Þjóðviljinn - 29.09.1978, Blaðsíða 4

4 SIDA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 29. september 1978
DJOÐVIUINN
Málgagn sósíalisma, verkalýös-
hreyfingar og þjóöfrelsis
Útgefandi: útgáfufélag Þjóöviljans. Framkvæmdastjóri: Eiöur
Bergmann. Ritstjóri: Kjartan Ölafsson. Fréttastjóri: Einar Karl
Haraldsson. Umsjón meö sunnudagsblaöi: Arni Bergmann. Aug-
lýsingastjóri: Gunnar Steinn Pálsson. Ritstjórn, afgreiösla, aug-
lýsingar: Síöumúla 6, Simi 81333 Prentun: Blaöaprent hf.
Urtölumenn
og nafnlaus
áróöur
í samstarfsyfirlýsingu stjórnarflokkanna er fallist á
það sjónarmið Alþýðubandalagsins að það sé sanngirn-
iskrafa af hálfu íslenskra iðnrekenda að fresta tolla-
lækkunum samkvæmt fnverslunarsamningum við
EFTA og EBE um skeið. Orðrétt segir þar: „Sam-
keppnisstaða islensks iðnaðar verði tekin til endurskoð-
unar og spornað með opinberum aðgerðum gegn óeðli-
legri samkeppni erlends iðnaðar m.a. með frestun tolla-
lækkana."
Einsog íslenskir iðnrekendur hafa bent á er langt þvi
frá að lögmál hinnar frjálsu samkeppni ríki ein innan
ramma fríverslunarinnar í Evrópuríkjum. Fyrir utan
víðtækar opinberar stuðningsaðgerðir í mörgum ríkjum
Vestur-Evrópu við markaðsleit, vöruþróun og tækniþró-
un tíðkast margvíslegar niðurgreiðslur á vinnulaunum,
f járfestingarkostnaði og ýmsum öðrum rekstrarliðum.
Á sama tíma hefur islenskum iðnaði ekki verið búin
þaustarfsskilyrði sem heitið var við gerð fríverslunar-
samninganna og sem miðuðu að því að bæta sam-
keppnishæfni hans. Því stefnir i algjört óefni ef ekki er
gripið til verndunaraðgerða samhliða uppbygg-
ingarátaki i iðnaðarmálum.
I stað þess að sameinast um að hef ja áróðursherferð
fyrir réttmæti þess að fresta tollalækkunum ganga úr-
tölumenn nú fram fyrir skjöldu og túlka sjónarmið em-
bættismanna í Brussel og í Genf. I samræmi við það að
Sjálfstæðisflokkurinn tekur hugmyndafræði „frjálsrar
samkeppni" og hag innflytjenda fram yfir sjálfstæði
innlends iðnaðar tekur Morgunblaðið að sér að birta úr-
tölur ónafngreindra embættismanna hjá EFTAog EBE.
Þeirsegjast aðvisu ekki viljasegja neittákveðið um við-
brögð þessara samtaka ef íslensk stjórnvöld fresti tolla-
lækkunum en Morgunblaðið telur brýna nauðsyn til þess
bera að koma dulbúnum hótunum um efnahagslegar
refsiaðgerðir á framfæri.
Það er ekkert nýtt að íhaldsmenn hérlendis taki meira
mark á fyrirmælum frá erlendum valdastofnunum en
réttmætum kröfum innlendra aðila. En nafnlaus áróður
frá höf uðstöðvum EFTA og EBE á síðum íslenskra dag-
blaða á ekkert erindi inn í umræðu um tollaf restun hér.
Fyrir slíkri frestun liggja mikilvæg efnisrök og á það
þarf að reyna til hins ýtrasta hvort þau bíta ekki á
stjórnvöld í viðskiptalöndum okkar. Takist það ekki er
vert að minna á að þegar nauðsyn krefst hafa flest ef
ekki öll riki brotið meira eða minna qeqn anda friversl-
unarsamninganna. íslendingar hefðu því bæði fordæmi
og félagsskap ef þeir gripu til einhliða ákvörðunar um
frestun tollalækkunar.
Varöstaöa um
kaupmáttinn
Vísitölunefndin svokallaða hefur nú hafið störf undir
forystu Jóns Sigurðssonar forstöðumanns Þjóð-
hagsstof nunnar. Henni er ætlað að skila fyrsta áliti fyrir
20. nóvember, það er áður en næsta verðbótatímabil
hefst 1. desember. Væntanlega koma frá henni ýmsar
tæknilegar ábendingar um hvernig haga eigi viðmiðun
launa við vísitölu. Innan hennar mun þó koma til átaka
milli þeirra sem telja íslensk efnahagsmál óviðráðanleg
án almennrar kaupmáttarskerðingar og hinna sem telja
að núverandi kaupmáttur launa sé síst of mikill, oq alls-
ekki frumrót óðaverðbólgunnar. Þar munu takast á
kröfur um kauplækkunarstef nu annarsvegar og breytta
tekjuskiptingu hinsvegar.
Meðal embættismanna og jafnvel í samstarfsf lokkum
Alþýðubandalagsins eru margir kauplækkunarpostular.
Þeim verður ekki kápan úr því klæðinu að ætla vísitölu-
nefndinni að færa kauplækkunarstefnu í viðfeldinn
tæknilegan búnað. Málsvarar verkalýðshreyf ingarinnar
munu standa þar vel á verði.
Alþýðublaðið horfið
af dagblaðamarkaðin-
um
Eins og kunnugt er hefur
Alþýöublaöiö lognast út af sem
eiginlegt dagblaö fyrir almenn-
an markaö. Stærö þess Alþýöu-
blaös sem enn kemur þó út aö
nafninu til er aöeins 4 siöur á
dag, 5 daga vikunnar, eöa 20
siöur á viku. Útbreiösla Alþýöu-
blaösins mun vera oröin mjög
litil, og má lita svo á aö blaöiö sé
ekki lengur nema innanflokks
fréttabréf. Þaö er vist fjarska
erfitt aö ná i þaö i lausasölu. Af
þessum sökum og öörum höfum
viö hér i klippinu veriö fremur
iöin viö aö endurprenta upp úr
Alþýöublaöinu. Þaö er gustuk
aö hjálpa vesalingi, einkum ef
hann er góörar náttúru.
Allir muna hvernig niöurlæg-
ing Alþýöublaösins bar aö hönd-
um. Fýrst fylgir blaöiö flokki
sinum i herleiöingu hjá Ihaldinu
og missir mjög tiltrú allrar
alþýöu. Siöan taka viö ár
upplausnar og vonleysis hjá þvi
fáa Alþýöublaösfólki sem eftir
var og er þá tekiö þaö ráö aö
ofurselja Alþýöublaöiö fésýslu
duttlungum ýmissa siödegis-
blaðsútgefenda. SU ráöstöfun
fór algerlega með þá velvild
sem blaöiö naut i hópi alþýöu-
fólks. Þá var eftir þaö fangaráö
Arni: Rikisstjórnin stefnir I
áttina frá efnahagslausnum
Alþýöuflokksins.
flokksklafa þagnarinnar, enda
enginn áhugi á þvi af hálfu
forystumannaflokksins.”
Reynir á vilja
okkar sjálfra
Það kveður viö allt annan tón
hjá unga þingmanninum
Gunnlaugi Stefánssyni i grein i
Alþýðublaöinu i gær. Hann ætl-
ar greinilega ekki aöfylla flokk
þeirra ungu manna sem Árni
ætlar að hafa forystu fyrir
(enda liklega lOárum yngri en
Arni). Gunnla ugur skrifar:
„Baráttumál Alþýðuflokksins
i siöustu kosningum snerust
fyrst og fremst um gjörbreytta
efnahagsstefnu og framgang
bráðnauösynlegra umbótamála
á fjöimörgum sviðum þjóö-
félagsins. En þaö er nú svo aö
kosningaloforöin ein sér leysa
engan vanda, heldur sá vilji
sem málafylgjumenn bera i
brjósti til þess aö koma málun-
um raunverulega fram. Nú
reynir á það hver okkar úrræöi
eru til lausnar efnahagsvandan-
um og nú reynir á þaö hvort viö
höfum viljann til þess að koma
fram kosningamálum okkar eða
ekki.
Ég tel aö núverandi rikis-
stjórngeti oröiö góö og afkasta-
mikil rikisstjórn. Þaö er þó
undir þvi komiö, hvort þeir
flokkar sem að henni standa
styöja hana meö ráöum og dáö.
Slagoröog köll um þaö.aö hlut-
skipti Alþýðuflokksins sé súrt af
Þing-
menn-
irnir
skrifa:
Þing-
menn-
irnir
skrifa:
Gunnlaugur Stefánsson:
Togstreita um að axla ábyrgð
eða ekki
Efnahagsbata fórnað á altari
stjórnmálalegrar togstreitu
Arni Gunnarsson skrif
aö fá fjárstuöning erlendis frá
til aö geta haldiö blaöinu úti, en
slikt athæfi var bannaö meö lög-
um sem sett voru í vor leið. AB
bragöi kom vikuhlé i útgáfu
blaösins en siöan hóf fjór-
blööungurinn göngu sina, sá
san nú kallast Alþýöublaö.
„Alþýðublaðið mætti
stækka örlitið”
Einhver velunnari Alþýöu-
blaösins varþó þaöhress aöláta
blaðiö hafa eftirfarandi eftir sér
núum daginn:
„Alþýöublaðiö mætti stækka
örh'tiö, þó ekki væri nema I 8
siöur. Þaö yröi strax skárra en
þyrfti aö sjálfsögöu stærri
áskrifendahóp.
Ég tel aö hér þyrfti aö vinna
mikiö verk. Skipuleggja blaða-
útgáfuna betur. Alþýöuflokkur-
inn getur ekki án málgagns ver-
iö er túlkar stefnu flokksins.
Þaö hefur sýnt sig aö hart
veröur aö mæta höröu i þeirri
baráttu sem fer fram um
skoðanamyndun fólksins i
landinu. Þvi ætti flokksstjórnin
aðtaka sig samanog láta máliö
til sín taka. Flokksstjórn gæti
siöan skipaö ritnefnd eöa ein-
hvern hóp manna sem hefur
áhuga á aö efla blaöiö til þess aö
sjá um útgáfu blaösins. Þetta
þarf aö rifa upp og þaö fyrr en
seinni, þvi svona lagaö gerist
ekki af sjálfu sér.”
Efnahagsstefna
Alþýðuflokksins
fékk ekki hljómgrunn
Tveir af þingmönnum
Alþýöuflokksins hafa nýlega
talaö til flokksmanna sinna af
siöum Alþýðublaösins. A
miövikudag er þaö Arni
Gunnarsson sem lýsir þvi yfir
aö hann sé óskaplega óánægöur
meö rikisstjórnina þar sem
Gunnlaugur : Rikisstjórnin
leitast viö aö fylgja fram
efnahagsstefnu Alþýöuflokks-
ins.
Alþýðuflokkurinn hafi ekki
fengiö framgengt þeirri stefnu
sem hann hlaut atkvæði út á við
siöustu kosningar. Arni segir
ma.:
„Alþýöuflokkurinn varö aö
bita i þaö súra epli aö gerast
aöili að stjórnarsamstarfi, án
þess aö koma nema hluta af
umbótamálum sinum á blaö og
án þess aö gjörbreytt efnahags-
stefna hans fengi hljómgrunn.
Þessu hafa kjósendur flokksins,
og fleiri reiöst, og ýmsir telja,
aö Alþýðuflokkurinn hafi brugð-
ist vonum þeirra.
En menn skyldu hafa hugfast,
aö Alþingi á eftir aö koma sam-
an og þar veröur vettvangur
ungumannanna i Alþýðuflokkn-
um til aö berjast fyrir umbóta-
málunum.
Þeir veröa ekki bundnir á
þvl aö gjörbreytt efnahags-
stefna flokksins hafi ekki fengiö
hljómgrunn og aö umbótamálin
hafi ekki náö á blaö samstarfe-
yfirlýsingar rikisstjórnarinnar,
eru fyrst og fremst órökstudd
slagorð sem ætlast er til aö
almenningur trúi aö lokum sem
sjálfsögöum sannleik.
En ef samstarfsyfirlýsing
rikisstjórnarinnar er athuguö
nánar kemur allt annað i ljós.
Þar má t.d. finna átta af tíu
atriðum gj örbrey tt rar
efnahagsstefnu Alþýöuflokksins
frá þvi í vor. Hvort sem okkur
Alþýöuf lokksmönnum likar
betur eöa verr þá eru þaö
einmitt úrræöi gjörbreyttrar
efnahagsstefnu Alþýöuflokksins
sem móta stefnu ríkisstjórnar-
innar eins og hún birtist f
samstarfsyfirlýsingunni.”
,,Það er litilmannlegt
af þér Árni”
Eftirfarandi klausu ur grein
Gunnlaugs Stefánssonar er ekki
hægt aö skilja öðru visi en sem
sneið til Arna Gunnarssonar, og
má segja aö Gunnlaugur snupri
Árna all hressilega:
„En það er nú svo aö leysa
þarf vanda og tii þess hefur
þjóðin kosiö sér alþingismenn.
Þaö er því litilmannlegt fyrir
nýja þingmenn aö hlaupast af
hólmi þegar möguleikar eru í
sjónmáli á aö koma megi fram
mörgum mikilvægum baráttu-
málum I rikisstjórn sem hefur
lýst sig viljuga verksins.
Arangur af starfi rikisstjórnar
er ekki einvörðungu háður vilja
og getu þeirra ráöherra sem i
rikisstjórninni sitja, heldur er
árangurinn fyrst og fremst
háöur vilja og áhuga
þingmanna þeirra flokka sem
aö rikisstjórninni standa'”. h