Dagblaðið Vísir - DV - 07.09.2001, Blaðsíða 4

Hrafn Gunnlaugsson er snillingur sem við viljum endilega
fara að sjá meira frá. Hrafn er maður sem lætur ekki aðra
buga sig, hann er maður sem stendur á sínu. Þetta er maður-
inn sem færði okkur snilldarverk eins og Hrafninn flýgur og
Böðulinn og skækjuna og við viljum meira. Það er einfaldlega
ekki sniðugt að ekkert hafi sést frá Hrafni síðan Myrkrahöfð-
inginn (að vfsu ekki nógu góður) kom út. Hrafn er þessi kappi
sem hefur reynt allt í fslenskum kvikmyndaheimi, það er fyrir
tilstilli manna eins og hans að við erum þar sem við erum í dag
og fyrir það á hann hrós skilið. Þá ber auðvitað að minnast á
frábært framlag hans til skipulagsmála f borginni sem sjón-
varpsáhorfendur fengu að kynnast sfðasta vetur. Ef við ætt-
um ekki menn eins og Hrafn Gunnlaugsson gætum við allt
eins pakkað niður og flutt til Færeyja.
Eftir að hafa verið tæp 30 ár í bransanum myndi einhver ætla
að Stuðmenn myndu sjá að sér og hætta f eitt skipti fyrir öll.
En á nokkurra ára fresti hóar Jakob Frímann mannskapnum
saman til þess að spila á nokkrum tónleikum eða gera nýtt
lag, þá skiptir engu máli hvort það sé vel eða Ula gert svo lengi
sem það skilar fáeinum krónum f kassann. Það nýjasta frá
Stuðmönnum er „týnda tagið" úr Með allt á hreinu. Það er
greinilega gefið út undir fölsku flaggi til að fólk haldi að það
sé jafngott og það sem hljómsveitin var að gera á sfnum tfma.
En tagið er hreint út sagt lélegt, svo ekki sé minnst á mynd-
bandið. Væri ekki nær að Jón Baldvin myndi búa til einhverja
stöðu fyrir Jakob Frfmann vin sinn einhvers staðar erlendis
svo að fslenska þjóðin geti verið laus við framapot hans og lé-
legar tilraunir til skjótfengins gróða?
Á útlenskum götuhornum ber oft að líta ýmiss konar músíkanta sem
stunda það að leika tónlist fyrir gesti og gangandi (einnig nefnt að
,,böskau) og þiggja smáaura fyrir. Tiltölulega fáir íslendingar hafa lagt
í þetta en nú er svo komið að strákarnir í Bjórbandinu frá Selfossi
hyggjast fara út í eitt stykki böskferð um Evrópu.
„Böskað" í Evrópu
„Við erum með það mottó að spila aldrei án þess að drekka
bjór á meðan, samanber nafnið. í raun er okkur best lýst sem
hljómsveit sem er stolt af því að vera frá Selfossi og skamm-
ast sín ekkert fyrir að spila lög eftir aðra,“ segir Skúli Ara-
son, trommuleikari Bjórbandsins, en auk hans eru í hljóm-
sveitinni Adolf Bragason bassaleikari, Böðvar Þór Unnarsson
gitarleikari og Njörður Steinarsson gitarleikari.
Úr dauðarokki yfir í Little Richard
„Við vorum héma tveir saman í dauðarokksveitinni „Corpse
Grinder" í gamla daga og tókum þátt í Músíktilraunum og
svona.
Síðan upp úr því þróaðist þetta óskalagaband,“ segir Adolf
bassaleikari. Drengirnir kveða lagalistann vera fjölbreyttan
nostalgíu-rokklista. „Þetta eru bara svona gamlir standardar
eins og Little Richard, Bítlarnir, Rolling Stones og líka eitt-
hvað með Doors og svo framvegis..." En er ekki eintóm fortíð-
arþrá að spila bara gamla standarda frá gullöld gamla rokksins?
„Það getur vel verið, en þetta eru engu að síður lög sem fólk er
alltaf til í að hlusta á á fylliríum. 1 raun ákváðum við að spila
bara þá tónlist sem við viljum heyra þegar við erum sjálfir á
fylliríum"
SVEITABALLASENAN VARIN
Sveitaballahljómsveitir hafa oft fengið það óþvegið hjá fjöl-
miðlum í gegnum tíðina og hafa strákamir sínar skoðanir á því.
„Strákarnir í Skítamóral eru klassískt dæmi um þetta. Fólk er
alltaf að gagnrýna þá fyrir hvað lögin séu ófrumleg og textarn-
ir mikið væl. En það er eins og allir gangi út ffá því að þeir
haldi sjálfir að þeir séu að gefa út einhver dýrindis listaverk."
Skúli tekur undir þetta: „Ég veit að ef ég væri í þessum bransa
og væri með plötusölu eins og þeir þá myndi ég ekkert vera að
reyna að skapa nein
listaverk. Eg myndi
bara hugsa:„Æ, gerum
bara eitthvað helvítis
væl um einhverja
stelpu og að hún sé
horfin úr lífi mínu eða
eitthvað álíka. Það
virkar“.“ En er það ekki
ómerkilegur hugsunar-
háttur hjá listamanni
að hugsa bara um hvað
fólk vill heyra? „Hver
segir að hann þurfi að
vera listamaður?" spyr
Skúli. „Ef hann er
skemmtikraftur þá er
það bara hans starf að
skemmta fólki. Þetta er
ástæðan fyrir því að
sveitaballahljómsveit-
imar eru allar eins, þær hafa bara dottið niður á formúlu sem
virkar. Það selur plötur að hafa texta um stelpu sem er ýkt frá-
bær, það selur mikið að hafa svona rólegan kafla f miðjunni þar
sem rödd söngvarans hljómar eins og hún sé tekin upp f gegn-
um útvarpstæki og ákveðið útlit selur. Maður heyrir aldrei
nokkurn tíma neinn tala vel um Skítamóral og hvað selja þeir?
7000 eintök. Er þetta ekki vinsælasta hljómsveitin á Islandi
þegar öllu er á botninn hvolft. Samt viðurkennir enginn að
hann hlusti á þá. Sömuleiðis segist enginn lesa Séð og heyrt en
samt er það vinsælasta blað á Islandi..."
EVRÓPUREISAN UNDIRBÚIN
Ferðalagið mikla hefur verið undirbúið t tæp þrjú ár og nú er
svo komið að drengirnir halda utan í vikunni. En til hvers að
standa í því að spila á götuhornum fyrir smáaura úti þegar mað-
ur getur gert það heima? „Þetta er bara skemmtileg leið til að
sjá Evrópu, komast inn í menninguna í borgunum og inn í
bösk-senuna í útlöndum. Við erum heldur ekki einir í þessu,
við tökum með okkur fylgdarlið, tvær kærustur og bílstjóra og
verðum allt í allt sjö saman þannig að þetta verður ekki bara
tónleikaferðalag.11 Böðvar segir að til standi að koma víða við.
„Við ætlum að byrja á að heimsækja París, kfkja síðan yfir í
Brússel, svo Amsterdam og síðan til Hamborgar og Kaup-
mannahafnar svona til að byrja með og síðan verður bara
flakkað." Skúli er bjartsýnn yfir uppátækinu en kveður þó alla
vera við ýmsu búna „Það stendur til að lifa á spilamennskunni
en ef allt um þrýtur þá erum við öll búin að safna í varasjóð
sem er gott að geta gripið í. Hver veit, kannski komum við
skítblankir heim. Aðspurður um hvort ferðin sé ekki í lengra
lagi miðað við skemmtiferð jánkar hann því. „Þetta er vissu-
lega þriggja mánaða ferð en tíminn er samt fljótur að líða þeg-
ar maður er stöðugt á ferðinni." En gæti þetta nána sambýli í
þennan langan tíma
ekki orðið til þess að
misklíð komi upp í
hljómsveitinni eins og
vill oft gerast á tón-
leikaferðalögum? „Ætli
það gerist ekki ef menn
bíta það í sig að mark-
miðum hljómsveitar-
innar hafi ekki verið
náð. Ég efast um að
það gerist hjá okkur.
Þegar við komum heim
án þess að vera búnir
að landa erlendum
plötusamningi þá mun
það ekki skipta okkur
neinu máli þvf það
stóð hvort eð er aldrei
til...“
PlayStation E
4
Wt/mrt
J á,ég tr3Íleil3
fnér aS virwu.
f Ó k U S 7. september 2001