Þjóðviljinn - 03.02.1989, Síða 15

Cheo Cruz og Sigríður Sigurðardóttir. Suður og norður.
Myndir Jim Smart.
Til Colombíu
á farmida aðra leiðina
Þangað sem landið er fagurt, fólkið gott og morð kostar frá kr. 500
Hún heitir Sigríður Elfa Sig-
urðardóttir, grönn, Ijóshærð,
norræn. Hann heitir Cheo
Cruz, dökkhærður piltur frá
Colombíu í Suður-Ameríku,
kattliðugur og brosmildur,
suðrænn. Þau eru bæði 27
ára. Við heimsækjum þau í
frosti og fannfergi í lítið hús í
Elliðaárdalnum þar sem þau
mála af kappi litrík málverk í
heimskautamyrkrinu og spyrj-
um hissa: hvers vegna eruð
þið hér?
„Við kynntumst í Barcelona á
Spáni,“ svarar Sigga. „Það eru
líklega þrjú ár síðan. Ég var þar
við nám í myndlistarskóla og
Cheo var líka í skóla, hafði verið
þar í eitt ár að læra myndbanda-
gerð. Við kynntumst vorið ‘86,
en okkur ber ekki saman um
hvernig það gerðist. Ég man eftir
að hafa verið á diskóteki þegar
hópur af skrítnu fólki kom inn,
þar á meðal Cheo og systir hans.
Það var einhver suðræn músík á,
salsa held ég. Ég var að dansa og
hann kom út á gólf og dansaði við
mig. Svo fór ég og sá hann ekki
aftur fyrr en ég fór að læra að
dansa sevillanas með vinkonu
minni hjá transvestíta sem kenn-
di dansa. Cheo var í heimsókn í
húsinu og segir að þá höfum við
hist í fyrsta sinn. Hann man ekki
eftir diskótekinu. En þarna hjá
danskennaranum hafði hann ein-
hver orð um dansleikni mína sem
mig minnir að hafi ekki verið
mjög falleg.“
Cheo fylgist misvel með tali
okkar Sigríðar á íslensku, hún
þýðir fyrir hann á spænsku en
hann talar oftast ensku.
„Nei, ég sá hana áreiðanlega
fyrst í húsinu hjá danskennaran-
um,“ segir Cheo. „Þá var ég með
íslenskum kunningja mínum og
hann kynnti okkur. Mér hafði
aldrei dottið í hug að ég ætti eftir
að kynnast fólki frá Islandi. Á
ferðum mínum um Evrópu hitti
ég Frakka, Englendinga, ítali -
en aldrei hélt ég að ég ætti eftir að
kynnast fólki frá þessu furðulega
landi svona langt í burtu í norðri.
Það fyrsta sem ég heyrði um
ísland var að þangað hefðu tungl-
fararnir farið til að æfa sig áður en
þeir fóru til tunglsins.“
Þau kynntust um vor á Spáni og
Cheo ákvað að slást í för með
Siggu þegar hún fór heim um
sumarið til að vinna fyrir visa-
skuldunum.
Minnti á
frystikistu
„Ég hafði verið í skartgripa-
smíði í skólanum og hafði farið út
í að búa til skartgripi úr alls konar
dóti og efnum. Cheo fór að gera
þetta líka og við ákváðum að
skella okkur saman heim og
reyna að lifa á skartgripasmíði.
Ég fékk aðra vinnu með og á
nóttunni sátum við og bjuggum
til gripi sem við seldum niðri í
Austurstræti, og það gekk svona
glimrandi vel þó að hér væri rok
og kuldi allt sumarið.“
Þegar ég spyr hvernig Cheo
fannst að koma til íslands er hon-
um svo mikið niðri fyrir að hann
svarar með spænskum orða-
flaumi sem styttist talsvert í þýð-
ingu Siggu.
„Að fara til fslands var eins og
að fara aftur til bernskunnar. I
Colombíu er alltaf mikill hiti,
nokkurn veginn sama hitastig allt
árið um kring, yfir þrjátíu gráður!
Og það var eins og ævintýri að
ímynda sér snjó - eða land þar
sem væri kalt. Ég man eftir því að
þegar ég var lítill og var í heim-
sókn hjá afa og ömmu þá lét ég
stundum eins og ég væri að fara í
ferðalag, fór með litlu systur að
stóru frystikistunni sem þau áttu,
Föstudagur 3. febrúar 1989 NÝTT HELGARBLAÐ - SÍÐA 15