Þjóðviljinn - 18.03.1960, Blaðsíða 9

1
-Föstudagur 18. marz 1960 — ÞJÓÐVILJINN
(9

Ptzu
S5j5B55jh
pr-nssgTTrTT^
llnll
M 1|
fcísrf tlxtii
skíði hafa verið reynd nokkuð
áður. en ekki náð útbreiðslu
ennþá.
Rifstjóri: Frímann Helgason
Squaw Valley-faramir létu
mjög vel yfir förinni á OL
Framkv. leikjanna góð og allur oðóúnoðt/r
íslenzku þátttakendurnir á OL
i Squaw Valley eru nú allir
komnir heim, þeir Kristinn og'
Jóhann komu á þriðjudagskvöld,
en Hermann Stefánsson farar-
stjórinn, Eysteinn og Skarphéð-
inn k.omu á sunnudag.
íþróttasíðan komst á snoðir
um það, að keppendurnir fjórir
myndu heimsækja „íþróttaheim-
ilið'* á Amtmannsstíg 2 á mið-
vikudagskvöld og lagði frétta-
maður leið sína þangað.
Þar var saman köminn hópur
skíðamanna, sem sennilega all-
ir hafa verið þangað komnir til
þess að heyra fréttirnar af vör-
um þátttakendanna sem voru
þar einnig. Voru þetta flestir
beztu skíðamenn okkar, sem
þarrta voru, og verður ekki ann-
að sagt en að heimilisbragurinn
hafi verið skemmtilegur. Þarna
voru menn úr mörgum félögum
víðsvegar ;að, og samt var þetta
eins og ein glaðvær fjölskylda.
Þar voru skíðamenn af eldri
skólanum líka, sem rifjuðu upp
atvik iiðinna stunda og hentu
gamán að atvikum og óhöppum
frá „gömlum dögum“!
Það sem fyrst og fremst var
þó til umræðu, og það sem alla
fýsti að heyra, var einhver frá-
sögn af ævintýrinu vestur í
Kerlinga-dal Kaliforníu. Eysteinn
sýndi skuggamyndir frá förinni
vestur, og var það góð skemmt-
un.
óviðkomandi frá, bæði aðgangs-
höi’ðum blaðamöníium, mynda-
tökumönnum og forvitnum gest-
um.
Þar var einnig matsalur, mjög
stór, og þar borðuðu allir sam-
an, og varð af því hin mesta
kynning meðal keppendanna.
Þarna sátu saman til borðs
Rússar og Bandaríkjamenn, og
aldrei var bryddað á pólitík.
Keppendur liöfðu sérstaka bíla
Matur var þarna mjög góður,
enda danskur matsveinn, og
menn gátu fengið mat á ölium
tímum dagsins, eftir óskum.
Þarna voru setustofur og ísbar-
ir sem voru opnir fram að kl.
10 á kvöldin, og gátu menn
fengið allskonar veitingar, og
það án þess að það væri borg-
að, það var ,,innifalið“.
Rétt við bústað íslendinganna
stóð fjöldi bíla, sem voru fyrir
keppendur, ef þeir þurftu að
bregða sér eitthvað, og fylgdi
þeim þá einkabifreiðarstjóri.
Hinsvegar gátu fararstjórar feng-
ið bíla fyrir sig og ekið sjálfir
ef þeir vildu.
Á daginn og fram á kvöld,
voru yfirleitt kvikmyndasýning-
ar, og stundum 3 á dag til þess
að skemmta keppendum, og með
þessu náðu þær til ailra, þótt
þeir væru úti í keppni eða að
horfa á, einhvern hluta dagsins.
Einnig var l'lutt sígild tón-
list, léttari tónlist, rokk og
djass, og auðvitað gatu menn
dansað, ef þá langaði til þess.
Yfirleitt var gengið til náða
um kl. 10 á kvöldin en farið á
fætur kl. 7 á morgnana.
Allir gátu haft afnot af gufu-
baði, fengið nudd, og læknar
voru þarna til viðtals ef með
þuríti. Það var sem sagt reynt
að gera vistina í afdal þessum
eins skemmtilega og þægilega og
unnt var og það verður ekki
annað sagt en að það hafi vel
tekizt.
Keppnin afar hcirð og jöfn
Hann kvað það almenna skoð-
un. að á þessum leikjum hai'i
ileiri komið til keppninnar en
nokkru sinni áður, sem höfðu
möguleika til að sigra, og það
þýðir að ,.breiddin“ er meiri en
nokkru sinni áður. Það var mál
manna að yfir 20 menn heíðu
getað sigrað í alpagreinunum
hverri fyrir sig, og sést það ef
til vill bezt á Austurríkismönn-
unum hvar þeir urðu í röðinni,
en þeir voru fyrir leikina taldir
jafnbeztir í heimi.
Sem dæmi um þetta hefðu
kunnugir menn verið að reyna
að gera samanburð á Toni Sail
er, hinum þrefalda sigurvegara
í Cortina, og keppendum þessara
leikja og þeir hefðu álitið að
hann hefði orðið nálægt 10.
sæti.
ar en raun varð á. Finni varð þó
í öðru sæti.
Qllum ,bar þeim sa.man- urn^ð.
framkvæmd leikjanna hefði ver-
ið nieð ágástum 1 aílá ‘átaði og
allt hefði farið fram samkvæmt
áætlun.
Framtíð Squaw Valley?
Ej'steinn kvaðst hafa heyrt að
svo gæti farið að Kaliforníuríki
tæki staðinn í sínar hendur og
gerði hann að nokkurskonar
þjóð- og skemmtigarði, og' yrði
þá kostað kapps um það að
halda öllu verðlagi þar niðri,
með það fyrir augum að sem
flestir gætu komið þangað og
dvalizt þar. Hefur Kaliforníu-
fylki lagt miklar fjárupphæðir í
mannvirki þau sem þar eru.
Eysteinn sagði að staðurinn
væri skammt frá alfaravegi og
því stutt þangað að fara, og víst
væri um það, að þarna væri
skemmtiiegur staður og aðbún-
aður góður til dvalar fyrir
gesti.
Brautirnar góðar
Eysteinn taldi að brautirnar
hefðu verið mjög góðar og vel
lagðar og unnar, og til þess
hefðu Bandaríkjamenn haft vél-
knúin tæki sem hefðu farið ótrú-
legan bratta. Brautirnar hefðu
verið mun betri en í Cortina,
sérstaklega brunbrautin, sem
hefði verið mjög misheppnuð á
síðarnefnda staðnum.
Hann sagði ennfremur, áð
snjórinn hefði verið nokkuð-
öðruvísi þarna en í Sviss t.d.,
fínni, og sumum hefði reynzt
erfiðara að finna hvaða smurn-
ing hefði átt að nota. Sumir
notuðu engan smurning, eins og
t.d. Frakkarnir, og þökkuðu þeir
því að þeir unnu, þeir nötuðu
líka mólmskíði með plasthúð
neðan á. Aðrir notuðu það ekki
í keppninni í Squaw Valley. Slík
Æfði of stutt í stórri braut
Skarphéðinn Guðmundsson var
einn þeirra sem fóru héðan til
Aspen til æfinga, en þar er
mjög góður æfingastaður fyrir
þá sem æfa alpagreinarnar, og
einn sá bezti í Bandaríkjunum,
en þar er. ekki stökkbraut sem
er nógu stór til þess að gagni
verði fyrir keppni í stórri stökk-
braut, eins og nota átti í Squaw
Valley. Skarphéðinn sagðist því
hafa flutt sig til og æft í stærri
braut og kvaðst hann þá hafa
haldið til hjá íslenzkum bónda,
sem þar annaðist um stórt bú,
en hann heitir Bjarni Péturssón
og er Þingeyingur.
Lét Skarphéðinn mjög vel yf-
ir dvölinni þar og viðurgjörningi
fólksins. í stökkbrautinni í
Steamboat Spring stökk hann
lengst 80 m., en hann kvaðst
álíta að hann hafi æft of stutt
i stórri stökkbraut. Það þarf
langa reynslu til að ná valdi yfir
stökkum í slíkum brautum.
Hann kvaðst hafa orðið
hrifinn af Austur-Þjóðverjanum
Helmut Recknagel, sem virtist
aidrei eiga misheppnað stökk,
hvorki á æfingum eða í keppni.
Hann kvaðst einnig hafa orðið
hrifinn af Finnunum og hann
taldi að þeir hefðu átt að verða
framar í keppninni, en því var
spáð að þeir mundu verða fram-
Ánægðir með ferðina
Þótt ferðalög’ hefðu verið löng
og ströng, sagði Eysteinn, að
hann væri ánægður með ferðina
og árangurinn sem hann og þeir
félagar hefðu náð í keppninni.
Er sannarlega hægt að taka
undir það, og þegar það er at-
hugað að Eysteinn varð i 12.
sæti samanlagt í bruni, svigi og
stórsvigi, verður ekki annað sagt
en að það sé glæsilegur árang-
ur í keppni við það bezta sem
til er í heiminum í dag, og það
ört fjölgandi úrvalsmenn.
Sýnir það enn einu sinni að hcr
er efniviðurinn, ef aðstaðan er
fyrir hendi að þroska hann, og
svo viljinn til þess að ná því.
bezta. Um þá menn sem fóru
þessa för verður ekki annað sagt
en að þeir hafi lagt hart að sérr
tekið verk sitt mjög alvarlega
og náð árangri, sem vakið hef-
ur athygli allra skíðaþjóða.
STEIHPORs]Jih'"“:t'Sí
Trúlofunarhringir, Stein-
hringlr, Hálsmen, 14 og'
18 kt. gull.
Allar svig- og brunbrautir
enduðu á sama stað
Allir létu þeir vel yfir. förinni
vestur og þeim móttökum sem
þeir fengu, bæði í Aspen, þar
sem sumir þeirra dvöldu áður
en sjálfir leikirnar hófust, og
eins aðbúnaði öllum á sjálfum
leikunum.
Þeir dáðust að sjálfum daln-
um, þar sem öllum þeim mann-
virkjum var komið fyrir og hve
vel þau voru staðsett. Á þrjá
vegu eru misjafnlega há fjöll,
þar sem hægt er að koma fyrir
mismunandi skíðabrautum, en
þac skemmtilega var að enda-
mark hverrar brautpr var svo
að segja á sama stað.
Bústaðir keppenda voru svo-
htið afsíðis, og voru þeir mjög
góðir. Var þeim þannig komið
fyrir, að þeir voru lokaðir af,
svo að ekki var hægt að komast
þaðan eða inn í þá nema um
sérstakt hlið, en við það var
sterkur vörður, sem hélt öllum
Yfirlitsmynd af
kep'pnissvæð-
inu í Squaw
Valley. Stór-
svigbraut
kvenna er
merkt stöfunum
StKv, svigbraut
kvenna SKv,
brunbraut
kveuna BKv,
stórsvigbraut
karla StK, svig-
braut karla SK
og' brunbraut
karla BK.