Þjóðviljinn - 19.05.1957, Blaðsíða 11

Sunnudagur 19. mai 1957 — ÞJÓÐVILJINN — (ISl
FYRIRHEITNA
81. áagar
mitt við hann, hversu mikið' sem ég drakk og hversu
ung og vitlaus ég var. En Chuck — já, Chuck var allt
öðru vísi. Allt sem Chuck tók upp á var svo skemmti-
legt. Hann vildi fljúga flugvélum og hann vildi ferðast.
Harm gerði það sem hann vildi og ég fylgdi honum.
Við vorum alltaf fátæk, við drukkum ósköp af whisky,
við eignuðumst hóp af börnum og okkur leið vel sam-
an.“ Hún þagnaði andartak. „Ef til vill var þetta orð-
ið of mikið af því góða að lokum,“ hélt hún áfrarn.
„Alltaf fátæk, engin framtíð. Ef til vill hefðu horfurnar
ekki verið bjartari hjá okkur eftir tíu ár. Eg veit það
ekki. Ef til vill breytti ég rangt þegar ég sagöi hverjum
sem hafa vildi að Chuck ætti barnið. En mig mun aldrei
iðra þess að' ég geröi það.“
„Auðvitað ekki,“ sagð'i Mollie. „Það hefur ekki orðið
neinum til tjóns aö þú sagðir þetta þá.“
Þær héldu hægt áfram aö póstkassanum. Mollie stakk
bréfinu í hann. Svo leit hún fast á Ruth. „Þú hefur
gefið mér margt að hugsa um “ sagði hún. „Og ég ætla
að hugleiða það í kvöld. Á ég að þvo fyrir þig bleiur
aftur á morgun?“
„Er það Tóný, sem þú ætlar að hugsa um?“
Mollie hristi höfuðið. „Nei, það er um eyðimörkina
og allt sem er öö'ru vísi hér.“ Hún hikaði andartak.
Svo sagöi hún: „Mennirnir og konurnar sem brutust yf-
ir þessi fjöll og fundu þetta land — heldurð'u að þau
hafi öll snúið við aftur heim í litlu bæina sína í aust-
urríkjunum og sezt þar að aftur og lifað þar 1 friði
og spekt?“
Ruth hrukkaði ennið. „Ha — nei — því 1 ósköpunum
skvldu þau hafa gert það? Þau hefðu víst dái'ð úr leið’-
indum í litlu bæjunum fyrir austan eftir dvölina hér í
frelsinu.“
Mollie kinkaði kolli. „Já, þa'ð var einmitt það sem ég ’
átti við. Á ég að koma og sækja bleiur á morgun?“
„Vertu ekki að hugsa um það. En ef þú hefur ekki
annað betra að gera, þá yr'ði ég þér mjög þakklát."
Mollie sneri við og gekk áleiðis áð húsi Lairdfjöl-
skyldunnar. „Eg kem áreiðanlega. Bless á meðan.“
,,Bless.“ Ruth gekk heim að nýja húsinu sínu. Hún
hafði einnig fengið ýmislegt að’ hugsa um. Stan hafði
sannarlega náð sér í sérkennilega stúlku þarna 1 Ástra-
líu. Hún var viökunnanleg, en afarskrýtin. Það var
aldi’ei hægt að reikna út hvað hún segð'i næst.
Mollie gekk heimleiðis eftir hljóö’um, skuggsælum
götunum. Hún var í þungum þönkum. Hún hafði
skelfzt yfir viðbrögöum Helenar um morguninn. Hún
hafði aldrei spurt Stan, hvort hann hefði sagt foreldr-
um sínum frá öllu heima í Ástralíu. Nú var henni
ljóst aö hann haf'ði sagt þeim mjög lítið. Þaö var sjálf-
sagt af tillitssemi við hana, en þannig gat þetta aldrei
blessazt. Fyrr eöa síöar uröu foreldrar hans aö fá aö vita
allt af létta, hvort sem þeim líkað’i það betur eöa verr.
Hún vildi ekki sigla undir fölsku flaggi hér í Hazel. Stan
varð aö skilja það. Ef hún ætti að' giftast honum yrði
allt að vera á hreinu. Ekki mátti draga fjöö'ur yfir
neitt. Þegar á allt var litið', þurfti hún ekki aö skamm-
ast sín fyrir neitt, og hennl kæmi aldrei til hugar að
skammast sín fyrir Laragh.
Hún var döpur í bragði þegar hún kom heim að hús-
inu.
Morguninn eftir fór Mollie til Eberhartfjölskyldunnar
Vinkona okkar
Giðnm FinnbogadóHir
andaðist að heimili sírra Grettisgötu 67 hinn 7. nxaí.
Jaí'ðarförin hefur farið fram.
F.h. systkina. og vandamanna
Marta Valgerður Jóusdóttir,
Björn Þorgrímsíion.
og talaði stimdai’kom viö Ruth. Þegar hún fór heim
haföi hún meðferöis bleiupokann, og þvoði bleiurnar
strax og hún kom heim. Meðan hún var önnum kafin
við það fór Claudía frænka út til að gera innkaup.
Mollie hengdi bleiurnar til þerris í garðinum og hjálpaöi
síðan Helen við húsverkin. Síðan skrifaði hún móður
sinni stutt bréf. Karlmennirnir komu heim að’ borða
eins og þeir voru vanir og að máitíðinni lokimii sagði
Stan við Mollie: „Eg þarf að’ fara til Enterprise í dag.
Langar þig með mér, elskan mín? Það er svo falleg leið,
og ég þarf ekki að standa þar við nema andartak,“
Hún sagði „Já, Stan“.
Þau settust upp í Fordbílinn og óku af stað. Þegar
þau voru komin 16 kílómetra út fyrir bæinn og ók inn
á milli Wallowa-fjallanna, hægöi hann á ferðinni og
spurði: „Má ég segja dálítið við þig?“
„Auö’vitaö, Stan,“ svaraði hún.
„Það er mikiö skrafað í bænum, Mollie,“ sagði hann.
„Um mig, Stan?“ spui’ði hún.
„Já.“
„Hvað segir fólkið? Stöðváðu bílinn andai’tak.“
Hanri ók inn að vegarbrúninni. Þarna var fallegt út- I
sýni yfir blómlegt, gróðursælt héraðið. „Það skipt r j
svo sem ekki miklu máli,“ sagði hann. „En ef til vill
ættirðu aö vera varkárri í orðum.“
„í sambandi við hvað?“
„Til dæmis kynblönduðu hálfsystkini og þess háttar.“
„Er það komið út um allan bæ?“
Hann kirikaði kolli.
„Claudía frærika?“
„Já, þáð er víst,“ sagði hann dapur í bragði. „í svona
litlum bæ getur fólk ekki stillt sig um að’ tala um alla
hluti, elskan mín. Þú getur ekki komiö í veg fyrir þáð.
Skilurðu, ég vil ekki að þú gerir neitt sem svertir
sjálfa þig.“
„Eg geröi þaö' viljandi, Stan.“
Hann starði agndofa á hana. „Viljandi, ást-in mín?“
„Ekki í fyrsta skipti,“ sagði hún. „Ekki það sem ég j
sagöi um greifafrúna og börnin hennar. Það sagði ég;
í einskæru hugsunai’leysi. En þegár Ruth sagði að ég.
hefði gert mikla skyssu þegar ég hafði orð á því aði
kynblendingar væni í fjölskyldunni, þá fórum við aö
ræða málin. Hún er mjög indæl, Stan.“
Hann brosti. „Um hvaö töluöuð þiö?“
„Allt mögulegt.“ Hún þagði stundarkorn og hugsaöi
eimilisþáttur
asffifts-
Prjónahúfan
Heimilisþátturinn hefur ver-
ið beðinn um uppskriftina að
prjónahúfunni sem myndin
birtist af fyrir nokkru. Hér
kemur hun og stærðin er á að
gizka á 8 ára.
Haldið áfram á eftirfarandi
hátt:
1. prjónn: Prjónið 36 rét.tar,
1 lykkja tekin laus af, 1 rétt,
dragið lausu lykkjuna yfir, snú
við.
Iþróttir |
Framhald af 9. síðu.
voru sýnilega i betri líkamlegri
þjálfun en þeir dönsku.
Eg hef, segir Benedikt, farið
margar ferðir með íþróttamenn
á erlend mót, en í þessum hóp
var sá bezti íþróttaandi sem
ég hef kynnzt, og allir hinir
beztu félagar.
Þeir tóku allt ferðalagið
mjög alvarlega og það var
engu líkara. en hver leikur
væri landsleikur, það var ekki
c.ðeins heiður Iþróttafélagg
stúdenta á afmælisári eða heið-
ur Háskóla íslands, það var
í rauninni heiður Islands seni
verið var að verja.
Við erum mjög ánægðir með
ferðina og teljum að hún hafi
l'arið fram úr öllum björtustu
vonum, sagði Benedikt að lok-
um.
Benedikt gat þess að það
hefði komizt í tal að efnt yrði
til meistarakeppni í körfu-
knattleik milli háskóla á Norð-
urlöndum sem færi fram í lönd-
unum til skiptis. Það komst
líka til tals að lið frá Lundi
og Kaupmannahöfn kæmu hing-
að, ef þau gætu fengið 50%
afslátt af ferðum.
Kvað Benedikt að þessi ferð
hefði vakið mikla athygli á
íslandi meðal háskólaborgara,
og að hún hafi orðið til þess
að opna sambandið milli há-
skólanna á hinum Norðurlönd-
unum við háskólann hér á
sviði íþrótta.
Okkur sem heima sátum og
fylgdumst með keppni piltanna
úr Háskólanum fannst frammi-
staða þeirra langt framyfir það
sem við þorðum að vona, og
hún sannfærði okkur um það
að í landi hér eru íþrótta-
mannaefni, hlutfallslega miklu
betri en annarstaðar ef rétt er
að staðið.
Þeir voru félagi sínu til
sóma og ekki sízt Háskóla Is-
lands. Það hefði því mátt ætla
að forráðamenn þeirrar stofn-
unar hefðu tekið á móti flokkn-
um með „pomp og pragt“ og
þakkað þeim glæsilega frámmi-
stöðu, sem óneitanlega verður
tengd háskólanum, þó hann
hafi ekki beinlínis sent flokk-
inn. Af einhverjum ástæðum
fórst þetta mi fyrir, eða
gle\7ndist.
Fitjið upp 68 Ivkkjur laust á
prjóna nr. 4 og prjónið slétt og
brugðið:
1. prjónn: 2 réttar + 1 röng, 1
rétt, endurtakið frá + og út
prjóninn. Endurtakið þennan
prjón í 21 skipti.
Næsti prjónn: Prjónið siétt
og brugðið þar til 11 lykkjur
eru eftir, setjið þær upp á lás-|
nælu.
Næsti prjónn: Prjónið slétt
og brugðið til baka þar til 11
lykkjur eru eftir og setjið þær;
líka á lásnælu.
Næsti prjónn: 6 réttar, aukið
út í næstu lykkju, 2 réttar, 11
sinnum, aukið út i næstu
lykkju, prjónið slétt út prjón-
inn.
Því næst er haldið áfram
með sléttu prjóni, byrjið á
röngum prjóni, prjónið beint
áfram, þar til stykkið er 24
cm. Hættið eftir rangan prjón.
2. prjónn: 15 rangar, 2 rang-
ar saman, snú við.
3. prjónn: 15 réttar. .1. lykkja
laust af, 1 rétt, dragið lausu
lykkjuna yfir, snú við.
Endurtakið 2. og 3. prjón 19
sinnum í við bót, síðan 2. prjón
einu sinni. Slítið garnið frá,
en látið lykkjurnar vera á
prjóninum.
Leg'gið stykkið þannig að
réttan snúi upp, og t.akið 11
lvkkjurnar af fyrstu lásnælunni
yfir á. prjóninn, prjónið 34
lykkjur meðfram framhliðinni,;
prjónið lykkjurnar 16 af lijálp-;
arprjóninum, takið 34 lykkjur
upp hinum megin og að lokum
lykkjurnar 11 :>f hinni lás-j
nælunni, og nú eru 106 lykkj- j
ur á prjóninum.
Næsti prjónn: 2 réttar, +
1 röng, 1 rétt, éndurtakið frá
, + og út prjóninn.
Endurtakið þennan prjón 7
j sínnum í viðbót. Fellið laust
laf. Saumið Rtroffið saman.
Helgarnámskeið
Framhald af 10. síðu
laugarvörð og Árelíus Níels-
son prest.
Námskeiðið hefst hér föstu-
jdaginn 31. maí og stendur yfir
| til sunnudags 2. júní. Þar verða
félagsmál kynnt og rædd og
verða leiðbeinendur þeir Ólafur
Jóhannesson prófessor, Ingimar
Jóhannesson fulitrúi, Þorsteinn
Einarsson íþróttafulltrúi, Loft-
ur Guðmundsson blaðamaður,
|Herm.ann Guðmundsson fram-
kvæmdastjóri ISÍ, Helgi
iTryggvason kennari og nokkrir
jfleiri. Námskeiðinvi muh ljúka
l á sunnudagskvöld með da:is-
jleik, þar sem Axel Helgason
jkennir dansstjórn. Þátttaka' i
1 námskeiðinu er öllum heimil,
I jafnt Reykvíkingimi sem utan-
jbæjannömium.
hlAram MMM ÚtsetancU: Sttmeinlnsarnokkur ttiþí'Bu 8*t;íaHstttflokkurInn. R.itatj6rar: Masn-ús KjB.rtani.son.
KUGPvVlwliNR Sieurður OuðmunUason (ábj - _Préttaritstjdri: Jón Bjarnason. — BlaSamenn: Ásmundur SlKtir-
~ lónsson. GuSmundur Vlgtússon, Xvar H. Jónsson, Magnús Torfi Ólafsson, Slgurjón Jóhannsson -
Auglysineraotjóri: OuSgelr Magnúsron. - Ritatjóm. afarelðsla, auElfsingar. prentsmlSja: Skóiavörðustig 19. Simi 7500 (S
l'nur).— AakrlftarverS kr. 25 A mftn. f Reykjavik 0» »ó-rcnnl; kr. 22 annarsstaSar. - t,ausasöluv. kr. 1. Prcntsm. t»jóðvll.ian».