Árbók Landsbókasafns Íslands - 01.01.1970, Qupperneq 181

FRÁ HALLGRÍMI SCIIEVING 181
Ef augun leyfa, bið eg yður að lesa skyndiskrift þessa í málið, sem eg er hræddur
um þér komizt ekki fram úr.
Lifið ævilangt vel sem óskar
yðar heiðrari
H. Scheving
Bessastöðum, 27. febrúar 1844
Veleðla herra Konráð!
Nú fer að líða undir héðanför hálfnafna míns,1 sem lofað hefir að koma seðli þess-
um til yðar. Fer eg því að svara bréfi yðar og byrja þá á því, sem þar stóð fyrst, en það
var um það, að sjón yðar færi heldur minnkandi. Eg vildi yður gæti hjálpað sama ráð,
sem því hefir varnað hingað til, að mín veika sjón er ekki alveg farin, en það er að
taka í nefið gott tóbak, sem lætur manni vökna um augun. En vera má, að þetta hefði
ekki þá verkan á yður sem það hefir á mig, eða það sé yðar augum ekki hollt, þó það
sé mínum gott, því þér hafið þurr augu, en eg vot. Þetta væri þó reynandi með læknis-
ráði, hafi það ekki verið reynt áður. Þér getið þess, að yður finnist þér síðan í fyrra
haust vera allur aflminni hægra megin. Væri þetta, sem vonandi er að ekki sé, undir-
búningur undir hálfvistu, mundi ómissandi í tíma að láta núa sig iðulega uppúr sjó.
Það hefir hér reynzt ágætt ráð við hálfvistu. Illa varð mér við það, sem seinast stóð
í bréfi yðar, að þér að nýju hafið í septembermánuði skoðað allar íslenzkar skinn-
bækur, sem finnist á Turni, til þess að kynna yður aldur þeirra. Hann drepur sig í
augunum, flaug mér í hug, á ekkisinn skinnskræðunum. Mér skilst á bréfi yðar, að
þér viljið taka aftur inní málið fiski fyrir fiskirí, af því endingin rí, sem hverju orði
er sannara, sé óþolandi í íslenzku. Þar í Þingeyjarsýslu, sem eg ólst upp, heyrðist
aldrei crðið fiskirí, heldur var ætíð í þess stað sagt abli um sjávarafla, en oftast veiði,
stundum líka abli um það, sem veiddist í silungsvötnum. Eins var þar ætíð sagt ablast,
fyrir það sem hér á nesjunum er sagt fiskast. En hvað á að kalla skittirí (veiðar -
skotveiðar - byssuveiðar?) Hann er úti á skitteríi, segja þeir hérna.
Þess vildi eg óska, að þér reruð þar að öllum árum, að það gæti orðið sem fyrst, sem
þér skrifuðuð mér, að Madvig hefði stungið uppá við þá í skólaráðinu yður áhrærandi,
og þar næst, að þér gætuð útvegað Cleasby einhvern góðan Islending í yðar stað,
svo að íslenzka orðbókin þyrfti ekki að hætta fyrir það. En eg er hræddur um, að
yður gangi hið síðara ekki greitt, því þeir Brynjúlfur og Jón Sigurðsson hafa við öðru
að snúast, en ekki mun vera á öðrum völ.
A rauna tilviljanina á Brekku vil eg ekki minnast,2 nógir verða til annaðhvort að
1 hálfnafna míns, Grímur Thomsen kom í heimsókn til foreldra sinna haustið 1843, sigldi aftur
til Kh. í marz.
2 A rauna tilviljanina á Brekku, brunans á Brekku á Álftanesi snemma í janúar 1844 er víða getið,
m. a. í Endurminningum Páls Melsteðs (Kh. 1912), en hann missti þar hús og búslóð.