Þjóðviljinn - 27.06.1953, Blaðsíða 5

Laugardagur 27. júní 1953 — ÞJÓÐVILJINN — (5
HELGA HAIXDÓKSUÓTTIR, DAGVERÐARÁ:
Vaknaðu í§land
Tilelnkað andspyrnuhreyfingunni.
Vaknaðu Islaiul, vorsins engiar þjóta
vonglaðir yfir fjöll og dali þína.
Frjóangar lífslns fjötra af sér brjóta,
fossar og llndir liækka tóna sína.
Vaknaðu lsland! Vorsins raddir kalla,
vorgyðjan skreytlr sali þína aUa.
Vaknaðu þjóð til vemdar heiðri þínum
varðelda kyntu yfir dýpstu leynum.
Eldar þeir brenni illt úr hugans línuni
eldar þeir vinni bót á sálarmeinum.
Vaknaðu þjóð til vits, þinn andans styrkur
verði þér ljós í gegnum sérhvert myrkur.
Vaknaðu æska, sjáðu sigur lífsins,
sjálf ertu vorið gróðurmagni þrungið.
Deyfðu með þreki andans egg þess hnífsins,
er var í hjarta landsins — freisið — stungið.
Vaknaðu æska, vonir þínar rætist,
viðjamar bresti, stai-f og friður mætlst.
LÍA.V^.V.WVAV.WrjW.W^Ai%VVW^^VWWWW.%W,Vl
GUÐJÓN IIALLDÖRSSON:
VEHND ÍSLANDS
er fólgiu í manndómi þjóðarinnar
í vöiggu hvílir lítið bam. Blá
auigu þess ljóma af fegurð og
kærleika. í mjúkum lófa þess
er falið gull, — lausnarsteinn-
iinn, — framtíð íslands. Móðir
þess vakir yfir velferð þess.
Tröll ihefur boðizt til að vemda
það, en móðirin treysti ekki
lieilindum þess. í þess stað hef-
ur hún beðið allar góðar vætbir
að veita sér lið. Undir þeirri
vernd á barnið að vitkast og
vaxa, verða þess umkomið að
Hvatning ungra
listamanna til
íslenzkrar æsku
Við undirrituð fögnum þvi,í
(aö barátta hefur verið hafiní
'fyrir þjóðareiningu gegn dvö) ]
ferlends hers á íslandi og hug-j
fmyndinni um stofnun lnnlends)
) hers.
Við heitum á íslenzkan æsku-I
Uýð að fylkja sér undir merki (
jkandspyrnuhreyfingarinnar og/
^styðja hana með ráðum og dáð. /
Einar Bragi
Elías Mar
Ólafur Jóh. Sigurðsson
Jóhannes Steinsson
Bjarni Benediktsson
Haildóra B. Björnsson
Böðvar Guðiaugsson
Kristján Elnarsson frá
Djupalæk
Eiríkur Smith
Gestur Þorgrímsson
Hörður Ágústsson
Björn Th. Björnsson
Thor Vilhjálmsson
Jón Óskar
Stefán Hörður Grímsson
Gísli Halldórsson
Sigurður Róbertsson
Hjörtur Halldórsson
Kristján Bender
Kjartan Guðjónsson
Ásl í Ba;
Kristján Davíðsson
Jóhannes Jóhannesson
Egill Jónsson
Krlstinn Pétursson
Stelnar Sigurjónsson
¥13 konur kjósum O-listann
er>u því andvígir, að biðja um
gæta sjálft lausnarsteinsins um
alla ævd,
Þannig hefur þessu verið
varið um alla fortíð ísleinzkiu
þjóðarinnar og þannig er það
enn í nútíð hermar.
Vissulega hefur oltið á ýmsu
um lán og líf einstaklinganna
og þjóðarinnar allrar á um-
liðnum öldum. Sagan geymir
nöfn þeirra er létu undan síga
á örlagastundum, þeirra, sem
sviku íslenzkan málstað, — en
•ritar gullnum stöfum nöfn
þeirra, er héldu vörð um heið.
ur iands og þjóðar og sóttu
fram. Einn þeirra var nefndur
„sómi íslands, sverð þess og
skjöldur". Fordæmi þeirra lifir
ætíð -með þjóðinni. Liðnar
aldir geyma skin og skugga,
vonir og vonbriigði, sigra og
sífelld töp. Eitt hefði því sagan
átt að geta kennt þjóðinni,
eftir langa og harða raun, að
sameinuð gat hún sigrað.
Enn e,r þjóðnni lífsnauðsyn
að þekkja þann sannleik, að
sameinuð getur hún hrist af sér
fjötra erlendrar ánauðar og yf-
irgangs, að vernd hennar er
fólgin í mann
dómi hennar
sjálfrar og
þeirra afla,
sem verka til
góðs í mann-
heimum.
Einstaklingur,
sem er tröll-
una tekinn,
hefur verið rændur ]ífi sínu,
— og þjóð, sem kallar yfir sig
herlið stórþjóðar, þótt í varn-
arskyni sé, hefur kallað yfir
s.ig þá vá, er getur orðið henni
að aldurtila.
íslendingar hafa verið og
Pramhald á 11. síðu.
íslenzkar konur og mæður!
Hafið þið gert ykkur ijóst í
hvrlíkri reginhættu þjóð vor
nú er stödd? Hafið þið gert
ykkur það Ijóst að við liöf-
um nú hin síðustu ár staöið
á baimi þess mikla svelgs a!-
gerrar tortímingar er gín við
siðgæði voru, menningu og
lífstilveru svo ekki þarf nema
stormsveip til að feykja vorri
fámennu þjóð ofan í sogandi
hyldýpið, iðuaa miklu, glötun
þjóðernis vors, sögu og
tungu? Og hvers virði er okk-
ur nú að endurheimta gömul
handrit dásamlega rituð á
skinn fyrir öldum síðan, ef
það yrði aðeins til þess að
feykja þeim langþráða menn-
ingararfi út í hvirfiivind
glötunar?
Vor þjóð á sína sögu og
sína tungu, sem staðið hefur
af sér margar harðar gern-
ingahríðar, ,,is og hungur, eld
og kulda, áþjáa, nauuir,
svartadauða", en stendur nú
fra.nmi fyrir hættunni mestu:
hernámsyfirráðum eins mesta
stórveldis heims, þar sem við
erum eins og litlar flugur
við gapandi gln hins volduga
ijóns. Ekkert annað en vit,
kjarkur og samheldai getur
bjargað okkur frá því að
hverfa og glatast í hvofti
þess stórveldis, sem virðir
okkur og metur jafnt og fá-
einar flugur.
Við vitum það allar íslenzk-
ar konur og öll íslenzka þjóð-
m veit það, að við stöndum
nú frammi fyrir .plágunni
miklu, þeirri alvarlegustu og
ísmeygilegustu liættu, sem ís-
íenzka þjóðin hefur nokkru
einni mætt, ea það er yfir-
ráðaásælni Bandaríkjanna,
her þeirra og hernaðarajð-
gerðir, sem sívaxandi breiðast
ytir landið án nokkurrar
minnstu mótspyrnu yfirráða-
mantia þjóðarinnar, þeirra
sem fara með völdin og alira
þeirra flokka, sem svikið hai'a
íslenzkan málstað. Sú ógæxr
hefur löngum fylgt vorri þjoc
að vera hneppt í yfirráða-
í jötra þeirra, sem metið h ifa
meira konungshollustu en
þjóðarheill, en við höfum líka
átt mcnn, sem staðið haía á
verði á hættutímum og þeim
mönnum eigum við að þakk.r
tilveru okkar, sögu, menningu
og tungu, og þeirra nöfr.
metum við nú eftir liðinn dag.
En eigum við enga slíka nú?
Jú, enn eigum við vökumean,
sem aldrei hafa sofið á verð-
inum. Við eigum í efstu sæt-
um C-listans menn eins og
Brynjólf Bjarnason og Einar
Olgeirsson, sem með djörf-
ung og árvekni hafa staðið
vörð um heill og hamingju
íslaiads, varað við hættunum
áður en ólagið skall á, svo
hægt hefði verið að forða
slysi, staðið í fylkiagarbrjósti
í framsækni Islenzkrar albýðu
og aldrei hikað við að leggja
í sölurnar miklar fómir fyrir
heill og sóma íslenzkrar þjóð-
ar.
Þessum mönnum og flokki
þejrra Snmeiningarflokki al-
þýðu —• Scsíalistaflokknum
I, .'tum við ísl. lconur fullkom-
lega' trúaö fyrir velferð okkar
cg baraa .okkar. Þeirra ár-
vekni cg varögæzlu eigum við
aa þakka hvað bjargazt hef-
v.að yiti erum eltki þegar
o' undirokuð nýlenduþjóð
Sigríður Einars
þess stóveldis sem ekki virð-
ir viðlits menningu vora né
sögu, en aðeins ásælist land
vort fyrir vígvöll, vígvöll, sem
yrði drifinn blóði barna okk-
ar cg alheimsins.
Látum það ekki ske. Stönd-
um saman í fylkingu með
þeim sem varið hafa rótt vorn
og meta lífsstefnuna hærra
en helstefnuna.
Fylkjum okkur um C-list-
ann.
Við getum ekki lokað aug-
unum fyrir hættunni sem ísl.
æska stendur andspænis nú,
eða þeim fjölda ungra stúlkua
sem orðið hafa fórnardýr á-
byrgðarlausra útl. hermanna,
er meðhöndla þær sem vissa
atvinnustétt í sínu heima-
landi, án þess ríkisstjórn yor
reyni á uokkurn hátt að
vernda þær eða vara við hætt-
unni, heldur leyfir hún óein-
kennisklæddum hermönnum
að vaða um höfuðborg vora
eftir þeirra eigin geðþótta.
Við konurnar getum ekki
með köldu geði greitt þeim
mönnum atkvæði okkar á
kjördegi sem hylmað hafa
yfir hvern einasta glæp
sem framinn hefur verið á
þessum hálfvöxnu börnum,
sem sumar eru varla fermd-
ar. Getur ekki sérhver móð-
ir hugsað sig um andartak-----
ef hún ætti að horfa á oftir
dóttur sinni sökkva í þá sví-
virðingu sem engin orð geta
lý?t — Hvað skyldu þau
stúlkubörn vera mörg sem út-
lendir hermenn hafa framið
á siðferðisbrot. Yfir því þeg-
ir Bjarni Ben. Yfir þær er
engin spjaldskrá. En hvað um
þær 100 ísl. stúlkur sem hann
eitt sinn fann ástæðu til að
setja á svartan lista, var það
þeirra sök að á Keflavíkur-
flugvelli var bandarískur her.
En íslenzkar stúlkur. og Is-
lendingar er réttlíjúð fólk
gagnvart þeim hermönnum
Framhald á 11. síðu.
Sæiðum okkur ekki
við hernámið
Það hafa engin gild rök
verið færð fram fyrir þeirri
staðhæfingu að nokkur þjóð
hefði í hyggju að ráðast á
land okkar. Við erum ekki í
hættu stödd af neinum her
öðrum en þeim, sem aú dvelur
í landinu. En þessi hætta er
svo geigvænleg, að enginn ís-
lendingur má láta sitt eftir
liggja til þess að henni verði
bægt frá. Það ríki, sem hefur
her í okkar litla landi ,getur
og ráðið hér lögum og lofum.
Þegar þar á ofan bætist af
hendi sama ríkis „fjárhagsað-
stoð“, sem er vísasti vegurinn
til þess að þjóðin glati fjár-
hagslegu sjálfstæði síau, og
sífellt stækkandi hópur lands-
manna á afkomu sína undir
herbúnaðarframkvæmdum
setuliðsins, verður manni á að
spyrja, hvernig getur þjóðin
lotið svo Jágt örfáum árum
eftir endurheimt sjálfstæðis
síns ?
Hvergi er lengur litið á
olckur sem frjálsa þjóð.
Með því að sætta sig við
hernámið, stofnar þjóðin ekki
aðeins mermingu sinni og at-
vinnulífi í hættu, heldur hefur
hún og sett sig skör lægra en
‘ frjálsborinni menningarþjóð
cæmir.
Gunnar Cortes
En það er smám saman að
renna upp fyrir landsmönnum,
hvað hér er að gerast, og
mun þá ekki langt að bíða
þess, að þeir fari að dæmi
bændanna á Vatnsleysuströnd,
— banni hersetu í landinu.
Gunnar J. Cortes