Þjóðviljinn - 27.04.1985, Blaðsíða 16

Laugardagur 27. apríl 1985 94. tölublað 50. órgangur
Sigurður Björnsson, Ólöf Kolbrún Harðardóttir og Júlíus Vífill Ingvarsson í
hlutverkum sínum í Leðurblökunni. Þessi mynd og aðrar hér á síðunni eru
teknar á æfingu.
íslenska óperan
Leður-
blakan
Ein vinsœlasta óperetta
Johanns Strauss yngri
frumsýnd í kvöld
Stofustúlkur gegna oft mikilvægum
hlutverkum í leikfléttum hefðarfólks-
ins og hór er það Ásrún Davíðsdóttir í
hlutverki Adele. Fjær sést Guðmund-
ur Jónasson sem leikur Falke.
í kvöld, laugardag, frumsýnir
(slenska óperan Leðurblökuna,
óperettu f þremur þöttum eftir
Henry Meilhac og Ludovic Hal-
évy með tónlist eftir Johann
Strauss yngra. Þessi óperetta er
samin veturinn 1973-74 og er
þekktust og vinsœlust þeirra
óperetta sem kenndar eru við
Vínarborg.
Söguþráðurinn er svo sem ekki
ýkja háreistur fremur en í öðrum
gamanleikjum. í honum greinir
frá gagnkvæmum hrekkjum vin-
anna Gabríel von Eisenstein og
Benjamíns Falke sem auk annars
eiga sér sameiginlega fortíð sem
vonbiðlar söngkonunnar Rósa-
lindu. Þeirri keppni lauk með
sigri Gabríels en Falke á eftir að
hefna ófaranna og um það fjallar
leikurinn.
Höfundurinn textans, Meilhac
og Halévy, höfðu áður samið
texta við ýmsar óperettur Offen-
bachs en það sem þeirra er helst
minnst fyrir er textinn við Carm-
en. Textinn er soðinn upp úr
farsa eftir þýskan höfund sem
nefndist dr. Roderich Julius Ben-
Pjóðleikhúsið
Menningar-
verðlaun afhent
Að lokinni frumsýningu Þjóð-
leikhússins á íslandsklukku Hall-
dórs Laxness voru afhent verð-
laun úr Menningarsjóði Þjóð-
leikhússins. Verðlaunin, sem eru
15 þúsund krónur, hlutu leikar-
arniríinna Gunnlaugsdóttir, Slg-
urður Sigurjónsson, Arnar Jóns-
son og Helgi Skúlason og
Sveinn Einarsson leikstjóri.
Menningarsjóðurinn er jafn-
gamall leikhúsinu, stofnaður á
vígsludegi Þjóðleikhússins 20.
apríl 1950. Tilgangur hans er að
veita einhverjum starfsmönnum
hússins viðurkenningar fyrir vel
unnin störf í þágu leikhússins. Á
þeim 35 árum sem liðin eru frá
stofnun sjóðsins hafa 48 leikarar
og aðrir starfsmenn hússins
hlotið verðlaun úr honum, þar af
fjórir tvisvar, og einu sinni fékk
kór Þjóðleikhússins verðlaunin.
Verðlaunin eru mishá frá ári til
árs og fer upphæðin eftir fjárhag
sjóðsins hverju sinni en fastur
tekjustofn hans er hluti af
aðgöngumiðasölu á aðlaæfingar
auk annarra framlaga.
Á meðfylgjandi mynd E. Ól.
sést Þuríður Pálsdóttir formaður
Þjóðleikhúsráðs afhenda Tinnu
Gunnlaugsdóttur menningar-
verðlaunin.
-ÞH.
Eggert Þorleifsson stígur nú sín fyrstu spor á óperusviðinu undir stjórn systur sinnar Þórhildar. Hér sést hann í hlutverki
Frosch fangavarðar.
fimmtán óperettur, þám. Leður-
blakan, og tvær gamanóperur,
Sígaunabaróninn og Pázmán
riddari. Það eru einkum tvö fyrr-
nefndu verkin sem halda munu
nafni Johanns Strauss yngri á
lofti.
Þetta er ekki í fyrsta sinn sem
Leðurblakan er flutt hér á landi,
það eru td. ekki ýkjamörg ár síð-
an það gerðist í Þjóðleikhúsinu. í
sýningu íslensku óperunnar er
eins og áður notast við þýðingu
Jakobs Jóhannessonar Smára.
Til að stjórna hljómsveitinni á
fyrstu sýningunum hefur verið
fenginn austurrískur hljómsveit-
arstjóri, Gerhard Decckert að
nafni. Hann verður við stjórnvöl-
inn fyrstu þrjár sýningarnar en þá
tekur Garðar Cortes við sprotan-
um. Leikstjóri er Þórhildur Þor-
leifsdóttir en Una Collins hefur
gert leikmynd og búninga. í sýn-
ingunni kemur fram 30 manna
hljómsveit og 40 manna kór óper-
unnar.
Með hlutverk hinnar umsetnu
söngkonu, Rósalindu von Eisen-
stein, fer Ólöf Kolbrún Harðar-
dóttir en maður hennar, Gabríel,
er leikinn af Sigurði Björnssyni.
Ásrún Davíðsdóttir leikur stof-
ustúlkuna Adelu sem kemur
mikið við sögu en Guðmundur
Jónsson leikur vonbiðilinn Falke.
Með önnur hlutverk fara John
Speight, Júlíus Vífill Ingvarsson,
Elísabet Waage, Sigríður
Gröndal, Guðmundur Ólafsson
og Eggert Þorleifsson sem stígur
hér sín fyrstu skref á óperusviði,
án þess þó að reka upp bofs.
Eins og áður segir er frumsýn-
ing Leðurblökunnar í kvöld, en
næstu sýningar eru á sunnudag og
þriðjudag og hefjast þær allar kl.
20.
-ÞH
edix og samdi fjöldaleikritaeinna
helst til þess að berjast gegn
því sem hann taldi vera ofmat á
verkum Shakespeares.
Það er þó sennilega frekar tón-
list Johanns Strauss yngri að
þakka hve vinsæl óperettan varð.
Tónskáldið lærði tónlist á laun og
í trássi við föður sinn, Jóhann
eldri, en sá var mikill valsakóng-
ur í Vín á fyrri hluta nítjándu
aldar og sá í syni sínum ógnun við
veldi sitt. Sá ótti rættist því þeir
feðgar háðu grimmilega baráttu
um hylli samtíðar sinnar sem lauk
ekki fyrr en faðirinn lést árið
1849.
Að föður sínum látnum réð Jo-
hann yngri lögum og lofum í
skemmtanalífi Vínarborgar og
næstu árin samdi hann marga af
sínum frægustu Vínarvölsum, svo
sem Dónárvalsinn. En þá birtist
nýr keppinautur, Offenbach með
óperetturnar sínar. Þær náðu
miklum vinsældum og Strauss
neyddist til að aðlaga sig
breyttum tímum, hætta við vals-
ana og leggja fyrir sig söng-
leikjasmíðar. Úr því urðu til