Frjáls verslun - 01.08.1996, Blaðsíða 28

Eðlilegt er að fyrirtæki, sem tekur þátt í að greiða æfingagjöld starfsmanna sinna, geti gert kröfu um góða nýtingu
fjárins, til dæmis með því skilyrði að viðkomandi starfsmenn séu í líkamsrækt að jafnaði þrisvar í viku.
STARFSMENN
Sífellt fleiri fyrirtæki styrkja starfsmenn sína til líkamsræktar. Það er hægt að
ífellt fleiri fyrirtæki leggja sitt
af mörkum til líkamsþjálfunar
starfsmanna sinna. Ýmsar
leiðir hafa verið farnar í því að styrkja
starfsmenn til íþróttaiðkunar en oft er
hins vegar erfitt að sjá hvort hags-
munir starfsmannanna eða fyrirtæk-
isins séu í fyrirrúmi. Eftirtaldar fimm
leiðir eru þær algengustu sem fyrir-
tæki hafa farið til þess að styrkja
starfsmenn sína til líkamsræktar.
1) Eigin líkamsræktarstöð á vinnu-
staðnum. 2) Greitt fyrir leigu á
íþróttasal/velli. 3) íþróttastyrkur til
starfsmannafélags. 4) Greitt fyrir
ákveðna þjálfun starfsmanna. 5)
íþróttastyrkur til starfsmanna.
Ýmsir aðilar veita fyrirtækjum ráð-
gjöf hvað varðar heilsueflingu starfs-
manna sinna. Þar má nefna samtökin
íþróttir fyrir aOa, sem undirritaður er
í forsvari fyrir, og Forvarnar- og end-
urhæfmgastöðina Mátt. Hilmar
Bjömsson, framkvæmdastjóri Mátt-
ar, segir að ekki megi vanmeta fé-
lagslega þátt líkamsræktarinnar.
„Reglubundin hreyfing er það sem
skiptir máli,“ segir Hilmar, „það
skiptir ekki svo miklu máli hver hreyf-
ingin er, hver og einn verður að fmna
sér þá grein sem honum hentar og
sem hann fær sem mest út úr. Ég vil
hins vegar leyfa mér að fullyrða að
félagslegi þáttur líkamsræktarinnar
skipti miklu meira máli en talið hefur
verið.“
Hilmar telur það skipta miklu máli
fyrir starfsmenn að æfa fyrir utan
vinnustaðinn. „Það skiptir miklu máli
að umgangast nýtt fólk og stunda æf-
ingarnar sínar í öðru umhverfi og und-
ir öðru þaki en menn vinna undir átta
til tíu stundir á dag. Félagslegur
þroski viðkomandi eykst, víðsýnin
verður meiri eftir því sem viðkomandi
kynnist fleirum og þessi aðili getur
sannarlega borið nýja og ferska vinda
inn á vinnustaðinn.“
En hvemig stendur þá á því að
heilu líkamsræktarstöðunum er kom-
ið upp á vinnustöðum? Hilmar telur að
skattalögin geti spilað þar inn í. „Alla
vega held ég að hagsmunir starfs-
fólksins séu ekki í fyrirrúmi, enda er
reynslan sú að líkamsræktaraðstaða á
vinnustöðum er sorglega lítið notuð.
En ef fyrirtækið reisir líkamsræktar-
28