Alþýðublaðið - 23.06.1970, Blaðsíða 12

Ritstjóri: öarn Eiðsson.
Frakkar sigruðu í lélegum landsleik:
I
□ Landsleik íslendinga og Frakka á Laugardalsvellinum í gærkvöldi lauk
með sigri Frakkanna, sem skoruðu eitt mark, en íslendiagamir ekkert. Þau úr-
slit segja þó ekkert um gang leiksins, því jaín var hann ekki, og mega íslend-
ingar því vel við það una, að munurinn í markatölu varð ekki meiri. Frans-
mennirnir léku sér hreinlega áð landanum, og utan örfárra augnablika, þar sem
bráfytrir góðum einstaklingsleik af hálfu íslenzka liðsins, réðu Frákkarnir lög-
um og lofum á vellinum.
Það var þó f jarri því, að
íslenzka liðið ætti þess
ekki kost að skora —
stundum trúði maður
vart sínum eigin augum,
þegar boltinn fór framhjá
markisiu í stað þess að
liggja í netinu — því
margsinnis voru leik-
menn íslenzka liðsins í
aðstöðu til að skora, en
tckst alltaf að kluðra öllu
með hreinum klaufaskap.
Frakkarnir léku það bragð ó-
spart. að leika ísienzkn leik-
mennina rangstæða. ög þrátt fyrir
að hinir íslenzku línuverðir veif-
uðu aetíð samvizkusamiega á rang-
stöðunr. royndist þetta vera hættu
leeur ieikur fyrir Fransmennina.
Eftir ediða hyrjun hjá íslenzka !ið-
/nu, tók bað að sækja af undra-
verðum krafti, oe tvívegis, með
fárra mínúína miHibili, sluppu fram
línumenn íslenzka liðsins inn fyrir
vörn Frakkanna með boltann á tán-
um, en báðum tókst þeim að
brenna af í dauðafæri.
í*orferg!uir Atlason átti ágœt-
an l'eik, og liafði ærið nóg að
starfa, Hann b.jargaði mjög !ag-
lega í upphaíi ileiksins, þegar
toimir frönsku gestir böfðu leik-
ið vörnina sundur og saman, og
é 16. jnínútu varði toann gott
Skot frá Guignedoux. í síðari
fcáWeik varði hann nolctour góð
■atooit frá ‘Frökk.uniurn, og verður
honnm ekki toennt um, hvernig
fór — hað her öllu heldur að
þatoka Ihoníilm að ©toki fór verr.
Á 20. mínútu hafði dóinar-
inn skozki vítaspymu af ís-
lenzka liðinu. Einn Frakk-
inn sló greinUega með heudi
í boltann jnni í sínum eigin
vítateig, en dómarinn lét bað
afskiptalaust, sem verður að
teija örgustu handvömm af
hans hálfu. Mark á þessari
stundu hefffi veriff dýrmætt
fyrir íslenzka liffiff, aff ekki sé
meira sagt.
Mahk Fraktoanna var skorað
á 31. mínútu l'eiksins. Vinstri út
herjinn, Hatlet, !ek upp að mark
teig vlnstra megin, og stoaut
iþrumuskoti á markið, en Þor-
herá-J' var vel á verði, og varði.
Skotfð var hins vegar svo fast,’
áð'hann hélt étoki boltanum, og
hann slkoppáði fyrir fætur mið-
Matthías og Eyleifulr skapa hættu við franska mark-
ið, en Frakkinn náði að hreinsa.
fraimiherjans Viala, sem hefði
ekki getaö brennt af, þótt hann
(hefði reynt 'það!
Síðari hálflerkurinn var öllu
'lakari hjá ísienzka liðinu, en
þrátt fyrir yfirburði Fraktoanna
■ úti á vellinum, tókst þeim etoki
að stoapa svo stórvægilega
hættu við islenzka markið, og
(það má þatoka góðri vörm. Ein-
ar, Jóhannes, Guðni og Eiiert
léku ailir ágætlega í vörninni,
og tókst að sundra hinum fína
Saimteik Frakkanna áður en
hann náði að ógna verulega.
Framílinain var ©kki góð í þess-
um leik. Eyleifur vann eins og
'berííerkfar, og var hezti maður
sóknarinnar, en aðrir hrugðust
.aVfsrlega. Álit íbit '(Vantaði í
hroddiinn, og komu síðhúnar
stöðubreytingar og innlástoipting-
ar áð litlu haidi.
Þetta l'andslið, eða öllu held-
ur Faxaflóaúrval. .er varla sterk
asta lið, sem hægt er að stilia
rU'PP inúna. Bikarmeistarar síð-
luístu tvegga ára búa norðan
lands og sunnan, haifa á að skipa
mörgum mjög góðum mönnum
— þar á meðal tveimur fyrrver
andi atvinnumönri'Jim, sem virð
ast ekkj í náðinni 'hjá æðsta
valdinu um þessar rnundir —
en enginn úr þessum liðum kem
ur fil greina, ekki einu sinni
sem varamaðtur. Verðlur ekki
annáð, séð!, en áð æðstavaldíð
verði að fara að finna sér ein-
Pramh. á bls. 4.
Hér er Matthías að sigla framhjá hinum harðsnúna vinstri hakverði Frakka.