Alþýðublaðið - 21.08.1969, Blaðsíða 7

AlþýSublaðið 21. ágúst 1969 7
ÞEFA UPP EITURLYF
□ Lögreglan í Danmörku
hrósar nú happi yfir að vera
búinn að eignast góða „sam-
verkamenn“ í baráttunni við
eiturlyf.iasmygl þar í landi.
Á dögunum var haldin all
nýstárleg sýning, þar sem tveir
hundar voru látnir sanna hæfni
sína í að finna eiturlyf í far-
angri manna eða vösum þeirra.
Ekki stóð á hundunum að leysa
þessi verkefni fljótt og vel. —
Myndin sýnir annan hundinn
vísa á eiturlyf, sem falin eru í
bílhjólbarða.
I
MINNING:
Árni K.
Valdemarsson
Hvorki varst þú spurður né
heldur ég, — og brostinn er
strengur. Árni Valdemarsson
prentsmiðjustjóri, sem í dag
hverfur til moidar, kveður á
miðjum aldri, 46 ára gamall.
Hann var Reykvíkingur að ætt
og uppruna. Kynni okkar hóf-
ust við prentnám í ísafoldar-
prentsmiðju lýðveldisárið 1944
og áttum við nokkra samfylgd
æ síðan. Það var oft kátt í
króknum okkar við prentnámið.
En vettvangur starfs og leiks
fór að taka á sig alvarlegri
myndir, draumadísin var þá
þegar komin í spilið og það
birti yfir í setjarasal, þegar
Halla kom í heimsókn, jafnan
hýr í bragði.
Vorið 1946 fórum við félag-
arnir til Kaupmannahafnar.
Ætlunin var að afla sér frekari
þékkingar á sviði svartlistar.
Það var stutt sumar og ánægju-
ríkt. Þau sumarkvöld sat Árni
títt við skriftir, það þurfti ekki
að spyrja, eiginkonan beið
heima. Ég saknaði vissulega
góðs félaga, þegar leiðir skildu
síðsumars 1946. Árni hafði
góða og gilda ástæðu til heim-
ferðar, enginn fær undan skor-
ast, því „ástin er eins og dögg,
sem fellur á hjörtu vor, þegar
Guði þóknast.“ — Hallfríður
Bjarnadóttir og Árni K. Valde-
marsson voru gefin saman í
hjónaband 10. nóvember É945.
Þau eignuðust 3 börn, Þorgeir
Loga og Harald, sem báðir
stunda prentnám, og Ingibjörgu,
sem leggur fyrir sig iðnnám í
hárgreiðslu.
Um 15 ára skeið, 1946—1961
hlotnaðist Árna sá trúnaður að
verðleikum að vera verkstjóri I
í stærstu prentsmiðju landsins, I
ísafoldarprentsmiðju. — Hann |
naut þess í starfi sínu að vera ■
ágætur iðnaðarmaður, smekk- I
vís, skapljúfur og þægilegur i I
umgengni.
Árið 1961 setti Árni á stofn I
eigin prentsmiðju og stýrði til I
dauðadags. Verk þessara ára |
lofa meistara sinn. «
Vegna samfylgdar á námsár- 1
um, vegna nábýlis fyrirtækja S
okkar, vegna sameiginlegra á- *
hugamála, hélzt vinátta okkar I
til hinztu stundar og fyrir það I
ber að þakka.
Það er sjónarsviptir að Árni _
Valdemarssyni. — Hann var |
snyrtimenni til huga og handar, I
sómakær iðnaðarmaður og frá- ■
bær fjölskyldufaðir. ■
Árni Valdemarsson var kall- 1
aður brott úr þessari jarðvist á 1
miðjum starfsdegi, — og víst
er, að það er mikil reynsla að 'J
deyja. Vandamönnum hans, |
börnum og eiginkonu er mikill I
harmur kveðinn. Megi þeim ■
veitast styrkur á stund sorgar- |
innar.
Á ungum aldri reyndum við *
allir að verða að mönnum. Árna I
tókst einnig óumdeilanlega að |
verða að góðum dreng. Orðstír 1
hans mun lifa. «
Arnbjörn Kristinsson. f
Hagsmunasamtök skólafólks
□ Hagsmunasamtök skóla-
fólks voi’u stofnuð í byrjun
þessa sumai-s. í upphafi var bar-
áttan gegn atvinnuleysi aðal-
verkefni samtakanna. Fram-
kvæmd hefur verið atvinnuleys-
iskönnun í nokkrum gagnfræða-
skólum í byrjun hvers mánáðar,
og einnig haft samband við at-
vinnumálanefndir menntaskól-
anna, og er nú að vænta nýrra
talna um atvinnuástandið með-
al skólafólks.
Hlutverk samtakanna er „að
sameina félagsafl skólafólks til
baráttu í félags- og hagsmuna-
málum.“ Hagsmunasamtökin
hafa mjög beitt sér fyrir mál-
stað nýstúdenta í læknadeildar- i
málinu og öðrum helztu bar- i
áttumálum þeirra.
Hagsmunasamtökin hafa leit-
að stuðnings hjá verkalýðs- [
hreyfingunni og hafa hlotið j
fjárstyi'k til starfsins frá Vei’ka-
mannafélaginu Dagsbrún.
Iðnnemasamband íslands hef-
ur leyft samtökunum afnot af
skrifstofu sinni að Skólavörðu-
stíg 16, sími 14410. 'Starfsmað- I
ur er Sveinn R. Hauksson, —
(heimasíini 35638).
□ „öll stríðsvopn eru tortímindi gagnvart mannin-
um, en efnafræðileg og sýklakynjuð vopn eru 'í sér-
flokki vopna, sem beita má gegn öllu lífi á jörðinni.
Verði þessum vopnum nokkurn tíma beitt að umtals-
verðu marki í styrjöld, getur enginn sagt fyrir, bve
víðtæk áhrif þeirra verða, né að hve miklu leyti þau
breyta því samfélagskerfi og því umhverfi, sem við
lifum í. Þess1 yfirvofandi hætta er jafn brýn ifyrir það
land, sem byrjar að beita þessum vopnum, eins og
fyrir landið, sem verður fyrir árásinni — án tillits
til þess hvaða varnaðarráðstafanir árásaraðilinn hefui
gert samtímis því sem hann þróaði árásarvopnin . . .
Og almennir borgarar verða í enn meiri hættu stadd-
ir en hermenn.“
Þetta ei' iitdi'áttui’ úr skýrslu
þeirri, sem 14 sérfræðingar
sömdu um áhrif hinna svo-
nefndu „líffræðilegu“ eða „eðlis
fræðilegu" vopna. Séi’fi’æðing-
arnir voru tilnefndir af U Thant
framkvæmdastjóra samkvæmt
ályktun Allsherjarþingsins á
fyrra ári. í sérfræðinganefnd-
inni voru menn frá löndum aust
an og vestan jáx’ntjaldsins, frá
stórveldum jafnt og smáþjóð-
um. Meðal þeirra var einn Noi’ð
urlandabúi, Lars-Ei’ik Tammel-
in dósent, deildai’stjóri í rann-
sóknamiðstöð sænska hersins.
Hann segir um óvissuna í sarn-
bandi við þessi vopn;
— Sá möguleiki er til dæm-
is fyrir hendi, að land sem béit-
ir líffræðilegu vopni komi af
stað drepsótt, sem taka kynni
áratugi að vinna bug á. Svo
eru aðrar hræðilegar hliðar á
málinu, sem við vitum ekkert
með vissu um ennþá, til dæmis
hin erfðafræðilegu áhrif. Hér
er með öði'um orðum um að
ræða vopn, sem haft geta geig-
vænleg áhrif á mannkynið
margar kynslóðir fram í tim-
ann. Við vörum einmitt við
þessari stórkostlegu hættu í
skýrslunni.
U Thant lýkur formála sín-
um fyrir skýrslunni með því að
hvetja aðildarríki Sameinuðu
þjóðanna til að samþykkja og
staðfesta Genfarsáttmálann frá
1925, þar sem lagt er blótt bann
við notkun eiturgass og sýkla-
vopna. og til að skilja þarín
sáttmála svo, að hann taki til
allra sýklakvnjaðra, efnafræði-
legra og líífræðilegra vopna
(einnig táragass), og til að
stuðla að eyðileggingu slílcra
vopna þegar í stað. —