Dagblaðið Vísir - DV - 18.03.2000, Blaðsíða 25

LAUGARDAGUR 18. MARS 2000
25
Helgarblað
Haraldur Stefánsson fór í Hornstrandaferð:
Hélt ég hefði enga
burði í þessa ferð
Haraldur Stefánsson var aðelns 14 ára þegar hann fór á Hornstrandir.
Svo mjög óx honum feröin í augum í fyrstu aö hann taldi sig hvorki hafa
þrek né líkamlega buröi til aö fara í feröina.
Þórarinn Eyfjörð leikstjóri:
„Reglan er aö krakkarnir fái
6-8 tíma svefn einhvern tímann
á sólarhringnum. Þaö getur svo
veriö jafnt á nóttu sem degi, allt
eftir aöstæöum og veöurfari. “
Björn: „Það er lítið varið í að hafa
landslagið of einsleitt og eins er nauð-
synlegt að vera fjarri þjóðvegum og
öðru slíku þar sem eru fleiri truflanir.
Við hugsum þetta fyrst og fremst
þannig að við séu að taka þessa
krakka úr umhverfinu sem þeir
þekkja, eins og Reykjavík, og setja þá
yfir í nýtt umhverfi. Það má segja að
Homstrandirnar séu hæfileg blanda
af þessu öllu. Fjöllin eru hæfilega
stór, gönguleiðirnar hæfilega erfiðar,
o.s.frv."
Þeir félagar, Bjöm og Þórarinn,
segja ferðirnar fyrst og fremst vera til-
raunastarf í mannlegum samskiptum
þar sem krakkar sem hafa verið
stimplaðir af samfélaginu fái tækifæri
til að sýna á sér aðra hlið og í þeim
efnum sé allt leyfilegt sem geti bætt
samskipti þeirra og hegðun. Þrjár
grundvailarreglur era hins vegar til
hliðsjónar: engin vímuefni, engin raf-
magnstæki, ekkert kynlíf. Fjórða regl-
an er sú að ef fleiri reglur þurfi séu
þær settar af hópstjóranum. „Reglan
er að krakkamir fái 6-8 tíma svefn
einhvem tímann á sólarhringnum.
Það getur svo verið jafnt á nóttu sem
degi, allt eftir aðstæðum og veður-
fari,“ segir Þórarinn.
í lakasta lagi reynsla - í
besta falli byltingarupplifun
Leiðbeinendumir þrír hafa hver
um sig eitt tjald og þeir ákveða hverj-
ir sofa í hvaða tjaldi hverju sinni.
Dagsverkið samanstendur af ákveðn-
um fóstum þáttum sem, auk máltiða,
eru m.a. að koma sér á milli staða,
setja upp og taka niður búðir og
kveikja bál að loknum degi og ræða
málin. Allt annað sem gerist innan
þess ramma er síbreytilegt og enginn
dagur eins.
„Fólk hefur oft spurt okkur að því
hvemig við nennrnn að fara þessar
ferðir ár eftir ár. Svarið er einfalt:
Hornstrandir eru himnaríki á jörðu,
Haraldur Stefánsson er tvítugur að
aldri og starfsmaður í Vélsmiðju
Orms og Víglundar í Hafnarfirði.
Hann er einn af u.þ.b. 130-140 krökk-
um sem farið hafa i Hornstrandaferð-
irnar vinsælu og hann féllst á að ræða
við DV um hvemig hann upplifði
ferðina og hvað honum finnst um
meðferðarform af þessu tagi þegar
hann lítur nú um öxl.
„Mér leist frekar illa á hugmyndina
til að byrja með enda var ég frekar
feitlaginn á þeim áram og taldi mig
hvorki hafa þrek né burði í að fara í
þessa ferð,“ segir Haraldur þegar
hann rifjar upp kringumstæðurnar
þegar honum bauðst að fara vestur á
Strandir árið 1994 en þá var hann að-
eins 14 ára gamall. Haraldur segist
hafa verið skapbráður á þessum árum
og ekki hinn þægasti meðal jafnaldra
og þetta hafi umfram allt orðið til þess
að honum bauðst að slást í hópinn.
„Það var kynningarfundur í Hinu
húsinu þar sem við fengum að skoða
myndskyggnur frá fyrri ferðum. Ég
átti nú reyndar ekki að fá að fara með
um tíma því að ég hafði misst af dags-
ferð sem hópurinn hafði farið til að
búa sig undir átökin. Þetta gekk þó
allt eftir í lokin.“
Máttum ekkf hafa vasadiskó
„Þurftuð þið ekki að vera vel útbú-
in fyrir ferð af þessu tagi?“
Jú, vissulega. Okkur var reyndar
útvegaður allur viðleguútbúnaður og
við þurftum einungis að útvega bux-
ur, skó og hlýja peysu."
Haraldur segir að flogið hafi verið
með hópinn, 7-8 krakka og leiðbein-
endur að auki, vestur á Gjögur og það-
an hafi hópnum verið skutlað yfir í
Ófeigsfjörð þar sem gangan hófst.
„Maður nennti þessu ekki í byrjun, sá
engan tilgang í að ganga um fjöll og
fimindi og vildi helst snúa aftur heim
til Reykjavíkur. Ég held að það hafi
verið erfiðast að koma sér af stað en
eftir það hófst þetta nú allt saman."
„Hvað fannst þér um reglurnar
fólkið er yndislegt og hver hópur gef-
ur nýja reynslu," segir Þórarinn og
Björn bætir við að veðrið sé einnig sí-
breytilegt.
„Hvaða hugmyndir hafið þið um
ágæti þessara ferða fyrir ungling-
ana?“
Ég myndi segja að árangurinn af
ferðunum væri í lakasta lagi sterk
sameiginleg reynsla milli okkar og
unglinganna og í besta lagi byltingar-
upplifun eða kúvending á lífi þessara
krakka. í augum flestra era þessar
ferðir mjög sterk upplifun og
ósjálfrátt verður okkur mjög hlýtt
„Það var náttúrlega
ferlegur bömmer að
mega ekki hafa með
sér nokkra bjóra,
að ég tali nú ekki
um vasadiskó."
þrjár sem ykkur vora settar: engin
vímuefni, ekkert kynlíf, engin raf-
magnstæki?" Það var náttúrlega fer-
legur bömmer að mega ekki hafa með
sér nokkra bjóra, að ég tali nú ekki
um vasadiskó. Við fengum þó að hafa
tóbak og það bjargaði málunum."
Haraldur segir þau Þórarin, Björn
og Maggý hafa verið ákaflega skiln-
ingsrlk gagnvart unglingunum og það
sem einkenndi þau hafi fyrst og
fremst verið þolinmæði. „Þetta var
fint fólk og ákaflega skilningsríkt
gagnvart okkur. Ég skil reyndar ekk-
ert í þeim að geta umgengist unglinga,
eins og þá sem fara í ferðirnar, sem
allir þykjast vita aUt betur en þau.“
Kleinurnar bestar
Þegar Haraldur er beðinn um að
rifja upp eftirminnUega atburði stend-
ur ekki á svörum: „Ég held að ég
verði að segja að það hafi verið þegar
við fengum okkur sundsprett í heitu
lauginni á Reykjum eftir erfiða göngu.
Kleinurnar sem hún LiUa steikti ofan
í okkur eftir sundsprettinn vora ekki
síðri, reyndar þær bestu sem ég hef
smakkað fyrr og síðar,“ segir Harald-
ur og sleikir út um.
„Hvemig gekk hinn venjubundni
dagur fyrir sig meðan á göngunni
stóð?“
„Við þurftum auðvitað að gera aUt
sjálf - sækja vatn og bera ábyrgð á
okkar dóti. Það voru náttúrlega engin
klósett eða dýnur þannig að maður
gerði þarfir sínar úti í guðsgrænni
náttúrunni, sem er ekki fyrir hvern
sem er, auk þess sem við sváfum í
svefnpokum á hörðu undirlagi."
hverju tU annars og það er nokkuð
sem enginn getur tekið frá okkur.“
„Sjálfir verðum við betri menn fyr-
ir vikið og ég held að það sé einkum
það sem skapar sátt innan okkar fjöl-
skyldna varðandi tímann sem fer í
þetta, enda fara öU sumur í ferðim-
ar,“ segir Bjöm og bendir á að undir-
búningsferlið sé langt, frá maí og
fram í október, þegar áUur hópurinn
hittist aftur eftir einhverra mánaða
aðskilnað og skemmtir sér yfir mynd-
skyggnum úr ferðinni og rifjar upp
ævintýralega ferð.
„Ég held að þó margt sé í boði fyrir
Lsrir að meta hlutina
í kringum sig
Haraldur segir að þrátt fyrir
skemmtUega og ævintýrarlka ferð
hafi þó verið gott að komast til síns
heima. „Maður kunni auðvitað betur
að meta ýmsa hluti eftir að heim var
komið. I fyrsta lagi var matseldin ekki
aUtaf upp á marga fiska í ferðinni og
gott að geta fengið sér eitthvað annað
en pastajukkið eða kássurnar sem
boðið var upp á. Það má orða það svo
að maður hafi lært að meta hlutina í
kringum sig betur en áður.“
unglinga í dag sé mikU þörf fyrir þjón-
ustu af því tagi sem við veitum með
þessum ferðum. Það væri gaman ef
við gætum í framtíðinni treyst enn
frekar þessi trúnaðarbönd sem skap-
ast á miUi þeirra og okkar á þann hátt
að fylgja meðferðinni eftir lengur en
gert er, jafnvel í nokkur ár,“ segir
Bjöm að lokum en hann segist þessa
dagana vera að undirbúa endurfundi
allra hópanna sem hafa tekið þátt í
þessu frá upphafi og gefa krökkunum
þar með kost á að rifja upp ævintýrin
fyrir vestan í sameiningu. -KGP
Haraldur telur meðferðarformið
sem boðið er upp á með Hornstranda-
ferðunum að mörgu leyti jákvæðari
aðferð en meðferð innan einhverrar
stofnunar. „Ég held að aUir unglingar
hafi gott af því að vera teknir úr sínu
daglega amstri og stressi og leyft að
vera úti náttúrunni eins og ég fékk,“
segir Haraldur sem er þess fuUviss að
þetta hafi hjálpað honum aö komast á
réttan kjöl en hann hyggur jafnframt
á vélstjóranám í Vélskólanum næsta
haust.
„Eg myndi segja að
árangurinn af ferðun-
um væri í lakasta lagi
sterk sameiginleg
reynsla milli okkar og
unglinganna og í besta
lagi byltingarupplifun
eða kúvending á lífi
þessara krakka."
Sportmarkaður
Vorum að taka upp nýjar vörur
adidas PP^ð
cci
50-80% afsláttur.
Opið:
■ föstud., k
Borgartún
laugard.
Sími 551 2442