Alþýðublaðið - 07.11.1973, Blaðsíða 12
alþýðu
mum
KRILIÐ
k,E L/LKJHPCOru i
S/S ST 6R/P HRL SSfí
yr/R (jEífJlR bihir ru//< - KU'/Pft l
neyT/t 5 T
t
5 rfYFsi 'att ypii? HÓFNlN T/T/u
/Ðr/PV mnNN
'?UGu £MS umf PÚK# írsruK ^t'/NS RÍH
\ TK/HL KELfí
’v/d MtEHN VUIZ fíRKP 2 c/rvs
VONDU R HÐ H/IFP
INNLÁNSVIÐSKIPB LEIÐ KÓPAYOGS APÓTEK
Æ\TIL LÁNSVIÐSKIPTA Opið öll kvöld til kl. 7
MPBLINIAÐARBANK Laugardaga til kl. 2
fjrp ISLANDS Sunnudaga milli kl. 1 og 3
SBNDIBIL AS7Ö0IN HF
Atti að sprengja
Laugarda shöllina
í loft upp meöan
Fischer og Spassky
sátu þar að tafli?
þvi án þess aö nokkurn grunaði,
að um sprengjuleit væri að
ræða”.
— Nú kom gifurlegur fjöldi
fólks i Höllina, Rúdolf. Var ekki
erfitt að gera nákvæma leit, —
og hvernig fórstu að þvi að úr-
skurða á stundinni, hvort fólk
var með sprengju eða ekki?
,,Ég get nú ekki farið aö upp-
lýsa, hvaða aöferðir eru notaðar
við slika leit, en hitt get ég sagt,
að vanur löggæslumaður hefur
einskonar sjötta skilningavitið,
þegar verið er aö svipast eftir
afbrotafólki. Slikt fólk er oft ó-
styrkt, og ber með sér, að þaö
hefur eitthvað óhreint i poka-
horninu. En þvi má bæta við, að
einna hræddastur var ég við út-
lendingana, — það var mikið af
þeim þarna eins og allir vita, —
og það var haft alveg sérstakt
Átti að sprengja
Laugardalshöllina í loft
upp, meðan þeir Spassky
og Fischer sátu þar að
tafli um heimsmeistara-
titilinn í skák?
„Þegar skákeinvigið var rétt i
þann veginn aö hefjast kallaöi
Ásgeir Friðjónsson, fulltrúi lög-
reglustjóra, og varaforseti
Skáksambands Islands I mig og
sagði, að alvarlegir hlutir væru
að gerast. Stúlka á Landssim-
anum hafði komið inn á simtal
viö London þar sem veriö var að
ræða um, að sprengju ætti að
koma fyrir i Laugardalshöllinni
i fyrrasumar, sem fór svo leynt,
að til þessa hafa aðeins örfáir
menn vitað um hana. Frá þessu
er skýrt i skákbók Almenna
bókafélagsins, sem kemur út i
dag, og I gær fékk Alþýðublaðið
Rúdolf til að skýra frá þessu
máli, að fengnu leyfi yfirboðara
hans.
„Þetta var litið mun alvar-
legri augum, en ef um hefði ver-
ið aö ræða venjulega sprengju-
hótun, — þar hefði getaö verið
að verki geðbilaður maður”,
hélt Rúdolf áfram. „En vegna
þess, að hérna var ekki um
beina hótun að ræða voru menn
ansi smeykir.-
Asgeir bað mig um að hafa
strangt eftirlit með öllum þeim,
sem I Höllina kæmu, og ég lofaöi
aö gera mitt besta.
Þaö sem gerði mér þetta
kleift var bannið viö að hafa
myndavélar meöferðis inn i
húsið, þvi ég gat alltaf notað það
sem yfirskin, að ég væri að leita
að myndavélum, þegar ég raun-
verulega var að lita eftir
sprengjum. A þennan hátt gat
ég á kurteislegan hátt haft
strangt eftirlit með,þvi, hvað
fólk hafði i fórum sinum. Og ég
gat tekið fólk afsíðis til að leita á
eftirlit með þeim”, sagði Rúdolf
Axelsson, sprengjusérfræðingur
lögreglunnar.
Þvi má einnig bæta við, að
mikill viöbúnaöur var hafður til
aö finna þann, sem hringdi frá
London, og einnig þann sem
hringt var til hér, en hvorugur
fannst.
PIMM 6 förnum vegi
Eruð þið ánægð með strætó?
Dýrunn Steindórsdóttir, hús
móðir og starfsstúlka I Mennta
skólanum: Maðurinn notar bil-
inn en ég fer I strætó, leið 7, sem
gengur Bústaðahverfið. Ég gæti
vel hugsað mér meira jafnrétti
varðandi bilinn. Annars er ekk-
ert á móti þvi aö nota stræt.ó, þó
að mér þyki langt á mílli ferða.
Eiin Einarsdóttir, hjúkrunar
kona: Ég nota strætisvagna úr
og i vinnu. Það hentar ágætlega
þar, sem ég bý og starfa. Ég er
ánægð með strætisvagnana.
Valur Einarsson, verslunar
maður: Maður þarf að hafa
rétta klukku og leiðarvisi um
ferðir vagnanna. Þá er allt i
lagi. Happa- og glappaaðferðin
er ómöguleg, en það er ekki
vögnunum að kenna.
Margrét Hinriksdóttir, kaup-
kona: Af persónulegum ástæö-
um þarf ég að skipta deginum
þannig milli vinnu og heimilis,
að mér er nauösynlegt að hafa
bil. Annars myndi ég oft spara
bilinn og nota strætisvagn, enda
þótt ég búi i Kópavogi og vinni i
miðbænum i Reykjavik.
Jón Kjartansson, kaupmaður og
söngvari: Ég nota ekki strætis-
vagna. Aö visu hagar svo til, að
ég bý svo að segja á vinnustað,
en ég geng til dæmis alltaf inn i
Laugardal, þegar ég fer i sund,
og reyndar fer ég allra minna
ferða gangandi innanbæjar.