Þjóðviljinn - 20.12.1983, Blaðsíða 6
6 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Þriðjudagur 20. desember 1983
Ingi Tryggvason
formaður
Stéttarsambands
bœnda:____________
Hafði
ekki
séð
kœruna
„Kom mér á
óvart((
- Ég hafði ekki séð bréfíð
áður en það var sent til rann-
sóknarlögreglunnar og það
kom mér á óvart, sagði Ingi
Tryggvason formaður Stéttar-
sambands bænda um kæru
Framieiðsluráðs landbúnað-
arins en Ingi telur að hér sé um
beiðni um rannsókn að ræða
en ekki kæru.
- Samkvæmt texta þessa
bréfs sem lögfræðingur Fram-
leiðsluráðs landbúnaðarins
sendi rannsóknarlögreglunni
álykta ég að um sé að ræða
beiðni um rannsókn en ekki
kæru. Ég hef einnig borið
textann undir lögfræðinga og
þeir eru mér sammála og því
hef ég sagt að um sé að ræða
rannsóknarbeiðni en ekki
kæru, sagði Ingi Tryggvason.
Aðspurður um hvers vegna
Framleiðsluráðið kærði ekki í
kjötmálinu, en léti ósk um
rannsókn duga, eins og Ingi
túlkar bréfið sagði Ingi að
ráðið hefði ekki í höndunum
efni til að kæra eftir. Hér væri
fyrst og fremst um grun að
ræða en engin ákveðin tilfelli
sem hægt væri að benda á og
kæra.
Þá var hann einnig spurður
hvort Framleiðsluráðið hefði
ýtt á eftir rannsókn málsins
eftir að Pálmi Jónsson þáver-
andi landbúnaðarráðherra
hefði óskað eftir rannsókn í
apríl 1982. Sagði Ingi
Tryggvason að Framleiðslu-
ráðið hefði ekki gert það.
-S.dór
Kunnáttumaður segir frá kjötsmyglinu:
AJlir vita þetta,
nema yfirvöldin
- Það sjá þetta allir nema
yfírvöldin, sagði kunnáttu-
maður í faginu sem vildi ekki
láta nafns síns getið. Kvað
kominn tíma til að fjaliað
yrði um þetta opinberlega og
eitthvað yrði gert í þessu
máli. Kunnáttumaðurinn
kvað það rétt vera um oftast
nefnda veitingahúsið sem
framreiddi nautakjöt.
Svo eru önnur veitingahús sem
notast nær eingöngu við smyglað
kjöt sem er stórhættulegt í raun-
inni, það eru veitingahúsin X, Y og
Z. Þetta kemur inn í tonnavís. Það
virðist ekki vera frekar vakandi
auga með þessu en svo, að liggur
við að maður fái steikina með
stimplinum. Þannig kemur gífur-
legt magn inn. Þetta er svo slæmt
að kokkarnir telja sig vera með
miklu betra gæðakjöt í höndunum
heldur en þetta er. Hér er nefnilega
yfirleitt um frekar slæma vöru að
ræða, þriðja flokks nautakjöt sem
keypt er á mörkuðum í Amsterdam
og víðar. Þetta er verra kjöt en fæst
yfirleitt á innanlandsmarkaði.
Ástæðan er einföld. Þetta fæst á
lágu verði úti í Evrópu af því gæðin
eru svo léleg, en hérna skiptir það
engu máli af því alltaf er gleypt við
því sem er útlent.
- Það er bara komið til veitinga-
húsanna og varan er þar boðin. Það
er ýmis gangur á þessu. Ég frétti til
dæmis af einu millilandaskipi sem
seldi veitingastaðnum Z kjöt. Síð-
an komu skipverjar ásamt eigink-
onum og átu út á reikninginn sinn.
Það fór ekkert dult.
- Mér finnst merkilegast við
þetta hvernig þetta er gert án þess
nokkuð gerist á pappírum. Það eru
engar nótur í kringum þetta.
Hvernig geta veitingahús stolið
undan pening til að fjármagna
svona innkaup? Það finnst mér
merkilegt. Ef t.d. kemur sending
með 300 kg af nautakjöti þá erum
við að tala um ca 90 þúsund krónur
sem teknar eru út úr fyrirtækjun-
um. Hvernig er eiginlega bókhaldi
háttað hjá þessum veitingahúsum?
Geta eigendurnir þá falið svo og
svo mörg hundruð þúsund á ári, ef
þeir geta falið kaupin á útlenda
kjötinu?
Það er nú ein spurning hvernig
allt þetta magn getur komist inn í
gegnum hin árvökulu augu tollsins.
Hundruð kílóa af lundum eða „fi-
lé“!er þá ekki hægt að smygla jafn
auðveldlega nokkrum kflóum af
hassi eða öðru því um líku? Senni-
lega er um bryta og kokka á milli-
landaskipum að ræða, þannig að
tollurinn nær þeim ekki.
- í sumum tilfellum hefur verið
komið með þetta inn í gámum,
heilum gámum og þeir síðan hreint
og beint horfið. Sumir segja að
gamlir smyglarar af skipunum fái
síðan vinnu niður á höfninni - og
kunni vel til verka. Það er ekkert
vandamál að hafa einn auka gám í
farminum. Komið með hann frá
borði á lyftara og honum er skutlað
upp á vörubflspall eftir fyrirskipun
og gámurinn hverfur einvers staðar
úti í bæ. Þetta er tíðkað svo svaka-
lega, að það er ótrúlegt. Það er
auðveldara að smygla kjöti heldur
en t.d. brennivíni að því leyti að
tollurinn Iítur það mildari augum,
og máske framhjá því. Þess vegna
held ég að brennivínið sé að láta
undan kjötinu á vinsældarlista yfir
smygl.
- Meginhluti af smyglinu eru
bestu hlutar af nauti, þó þriðja
flokks sé, skinka í dósum og fyrir
jólin fjölbreyttara kjötmeti, ham-
borgarahryggur o.s.frv.. Fyrir jólin
fyrir tveimur árum fékk kjötversl-
un í bænum tvo gáma sem einhvern
veginn sluppu í gegn með kjúkling-
um, og alls konar sérstöku kjöt-
meti. Það vissu allir sem vildu vita.
Tollayfirvöld hafa auga með þess-
um aðila nú.
- Þaðererfittaðsannaþettamál,
það veit ég. Það eru engir pappírar
til, þeir gilda ekki í þessum við-
skiptum. Það er alveg klárt mál að
mikið er um þetta kjöt, ég hef séð
þetta sjálfur. Þetta er allt saman
stimplað t.d. nautakjötið. Það
leynir sér heldur ekki í verslunum,
þessi fína skinka með dósafarinu.
Þetta sér hver maður nema yfir-
völdin. Þetta flæðir út um allt. Og
það er bara hlegið að þessu, sagði
þessi kunnáttumaður í faginu sem
vildi ekki láta nafns síns getið.
-óg
Sveinbjörn Dagfinnsson ráðuneytisstjóri í landbúnaðarráðuneytinu
Margítrekað rannsóknína
Landbúnaðarráðuneytið hefur
marg ítrekað við rannsóknarlög-
regluna að kannað yrði hvort þrá-
látur orðrómur um smygi á kjöti til
landsins ætti við rök að styðjast,
sagði Sveinbjörn Dagfínnsson
ráðuneytisstjóri í iandbúnaðarráð-
uneytinu í viðtali við Þjóðviljann í
gær. Sveinbjörn kvað ráðuneytið
ekki hafa haft neinar spurnir af ár-
angri rannsóknarinnar:
- Nú hefur komið fram að Pálmi
Jónsson þáverandi landbúnaðar-
ráðherra sendi beiðni til rannsókn-
arlögreglunnar um rannsókn á
meintu kjötsmygli í apríl árið 1982.
Síðan virðist ekkert hafa gerst fram
að þessu?
- Ekkert það sem við höfum haft
spurnir af. Við sendum þessa
beiðni í apríl 1982 og höfum spurst
fyrir um hana síðar. Bæði hef ég
hringt í rannsóknarlögreglustjóra
og síðar var mér vísað á annan
mann. Ég hef spurt þá báða í sím-
tölum að því hvað málinu liði og
hvað væri af því að frétta.
- Þannig að ráðuneytið hefur
verið vakandi í málinu og ýtt á eftir
því?
- Já, já. Það er ekki rétt, sem
gefið er í skyn í blaðinu í gær, að við
höfum ekki séð ástæðu til að rann-
saka þetta mál. Við sendum beiðn-
ina og ítrekuðum með símtölum
við þá. Hins vegar var ráðuneytið
náttúrlega ekki að kæra einn né
neinn, heldur báðum við um rann-
sókn. Það er alltaf erfitt að eltast
við orðróm og vont á því að taka,
sagði Sveinbjörn Dagfinnsson
ráðuneytisstjóri í landbúnaðar-
ráðuneytinu.
Sveinbjörn sagði enn fremur að í
tilefni af kæru Framleiðsluráðsins
nú í nóvember hefði ráðuneytið
ekki gert neitt sérstaklega í þessu
máli. En hins vegar hefði ráðuneyt-
ið ítrekað haft samband við
rannsóknarlögreglu, tollgæslu-
stjóra og önnur tollyfirvöld og ráð-
herra og ráðuneytismenn rætt við
þessa aðila um þetta vandamál og
þau ráð sem tiltæk eru til að fyrir-
byggja ólögmætan innflutning. En
það væri fyrst og fremst á vegum
tollgæslustjóra. Þannig hefðu
margar skoðanir og athuganir ver-
ið gerðar í verslunum og veitinga-
stöðum án þess að nokkuð hefði
komið fram sem gæfi til kynna að
um stórfellt smygl væri að ræða.
-óg
ATHUGASEMD frá
rannsóknarlögreglunni
í 289.-290. tbl. 48. árg. Þjóðvilj-
ans er grein á bls. 6 undir fyrirsögn-
inni: Er rannsóknarlögreglan að
gefast upp á málinu?, rituð af
S.dór., en greinin fjallar um
rannsóknarbeiðni landbúnaðar-
ráðherra til rannsóknarlögreglu-
stjóra ríkisins hinn 29. apríl 1982
varðandi orðróm um að til landsins
berist ýmsar Iandbúnaðarafurðir,
einkum kjöt og kjötvörur, sem ól-
ögmætt er að flytja til landsins.
Að gefnu tilefni skal tekið fram,
að þar sem vikið er að samtölum
Arnars Guðmundssonar deildar-
stjóra og Sveinbjörns Dagfinns-
sonar ráðuneytisstjóra má mis-
skilja þar sem segir „þeir fundu
engan flöt á málinu“ og síðar „því
var málið ekki rakið frekar".
Af grein þessari má ekki draga
þá ályktun, að ráðuneytið hafi ósk-
að eftir að rannsókn yrði hætt.
Málið var áfram í athugun, en hef-
ur ekki leitt til sérstakra aðgerða af
hálfu rannsóknarlögreglu ríkisins
sem ástæða þykir til að gera grein
fyrir.
Kópavogi, 19. desember 1983
Þórir Oddsson
vararannsóknarlögreglu-
stjóri ríkisins.
Rannsóknarlögreglumaðurinn
Amar Guðmundsson fékk máliðl
í hendur, hann ræddi við,
Sveinbjörn Dagfinnsson, ráðu-<
neytisstjóra í landbúnaðarráðu-
neytinu og þeir fundu engan flöt á
málinu, að sögn Þóris. Því var
málið ekki rakið frekar.