Þjóðviljinn - 23.04.1986, Blaðsíða 4

LEIÐARI
Þjónusta hækkar í Reykjavík
Sjálfstæðisflokkurinn hefur í ríkisstjórn haft
forgöngu um að lækka kjör landsmanna um
rúman þriðjung síðastliðin ár. Þetta er ófögur
staðreynd, en sönn eigi að síður. Hann hefur
sömuleiðis átt þátt í því að kalla ómælda erfið-
leika yfir húsnæðiskaupendur síðustu ára, þó
vissulega eigi garmurinn hann Ketill, Fram-
sóknarflokkurinn, einnig sinn mikla þátt í því. En
það er fyrst og fremst stefna Sjálfstæðisflokks-
ins sem hefur ráðið förinni í ríkisstjórninni, og
það er sú stefna sem hefur kallað hina nýju
fátækt yfir landsmenn. Fyrir tilstilli láglauna-
stefnu Sjálfstæðisflokksins er nú fimmtungur
íslensku þjóðarinnar undir fátæktarmörkum.
Þetta er ekki lítill árangur eftir þriggja ára stjórn-
arsetu, eða hvað?
Sporin hræða, og í aðdraganda þeirra
sveitastjórnakosninga sem fyrir höndum eru,
verður æ meira áberandi, að Sjálfstæðismenn
ætla að freista þess af öllum mætti að greina á
milli flokksins í ríkisstjórn og flokksins í sveita-
stjórnum. Þetta er sérstaklega augljóst í
Reykjavík, þar sem Sjálfstæðismenn óttast að
„afrek“ flokksins í ríkisstjórn kunni að slá ótíma-
bærum roða á helbláan himininn yfir Reykjavík.
Þeir óttast að fátæktarstefnan sem flokkurinn
hefur í ríkisstjórn leitt yfir þjóðina kunni að valda
því að Reykvíkingar hiki við að gjalda flokknum
atkvæði sitt í borgarstjórn. Þeir óttast að slæleg
frammistaða Þorsteins og kumpánanna sem
velgja sessurnar við Austurvöll kunni að koma
hiki á þá sem ella hefðu goldið Davíð og liði
hans atkvæði sín.
Einmitt vegna þessa er þeim áróðri beitt, að
Sjálfstæðisflokkurinn í Reykjavík sé í rauninni
eitthvað allt annað en sami flokkur í ríkisstjórn.
Að kjósa flokkinn í Reykjavík sé fráleitt það
sama og að kjósa hann í ríkisstjórn. Þannig á að
freista þess að slappleiki Sjálfstæðisflokksins í
ríkisstjórn dragi ekki úr stuðningi við flokkinn í
höfuðborginni. En auðvitað er þesi málflutning-
ur gersamlega út í hött. Auðvitað er sami botn-
inn undir flokknum á báðum stöðum. Það er
einfaldlega enginn munur á stjórn Sjálfstæðis-
flokksins í Reykjavík eða í ríkisstjórn.
í ríkisstjórninni lækkar flokkurinn kaupmátt
með því að halda laununum niðri. í borgarstjórn
lækkar hann kaupmáttinn líka, með því að stór-
hækka verðið á þjónustu, langt framyfir launa-
hækkanir.
Þetta er mjög auðvelt að rökstyðja með dæm-
um. Þannig fengust í apríl 1982 fyrir sem svaraði
til klukkutíma vinnu á Iðjutaxta:
9 miðar í strætó, en núna ekki nema 7.
7 afsláttarmiðar í sund, en núna ekki nema 3.
11 rúmmetrar af heitu vatni, en núna 6.
36 kílowattstundir af rafmagni, en núna 31.
Flest er eftir þessu. Sjálfstæðisflokkurinn hef-
ur beitt sér fyrir því að þjónusta á vegum borgar-
innar hefur hækkað miklu meira en launin. Nú
kostar sexfalt að ferðast í strætó miðað við upp-
haf kjörtímabilsins, sexfalt meira að fara í bað,
og nífalt meira að nota bókasafnið. En launin
hafa ekki hækkað neitt í líkingu við þetta.
Sjálfstæðisflokkurinn lofaði líka fyrir síðustu
kosningar að lækka skatta í Reykjavík. En
staðreyndin er samt sú, að í dag eru Reykvík-
ingar fleiri klukkutíma að vinna fyrir útsvarinu
heldur en 1982. Það hækkaði því í rauninni, en
lækkaði ekki, einsog lofað var.
Það er því ekki nokkur munur á Sjálfstæðis-
flokknum í ríkisstjórn og í borgarstjórn Reykja-
víkur. Á báðum stöðum hefur flokkurinn beitt sér
fyrir aðgerðum sem hafa lækkað kaupmátt
fólksins. Á báðum stöðum hefur hann staðið
fyrir auknum álögum. Og á báðum stöðum er
kominn tími til að hvíla hann svolítið.
-ÖS
KUPPT OG SKORHD
Staksteinar
í lægð
í því indæla stríöi, sem stund-
um er háð í pólitískum slúður-
dálkum blaðanna, eiga blöðin
harða spretti, brokk og skeið, en.
oft dapurlegan gang; nöldur og
sífur. I flestum dálkunum bregð-
ur þó yfirleitt fyrir glæsilegu
skeiði á köflum.
Einsog kunnugt er hefur hið
mikla bákn á Morgunblaðinu yfir
að ráða ýmsum deildum. Undan-
farin ár hefur „pólitíska deildin"
skrifað Staksteinar og farist vel úr
hendi, - kaldrifjuð skrif, létt og
kvikindisleg á köflum og jafnvel
örlað á húmor. En síðustu vikur
og mánuði bregður hinsvegar svo
við að Staksteinar hefur aldrei
sprett úr spori, - lullar þetta
áfrant í íhaldsdeyfðinni. bað vott-
ar ekki fyrir lífsmarki, -ekki einu
sinni þeim skepnuskap sem gerir
alla menn sátta við skrifað póli-
tískt grínið. Grámugga og doði,
harðstrokkað sífur útí tilveruna
og kommana, án þess aö stríðni,
fyndni eða stílflippað meinhorn
komi við sögu.
Menn eins og Styrmir, Stefán
Friðbjarnar og Matthías koma
greinilega ekki lengur nálægt
þessum dálki, - hann er orðinn
svo lítt skemmtilegur að halda
mætti að Guðmundur Magnús-
son og Björn Bjarnason ritstýrðu
honum. Nú tala menn jafnvel um
„Staksteinar - daglegan frétta-
skýringaþátt Björns Bjarnason-
ar.“
Kosninga-
sprengjan
Staksteinar hefur verið einsog
fleiri deildir á Morgunblaðinu
hræddur við borgarstjórnar-
kosningarnar. Og í stað þess að
mæra Davíð Oddsson, er sífellt
verið að klippa og skera skrifin úr
Halldóri Blöndal, Eggert
HaukdaJ og Agli Jónssyni, - allt
tímamótagreinar, en þegar ekk-
ert er til á lager eftir Halldór
Blöndal, þá birtir Björn þýðingar
úr erlendum blöðum, - eftir
greinarhöfunda, sem aflað hafa
sér heimilda hjá mönnum eins og
Birni Bjarnasyni og Halldóri
Blöndal.
Efnið er semsagt sótt utan
Reykjavíkurkjördæmis. Nú hafa
pólitískir andstæðingar Sjálf-
stæðisflokksins velt því fyrir sér
hver yrði kosningasprengjan hjá
Davíð, þegar hún kæmi fram,
hvort Staksteinari yrði treyst fyrir
henni, - eða hvort Mogginn
myndi birta litmynd á forsíðu.
Þessi gáta leystist á laugardaginn
á baksíðu Morgunblaðsins. Þar
var eindálka látlaus frétt um að
Davíð vildi dýragarð í Laugardal.
ísbjörninn
Nú hefur Davíð nálgast Kim II
Sung í prósentustuðningi sam-
kvæmt skoðanakönnunum, - og
ekkert virðist geta bitið á fylgiö,
nema ef fólk færi að grufla útí
„afrekin“ á kjörtímabilinu. - Það
ntinnir á þjóðsöguna um Hriflu-
Jónas og síra Gunnar Benedikts-
son fyrr á öldinni. Jónas bað
Gunnar að stofna Framsóknarfé-
lag í Eyjafirði. Gunnar brást vel
við, og aflaði sér ýmissa gagna
um stjórnmál úr ýmsum áttum.
Þegar hann hafði lokið sinni stú-
díu, var Gunnar orðinn sósíalisti
- og sagði Jónasi það þegar hann
innti hann eftir stofnun Fram-
sóknarfélags. Þá er sagt að Jónasi
hafi svo mælst; skrambi var að þú
fórst að grufla útí þetta.
Davíð hefur að mörgu leyti
hagað sér einsog stórkaupmaður
fyrir hönd okkar Reykvíkinga, -
hann kaupir allt sem honum dett-
ur í hug. Þannig keypti hann Ölf-
usvatnslandið fyrir Reykvíkinga
á 60 miljónir, hann keypti hluta í
ísfilminu, hann keypti portúg-
alskt grjót, hann keypti hljóm-
flutningstæki, - og svo keypti
hann Isbjörninn. Hvað átti að
gera við húnana?
Sprengjan
Þegar sprengjan féll - þ.e.
bomban sem átti að fá 5% at-
kvæðanna sem Davíð vantaði til
að standa jafnfætis Kim II í skoð-
anakönnunum - áttuðu margir
sig á að Davíð hafði unnið eftir
ákveðinnistrategíu. Dýragarður-
inn var aðeins lokamarkið á
brautinni sem vörðuð hefur verið
síðustu 4 árin. Stærsti áfanginn
var án efa, þegar Davíð tók ís-
björninn og setti í BÚR. Það
hlaut að koma að því að Davíð
reisti dýragarð.
í samkeppni
við Sædýrasafnið
Flokksbræður Davíðs í ná-
grannasveitarfélögunum eru al-
veg æfir útí Borgarstjórann vegna
dýragarðsmálsins.
Sædýrasafnið hefur átt í vissum
rekstrarörðugleikum, - en
Hafnfirðingar hafa fyrir löngu
skapað sér hefðarsess - framyfir
höfuðborgarbúa í dýragarðsmál-
um. Það þykir því ekki aðeins
ódrengilegt af Davíð að vilja ein-
mitt setja upp dýragarð í sam-
keppni við Sædýrasafnið, fyrir nú
utan þau ósköp, að hugmyndin er
„stolin“. Hafnfirðingar eiga
hana.
Hins vegar þykir mörgum
borgarbúum eðlilegt að Davíð
vilji reisa minnisvarða um sig í
Reykjavík, - verðugan og
táknrænan. Styrktarfélag Sjálf-
stæðisflokksins í Laugarássókn í
Reykjavík hefur efnt til fjár-
söfnunar til að láta reisa 10 metra
háa styttu af Davíð í Laugardal -
úr vaxi. Söfnunin gengur eitthvað
treglega því eitt fíokksbrotið
heimtar að Davíð í vaxi verði
látinn sitja á ísbirni. Þetta flokks-
brot er sagt veikt og láti undan
um síðir, - því sóknin vill ekki
fyrir nokkurn mun dýragarð í
hverfið...
-óg
DJOÐVIUINN
Málgagn sósíalisma, þjóðfrelsis
og verkalýðshreyfingar
Útgefandi: Útgáfufélag Þjóðviljans.
Ritstjórar: Árni Bergmann, össur Skarphéðinsson.
Ritstjórnarfulltrúi: Oskar Guðmundsson.
Fróttastjóri: Valþór Hlöðversson.
Blaðamenn: GarðarGuðjónsson, Guðlaugur Arason (Akureyri), Ing-
ólfur Hjörleifsson, Kristín Ólafsdóttir, Lúðvík Geirsson, Magnús H.
Gíslason, Mörður Árnason, Sigurdór Sigurdórsson, Sigurður Á. Frið-
þjófsson, Víðir Sigurðsson (íþróttir), Þröstur Haraldsson.
Handrita- og prófarkalestur: Andrea Jónsdóttir, Elías Mar.
Ljósmyndir: Einar ólason, Sigurður Mar Halldórsson.
Útlit: Sævar Guðbjörnsson, Garðar Sigvaldason.
Framkvæmdastjóri: Guðrún Guðmundsdóttir.
Skrifstofustjóri: Jóhannes Harðarson.
Skrifstofa: Guðrún Guðvarðardóttir, Magnús Loftsson.
Utbreiðslustjóri: Sigríður Pétursdóttir.
Auglýsingastjóri: Sigríður Hanna Sigurbjörnsdóttir.
Auglýsingar: Ásdís Kristinsdóttir, Guðbergur Þorvaldsson, Olga
Clausen.
Símvarsla: Katrín Anna Lund, Sigríður Kristjánsdóttir.
Húsmóðir: Ólöf Húnfjörð.
Bílstjóri: Jóna Sigurdórsdóttir.
Afgreiðslustjóri: Baldur Jónasson.
Afgreiðsla: Bára Sigurðardóttir, Kristín Pétursdóttir.
Innhelmtumenn: Brynjólfur Vilhjálmsson, Ólafur Björnsson.
Útkeyrsla, afgreiðsla, ritstjórn:
Síðumula 6, Reykjavík, sími 681333.
Auglýsingar: Síðumúla 6 símar 681331 og 681310.
Umbrot og setning: Prentsmiðja Þjóðviljans hf.
Prentun: Blaðaprent hf.
Verð í lausasölu: 40 kr.
Helgarblöð: 45 kr.
Áskriftarverð á mánuði: 450 kr.
4 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Miðvikudagur 23. april 1986