Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1976, Blaðsíða 30

30
ÚR BRÉFUM SVEINS LÆKNIS PÁLSSONAR
2. Fyrir 3 árum vard eg Forpagtari af kóngstíundum í vestri Sk(afta)-
f(ells) s(ýslu) fyrir 37 rbd. r(eiðu) s(ilfurs) í stadinn fyrir 12 ádr.
Forpagtn(ingen) var stílud upp á 3 ár, nú útrunnin. Flestum
þókti eg bióda mikid, og þegar innheimta og flutníngr er med-
reiknad, verdr ecki mikid afgángs. Ætli þér látid bióda þær upp,
minni Rentuk(ammer) ecki á þad, á nærstkomandi Mannt(als)
þíngum? Fyrirgefid mier þessa Næsvished, og bladid allt, en leyfid
eg undirskrifi mig med hárri virdingu.
Ydar Velborinheita
audm(júkur) þienari
Sv. Paulson
Lbs. 437 b fol.
1 Þórarinn Öefiord (1793—1823) sýslumaður. Var settur sýslumaður í Skaftafellsþingi 12.
júlí 1823. Drukknaði 14. sept. þ. á. í Eldvatninu á Mýrdalssandi. Hann átti Rannveigu
dóttur Vigfúsar sýslum. Þórarinssonar á Hlíðarenda.
2 hjartslátt.
3 S. P. samdi Æfisögu Jóns Eyríkssonar „eptir tilhlutan Amtmanns Bjarna Thorsteins-
sonar, og af þeim síðarstnefnda yfirséð og löguð...” eins og stendur á titilblaði. Kom
hún út í Kaupmannahöfn 1828. Formála samdi Bjarni og þar stendur m. a. um Svein
og verk hans: „Ég þekkti fáa svo vel hæfa til þessa verks sem hann, þvf bæði er lærdómur
hans og greind, líka hans lipri íslenzki stýll að margra dómi framúrskarandi.”
4 Regner Ulstrup sýslumaður f Skaftafellsþingi fékk leyfi frá störfum 1822—1823, „en
Sveinn varð hálfnauðugur, einungis fvrir meðmæli stiftamtmanns Moltkes, að taka við
sýslumanns constitution (setningu) á meðan”. Um þessi verk sín segir S. P. „varð
enginn til að klaga eður álasa honum” (þ. e. Sveini). Æfisaga, 45 og 46.
5 efnisdrög, hiálpargögn og annað, sem varðar ævi Jóns Eiríkssonar.
6 Magnús Stephensen (Stefánssonar amtm.) 1797—1866 var settur sýslumaður í Skafta-
fellsþingi 22. sept. 1823.
(apríl/maí 18241)
Hærstvyrdi Herra Amtmadr!
I daudans flughasti gríp eg þetta tækifæri, ad senda ydr uppkastid
sem jeg er búinn ad sýnast vid ad bagla saman af K(on)f(erens)r(áds)
E(richsens) vita, en get nú einga tíd fengid til ad skrifa þær athuga-
semdir eg þó vildi, og mier siálfum hafa dottid í hug. Þad vantar
inngáng og allann fyrri partinn, ættatal etc., hvar til eg þó er adeins
búinn ad safna því sem væntanl(ega) fengist getr. Allt verdr ad
vera uppkast, o: hreinskrifast á ný, og er í ydar valdi hvört þér
sendid mier aptr edr ei; enn aldrei fæ eg því aflokid fyrir haustnætr,
og nú farid þier aptr í Sýslu ydar! eda hvad?
Jeg veit þier forkastid miklu sem komid er, og þykir undur ef
þier komist framm úr því rugli rietta leid, því rnier þykir þad siálfum