
þau eða þá að þau biðji ein-
hvern, sem ineð er í förinni, að
verða sér samferða.
5. Búið allan farangur sem
bezt, áður en lagt er að heim-
*an. Geiáð farangurinn eins fyr-
irferðarlítinn og unnt er. Fyrir-
ferðarmiklir pokar taka mikið
á sig í fárviðri. Svefnpokar
verða að vera í vatnsþéttum
pokum. Hafið bakpoka með
burðargrindum. Forðist allan
óþarfa farangur. Mörgurn hætt-
ir við því, að taka mikið af
gosdrykkjum með sér. Þetta er
þungt og næringarlítið. Ef
drykkur er hafður með, ætti
það aðeins að vera mjólkurpeli,
kakaó eða annar næringarríkur
Fremhald á 5. síðu.
ar verður því að taka þetta mál
til athugunar og byrja á byrj-
uninni.
Ef til vil'l munu menn ekki
á eitt sáttir um það, hvernig
beri að framkvæma þetta. Sum-
ir halda ef til vill fram, að nú
þegar eigi að „taka út“ 22 menr
og æfa þá alveg sérstaklega með
tilliti til heimsóknarinnar. Slík-
ar samæfingar eru góðar þega:
út er komið, því persónuleg
kynni í leik eru oft æði þýðing-
armikil. Að taka strax út 22
menn hefur þann galla, að hugs-
azt gæti að aðrir kæmu ti!
greina en þeir sem teknir vorr
út. Þeir gætu komið fram eftii
góða vetraræfingu.
Hin leiðin yrði ef til vill betri,
að leggja ríkt á við félögin að
vanda til æfinganna, fá jjau til
að leggja sérstaka áherzlu á
það að þeirra beztu menn leggi
mikla rækt við æfingarnar. K.
R. R. gæti haft sín áhrif á það,
hvernig þær væru byggðar upp.
í bví tilfelli virðist eðlilegt að
fyrst verði lögð áherzla á lík- i
amlega hæfni til þess að geta
tekið á sig erfiðar æfingar bæði
inni, rétt áður en farið verður
út á völlinn, og svo eftir að út
kemur. Sem sagt, undirbúa þol-
ið. Samtímis því þurfa þeir að
hafa sneilingu við knöttinn, og
þá markvisst æfðir þeir þættir
sem veikastir eru. Með því að
félögin hvetji menn sína á
þennan hátt er ekki ósennilegt
að mcira kapp komi í æfinga-
sóknina, sem aftur á móti ætti
að gefa félögunum sem heild-
um aukinn styrk; það mundi
fullkomna íþróttina álmennt.
Með þátttöku fjöldans er líka
trygging fengin fyrir því að það
bezta kemur fram; úrvalið verð-
ur meira.
K. R. R. gæti bcinlínis haft
eftirlit með því, hvernig æfing-
ar væru sóttar og eins og fyrr
segir væri eðlilegt að K. R. R.
hefði samstarf við þjálfara fé-
laganna.
En hvað með æfingarnar þeg-
ar þær byrja úti, hver eða hverj-
ir eiga að sjá um þær? Hér er
töluvert í húfi frá sjónarmiði
an við Lögberg fyrir nokkrum
árum og mörg hundruð manns
þurftu að ganga langleiðina til
Reykjavíkur. Var þó veður all-
sæmilegt, þegar lagt var af stað
úr bænum.
Ekki er það ætlun Sk. R. R.
að draga úr skíðaferðum barna
ipeð þessu, heldur aðeins benda
á það, að nauðsynlegt sé að
gæta aljrar varúðar.
• * Virðingarfyllst,
SKÍHtARÁÐ REYKJAVlKUR
„ Stemþór Sigurðsson.
Foreldrar ættu því að hafa
þetta hugfast:
1. Látið börnin ekki fara. í
skíðaferðir, nema veðurspáin sé
hagstæð. Veðurhæð og frost
harka er ekki sambærileg hér í
bænum og upp til heiða.
2. Látið börnin ávallt vera
svo hiýtt klædd, eða hafa svo
mikinn fatnað með sér, að þau
getið haldið á sér hita, þótt itl-
viðri geri. Það er erfitt að gefa
ákveðnar ráðleggingar .. um
klæðnað, en bent skal á það, að
nærföt út íslenzkri ull eru injög
Ernst Baier og
Maxier Herber á
svarta listanum.
Ostendarp undir
ákæru
Hið heimsfræga listhlaupa-
skautapar Ernst Baier óg Maxie
Herber hefur verið sett á svarta
listann hjá hernámsstjórn
Bandaríkjamanna. Þau mega
ekkí taka þátt í neinni keppni.
Ernst Baier var ekki í nazista-
flokknum, en hann er ásakaður
fyrir að hafa verið mjög vel
„inn.undir“ hjá Hitler og Göbb-
els og staðið með þeim.
Hollenzki spretthlauparinn
heimsfrægi, Ostendarp, hefur
verið ákærður fyrir.. samvinnu
'við Þjóðverja á hernámsárun-
um. Bíður hann þess nú að
verða leiddur fyrir rétt og
dæmdur.
Nýtt alþjóðasam-
band handknatt-
leiksmanna
Á handknattleiksþingi, sem
haldið var fyrir nokkrum dög-
um í Gautaborg, þar sem mætt-
ir voru fulltrúar frá Danmörku,
Finnlandi, Noregi, Hollandi og
Svíþjóð, var samþykkt að
stofna nýtt alþjóðasamband í
handknattleik í ár. Mun Sví-
þjóð sjá um að boða til stofn-
þingsins, en fyrsta þingið á að
halda í Kaupmannahöfn i miðj-
um júlí. Eftirtöldum löndum er
boðin þátttaka í þessu stofn-
þingi: Danmörku, Noregi,
Finnlandi, Svíþjóð, Hollandi,
Sviss, Englandi, Frakklandi,
Luxemburg, Rúmeníu, Ung-
verjalandi, Póllandi, Aust-urriki,
íslandi, Tékkóslóvakíu og Rúss-
landi.
knattspyrnumanna. Allt verður
að gera sem hægt er til áð
tryggja bezta mögulega árang-
urinn. Heyrzt hefur að hingað
til landsins muni koma einn cða
fleiri erlendir þjálfarar, mcnn,
|sem sjálfsagt kunna sitt vcrk.
Ef þau félög, sem þjálfara fá,
vildu samþykkja að þeir tækju
að sér að sjá um þjálfun liðsins
á þann hátt sem þeir teldu bczt-
an, virðist eðlilegast að þeir £
sameinirigu stjórnuðu samæf-
ingunum; tækju að sér að leið-
beina um „taktik“ með sérstök-
um tímum, því taktiska hliðin
er mjög í molum og þarf þar
örugga og góða kennslu, og
munu þeir öðrum færari til þess.
Þar sem hér er um landsleik áð
ræða, og það lið, sem látið verð-
ur keppa, því landslið íslend-
inga, er ekki ástæðulaust að
gerðar verði athuganir á þvi,
hvort ekki séu hæfir menn til
í landsliðið utan Reykjavíkur.
Frammistaða Akurcyringa í
leikjum þeirra við enska liðið,
sem áður keppti í Reykjavík,
gefur tilefni til að álykta, að
vel geti svo farið. Gæti því fylli-
lega komið til mála að óska þess
að Akureyj-ingar legðu kraft í
æfingar sínar. Það gæti aldrei
orðið nema til hins betra fvrir
knattspyrnuna þar.
Það er engum vafa undirorp-
ið, að danska landsliðið er
„tekniskt“ og „taktiskt“ mjög
gott og því full ástæða til að
hvetja alla knattspyrnumenn
til að Ieggja sig alla fram. Þetta
er íyrsta landskeppnin sem hið
unga lýðveldi tekur þátt i.
Þetta verður íþróttaviðburður,
sem fréEtir verða sendar af víða
um lönd. Það getur lika orðið
prófsteinn á það hve fljótt við
gétum komizt inn í hina nor-
rasaiú innbýrðis landakéþpni 1
knattspyrnu, eir að því verðum
við að keppa, og hafa flúgsam-
Drengjaheimsmet á
norsku skautamóti
Á skautakappmóti, sem hald-
ið var nýlega á Hamar í Noregi,
bætti hinn efnilegi „drengur"
Ivar Martinsen heimsmetið fyr-
ir drcngi á 150Q m. á tímanum
2.24.3. Eldra metið var 2.24.6.
A sömu vegalengd náði Aage
Johansen í fkikki fullorðinna Jgöngumar opnað þar mögu-
tímanum 2.225. Ileika.