Þjóðviljinn - 21.11.1978, Blaðsíða 12

12 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Þriöjudagur 21. nóvember 1978
Gamall sjómaður:
Og þá er gott aö koma i land o.s.frv.
Var til sjós
um tíma
Þannig er yfirskrift nokkuö
hispurslausrar greinar, sem
Landpósti hefur borist frá
„Gömlum sjómanni”. Ekki'
veröur sagt, aö yfirlætis kenni i
fyrirsögninni. Þaö tognaöi
nefnilega úr timanum, sem
gamii sjómaöurinn „var til
sjós”. Hann fyllti 30 ár. Og hefst
þá greinin:
Hvar er þaö viö landiö, sem
dcki getur komiö hættulegt veö-
ur yfir vetrarmánuöina? Ég
spyr þessa vegna þeirra um-
ræöna, sem oröiö hafa um
loönuveiöar fyrir Noröurlandi
nU i' vetur. Spyrja má auövitaö:
Hvaö þolir loönustofninn? En
þaöer annaö mál. Væri ég skip-
stjóri á loönubát þá mundi ég
vilja fá aö stunda veiöarnar i
friöi fyrir þessari dularfullu
umhyggju manna i landi. 1 sam-
bandi viö þessar veiöar vil ég
benda á, aö flugvélar geta gefiö
upplýsingar um isinn og svo er
þaö Veöurstofan, meö sina þjón-
ustu.
Væri ég skipstjóri þá mundi
ég spyrja sjálfan mig: Hvaö er
loönan langt undan landi?
Hvernig er skip mitt, hvernig
fer þaö i sjó? Þótt skip séu
byggöeftir sömu teikningu, svo-
kölluö systurskip, — geta þau
veriö mjög ólik sjóskip. Ég verö
aö þekk ja mitt skip; Vera bUinn
aö kynnast þvi i misjöfnum
veörum, kostum þess og göllum.
Gengju noröan illviöri lægi ég i
vari. Þá mættuö þiö, sem hafiö
mestar áhyggjur af „stressinu”
i sjómönnum, senda okkur einn
farm af kvenfólki, þvi viö erum
menn þótt viö séum sjómenn.
En ekkert brennivin þvi viö
drekkum ekki á sjó. Og I raun og
veru erum viö hræddir viö höf-
uöskepnurnar þótt viö veröum
að takast á viö þær. Annars
værum viö kærulausir.
Já, flugvélin segir mér hvern-
ig isinn hagar sér. Þegar Veöur-
stofan spáöi norðangaröi héldi
ég til lands sjálfs min vegna og
ekki siöur vegna mannskapsins.
En viö yröum fljótir út aftur
þegar upp stytti.
Viö megum heldur ekki
gleyma þvi, aö suölæg átt getur
lika veriö hættuleg á Islands-
miöum, allt fram I maí. A þess-
um árstima veröa menn aö
sættasig viöaö vera meö minni
farm en meiri kjölfestu. Og um-
fram allt aö búa svo um hnúta,
aö farmurinn geti ekki kastast
til i lest. Mitt skip á aö þola aö
leggjast á brúarvæng án nokk-
urrar hættu. Mannskapurinn
veit þaö og ekkert „stress”
skapast.
Þaö gekk nú stundum á ýmsu
á Eldeyjarbanka eöa svo fannst
mér, þegar ég var þar á gömlu
togurunum. Maöur gat svo sem
fariö heila túra án þess aö fá
nema stinningskalda. En þó
svaf maöur aldrei fastar en þaö
aö maöur vissi af sér. Þaö mátti
nefnilega alltaf eiga voná þvi aö
hendast út úr kojunni. Þeir eru
lúmskir sjóirnir þarna, — sem
laumast upp með skipssiöunni,
fylla dekkiö af sjó og henda okk-
ur yfir flatningsboröið. Þaö
fyrsta, sem maöur gerir þá er
aö sleppa hnifnum. Þaö er litill
timi til þess aö koma sér undan.
Nú, eöa þá aö maöur blátt
áframnennir þvi ekki. Þaö verö-
ur aö ráöast hvaöa plankann
maður fær I hausinn eöa fer
fyrir borö.
Þegar komiö er I land Ur slik-
um túr þá er eins og maður hafi
étiö berserkjasveppi. Og þá er
gott, — (þiö fyrirgefiö hrein-
skilnina), — aö fá brennivin og
kvenfólkogslappa af. En þaö er
bara ekki alltaf hlaupiö aö þvi
aö ná i kvenfólk i hvelli. Maöur
gleymir aö hugsa og heilir í sig
brennivini. Og fer viö svo búiö á
sjóinn aftur. Þaö skársta var aö
láta einhvern hófsaman kvenn-
mann útvega sér stelpu — og
minnst peningaeyösla. En þaö
nægöi ekki öllum. Þeir uröu að
fá brennivi'n þvi taugarnar voru
spenntar. En þá væri betra aö
þeir fengju róandi pillu þvi
brenniviniö stelur þreki úr
mönnum.
En til hvers er aö vera aö
þessupuöi þegar tap er á hverju
handtaki, sem sjómaðurinnger-
ir? Einhver græöir nú samt,
sýnist manni. Og þegar einhver
græöir þá skilst mér aö einhver
verlS aö tapa. Ráöamenn þjóö-
arinnar, — og þeir eru margir,
— skammta sér kaupiö sjálfir.
En þaö nægir þeim ekki. Þeir
þurfa lika aö láta aöra vinna
fyrir sér aö ógleymdum þeim
sem við borgum skattana fyrir.
Svo standa þeir I allskonar
braski og atkvæöaveiöum. Slö-
an fara sumir á Freeport en
aörirhalda áfram aö veraalko-
holistar. Meira aö segja 16 ára
unglingar eru farnir aö sjá I
gegnum þetta.
Ég þekki sjómenn. Ég veit
hverja þeim er helst i nöp viö.
Guö hjálpi þeim. Lögreglan meö
sinum vopnabúnaöi gæti þaö
ekki, ef til kæmi. Ef mennirnir á
skipaflotanum, sem svo lengi
sem ég man eftir hafa veriö aö
setjalandiö á hausinn, reiddust
fyrir alvöru og dytti i hug aö
stima allir í land og hýöa þessa
ómenntuöu braskara meö próf-
in, þá gæti ekkert stöövaö þá.
Þeir eiga marga vini i landi og
svo eru þaö konurnar, þær eru
grimmar ef i þaö fer. Og svo
Hallærisplaniö meö sinn stóra
hóp.
Já, hún er mikil hringavit-
leysan I þessu landi. Sjómenn
eru undirstaða þjóöarbúskapar-
ins. Ef engir sjómenn þá enginn
fiskur, enginn gjaldeyrir, eng-
inn innflutningur, engir kaup-
menn og engir heföu heldur
neitt til þess aö kaupa fyrir.
Hvar væri þá glansinn á em-
bættismannalýönum og brösk-
urunum?
Og svo eru sjómenn náttúru-
lega skattlagðir ótæpilega þvi
alltaf vantar peninga i ein-
hverja sjóöi, sem svo er lánaö
úr I allan tapreksturinn. Já, þaö
er ekki ónýtt aö tilheyra þeirri
stétt, sem stendur undir öllu
hrófatildrinu, enda heyrist
manni aö þjóöin eigi okkur
mikiö aö þakka, — á sjómanna-
daginn.
Gamall sjómaöur.
AÐALFUNDUR Bátaábyrgdar
félags Vestmannaeyja
Laugardaginn 28. okt. var
haldinn aöalfundur Báta-
ábyrgöarfélags Vestmannaeyja
fyrir starfsáriö 1977.
Fram kom aö rekstur félags-
ins gekk vel sl. ár, tiltölulega
fátt um stærrióhöpp. ADs voru
49 bátar I tryggingu 1977 og
heildartryggingarupphæö 1,6
miljaröar. Fjöldi óhappa á ár-
inu varö alls 57 og reyndust 47
bótaskyld. Hagnaöur ársins
nam alls 26,7 miljónum og sam-
þykkti fundurinn aö verja 1 mil-
jón til ekknasjóös Vestmanna-
eyja, aldraöra og þeirra, sem
eiga um sárt aö binda.
Þá var einnig samþykkt aö
veita 200 þús. kr. til nemenda i
stýrimanna- og vélskólanámi.
Einn maöur átti aö ganga úr
stjórn félagsins, Haraldur
Hannesson, en hann var endur-
ráöinn.
mj/mhg
(
Umsjón: Magnús H. Gíslason
Sitt af hverju
frá Ólafsfirði
Tiöarfar hefur veriö fremur
óstööugt f Ólafsfiröi i haust og
gæftir eftir þvi stiröar. Bátar
hafa þvi oft neyöst til þess aö
liggja inni en afli lélegur þegar
á sjó hefur gefiö.
Tækifærið var notaö meöan
togarar voru I veiöibanni aö
senda þá I slipp. Þeir hafa nú
byrjað veiöar á ný. Sigurbjörg
var á trolli en fór svo á síld.
Stálþil var sett viö bryggju-
kantinn framundan frysti-
húsunum. Er þar meö fengiö
viölegupláss fyrir togarana.
Fyllt veröur aö þilinu nú en
þekjan steypt I vor.
Vatnsskortur hefur angraö
ólafsfiröinga allmikiö undan-
farna vetur. Hefur sú vöntun
ekki hvaö sist komiö illa viö
fiskvinnsluna. Nú mun úr þessu
bætt. Er veriö aö tengja nýja
vatnsveitu viö kerfiö. Er vatniö
leitt framan af Burstarbrekku-
dal, um 4 km. vegalengd.
Gamla vatnsveitan veröur
áfram i notkun og er þvi um
Benedikt frá Hofteigi telur riöu-
veikina ættgenga og þvf sé
árföandi aö foröast skyldleika-
ræktun.
Sauðfjárbændur:
Forðist
skyldleika
ræktina
Sú mikla kempa, Benedikt frá
Hofteigi, dvelur nú f sjúkrahúsi,
enda oröinn mjög viö aldur. Allt
umþaö er athygli hans og áhugi á
hinum óskyldustu málefnum aö
fullu vakandi og hann fylgist
eftir föngum meö öllu þvi, sem
er aö gerast I islensku þjóölifi.
Nú hafa margir áhyggjur af
riöuveikinni og þeim búsifjum,
sem hún veldur ýmsum. Bene-
dikt hefur aö sjálfsögöu fylgst
meö þeim umræöum öllum og
nú hefur hann óskaö eftir aö
koma þeirri skoöun sinni á
framfæri, aö riöuveikin muni
vera ættgeng og geti þvi lagst á
einn fjárstofn fremur en annan.
Þaö sé þvi mikilvægt i
baráttunni viö þennan vágest,
aö forðast eftir þvi sem unnt er
alla skyldieikarækt sauöfjár.
Hvetur Benedikt alla sauöfjár-
bændur til ýtrustu varkárni i
þessum efnum.
—mhf
hreina viöbót á vatnsmagninu
að ræöa.
Sjálfrennandi heitt vatn hefur
ekki skort I ólafsfirði aö þessu.
Allt um það er dæling hafin úr
borholu á Ósbrekkuengi. Fást
viÖ þaö 19 sekltr. af heitu vatni i
stað 13 áöur, auk þess sem
vatniö er 3 gr. heitara. Þessi .
árangur vekur vonir um að fyrst
um sinn hafi ólafsfiröingar nóg
af heitu vatni án þess að til frek-
ari borana þurfi aö koma.
(Heim.: Noröurland).
—mhg
Verð
fóður-
blöndu
Undanfarin þrjú ár hefur verö
á fóðurblöndu, sem keypt hefur
veriö frá Efnahagsbanda-
lagslöndunum, veriö niöur-
greitt. Veröiö hefur veriö mjög
breytilegt og ráöist af þvf, hve
miklar niöurgreiöslurnar hafa
verið á hverjum tima.
Taka má sem dæmi venjulega
A-kúafóöurblöndu. 1 fyrra, 1.
okt.,kostaöi tonniö i útflutningi
frá Danmörku 835 kr. danskar.
Þá greiddu danskir bændur fyr-
ir samskonar fóöurblöndu 1170
danskar kr.
1 siöastliðnum mánuöi var út-
flutningsverðiö 855 kr. danskar
fyrir tonniö en verö viö verk-
smiöju til bænda i Danmörku
var kr. 1150 tonniö
A-kúafóöurblanda er seld I
Reykjavik, ósekkjuö, á kr.
75.500 hvert tonn. Umreiknað
yfir i felenskar kr. greiða dansk-
ir bændur aöeins um 300. kr.
minna fýrir fóðurblönduna en
hún kostar hér I Reykjavik.
Nokkrum sinnum hefur þaö
komiö fyrir aö fóöurblandan
hefur kostaö meira I Danmörku
en hér á landi.
(Heim.: Uppl.þjón.landb.)
-mhg.
----—------------1----
Viðtals-
tímum lokið
að sinni
Fulltrúar Alþýöubandalags-
ins I bæjarstjórn Vestmanna-)
eyja hafa nú lokiö fyrsta viö-
talsfundi sinum. Frekar fátt var
um spyr jendur enda fólk I
vinnu.
Mér finnst persónulega koma
fram I þessu fámenni á fundun-
um aöfólk álitisig ekki þurfa aö
gagnrýna Alþýöubandalagsfull-
trúana. Hitt er svo annaö mál,
aö hverjum flokki er hollt aö fá
gagnrýni en hún verður aö vera
réttmæt. Enginn vafi er á þvi,
aö fulltrúar Alþýöubandalags-
manna njóta trausts hjá hinu
vinnandi fólki, enda völdum
viö rétt I kosningunum.
mj/mhg