Vísir - 14.08.1969, Blaðsíða 8

8
V í S I R . Fimmtudagur 14. ágúst»
VISIR
Otgefandi: ReyKjaprent h.f.
Framkvæmdastjóri SveinD R. Eyjólfsson
Ritstjóri: Jónas Kristjánsson
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinson
Fréttastjóri: Jón Birgir Pétursson
Ritstjómartulltrúi: Valdimar H. Jóhannesson
Auglýsingar: Aðalstræti 8. Simar 15610 11660 og 15099
Afgreiðsla- Aðaistræti 8. Simi 11660
Ritstjóm: Laugavegi 178. Sími 11660 (5 Unur)
\skriftargiald kr 145.00 * mánuði innanlands
I lausasölu kr 10 00 eintakið
^rentsmiðja Vlsis — Edda h.f.

Margt l'ikt með skyldum
J>ví hefur oft verið haldið fram, að margt sé líkt með
nasisma og kommúnisma. Hvort tveggja er harð-
stjórnarkerfi, sem stjórnað er eftir með ríkislögreglu
og hervaldi. Hjá báðum er mál- og ritfrelsi afnumið
og frjáls hugsun bæld niður með ofbeldi. Allir, sem
uppvísir verða, eða eru grunaðir um að hafa aðrar
skoðanir en foringjarnir, eru sviptir mannréttindum,
fluttir í þrælabúðir eða umsvifalaust teknir af lífi.
Þannig var þetta í valdatíð Stalins í Rússlandi og
Hitlers í Þýzkalandi. Mátti ekki á milli sjá hvor harð-
stjórinn væri verri, enda aðferðirnar svo til nákvæm-
lega eins. Eftir dauða Stalins héldu margir að horfið
yrði að mannúðlegri stjórnarháttum í Sovétríkjunum,
og svo kann að hafa verið gert meðan Krjúseff var
við völd, en nú verður ekki annað séð en fyrri siðir
hafi verið teknir upp aftur. Það sýna m.a. ofsóknirn-
ar gegn rithöfundunum, að ógleymdum þeim þræla-
tökum, sem valdhafarnir í Kreml beita nágrannalönd-
in, sem eru undir járnhæl þeirra.
íslenzkir kommúnistar töldu það til skamms tíma
guðlast, að legja þá að jöfnu Stalin og Hitler og stjórn-
kerfi þeirra. Þegar stjórn Sovétríkjanna lýsti því yfir,
að Stalin hefði verið samvizkulaus harðstjóri og
glæpamaður varð Þjóðviljinn að hegða sér sam-
kvæmt því og hætta að lofsyngja Stalin og stjórnar-
hætti hans, en rétt mun þó að sumir, sem miklu ráða
við blaðið, hafi aldrei hætt að tilbiðja hann í hjarta
sínu og vonað að hann fengi fyrr eða síðar uppreisn
æru og allt, sem Krjúseff sagði og lét segja um hann,
yrði dæmt markleysa og tekið aftur.
Hitler hélt því fram, eins og allir vita, að Þjóðverjar
væru hin útvalda þjóð, hreinir Aríar. og kjörnir af for-
sjóninni til þess að stjórna heiminum. Nú er það haft
eftir Victor Zorza, sem Þjóðviljinn segir að sé sá
„borgaralegra blaðamanna, sem skrifar af einna
mestri þekkingu um sovézk málefni“ —að hætta sé
talin á, að í Rússlandi komi fram nýtt afbrigði af þjóð-
ernissósialisma. Mætti þá búast við að foringjar Rússa
færu að halda fram sömu kenningunni og Hitler um
hina útvöldu þjóð. Væri það þá enn ein sönnun þess,
hve margt er líkt með skyldum.
Allt ber að sama brunni, kommúnisminn er, eins og
nasisminn, ofbeldis og kúgunarstefna, sem aldrei get-
ur sigrað nema með svikum og ofbeldi. Engin þjóð,
sem býr við fullt skoðanafrelsi og mannréttindi, kýs
yfir sig kommúnisma. Hún veit að með því væri hún
að afsala sér réttinum til að lifa sem fljáls þjóð. Þetta
er það þjóðskipulag sem íslenzkir kommúnistar og
aðalmálgagn þeirra, Þjóðviljinn hafa verið að berjast
fyrir að koma hér á síðustu 40 árin, og þeir vilja það
enn, þrátt fyrir þá lýðræðisgrímu, sem þeir hafa sett
upp til þess að villa um fyrir þjóðinni. Það má alltaf
auðveldlega lesa á milli línanna í Þjóðviljanum.
HARÐNANDI BARÁTTA
GEGN
ÍSRAEL
■ NO í vikunni gerðist það
óvænt og skyndilega að
til stjórnarkreppu kom í Jórdan-
íu.
Moneim Rifai og ráðherrar
hans allir gengu á fund Huss-
!(
Hussein
eins konungs og sögðu af sér og
hafði stjórnin þá verið viö völd
frá 24. marz sl. Ekki tók nema
skamma stund að mynda stjórn
að nýju. Hinn nýi forsætisráð-
herra — Talhouni — hefir ávallt
verið vinveittur flóttamönnum
og skæruliðum. Fráfarandi for-
sætisráðherra er vara-forsætis-
ráðherra og utanríkisráðherra
hinnar nýju stjórnar.
Alls eiga sæti í hinni nýju
stjóm átta fyrrverandi ráðherr-
ar og athyglisvert er, að í henni
eiga sæti hvorki fleiri né færri
en 9 Palestínu-Arabar, þar af
tveir, sem flýöu til Jórdaníu frá
hinum hertekna hluta Jórdaniu
sem er á valdi Israels.
Ekkert var i fyrstu sagt opin
berlega um orsök þess aö stjórn
Rifai baðst lausnar, en það
þurfti ekki að fara í neinar graf
götur um að tilgangurinn var að
veita skæruliöum aukinn stuðn-
ing, og þetta varð enn ljósara,
er Hussein konungur gaf nýju
stjórninni fyrirmæli á þeirri for
sendu, að nú væri tími til þess
að herða sóknina gegn ísrael,
„aö ganga til orustu“, eins og
hann kvaö að orði. Og hann tók
einnig fram, að efla vrði her
Jórdaníu til aukins stuðnings við
sækruliðana.
Athyglisvert er, að átök fara
harönandi milli fsraels og Jórd-
aníu, en heldur hefir dregið úr
þeim seinustu dagana við Súez
skurð.
Hussein konungur hefir um
nokkurra mánaða skeið verið víg
reifari en hann áður var og helzt
ur hvatamaður að fundi æðstu
leiðtoga Arabaríkja til þess að
satneina kraftana gegn ísrael.
Fjórveldin halda áfram aö
þreifa fyrir sér um leiöir til þe s
að ræða samkomulag, en hvorki
hefir gengið eða rekið, og jafn-
vel þótt þau nái einhverju sam
komulagi um leiðir, er engan
veginn víst að það sem þau
leggja til fái jákvæðar undirtekt-
ir.
Spár þeirra, sem í upphafi
sögðu, að vandinn yrði ekki
leystur ineð afskiptum stórveld-
anna, virðast i rauninni hafa
rætzt, ef ekki var vonlaust i upp
hafi, i fyrsta lagi að þau gætu
komið sér saman um lausn og í
öðru lagi, að aðilar í styrjöld-
inni féllust á þá lausn sem mælt
væri með.
ísrael hefir aldrei hvikað frá
þeirri afstöðu að aðilar í júní-
styrjöldinni semdu sin á milli
beint, en þvi hafa Arabar neit-
að — vitandi að þeir gætu þó
áfram fengið vopn og stuðning
frá Sovétríkjunum. Og á hinn
bóginn telja ríkisstjómir Araba
landanna sig til neyddar að taka
æ meira tillit til samtaka hermd
arverkamanna og flóttamanna,
sem ekki mega heyra neitt sam
komulag nefnt.
Einn þeirra stjórnmálamanna
Bandaríkjanna, sem um þetta
hafa rætt opinberlega, er Theo-
dore C. Sörensen, sem var einn
helzti ráðunevtur Kennedys for
seta, en Sörensen hyggst nú
bjóða sig fram til þess að taka
sæti Roberts Kennedys í öld-
ungadeildinni.
Hann lagði í vikunni sem leið
til við Fjórveldin að þau hættu
viðræðum um frið í Austurlönd-
um nær, því að ekki væru
minnstu líkur fyrir jákvæðum
árangri,
Landnámsáform á
herteknu svæðunum.
Það hefur komið fram í frétt-
um að fsraelsmenn hafa þegar
byrjað landnám á herteknu svæð
unum en í smáum stíl. Líka hef
ir verið unnið að athugunum á
stórfelldri athugun á hvort leysa
megi hluta flóttamannavanda-
málsins meö landnámi á Sinai-
skaga — koma fyrir 50.000
flóttamönnum Gazaspildunnar í
og í grennd við E1 Arish á Sinai
Sörensen
skaga. Frá þeim athugunum
verður nánara sagt, en geta má
þess, að tveggja ára athuganir
sýna ótvírætt, að minnst hætta
er á ágreiningi og árekstrum,
þar sem efnahagur Araba er
sæmilegur, en hafi menn ekk-
ert viö að vera, verði að sitja
auðum höndum ár eftir ár í von-
leysi, geta menn orðið gripnir 8r
væntingu og er ofstækisfullum
leiötogum vel ljóst hvar þeim
hentar bezt að bera niður vanti
þá menn.
Stöku menn ala þá von, að sá
tími komi — þótt hann kunni að
vera langt undan, að vandamál-
in leysist með stofnun ísraelsk-
arabísks sambandsríkis en eitt
höfuöskilyrði er að forustumenn
Araba falli frá tortímingarstefn-
unni og hagnýti sér dýrmæta
reynslu og þekkingu ísraels-
manna.
Pilsfaldurinn í ísraelsku kvennahersveitunum má ekki vera
meira en 3 cm fyrir ofan hnéskel, en ísraelski herlögreglumað-
urinn, sem greip tii málbands, en slíkt er óheimilt, fékk 35
daga fangelsi.
aiiam