Dagblaðið Vísir - DV - 28.12.2001, Blaðsíða 15

14
FÖSTUDAGUR 28. DESEMBER 2001
FÖSTUDAGUR 28. DESEMBER 2001
27
Útgáfufélag: Útgáfufélagiö DV ehf.
Framkvæmdastjóri: Hjalti Jónsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aöstoöarritstjórar: Jónas Haraldsson og Sigmjndur Ernir Rúnarsson
Fréttastjóri: Birgir Guðmundsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiðsla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aörar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíöa: http://www.netheimar.is/dv/
Fréttaþjónusta á Netinu: http://www.visir.is
Ritsfjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is
Akureyri: Strandgata 31, simi: 460 6100, fax: 460 6171
Setning og umbrot: Útgáfufélagiö DV ehf.
Plötugerð: Isafoldarprensmiðja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverö á mánuöi 2200 kr. m. vsk. Lausasöluverð 200 kr. m. vsk., Helgarblaö 300 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til aö birta aösent efni blaösins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiöir ekki viðmælendum fyrir viötöl viö þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Flokkurinn kvaddur
Þegar góður og gildur sjálfstæðismaður til margra
mannsaldra ákveður að segja skilið við flokkinn sinn er
eftir því tekið. Enn meiri verður athyglin ef sami maður
hefur komist til verulegra metorða innan þessa flokks og
verið kjörinn fulltrúi hans í árafjöld. Þetta gerðist degi fyr-
ir vetrarsólstöður, á myrkasta tíma ársins, þegar tilkynnt
var um örlög Dimmugljúfurs. Gamli flokkurinn sem allt
þetta ár hefur notið sín í alls konar fylgiskönnunum fékk
allt í einu til tevatnsins - innan frá.
Þetta er ekki algengt. í reynd sætir það talsverðum tíð-
indum að sjálfstæðismaður skammist út í sina líka. Á for-
mannstíma Davíðs Oddssonar í Sjálfstæðisflokknum hefur
það ekki verið til siðs að flokksmenn deili sín i milli um
áherslur og leiðir í flokksstarfinu. Davíð, sem er einn
mesti afreksmaður i íslenskum stjórnmálum, kom flokkn-
um upp úr decem anni horribilis og hefur reynst bjarg-
vætturinn mikli og sterkasti foringinn i sögu hans. Allir
samtíma flokksmenn hafa reynst minnimáttar í þeim sam-
anburði.
Því meiri hefur þögnin verið - og hún hefur reynst
flokknum þægileg til lengdar. Sáttin um stefnur og strauma
hefur verið hugguleg og hentað ytra byrðinu. Allt fas
flokksins hefur og verið til slíkrar fyrirmyndar að mönnum
utan línu hefur oft á tiðum reynst erfitt að finna flokknum
eitthvað til foráttu. Þeim megin línunnar hafa menn gjarna
staðið í þrasgirni sinni og horft á flokk formannsins vaxa
eins og vænasta puntstrá á Þingmaríumessu. Og stefnan
ekki til tals, enda sjálfsagðari en svo að lofa þurfi nokkru.
í tíu ára valdatíð Sjálfstæðisflokksins hafa útlínur hans
mýkst. Þá sjaldan hægt er að finna skarpar línur í stefnu
flokksins hafa þær rúnast í verki. Sjálfstæðisflokkurinn
hefur fyrst og fremst reynst fremur íhaldssamur kerfis-
flokkur í gjörðum sinum og brosað kurteislega að róttæk-
um frjálshyggjudraumum ungliða sinna. Hann fylgir meg-
instraumi líkt og gerst hefur með aðra stórflokka Evrópu
og hefur hægum skrefum og öruggum fetað sína slóð sem
á stundum hefur legið til hægri, en oftar um miðju.
Það hefur verið fróðlegt að fylgjast með stjórnmálum síð-
ustu ára þar sem annars vegar hafa rifist meira og minna
vinstri sinnaðir gáfumenn um sína nagandi nútíð og nei-
kvæðu fortíð - og hins vegar sallarólegir sjálfstæðismenn
sem komið hafa til funda sinna með æ færri stefnumál sem
tímar hafa liðið. Flokkurinn hefur verið til friðs. Þessi sátt
hefur reyndar gengið út í slíkar öfgar að segja má að fólk
tengi flokkinn ekki lengur við stefnu hans heldur miklu
fremur við stærð hans. Stefna flokksins sé stærð hans.
Það er í þessu pólitíska árferði sem læknir í einu út-
hverfa borgarinnar skrifar formanni sínum bréf. Það
skrifelsi sýnir að einhver óskapans pirringur hefur verið
að safnast upp meðal minni spámanna flokksins. Sendibréf-
ið sviptir smávegis hulu af innra starfi flokksins og sýnir
að ekki er þar allt sem sýnist. Það er borgarfulltrúi flokks-
ins sem heldur á penna og segir samflokksmenn sína hafa
ráðist að persónu sinni og sjónarmiðum af svo „óvenjulegri
heift“ að líkja megi honum við sjálfan fjandmann fólksins.
Þetta eru óvenjulega stór orð um fólk í stórum flokki.
Borgarfulltrúinn Ólafur F. Magnússon hefur sagt sig úr
flokknum með afar meiðandi orðum um sinn ágæta flokk
sem hann segir að hafi alið afa sinn og föður og sig sjálfan
í 30 ár. Hann segir flokkinn vera á algerum villigötum og
„hygla stóreignafólki og stórfyrirtækjum og sýna að gaml-
ar hugmyndir flokksins um afnám skatta af almennum
launatekjum eru grafnar og gleymdar.“ Það var og. Allra
mestu andstæðingar flokksins hefðu ekki orðað þetta betur.
I>V
Skoðun
4r
/ #
Okeypis losunarkvotar
Þórunn
Sveinbjarnardóttir
alþingiskona
Qarri að umræðunni um
skaðsemi losunar gróður-
húsalofttegunda af manna-
völdum sé lokið, eða samn-
ingaferlinu sem slíku.
Á lokasprettinum í Marra-
kesh var ýmislegt gefið eftir
til þess að ná samningum,
m.a. leyft að reikna bindingu
kolefnis í skógi sem var til
staðar fyrir 1990, en sú ráð-
stöfun er mjög umdeild á
meðal umhverfisverndar-
sinna, enda mun hún í raun
minnka heildarsamdrátt í losun iðn-
ríkjanna.
„Fyrsta skref iðnríkjanna í átt til minni losunar gróður-
húsalofttegunda er brýnt og hefði mátt stíga miklu fyrr en
það er líka mikilvægt að hafa í huga að hér er einungis um
fyrsta skrefið á ára- eða áratugalöngu ferli að ræða. “
Samningar náðust um
Kyoto-bókunina við lofts-
lagssamning Sameinuðu
þjóðanna á 7. aðildarríkja-
þingi samningsins í
Marrakesh í nóvember.
Löngu og ströngu samn-
ingaferli er lokið, a.m.k.
hvað fyrsta skuldbinding-
artímabil samningsins
áhrærir, eða árin
2008-2012. Ríkisstjórn ís-
lands, með Siv Friðleifs-
dóttur umhverfisráðherra
fremsta í flokki, fékk hið svokallaða
íslenska ákvæði samþykkt í
Marokkó og nú telja stjórnvöld sér
fært að undirrita samninginn og
hefja fullgildingarferli hans.
Fyrsta skrefið
Það er full ástæða til að fagna því
að samningar hafi loks náðst um
fyrsta skuldbindingartímabil Kyoto-
bókunarinnar. Fyrsta skref iðnríkj-
anna í átt til minni losunar gróður-
húsalofttegunda er brýnt og hefði
mátt stíga miklu fyrr, en það er líka
mikilvægt að hafa í huga að hér er
einungis um fyrsta skrefið á ára- eða
áratugalöngu ferli að ræða. Því fer
íslenska ákvæöið
Sérákvæðið sem íslensk stjórnvöld
fengu samþykkt gerir litlum ríkjum
kleift að ráðast í verkefni sem nýta
endurnýjanlega orkugjafa þótt þau
valdi staðbundinni aukningu í losun
koltvíoxíðs. Gerð er krafa um notkun
endurnýjanlegrar orku, að besta fá-
anleg tækni sé viðhöfð og bestu um-
hverfisvenjur viðhafðar við fram-
leiðsluna. Á aðildarríkjaþinginu var
ákveðið að setja þak á losun koltví-
oxíðs samkvæmt ákvæðinu sem mið-
ast við 1,6 milljónir tonna. Sveigjan-
leikaákvæði samningsins leyfa við-
skipti með losunarheimildir.
Rætt er um að koma á fót einhvers
konar kvótakerfi þar sem ríki geti
verslað með losunarheimildir -
keypt til sín aukinn losunarkvóta ef
því er að skipta ellegar selt það sem
ekki er nýtt. Fram hefur komið i
máli umhverfisráðherra að íslandi
er óheimilt að selja úr landi losunar-
heimildimar sem fengnar eru með
sérákvæðinu. Það breytir hins vegar
ekki þeirri staðreynd að heimildim-
ar hafa verðgildi í sjálfum sér.
Ríkisstyrkt stóriðja
Talið er að markaðsvirði losunar-
kvóta koltvíoxíðs geti numið 1-2.500
kr. pr. tonn. Það þýðir að verðgildi
heimildanna samkvæmt íslenska
ákvæðinu getur verið á bilinu 7-14
milljarðar króna á fyrsta skuldbind-
ingartímabilinu.
Hér er því um gífurleg verðmæti
að ræða. Það er því ekki að ófyrir-
synju að stóriðjufyrirtæki vilji setja
sig niður hér á landi. Islenska
ákvæðið er ekkert annað en fram-
leiðslustyrkur ríkisins til orkufrekr-
ar stóriðju, enda hefur komið fram í
máli umhverfis- og utanríkisráð-
herra að þeir sjái því ekkert til fyrir-
stöðu að afhenda fyrirtækjunum los-
unarheimildirnar á silfurfati.
I ljósi málatilbúnaðar stjórnvalda,
þegar ríkisstyrkir í sjávarútvegi eru
annars vegar, er fyrirhugaður fram-
leiðslustyrkur til stóriðju ekkert
annað' en mismunun við atvinnuveg-
ina og sóun á almannafé.
Þórunn Sveinbjamardóttir
Búllur og tommustokkur
Mikla skörunga eigum við íslend-
ingar í siðferðismálum og heilagri
baráttu gegn klámi.
Sentimetrapólitík borgarstjórnar
er nýjasta dæmið um þrotlausan
metnað syndlausra aðila sem vilja
hreinsa landið af þeirri hrikalegu
ógn sem þjóðinni stafar af 50-60 er-
lendum dansmeyjum.
Nú skal sko aldeilis komið í veg
fyrir að þessar voðameyjar komist i
nánd við forræðislausan karlpening-
inn.
Man nú enginn hermennina?
Með tommustokkinn að vopni ætl-
ar borgarstjórn að siðvæða stripp-
búllumar og halda vesalings körlun-
um i hæfilegri fjarlægð. Kannski
mætir borgarstjórn næst á venjuleg
dansiböll með tommustokk og þar
næst örugglega upp í hjónarúm hjá
manni því að þegar of-
stækið fer af stað þá fær
ekkert stöðvað það. Það
hlýtur aö verða vandlát-
um og siðuðum borgur-
um mikill léttir að þeirri
stóru ógn sem stafar af
50 erlendum dansmeyj-
um sé haldið í skefjum
og man nú enginn leng-
ur eftir 150 þúsund er-
lendum hermönnum hér
á landi í eina tíð.
Nú, þegar góðu og
vönduðu fólki hefur tek-
ist að gera strippbúllurn-
ar að tákni fyrir allt sem miður fer í
siðferðismálum þjóðarinnar, þá lang-
ar undirritaðan, vondan mann og eig-
anda súlustaðar, að koma með örlitl-
ar athugasemdir.
Það er vissulega dapurt fyrir að-
standendur þegar fólk fer óhóflega í
eyðslu sinni eins og margir karlar
gera í heimsókn á strippbúllum.
Hamingusamlega giftir karlar sækja
ekki staðina. Hins vegar leita stund-
um einmana menn, sem búa í erfíðri
og vonlausri sambúð, eftir selskap á
þessum stöðum og er þá strippbúllun-
um gjarnan kennt um erfiðleikana í
sambúðinni.
En spilakassarnir?
Það má flokka það undir listgrein
að búa með öðrum i hamingjusamri
sambúð og er það alls ekki öllum gef-
ið í dag. Kannski tæki þjóðfélagið
þessar búllur í sátt ef þær styrktu
einhverja meðferðarstofnun fyrir ein-
mana klámhunda sem hafa spreðað
úr hófi. Að minnsta kosti hefur Gull-
náma Háskólans og Rauði krossinn,
með spilakassana 400, fengið ágætan
vinnufrið við að setja fjölskyld-
ur á hausinn með því að styrkja
meðferð fyrir spUara.
Eyðsla manna sem flippa
e.t.v. einu sinni tO tvisvar á ári
á strippbúllu kemst hvergi í
jöfnuð við þá óhófseyðslu sem á
sér stað við spilakassana sem
soga til sín 10 sinnum meiri
eyðslu en búllurnar samanlagt.
Mismunurinn felst í þvi að rétt-
látir hafa ákveðið að annað sé
gott og göfugt málefni en hitt
bæði vont og siðlaust málefni.
Margir möguleikar
Varðandi það að vændi sé stundað
á búllunum þá telst það ekkert leynd-
armál að meðal þeirra stúlkna sem
koma til landsins að dansa eru þar
alltaf á meðal einhverjar dömur sem
reyna að ná sér í aukatekjur. Hins
vegar er jafn fráleitt að dæma allan
hópinn eftir því.
Vændi er engin ný bóla í Reykjavík
og er stundað af fjölda kvenna úti um
alla borg. Það er minna mál að kaupa
sér blíðu á venjulegum pöbbum, eða
gegnum Internetið og auglýsingar, en
að kaupa sér pylsu. Menn sem fara
þessara erinda á strippbúllu ættu
frekar að kaupa sér miða í lottó.
Möguleikarnir eru kannski fyrir
hendi en bara miklu auðveldari á
venjulegum pöbb.
Fólk verður að láta af fordómum
sínum og ofstæki gagnvart málefnum
sem það þekkir aðeins til í gegnum
slúðursögur. Við þurfum góða og
vandaða löggjöf um þessi málefni eins
og aðrar menningarþjóðir. Burt með
tommustokkana. Boð og bönn hafa
ætíð komið vondu til leiðar.
Bemharð Steingrímsson
„Fólk verður að láta af fordómum sínum og ofstœki
gagnvart málefnum sem það þekkir aðeins til í gegnum
slúðursögur. Við þurfum góða og vandaða löggjöf um
þessi málefni eins og aðrar menningarþjóðir. “ - Setrið,
þekktur skemmtistaður á Akureyri.
Ummæli
Óttast um þjóðarsál
‘ „Útvarp Reykja-
vik, góðan dag! Og
um mig hríslast
notaleg tilfmning.
Fyrir mér eru
þessi orð ekki
bara staðsetning
og notaleg kveðja,
heldur tákn um
stöðugleika, gamla tima og nýja,
heimilisvini, barnæsku, fjölskyldu-
stundir, menningu, einingu, þjóðar-
sál og miklu meira. Um árabil hef ég
haft áhyggjur af þessari litlu miðstöð
lífs míns. Sýnist mér að nú sem
aldrei fyrr sé tilefni til að óttast.
Nokkuð margir nashymingar sjá
hlutafélagavæðingu í hillingum og
linna líklega ekki látum fyrr en búið
er að selja RÚV á uppboði."
Kristín Helga Gunnarsdóttir
í Fréttablaðinu í gær.
Hugsjónir beygja
heimsveldi
„Hugum að því umburðarlyndi og
kærleika sem við viljum sjálf njóta
og fáum vonandi flest í faðmi okkar
nánustu nú um jólin um leið og við
lyftum hugurh okkar til allra þeirra
um víða veröld sem þurfa að þola
skort og öryggisleysi þegar jólahátíð-
in gengur í garð ... Einsog sagan
sannar, þá geta hugsjónir manna og
kvenna um allan heim, vonir um
frið og frelsi til handa öllum borið
árangur. Hugsjónir geta beygt
stærstu heimsveldi, molað öflugustu
hernaðarvélar og hnekkt sterkasta
auðvaldi í heiminum, ef við stöndum
saman og berum áfram þá von og trú
sem átti upptök sín i Betlehem fyrir
tvö þúsund árum og birtist okkur
hér sem ljós fyrir allan heiminn.
Sigurður Pétursson á Kreml.is
Spurt og svarað_______A hvem hátt markaði árið 2001 kaflaskil í sögunni?
Þórunn Váldimarsdóttir
sagnfrœðingur:
Hatrið er
beiskt
„Við upplifðum létti yfir því
að 20. öldinni væri lokið. Viss
timaharðstjóri er dauður, kom-
ið pláss fyrir ný kennileiti.
I jarðarforinni árið 2001 voru ýmsir merki-
miðar settir á gömlu öldina: „Öldin sem viður-
kenndi að lýöræði er framtíðin“. „Öldin sem
gerði hámarksárás að aldauða og stórstríð úr-
elt“.
Ljóst er hvað skrifað verður á árið 2001: „Árið
sem hryðjuverk neyddu okkur til að sjá hvað
hatriö eftir nýlendutímann er beiskt og tíma-
skekkjan í heiminum hrikaleg". Það er góð byrj-
un á nýrri öld.“
Sigurður Hróarsson,
leikhússtjóri á Akureyri:
Upphaf að
heitu stríði?
„Árið 2001 markaði þau tímamót
í sögunni að þá var síðasta torfan
lögð á leiði kalda stríðsins. Hálfrar
aldar blóðugri togstreitu austurs og vesturs lauk með
lýðræði alls Balkanskaga og sameiginlegum hernaði
Nató og Rússa á hendur „nýjum“ óvini. Sjöundi nóv-
ember er fallinn í gleymskunnar dá, ellefti september
leysti hann af hólmi. Sámur er dauður og Gunnar fall-
inn. Yfir leiðinu, hátt á austurhimni, glottir hálfur
máni-eins og Skarphéðinn forðum og hugar að hefnd-
um. Hver verður Hvitanesgoði 21. aldarinnar? Hverjir
verða þá brenndir inni? Við verðum að koma arfasát-
unni undan - og Merði fyrir kattarnef. Að öðrum kosti
markar árið 2001 upphaf að endalokum - heitt stríð.“
Ragnheiður Eiríksdóttir,
rádgjafi á persona.is:
Ástarbrími í
vargöldinni
„Hinn vestræni heimur
breyttist með hryðjuverkaárás-
unum þann 11. september,
ófriður í heiminum getur ef til vill verið að fær-
ast nær okkur en bara í þeim stríðum sem háð
hafa verið á Balkanskaganum síðustu árin.
Viö getum ekki lengur verið með lokuð augun
gagnvart þeim hættum sem eru í heiminum. Hjá
sjálfri mér breyttist lífið allt nú í haust þegar ég
fann manninn minn, þann eina og sanna. Það
hafa því bæði orðið kaflaskil í sögu heimsins og
minnar eigin.
í heiminum er voði og vargöld - en heima hjá
mér blómstrar allt i ástarbríma."
Ingunn Guðmundsdóttir,
bœjarfuUtrúi íÁrborg:
Þroskaleysið
staðfest
„Við höfum orðið vitni að
hryðjuverkaöldu sem hófst með
árásinni á World Trade Center.
Menn eru enn að gera stríð vegna trúarbragða
og þjóðernishyggju sem mér. finnst staðfesta
þroskaleysi mannsins.
Ofan á þau átök sem fyrir eru berast nú frétt-
ir af yfirvofandi stríði milli Pakistans og Ind-
lands. Þessi gífurlega spenna í heiminum hefur
sett okkur í allt aðra stöðu en áður, öryggi okk-
ar er ógnað. Fram til þessa árs töldum við lítið
mál að skreppa í flugi heimsálfa í milli, við
hugsum okkur tvisvar um í dag. Það eru breytt-
ir tímar."
Eru sveitarstjórn-
armál pólitísk?
Ég vil byrja á að biðjast afsökunar
á því, að ég nota danska orðið „póli-
tík“ í þessari grein. Ástæðan er sú
að mér finnst sem íslenzka orðið
stjórnmál nái ekki eins vel merking-
armiði orðsins og pólitik.
Undanfarna daga hefur nokkuð
borið á því, að rætt sé um sveitar-
stjórnarmál i fjölmiðlum og mun
ástæðan vera sú, að nú styttist í
kosningar til sveitarstjórna.
Fánýti kosninga
Einn sjónvarpsfréttamaöur orðaði
það svo, að í hönd færi „harður
pólitískur vetur“. Það munar ekki um
það! I gamla daga var talað um harðan
vetur ef frosthörkur og snjóalög voru
óvenju mikil. Nú virðist hins vegar
vera svo komið, að Guð almáttugur
ryður úr sér hverri óveðurslægðinni á
fætur annarri inn yfir landið með
tilheyrandi fannfergi og jarðbönnum
þegar kosningar eru að vori.
En eru þessar pólitísku kosningar
eins skynsamlegar og látið er í veðri
vaka? Hugsum okkur þrjá pólitíska
flokka er allir eiga þingmenn á
Alþingi. Við getum nefnt þá: A:
Krata, B: Framsókn og D: Sjálfstæðis-
flokk. Ég sleppi græningjum vegna
þess að þeir eru ekki eiginlegur póli-
tískur flokkur, heldur samtök skyn-
samra manna um að varðveita allt
sem er íslenzkt, burtséð frá pólitík.
Fánýti þessara pólitísku kosninga
má bezt sjá af eftirfarandi dæmum:
Skyldi það hafa verið draumur Össur-
ar Skarphéðinssonar og hans fólks
allt frá barnæsku að Mikla-
brautin yrði lögð í stokk frá
Miklatorgi upp að Lönguhlíð,
til þess að losna við hávaða-
mengun frá henni? - Ætli
Halldór Ásgrímsson hafi
fæðst til þess eins, fremur en
nokkur annar, að viðhalda
gamla miðbænum i Reykja-
vík, svo hann legðist ekki
auðn? - Og skyldi Davið
Oddsson hafa dreymt stóra
drauma þess efnis að leggja
niður Reykjavíkurflugvöll i
Vatnsmýrinni og flytja hann
um set, allt með stuðningi
Sj álfstæðisflokksins?
Samherjar en ekki
andstæðingar
Allt eru þetta mál er varða alla
Reykvíkinga, jafnt einnig þessa þrjá
pólitíkusa, er ég nefndi til. En skyldu
þetta vera pólitísk mál? Ég held nú
síður. Þau snerta þessa þrjá alla jafnt,
og það er þeirra allra hagsmunamál
að þau nái fram að ganga, og að því
leyti eru þeir allir samherjar, en ekki
pólitískir andstæðingar, enda þótt
þeir séu það innan veggja Alþingis.
Að loknum sveitarstjórnarkosning-
um byrjar síðan langt pólitískt þref
um það hverjir eigi að mynda starf-
hæfan pólitískan meirihluta í sveitar-
félaginu. Koma þá til skoðunar bók-
stafsflokkarnir er ég nefndi áðan: A, B
og D, með ýmsum útfærslum. Þessi
flokkspólitíski meirihluti fer síðan
meö málefni sveitarfélagsins að eigin
geðþótta út kjörtímabilið.
Sú venja tíðkaðist lengi
hér á landi, og er víst enn-
þá í fullu gildi í fámennari
sveitarfélögum, að ekki eru
kosnir listar, heldur eru
allir íbúar sveitarinnar í
kjöri, burtséð frá pólitísk-
um skoðunum þeirra. Með
þessu er tryggt, að hinir
beztu menn sveitarinnar,
þeir sem fólkið treystir
bezt, nái kjöri.
Þetta er mun lýðræðis-
legra stjórnarfar heldur en
listakosningar, þar sem
pólitískum gæðingum er
þvingað upp á fólkið í krafti einhvers
lista. Þessari aðferð mætti beita meira
í stærri sveitarfélögum en nú er gert.
Ef sú leið væri farin, mætti gera
ráð fyrir að aðeins einn listi meö
mörgum nöfnum á væri í kjöri. Sið-
an veldu kjósendur þá úr er þeir
vildu fá i sveitarstjórn, með því að
merkjá við nöfn þeirra. Þannig yrði
það nokkurn veginn tryggt, að beztu
menn sveitarfélagsins færu með
stjórn þess. Komist yröi hjá pólitísku
þrasi og braski sem fylgir myndun
meirihluta eftir núverandi kerfi, en
með því nýja yrði engin pólitík ráð-
andi í málefnum sveitarfélagsins.
Það er augljóst mál, að sveitarstjórn-
armál og pólitík, eins og hún er út-
færð á Alþingi, eiga enga samleið og
því bezt að aðskilja þau algerlega
hvort frá öðru. - Því fyrr því betra.
Agnar Hallgrímsson
V
<
<
<
„Það er augljóst mál að sveitarstjórnarmál og pólitík, eins og hún er útfœrð á Aþingi, eiga
enga samleið og því bezt að aðskilja þau algerlega hvort frá öðru - því fyrr því betra. “
Margir stórviðburðir urðu á árinu. Hryðjuverkin 11. september og eftirleik þeirra ber þar væntanlega hæst. En hver sér söguna samt meö sínum augum.