Dagblaðið Vísir - DV - 27.12.2002, Side 14
14
FÖSTUDAGUR 27. DESEMBER 2002
15
Útgáfufélag: Útgáfufélagið DV ehf.
Framkvæmdastjóri: Örn Valdimarsson
Aðalritstjóri: Óli Björn Kárason
Ritstjóri: Sigmundur Ernir Rúnarsson
Aðstoðarritstjóri: Jónas Haraldsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift:
Skaftahlíð 24,105 Rvik, simi: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5749
Ritsfjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is
Akureyri: Kaupvangsstræti 1, sími: 462 5000, fax: 462 5001
Setning og umbrot: Útgáfufélagiö DV ehf.
Plötugerð og prentun: Árvakur hf.
DV áskilur sér rétt tii að birta aðsent efni blaösins í stafrænu formi og i gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiöir ekki viömælendum fyrir viðtöl við þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Fóm fyrir sigur
Einn mikilvægasti hæfileiki
stjórnmálaforingja er pólitísk dóm-
greind - hæfileikinn til aö meta flókn-
ar aðstæður og lesa umhverfið með
réttum hætti. Einn hættulegasti veik-
leiki stjórnmálaforingja er ofmat á
eigin stöðu - dramb eða gorgeir sem
fyrr eða síðar leiða til falls.
Forystumenn Samfylkingarinnar með Össur Skarphéðinsson og
Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur í broddi fylkingar, virðast annað
hvort hafa misst pólitíska dómgreind eða ofmetið stórkostlega
stöðu borgarstjóra.
Á margan hátt er óskiljanlegt hve mikla áherslu Samfylkingar,
en þó einkum Össur Skarphéðinsson, hafa lagt á að Ingibjörg Sól-
rún Gísladóttir fari í framboð í komandi alþingiskosningum.
Hringlandahátturinn og umkomuleysið sem einkenndi Samfylk-
inguna á liðnu hausti þegar reynt var að „hanna“ atburðarás til að
gera borgarstjóra kleift að fara í landsmálin gerði lítið annað en að
veikja formann flokksins og draga athyglina að innri veikleikum
þingliðs Samfylkingarinnar.
Eftir furðulegar uppákomur þar sem borgarstjóri taldi sig nauð-
beygðan til að leggjast undir feld til þess eins og komast að þeirri
niðurstöðu að hentugast væri að standa við fyrri yfirlýsingar um
að fara ekki í framboð til Alþingis, hefur Samfylkingunni tekist að
ná vopnum. Samkvæmt þjóðarpúlsi Gallup í nóvember var Sam-
fylkingin á siglingu með 32% fylgi. Flokkurinn hefur aldrei mælst
með jafnmikið fylgi í skoðanakönnunum Gallup frá alþingiskosn-
ingunum 1999. Vandræðin og uppdráttarsýkin sem einkennt hefur
Samfylkinguna nær allt þetta kjörtímabil virðist því vera að baki.
Flokkurinn stóð því sterkt að vígi og með góða stöðu í kosn-
ingaglímu komandi mánaða þegar óvænt var tilkynnt um framboð
borgarstjóra.
Fyrir Samfylkinga og Össur Skarphéðinsson var því ekkert í
hinu pólitíska landslagi sem benti til þess að rétt væri að knýja
borgarstjóra í framboð og tefla þannig samstarfi vinstri flokkanna
innan Reykjavíkurlistans í tvísýnu. Þvert á móti eru líkur á því að
framboð Ingibjargar Sólrúnar muni veikja stöðu formannsins og
draga enn á ný athyglina að veikleika Samfylkingarinnar um leið
og rekinn er fleygur í R-listann.
Hvorki Ingibjörg Sólrún né Össur Skarphéðinsson gátu vænst
þess að ákvörðun um framboð hefði engin áhrif á samstarfsflokka
Samfylkingarinnar í Reykjavík. Annað hvort hafa þau gert sig
seka um stórkostlegt ofmat á pólitískri stöðu borgarstjóra eða að
þau eru tilbúin til að fórna Reykjavíkurlistanum fyrir hugsanleg-
an kosningasigur í vor.
Framganga Samfylkinga síðustu daga fyrir jól hefur skilið eftir
sig sár og tortryggni í garð forystumanna Samfylkingarinnar. Val-
gerður Sverrisdóttir, iðnaðar- og viðskiptaráðherra, gengur hreint
til verks á heimasíðu sinni og segir framkomu Samfylkingarinnar
gagnvart samstarfsflokkum sínum í borgarstjóm vera sér kapítula:
„Enn og aftur vekur framganga forystu Samfylkingar upp spum-
ingar um hæfi hennar til stjómarþátttöku í ríkisstjóm. Mega aðr-
ir stjómmálaflokkar vænta þess að þetta verði vinnubrögðin? Að
meiriháttar ákvarðanir flokksins, sem varði samstarf við aðra
flokka, séu tilkynntar í fjölmiðlum?“
Hjörleifur Guttormsson, fyrrum ráðherra og einn áhrifamanna
vinstri-grænna, vandar borgarstjóra ekki kveðjumar í kjallara-
grein í DV: „Síðustu leikfléttur forystu Samfylkingarinnar em
varla til þess fallnar að auka trú manna á flokknum sem lands-
málaafli. Fólk sem hleypur frá hátíðlegum yfirlýsingum getur varla
vænst þess að verða tekið alvarlega þegar á reynir um samstarf."
Fátt virðist koma í veg fyrir að Ingibjörg Sólrún láti af starfi
borgarstjóra á nýju ári. Spumingin er aðeins hvort það tekst að
lappa svo upp á samstarfið innan Reykjavíkurlistans að hann haldi
út kjörtímabilið. En þar með eru dagar sameiningar vinstri manna
í höfuðborginni taldir. Þá fóm em Ingibjörg Sólrún Gísladóttir og
Össur Skarphéðinsson tilbúin að færa.
Óli Bjöm Kárason
FÖSTUDAGUR 27. DESEMBER 2002
DV
Skoðun
Siguröur
Antonsson
framkvæmdastjóri
Kjallari _______
Ráöning fréttastjóra hjá
„ríkisgufunni" er búin að
vera drjúgt sjónarspil al-
menningi meö tilheyrandi
milljóna króna kostnaði.
Hárfín sýndarkosning um
fréttastjóra er til að sýna
mikilúðleika stofnunarinn-
ar en í raun er hún valda-
tafl þeirra sem vita að
fréttir eru litaðar og sjald-
an hlutlausar.
Leikflétta eða tilviljanir?
Ríkissjónvarpiö er mikilvægur
miöill vegna þess að áskrift er
þvinguð á þorra landsmanna og
menn verða að taka hana hvort þeir
vilja eður ei. Fréttimar sem eru mest
áberandi fjalla oftast um launamál
opinberra starfsmanna en auk frétta
úr kerfmu eru Evrópumálin í
brennidepli. Allt em þetta viðkvæm
mál stjórnendum sem ráða landsmál-
um, eins og nýjasta uppákoma i frétt-
um frá Noregi skýrir best.
Styrking krónunnar
Mannaráðningar í stjórn Seðla-
banka eru og hápólitískar. Þar vinna
skemmtilegar og ábúðarfullar mann-
gerðir sem oft eru áberandi í fjöl-
miðlum. Þeir fylgja gjaman hinni
pólitísku línu í gegnum þunnt og
þykkt, ef þeir leggja þá ekki grunn-
inn að þeim þáttum sem mestu
skipta um góðan ríkisbúskap og fjár-
málastjóm örríkisins. Síðustu miss-
eri hafa þeir verið önnum kafnir við
að tilkynna vaxtalækkanir og koma
„Ef stjórnmálamenn treysta ekki rétttrúnaði þeirra sem starfa við ríkisfréttamiðla
erþá von að almenningur treysti hlutleysi ríkisstarfsmanna?“ - Á fréttastofu Sjón-
varpsins í Efstaleiti.
fram á tilkynningarfundum líkt og
Greenspan, hinn bandaríski, sveittir
eftir öll heilabrotin.
Krónan er, likt og fjármálaráð-
herra okkar, alltaf á uppleið og nú í
desembermánuði, þegar innflutning-
urinn hefur verið hvað mestur, tekur
hún skyndilega stökk upp á við. Doll-
arinn og evran eru komin niður fyr-
ir áttatíu og fimm krónumar og því
spáð að hún fari jafnvel undir átta-
tíu. - Allir græða um stund, nema út-
flutningsgreinarnar og ferðaþjón-
ustan.
Góðærisjólin framlengd
Hvað skyldi vera í gangi? Spáði
ekki Seðlabankinn 2-3% hækkun
vaxta með samþykki Kárahnjúka-
virkjunar, og þar með jafnstóru
gengissigi? Stýra þeir ekki krónunni,
eða er innstæða fyrir hendi þegar
krónan styrkist? Fæstir hafa trú á
þvi að fenginni reynslu. Eru seðla-
bankamenn þá ekki að stjóma pen-
ingamálunum?
Við styrkingu krónunnar verður
til gengishagnaður hjá ríkissjóði og
fyrirtækjum í lok árs. Lán ríkissjóðs
í erlendri mynt lækka í krónum og
þeir tuttugu milljarðar sem koma
inn af sölu ríkisbanka (komi þeir inn
yfirleitt) verða drýgri við niður-
greiðslu á erlendum skuldum ríkis-
ins. Á næsta ári mun meira koma í
ríkiskassann vegna gengishagnaðar
fyrirtækja í formi skatta.
Kenningar Hannesar Hólmsteins
Gissurarsonar um lægri skatta en
meiri tekjur ríkissjóðs mun því
ganga upp eins og góð sannindi. Allt
mun verða í góðu gengi fram yfir al-
þingiskosningar. Gott ef sú væri
raunin og timburmenn kæmu aldrei.
- Ekki heldur þegar stóriðjupening-
arnir komast í umferð.
Blífur krónan?
Ef stjómmálamenn treysta ekki
rétttrúnaöi þeirra sem starfa við rík-
isfréttamiðla er þá von að almenn-
ingur treysti hlutleysi ríkisstarfs-
manna? Reynslan sýnir að þeir fara
oft langt yfir strikið í sínum aðferða-
fræðum. Muna menn rannsóknina á
Hafskipsmáli og Geirfinnsmáli? Oft
upp á sitt eindæmi en á stundum
með fulltingi stjómmálamanna sem
hafa óbeint rekið hræðslupólitík.
Gerðir Seðlabanka eða aðgerða-
leysi í gengismálum era afar afdrifa-
ríkar og engin ástæða er til að halda
að hér sé um leikfléttu að ræða, frek-
ar en óbilandi trú markaðsaflanna.
Takist Seðlabankanum hins vegar
ekki að halda krónunni í jafnvægi til
langs tíma mun hún víkja fyrr en
seinna fyrir Evrunni. Með eða án að-
ild að ESB.
Eru stjómmálin dauð?
Á undanförnum árum
hafa margir kunnir fé-
lagsfræðingar velt fyrir
sér spurningunni: Eru
stjórnmálin dauð? Þróun
nútímaþjóðfélags vekur
upp þessa spurningu.
í þvi ölduróti isma og hugmynda-
stefna, sem tröllriðið hafa tuttug-
ustu öldinni, kommúnisma, nas-
isma, fasisma, þjóðernisstefnu, kyn-
þáttastefnu og trúarbragðaágrein-
ings, er almennt áiitið að einkum
tvær hugmyndastefnur hafi borið
sigur úr býtum, þ.e. frjáls markaður
og lýðræði. Dómur sögunnar kann í
framtíðinni að verða blendinn um
árangurinn af þessum stefnum.
Ofjarl lýðræðisins?
Mat margra félagsfræðinga er að
hinn frjálsi markaður, sem segir: Ég
er drottinn guð þinn, þú skalt ekki
aðra guði hafa, sé að bera lýðræðið
ofurliði. Markaðurinn tekur ákvörð-
unarvaldið í vaxandi mæli af stjórn-
málmönnum. Svið stjórnmálmann-
anna þrengist. Stjórnmálin snúast í
auknum mæli um að skapa gott um-
hverfi fyrir alþjóðleg fyrirtæki og
fjárfesta en minna um almannahag.
Vissulega má benda á að í sumum
tilvikum geti þetta farið saman en
óneitanlega er umhugsunarefni að al-
ræðisvald markaðarins beitir fjöl-
marga einstaklinga félagslegu ofbeldi,
atvinnuleysi og félagslegri útskúfun.
Áhrifa- eða áhugasvið breytast
Hættan er sú að einvíð veröld
hagvaxtar og tækniframfara, sam-
eininga og samlegðaráhrifa taki lítið
tiilit til þeirra sem verst standa að
vígi í samkeppninni. Vandinn er í
síbreytilegum heimi, að fóta sig á og
festa hendur á þeim gildum lífsins
sem eru ævarandi og óbreytileg.
I íslensku þjóðfélagi horfa menn á
ótrúlega samþjöppun valds og fjár-
magns. Ákvarðanir sem snerta
grundvallaratriði í lífi einstakling-
anna og lífshamingju þeirra eru í
vaxandi mæli teknar af risafyrir-
tækjum, sem jafnvel njóta fákeppni,
en ekki af þjóðkjörnum þingum. Ör-
yggi er að hverfa og samfélagslegar
rætur slitna upp. Stjórnmálamenn
segja að ekki sé um annað að ræða
en að láta hagsmuni fyrirtækjanna
ráða ferðinni, ella dragi úr hagvexti.
Fórn í þágu almannaheilla
Stjómmálmennirnir afsala sér
völdum, frumvörp þeirra og lög snú-
ast um bætta stöðu fyrirtækjanna.
Þær fómir sem markaðurinn krefst
af einstaklingum, fjölskyldum og
jafnvel byggðarlögum, eru skyldar
þeim fömum sem alræðislegt stjóm-
arfar taldi nauðsynlegar til þess að
bæta kjör þjóða og hrinda fram hug-
myndastefnu. Hættulegustu hug-
myndastefnur síðustu aldar voru
knúnar fram af mönnum, sem töldu
sig þekkja hinn eina sannleika. Til
„Á okkar landi eru dœmin
fjölmörg. Stjórnmálmenn
hafa með hrapallegum
hœtti afhent öll fiskveiði-
réttindi við landið þeim
hópi manna sem átti skip
í þrjú ár á níunda ára-
tugnum. Afleiðingin er
hrikaleg eignatilfærsla og
jafnræði til atvinnurekstr-
ar er úr sögunni. “
þess að koma honum fram þyrfti að
fórna hópum í þjóðfélaginu, en allt í
þágu almannaheilla.
Samlíkingin við óheft markaðsöfl
og ótakmarkað frelsi einstaklinga til
auðsöfnunar er óþægilega trúverð-
ug. Stjómmálin virðast vera þess
vanmegnug að setja sanngjamar
reglur um meðferð fjármuna og
valds og fámennir hópar ganga á
lagið.
ísland er dæmigert
Á okkar landi eru dæmin fjöl-
mörg. Stjórnmálmenn hafa með
hrapallegum hætti afhent öll fisk-
veiðiréttindi við landið þeim hópi
manna, sem átti skip í þrjú ár á ní-
unda áratugnum. Afleiðingin er
hrikaleg eignatilfærsla og jafnræði
til atvinnurekstrar er úr sögunni.
Fólkið sem hefur búið í áratugi í
sjávarbyggðum hefur engin réttindi
til veiða, eignir þess verða verðlitlar
og atvinnan hverfur. Allt er þetta
nauðsynlegt segja stjórnmálamenn
til þess að fyrirtækin geti borið sig.
Náttúruhamfarir af mannavöld-
um dynja yfir fólkið og málstaður-
inn er aukin hagræðing og samlegð-
aráhrif. Minnir á skýringar stóru
ismanna. Fyrirtækjasamruni og
uppkaup keppinauta auka fákeppni
og allt rekst þetta á grunnhugmynd-
ir lýðræðisins um fulltrúa fólksins,
sem eiga að gæta réttlátra leik-
reglna. Lágmarks stöðugleika og ör-
yggi er fórnað á altari fyrirtækja-
væðingar og fómimar eru margar
og stórar í lífi fjölskyldna.
Gríðarlegir fjármunir safnast á
fárra hendur, sífellt færri ná hönd-
um yfir þann takmarkaða auð sem
þjóðinni hefur tekist að afla í tím-
anna rás. Stjónmálin eru að deyja.
Sandkom
Úr glerhúsinu
Tveir af trúnaðarmönnum Vinstrihreyf-
ingarinnar - græns framboðs gagnrýndu á
Þorláksmessu framsóknarmenn fyrir að
taka of sterkt til orða gagnvart Ingibjörgu
Sóirúnu Gísladóttur. Annar var í viðtali í
hádegisfréttum Bylgjunnar en hinn í hádeg-
isfréttum Útvarpsins. Báðir gagnrýndu sér-
staklega pistO Valgerðar Sverrisdóttur á heimasíðu hennar,
þar sem hún þakkar borgarstjóra samstarfiö á liðnum árum
og segist nú líta á hann sem hvern annan andstæðing sinn í
pólitík. Heldur virðast þeir tvímenningar fljótir að gleyma.
Nokkrum dögum áður hafði nefnilega Ármann Jakobsson,
sá öflugi liðsmaður Vinstri-grænna, skrifað kjallaragrein í DV
undir fyrirsögninni „Borgarstjórinn okkar - in memoriam“.
Þar sagði Ármann meðal annars að Ingibjörg Sólrún væri orð-
in „sundrungartákn á miöjunni" og að þrátt fyrir þessi „held-
ur leiðinlegu endalok á borgarstjóraferlinum“ muni margir
samstarfsmenn hennar „muna hann með hlýju og virðingu".
Ekki nóg með þetta: Sama dag og tvímenningarnir gagnrýndu
Valgerði birtist í DV kjallaragrein eftir Hjörleif Guttormsson,
sem skipaði 3. sæti á lista VG i Reykjavík í síðustu þingkosn-
Ummæli
Hæf til ríkisstjórnarsamstarfs?
„Enn og aftur vekur framganga forystu Samfylkingar
spumingar um hæfi hennar til stjómarþátttöku í ríkis-
stjórn. Mega aðrir stjómmálaflokkar vænta þess að þetta
verði vinnubrögðin? Að meiri háttar ákvarðanir flokksins,
sem varði samstarf við aðra flokka, séu tilkynntar í fjöl-
miðlum? Og það talið fuilkomlega eðlilegt? Ég hef ekki orð-
ið vör við að össur Skarphéðinsson eða sviikona hans,
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, hafi beðið samstarfsflokkana í
borgarstjóm afsökunar á þeirri framkomu að hafa tilkynnt
fjölmiðlum fyrst um framboð borgarstjórans til Alþingis."
Valgerður Sverrisdóttir á vef sínum.
Sundrungartáknið
„Tröllatrú Reykvíkinga á Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur
sem borgarstjóra stafar meðal annars af, að hún hefur verið
eins konar andamamma með alla vinstri ungana undir
vængnum. Vinsældir hennar stafa ekki frá henni einni og
sér í heiminum, heldur af ýmsum þáttum, þar sem pólitíska
móðurhlutverkið skipti mÉÍli. Þegar hún er ekki lengur sam-
sandkorn@dv.is
ingum. Hjörleifur segir þar um Ingibjörgu að
óraunsætt sé að hún geti „stundinni lengur
haldið stöðu borgarstjóra“ og „trúlegt [sé] að
dagar R-listans verði brátt taldir." „Hver get-
ur treyst stjórnmálamanni til frekari forystu
sem gengim jafh rækilega á bak orða sinna?“
spyr Hjörleifur og notar orðið „meinsæri"
um framboð hennar.
Vandséð er hvort er ótrúlegra: Að trúnað-
armenn VG skuli kasta steinum úr glerhúsi með þessum hætti
eða að fréttamenn skuli ekki gera við það athugasemdir held-
ur kynna sjónarmið þeirra til sögunnar sem almenna skoðun
Vinstri-grænna í Reykjavík.
Ronaldo og ísland
Knattspyrnukappinn Ronaldo á góðar endurminningar um
ísland. Frá þessu segir hann í kínversku dagblaði fyrir
skömmu í tHefni af því að hann var valinn knattspyrnumaður
ársins í Evrópu. Málið er að Ronaldo skoraði sitt fýrsta mark
á alþjóðlegum vettvangi í leik 3. maí 1994 gegn íslandi. Brasil-
ía vann þann leik 3-0 og þótti það vel sloppið hjá litla íslandi.
Já, það er víða sem íslands er getið í heimspressunni!
einingartákn vinstri manna, heldur sundr-
ungartákn þeirra, hverfur mikilvæg forsenda
fýrir yfirburðastöðu hennar í stjómmálum.
Sjálfumglaðir ferlishönnuðir Samfylkingar-
innar skilja þetta ekki og verða ekki vitrari
af lestri nýrrar skoðanakönnunar.“
Jónas Kristjánsson á vef sínum.
Góðir saman!
„Ef einhver hefði ætlað að spinna á þann
veg, að víst gætum við Alfreð [Þorsteinsson]
starfað saman, hefði sá hinn sami getað vakið
athygli á því, aö við höfum um áratugaskeið
átt saman sæti í stjóm Samtaka um vestræna
samvinnu, en Aifreð er í þeim armi Fram-
sóknarflokksins, sem styður NATO-aðild og
vamarsamstarfið við Bandaríkin á tímum
kalda stríðsins og síöan. Brast sú samstaða ekki á miklu
meiri spennutímum í íslenskum stjómmálum en nú ríkja."
Björn Bjarnason á vef sínum.
Hvar er Dettifoss?
Ég hef gert athugasemdir
við málflutning andstæð-
inga virkjana. Það hefur
þeim ekki þótt við hæfi
og í hvert sinn sem
þeirra orð eru gagnrýnd
er talað um skæting eða
eitthvað þaðan af verra.
Guðmundur Andri Thorsson rit-
höfundur skrifar grein í DV mið-
vikudaginn 18. des. sl. um virkjun-
armálin og segir þá sem vinni að
framgangi Kárahnjúkavirkjunar
beita skætingi og útúrsnúningum í
sínum málflutningi. Guðmundur
Andri telur þetta mál órætt. Hann
hefur þó sjálfur ritað ótal greinar
undanfarin ár um þetta efni, sem
eru flestar á sama plani og sú sem
birtist á miðvikudaginn.
Undir lok greinarinnar rifjar
Guðmundur Andri upp „þau mistök
sem urðu í útlensku tímariti þegar
birt var með umfjöllun um Kára-
hnjúkavirkjun mynd af Dettifossi
sem slæðst hafði með myndum af
fossum af Austurlandi í sendingu
frá Áma Finnssyni". - Þessi fram-
setning Guðmundar Andra á auðvit-
að ekkert skylt við útúrsnúning - að
hans mati er það útúrsnúningur að
draga þessi „mistök" fram.
Landafræði eða áróður
Þetta var ekki í fyrsta sinn sem
slík „mistök“ eiga sér stað meðal
andstæðinga virkjana. Þann 11.
september 1999 birtist grein í DV
um virkjunarmálin, en þá var til
umræðu að virkja Jökulsá f Fljóts-
dal með tilheyrandi lóni á Eyjabökk-
um. í þessari grein sagði: „Fróðlegt
yrði að vita hvort og hvaða áhrif
Kárahnjúkavirkjun hefur á Detti-
foss, og hvort Landsvirkjun og aust-
firskir sveitarstjómarmenn ætli sér
að setja krana á hann til að skrúfa
frá honum fyrir þýska túrista. Fróð-
legt væri líka ef það kæmi fram
hvort austfirskir sveitarstjómar-
menn liti svo á að okkur hinum
komi Dettifoss ekkert við.“
Hér kemur fram mikið þekkingar-
leysi höfundar á staðháttum á Aust-
urlandi. En höfundurinn er einmitt
Guðmundur Andri Thorsson, sá
hinn sami og skrifar greinina í DV
miövikudaginn 18. desember. í
þessu tiifelli getur Guðmundur
Andri vart sagt að um „mistök" sé
að ræða - eða kennt blaðinu sem
birti greinina um þessá rangfærslu.
Annaðhvort er um að ræða mikla
vanþekkingu Guðmundar Andra á
viðfangsefninu eða ómerkilegt áróð-
ursbragð þar sem reynt er að telja
lesendum trú um að Kárahnjúka-
virkjun hafi áhrif á Dettifoss.
Aö ræöa málin frekar
Að halda því fram að málefni
„Veist þú hvar Dettifoss er, Guðmundur Andri Thorsson? Hann er íjökulsá á Fjöll-
um. En þér finnst það sjálfsagt skœtingur eða útúrsnúningur af minni hálfu að
upplýsa þig um það. “
í.
Kárahnjúkavirkjunar séu órædd er
alveg makalaus fullyrðing hjá Guð-
mundi Andra Thorssyni. Um annað
mál hefur sjálfsagt ekki verið meira
fjallað undanfarin ár. Gríðarlegar
rannsóknir hafa farið fram um mat
á umhverfislegum áhrifum fram-
kvæmda og hefur það kostað meira
en önnur slík verkefni.
Miklar athuganir hafa farið fram
á arðsemi framkvæmda, áhrif álvers
á austfirskt samfélag og efnhagsleg-
ar afleiðingar fyrir ríkissjóð og at-
vinnulíf. Virkjunin hefur hlotið af-
greiðslu Alþingis og var samþykkt
þar með 44 atkvæðum gegn 9.
Heimamenn, þeir sem unna því
landi sem þama á að fóma meir en
nokkrir aðrir, hafa lagt einna harð-
ast að sér og barist mest fyrir því að
af verkefninu verði. Heimamenn
vita tfl að mynda hvar Dettifoss er.
Hann er hvorki í Jökulsá í Fljótsdal
né Jökulsá á Dal.
Veist þú hvar Dettifoss er, Guð-
mundur Andri Thorsson? Hann er í
Jökulsá á Fjöllum. En þér finnst það
sjálfsagt skætingur eða útúrsnún-
ingur af minni háifu að upplýsa þig
um það.
*