Þjóðviljinn - 02.10.1965, Qupperneq 8

g SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN
Laugardagur 2. október 1965
M/ I nítffii '■
• Botnarnir
• Fyrriparturinn frá okkur
hljóðaði svo:
Af guðspjöllunum gaman er
og grínið margt í þeim.
Líklega hefur verið heldur
erfitt að botna þennan, því að
faerri botnar bárust að þessu
sinni en áður.
tJr andans pokum froðan fer
sem fiskislor á reim.
á.
Flatbröndurum fleygði' af sér
frelsari vor í heim.
A.Bj.
Því prédika þá prestamir
með píslarvaettishreim?
Ranka.
Séra Jakob víngarðs ver
virki í þessum heim.
Magnús á Barði.
og ómissandi eru þau
í aerslafyllstu geim
E.M.
Lygin hreykin lyftir sér
og leikur skjöldum tveim.
E.
En hvernig skyldu menn
skemmta sér
þegar skaparinn býður heim?
J.P.
.J>eir fóru yfir haf með her
og hlóðst það upp með þeim.
A.
En skilning réttan skortir hér,
nú skal ég doktor fylgja þér
í glaðvært englageim.
Kona,
En doktorsheitið, það dylst ri
mér,
af dáðgirní ber sinn keim.
Jón.
• Verður
Goldtinger
metsölubók?
• Bókaútgáfan Húldur hefur
nælt sér í útgáfuréttinn á bók-
um Ians Flemings um James
Bond. Þessi stórfrægi gagn-
njósnari, sem er, eins og kunn-
ugt er, síðasti máttarstólpi
brezka heimsveldisins. hefur
orðið ástsæll með Isílendingum
og bjost forstjóri útgáfunnar,
Gunnar Þorleifsson, við að
Goldfinger, sem út kom í sum-
ar, verði metsölubók ársins.
önnur bók Flemings kemur
út síðar á þessu ári og heitir
sú ..Þrumufleygur". Þess má og
geta. að merkur ungur fræði-
maður íslenzkur hefur í hótun-
um um að yrkja rímur af James
Bond.
Þá kemur út bók eftir Ib
Henrik Cavling, danskan mann,
en hjartaknosandi skáldsögur
hans renna út eins og heitar
lumur hérlendis. Bókin heitir
• Gletta
„Mundir þú gera svona mikið
mín vegna?“
„Saklaus'‘. Þá kemur einnig út
á vegum forlagsins önnur
skáldsaga svipaðs eðlis og heit-
ir „1 djúpi gleymskunnar" o'g
er eftir Helgu Morey.
Fimmta bók útgáfunnar er
saga eftir Margit Ravn endur-
útgefin og heitir .Sunnevurnar
þrjár'1. Þess má geta að höf-
undur hennar sendi frá sér
metsölubækur í tuttugu og þrjú
ár samfleytt.
• Óþægilegur
losti
• " . . . Einhver maður fékk ó-
slökkvandi ljósmyndunarlosta i
miðjum klíðum, en siðameist-
ara hússins láðist að fjarlægja
hann.‘‘
(Þorkell Sigurbjömsson,
,í Vísi í gær)
• Að hugsa
í öldum
• Og svo var það íhaldsblaða-
maðurinn sem kom til Kína og
spurði heldur ihaldssaman Kín-
verja, hvort þessi kommúnista-
• Prentarar svara í sama tón
• Einn af blaðamönnum okkar sendi prenturunum tóninn hér
á síðunni.i gær af því að þeir sömdu, en fóru ekki í verkfall, eins
og hann (og fleiri!) höfðu vonað. Ekki stóð á prenturunum að
svara í sama tón, og birtast hér í staðinn tvær vísur frá þeim:
Lýs og rottur blaðamönnum löngum fylgjast með
því lengi hcfur delerium tremens angrað slíka.
Eitt er okkur prenturum þn alveg þvert um geð:
ef við hækkum kaupið, stígur brennivínið Iíka.
L.
Mig hryggir að frétta af högunum þínum,
ég held þér sé, kæri minn, glötunin vís.
Já, fyrr má nú drekkja sorgunum sinum
en svo, að menn skynji aðeins rottur og Iýs.
í FAVELUNNI -
ftar sem ólíft er
Dagbók Carolinu Mariu de Jesus
En hjarðað i mér bað mig
ekki að fara inn til hans.
28. júlí. Ég var skelfingu lost-
in. Einhver hefur komið og
brennt fyrir mér fimm poka af
pappír. Dótturdóttir Dona Elv-
ira. sem á tvær dætur og vill
ekki eiga fleiri böm vegna bess
hve lítið maðurinn hennar
vinnur sér inn- sagði við mig:
— Við sáum reykinn. En bvað
ertu að skilia pokana eftir úti
á götu. Feldu þá þar sem eng-
inn sér þá. Fevelufólkið lifir á
því að stela hvað frá öðru. Ee
held bað hafi verið hún ,em
brenndi pokana mína. Mér
bauð svo við þessu að ég fór.
Mér var sagt að þetta yæri
versta hvski og að Dona Elvira
gerði aldrei nema illt, af sér.
Nú veit ég hvemig hún er. Ea
skal vara mig.
Ég er orðin svo vön ótuktar-
skapnum í fólkinu.
Þessa poka mátti ég alls ekki
missa.
(Hér endar dagbókin frá ár-
inu 1955.)
2. maí 1958.
Ég er ekki löt. Stundum fer
ég aftur að skrifa dagbókina
mína. En svo fer mér að finn-
ast þetta vera svo gagnslaust
verk og þá geri ég mér i hug-
arlund að það sé ekki annað
en tímaeyðsla.
Ég hef fest heit með sjálfri
mér. Framvegis skal ég um-
gangast fólk sem ég hitti með
meiri tillitssemi, Ég ætla að
brosa við börnunum og at-
vinnuleysingjunum.
Ég fékk skilaboð um að mæta
á lögreglustöð númer 12 klukk-
an 8 að morgni. Allan daginn
var ég að safna pappír. Þegar
komið var kvöld kenndi mig
svo til í fótunum að ég gat
ekki gengið. Þá fór að. rigna.
Ég fór yfir á lögreglustöðina og
tók José Carlos með mér. Það
var vegna hans, sem mér var
stefnt. José Carlos er níu ára
gamall.
3. maí. Ég fór á markaðinn i
Carlos de Campos-stræti til að
fá mér eitthvað með lækkuðu
verði. Þar náði ég í kynstur af
grænmeti. En ekki dugði það,
því ég hef enga olíu til að
sjóða þetta í. Börnin mín eru
óð og uppvæg af því að fá ekk-
ert að borða.
6. maí. Ég fór að sækja vatn
þegar ég kom á fætur. Ég lét
Joao bera vatnið. Mér leið vel,
en þá kom önnur stefna. Ég var
vel upplögð í fyrradag og
kvæðin mín sem ég orti voru
svo falleg. Ég gleymdi stefn-
unni. Klukkan var orðin 11
þegar ég loksins mundi eftir
boðinu frá þessum ágæta yfir-
manni á 12. lögreglustöð.
Það eru skilaboð mín til
þeirra manna, sem ætla sér að
verða stjórnmálamenn, að sng-
inn þoli að svelta. Enginn veit
hvað sultur er nema sá sem
það hefur reynt. '
Það er verið að setja upp
hringleikahús héma í Araguaia-
strætí. Það á að heita Nilo-
hringleikahús.
9. maí. Ég fór út að safna
pappír, en mér geðjaðist ekki að
því. Þá datt mér nokuð í hug:
ég ætla að ímynda mér að mig
sé að dreyma.
10. maí. Ég fór á lögreglu-
stöðina og talaði við yfirmann-
inn Mikið var það þægilegur
maður. Ef ég hefði vitað hví-
líkur indælismaður þetta er,
hefði ég farið fyrr. Ég hefði
gegnt fyrstu tilkynningu. Hann
virtist hafa áhuga á því að
börnin mín lærðu eitthvað.
Hann sagði að favelan væri ó-
hollur staður og að fólk sem
þar hefðist við væri miklu l!k-
legra til að gera illt af sér en
að vera landi og þjóð til nyt-
• „Nöldur” í útvarpinu í kvöld
• Eitt atriði á dagskrá útvarpsins í kvöld er Icikritið „Nöldur'* eftir Gustav Wied, sem leikið var
í Lindarbæ í fyrra og er myndin hér að ofan frá þeirri sýningu.
stjórn þar í landi gæti raun-
verulega staðið lengi.
— Nei, svaraði maðurinn, i
hæsta lagi 300—400 ár!
• Guðmundur
Frímann
og dansk bygge
• Kvöldið Iiefst á þáttum úr
,,Giselle". Sá ballett er sagður
vera eftir Minkus, en hingað
til hefur hann reyndar verið
skrifaður á reikning Adanms.
Smásaga er lesin upp eftir
Guðmund Frímann, sem gaf
reyndar út smásagnasafn ekki
alls fyrir löngu. Ekki urðu
menn hrifnir: höfundur var
sagður leika sér með stórfelld-
ar ástríður í vikublaðastíl. En
lengi skal manninn reyna.
Þá er fluttur danskur ein-
þáttungur sem Þjóðleikhúsið
flutti í fyrra: þar segir frá
þeim gömlu og góðu dögum 1
höfuðborg Islendinga þegar
jómfrúr voru jómfrúr og pipar-
meyjar köfnuðu ekki undir
nafni og allir elskuðu og virtu
guð og kónginn.
☆ ☆ ☆
13.00 Öskalög sjúklinga. Kristin
Anna Þórarinsdóttir kjmnir
lögin.
14.20 Umferðarþáttur. Pétur
Sveinbjarnarson hefur um-
sjón á hendi.
14.30 I vikulokin, þáttur undir
stjórn Jónasar Jónassonar.
16.00 Andrés Indriðason kynnir
fjörug lög.
16.30 Söngvar í léttum tón.
17.00 Þetta vil ég heyra: Hjört-
semdar. Ég hugsaði sem svo:
fyrst hann veit þetta hvers-
vegna sendir hann þá ekki
skýrslu til stjómarinnar? Til
Janio Quadros, Kubitschek,1)
eða dr. Adhemar de Barros?
Hversvegna er hann að segja
mcr þetta, fátækri konu, sem
lii'ir á því að safna rusli? Ætli
ég eigi ekki nóg með'mig sjálfa
og allan minn vanda?
Brasilía þyrfti að fá forystu-
mann sem veit hvað það er að
svelta. Sultur er lærdómsríkur.
Sá sem hefur soltið hefur
lært að bera umhyggju fyrir
ókomnum tíma og börnunum.
11. maí. I dag er mæðradag-
urinn. Himinhvolfið er blátt
og bjart. Er ekki náttúran að
láta í ljós samúð með mæðrum
sem líður illa af því að þær
megna ekki að veita börnum
sínum það sem þau vantar?
Sólin hækkar á lofti. 1 dag
ætlar ekki að rigna. Það er
dagurinn okkar í dag.
Dona Teresihna kom að
heimsækja mig. Hún fékk mér
15 cruzeiros og sagði að fyrir
þetta skyldi Vera fara í sirkus.
En ég ætla heldur að kaupa
brauð fyrir það, því ég á ekki
nema 4 cruzeiros.
í gær fékk ég kjamma af
grís í sláturhúsinu. Við átum
utan af beinunum og ég geymdi
beinin. I dag setti ég þau í pott
og sauð kartöflur með. Börnin
mín eru sífellt svöng. Þegar
þau eru svöng eru þau ekki að
spyrja hvað sé á borðum.
Nóttin kom. Stjörnurnar eru
1) Juscilino Kubitschek var
forseti Brasilíu frá 1956 til 1961.
huldar bak við ský. Kofinn
er fullur af mýbiti.
13. maí. Það rigndi í morgun
við sólarupprás. Þetta er fagn-
aðsdagur fyrir mig, því það er
minningardagur þess að þræla-
haldið var afnumið. Við höld-
um hátíð í tilefni þess. Það var
illa farið með svertingjana í
fangelsum. En nú eru hvítir
menn orðnir miklu menntaðri
og þessvegna sýna þeir okkur
ekki aðra eins fyrirlitningu.
Megi Guð upplýsa hvíta menn
svo að svartir menn eigi betra
framvegis.
Það hélt áfram að rigna og
ég átti ekkert nema baunir og
salt. Það rignir mikið en samt
lét ég drengina fara í skólann.
Ég ætla að skrifa þangað til
hættir að rigna. en þá fer ég ‘il
Senhor Manuels til að selja
honum skran. Fyrir það sem ég
fæ hjá honum kaupi ég hrís-
grjón og bjúgu. Nú er hætt að
rigna. Ég er að fara út.
Ég vorkenni svo börnunum
mínum. Þegar þau sjá hvað ég
kem með í matinn, kalla þau:
— Blessuð mamma.
Þetta þykir mér gaman. Én
ég er hætt að geta brosað. Tíu
mínútum síðar eru þau orðin
svöng aftur. Þetta gerir skki
annað en æra upp í þeim sult.
Ég sendi Joao og bað hann
að spyrja Dona Ida hvort hún
vildi láta mig fá ögn af
svínafeiti. Hún átti enga. Ég
skrifaði henni lítið bréf:
— Dona Ida, ,ég bið þig að
hjálpa mér um ofurlítið af
svínafeiti, svo ég geti eldað
súpu handa börnunum mínum.
Það rignir í dag og ég kemst
ur Jónsson deildarstjóri velur
sér hljómplötur.
18.00 Tvítekin lög.
20.00 Giselle, ballettþættir eftir
Minkus. Sinfóníuhljómsveit
Lundúna leikur. R. Bonynge
stj.
20.00 Gamla selabyssan í
Klet.takoti, smásaga eftirGuð-
mund Frímann. Jón Aðils
leikari les.
20.45 írland, eyjan græna: Irsk-
ir listamenn leika og syngja
lög frá heimalandi sínu. Ein-
söngvarar: B. Greevy alt-
söngkona og H. Gray bassa-
söngvari. Stjórnandi: J.
Doyle..
21.10 Leikrit Þjóðleikhússins:
Nöldur, gamanleikur eftir
Gustav Wied. Þýðandi: Bjarni'
Benediktsson frá Hofteisi.
Leikstjóri: Benedikt Ámasoe
Leikendur: Guðbjörg Þor-
bjamardóttir, Nína Sveins-
dóttir, Brynja Benediktsdótt-
ir, Gunnar Eyjólfsson.
22.10 Danslög.
24.00 Dagskrárlok.
taga*niBawwMaKwwijriiBB 'i,1 iihmwbmí!w.jj'mp'if \
ekki út til að safna pappír.
Með þakklæti fyrirfram. Caro-
lina.
Það hélt áfram að rigna og
jafnframt kólnaði. Veturinn er
að koma, og þegar vetur er
þarf fólk meira að éta. Vera
bað um mat, en ég átti ekkert.
Þetta er gamla sagan. Ég átti
tvo cruzeiros og ætlaði að
reyna að kaupa fyrir þetta svo-
lítið af hveiti, svo ég gæti bú-
ið til virado') Ég fór tii Dona
Alice og bað hana að gefa mér
flesk. Hún gaf mér svólítið af
að skrifa það sem eftir var
dagsins, Klukkan 4.30 skrúfaði
Senhor Heitor fyrir rafmagnið.
Ég baðaði höfnin og bjó nig
undir það að fara út. Ég byri-
aði að safna pappír, en þá varð
mér illt. Ég flýtti mér heim þvi
það var svo kalt. Ég velgdi upn
það sem til var. Svo las ég svo-
lítið. Ég sofna aldrei nema ág
lesi. Bók er merkilegasta app-
götvun sem gerð hefur verið
hingað til.
22. júní Stundum er ég mik-
ið að setja fyrir mig öll vand-
ræði mín. 1 önnur skipti revni
ég að sætta mig við þetta. Éa
talaði við konu sem er að ala
upp svarta stúlku. Hún er ívo
góð við þetta barn. Hún kauoir
handa henni dýra kjóla. Ée
sagði:
— Áður fyrr önnuðust svartir
menn hvíta menn. Nú er þessu
öfugt farið.
Konan sagði mér að hún
hefði haft barnið! hjá sér síðan
1 Virado: Réttur úr svörtum
baunum, maniocamjöli, fleski og
eggjum.