Alþýðublaðið - 10.03.1970, Page 9

Alþýðublaðið - 10.03.1970, Page 9
Þpíðjíidagtft' ílf. rn@fí’19¥0d 9 a og þar af fara 3 mánuðir í að viinna á hóteli og kynmast hót- elrekstri í reynd, sjá það notað sem maður er að laera. Kenn- 'ararnir eru menn sem bafa unn- ið alla ævi við hótelstjórn og hótelstörf og ei-u nú að miðla öðrum af sinni miklu reynslu og þekkingu. Þetta er fjölþætt nám, og ekki dugir annað en Ieggja sig allan fram. Við vor- um vakin kl. 6,30-7 á morgn- ana, og svo var keppzt við til 8 á kvöldin með bóklegt og verklegt nám í þessum ýmsu greinum — það er hótelrefcstur af öllu tagi, ferðamál, bófchald og viðskipt'afræði, arkítektúr og irmianhússairkítektúr, sálfræði, samskipti hótelstjóra við starfs- lið sitt, maður læritr að gera fjárhagsáætlianir og rekstr-ar- áætlanir, ýmiss kom.ar tölfræði, o.s.frv. Það er ekki ættazt til, að maður sé útlærður kokkur eða þjónn til dæmis, en það er nauðsynl-egt að hafa góða þekk- ingu á starfi allna sem vimrua á hóteli, ekki nóg aið vi'ta, að þarnia er ms'ninealcja í þessu starfi, h'élduir þarf maður að hafa glögga hugmynd um hvað hún gerir og hvers má krefjast af henmi, hvort verkið er vel eða illia af hendi leyst, og hvaða hæfitsifca fólk þarf að hafa fyrir hverja stöðu. Svo verður maður að þefckja altar þær mörgu O'g-misjöfnu vélar sem notaðar eru og yfirleitt kunna skil á sem ftestu varð- andi hótelrekstur, bæði stóru og smáu. Að sjátfeögðu lærist það ekki á 2-3 árum í skóla', en okkur er gefin góð undir- Staða sem viið verðum að byggja á með áframhalda'ndi reynslu". LONDON OG MEXÍKÓ Efttr að Hlín útskrifaði&t úr skólanum, var henni efst 1 huga að afta. sér sem víðtækastrar reynslu og þekkimgair, og með það fyriir augum sótti hún um t ,,Ég hef fu'ndið m'íín'a réttu hillu í lífinu.“ starf hjá Hi'tton hótelinu í London og vann þar um tæp- lega eims árs skeið. Hún fékk stöðu sem gj'aldkeri í gestamót- tökunni, en lét það sér ekki nægj'a, heldur vildi hún vera „með nefið ofan í öllu“ og fékk leyfi til að nota frístundir sín- ar til að vinina á sem flestum deildum og kynn-ast starfsem- inni frá öllum hliðum. „Og þegar ég var búin að kynn.a mér þetta, fékk ég oft að htaupa í ska'rðið þegar vamtaði fótk. Það var ómetsm- leg reynsta, og hvergi lærir maður náttúrlega eins m'.kið og á stóru hóteluinum þar sem alltaf eru þessi ósköp um að vera og í ótal horn að líta“. Næsta ævtntýrið var Mexí- kó. „Já, það er þetta flökku- blóð mitt; ég etska- ferðalög og flæking og l'angair að sjá og heyra sem mest hvar sem ég get. Og.þarmia fékk ég tseki- færi þegar bandarísk vinkona mín bauð mér til sín. Hún bjó í Mexíkó og hafði keypt lítið gesta'heimili. Það varð úr, að ég fór og hjálpaði henni til að undiirbúa opnunim'a og koma því af stað. Ég hugsaði um ferðina sem frí og útúrdúr, en mér hkaði svo vel, að ég var þa'rma 9 mánuði í landinu og myndi serunilega vera þar enm ef ekki væri svon'a ósfcaplega erfitt að fá atvinnutsyfi fyrir útlendinga. Sértsttlafctega Va.rð' ég hriifim af Puerto Vatlarta, litlu þorpi sem befuir btómg- azt ótrúlega seinustu fimm árin eftir að kvikmyndiini ,Night of the Iguana1 var tek- im þar með Elizabeth Taylor og Richard Burton. Þau urðu evo heiluð /aif steðtnnm, aið þau keyptu þarna hús, em þá fór fólkið að streyma þangað, og nú eru stóru hótelim að keppast við að bvggja. West- ern International var að opna nýtt hótel í september, og ég hafði fengið loforð um vimnu, en þetta dróst og dróst þang- að til ég giafst upp . . . en ég veit, að mig tangar alltef aft- ur til Mexikó“. HNATTREISAN LOKKAR iENNÞÁ Þá fór hún á stúfan'a og sótti um starf hjá nokkrum af stærri hótetunum úti um heimimn. — „Mér fannst ég ekki búim að fá nóga reynslu, og mest langaði mig til að vinna mig áfram og ferðast um leið. Allir mínir peningar fara í ferðalög, og mér er sam.a þótt störfin séu ekki alltaf vel borguð eða merki leg, enda er ekki hægt að sam- eina það að vinrna sig upp í ábyrgðarstöður og vera aðeims skamma stund á hverjum stað. En sú lífsreynsta sem þannig fæst, verður ekki metin til fjár — hún er mín fasteign sem ég vi'l helzt leggja í, a.m.k. meðan ég er ung“. Og þegar svarbréfin tóku að berast, var helzti vamdinn að velja á mitíi. Hitton í Londoin, Hi'tton International, Imperi'al og Royal í Kaupmanna'höfn . . . hvað átti hún að tafca? „Ég hafði ekki unnið við hótel á Norðurlöndunum, og ég ætlaði að byrj'a á Imperi'al og hefja mína hnattreisu þar og þaðam. Ég var búin að gera heilmikla áætlum. En þá kom þessi aug- lýsing í Morgunblaðinu um hótelstjónastöðu, og ég sótti um haina. Áður hafði ég reymt að komast .að bæði hjá Sögu og Loftleiðum, em það virtist ekk- ert hamda mér að gera. Allt í eimu bauðst mér samt vimna á Sögu, og ég fór i hapia, og síð- an endaði það með því, að ég féfck stöðuma á nýja hóte'linu“. Útþráin er raumar ekki horf- in, og þótt hún hafi mikimn áhuga á að vimina hér heima og leggja fram sinn skerf í þágu fe'rðamálann'a á íslandi, kærir hún sig ekki um að setjast að um kyr-rt fvrir fullt og allt. Hniattrei'sain lokkair enmþá, og fróðleiksfýsnim togar. Hún hef- ur ferðazt víða um Evrcpu, B'andaríkin og Mexíkó, en þau eru þó fleiri löndin sem hún hefur enn ekki heimsótt. Hvað starfið snertir, leggur hún áherzlu á, að engim'n skyldi leggja það fyrir sig ef hanrn þráir hóglífi og hæga diaga. — „Það er ákaflega mikil vinma og krefst nákvæmni, sífetldrar aðgæzlu og jafnvel nostursemi. Ekki þýðia- að hugsa um reglu- legan vinnutíma og hetgarfrí; maður verður að veira til taks allan sólarhriinginm ef eitthvað gerist óvænt. Fólk sem fer út í þetta starf, verður að leggja sig í það af lífcama og sál og má ekki hugsa um það sem meina fórn. Og þetta þýðir, að maður er að vinna þegar aðrir skemmta sér — um jólin og páskana, áramót, 17. júní, kvöld og helg'ar — og verður að tafca frí á þeim tímum sem aðrir eru í vinnu. Hvað sjáltfa mig snertir, á einmiitt þette sér- stakleg’a vel við mig. Ég veit ekki hvaðan sú fílósófía er kom- in, en ég hef verið þainniig frá því að ég var fcra'kki að vilfja helzt vinna innan um fótk sem er að skemmta sér. Ég man, að ég öfundaði alltaf fram- reiðslufólki'ð og hlj ómsveitar- mennina þegar ég fór á skemmti st'aði, og mér finnst það veita mér þægilega öryggisfcennd að hafa eitthvert ákveði'ð verk að vinna, en vera samt inniain um altain þemnan fjölda fólks“. Og nú kímir hún. „Það má sjálfsagt finna einhverja sál- fræðilega skýringu á þessu, en mér nægir að vite, að ég hetf fundið mína réttu hillu í líf- inu“. — SSB. VEITINGA- STOFA í íbúðar'hverfi &c til sölu af sérstökum ástæ&um. Semja ber við undirritaðan. Ingi R. Helgason, hrl. Laugavegi 31 — Sími 19185

x

Alþýðublaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.