Vísir - 24.03.1973, Blaðsíða 2

2
Vísir. Laugardagur 24. marz 1973.
visiftsm:
Teljið þér að viö eigum aö semja
við Breta um veiöileyfi, gegn þvi
að þeir virði landhelgina að ööru
leyti?
Kristján Jónsson, fulltrúi: Það
er af og frá. Ég lit svo á að við
höfum i ljósi athugana, sem fiski-
fræðingar hafa gert, ákveðið
hvernig á að deila veiðinni innan
þessa svæðis. Ef þetta er rétt hjá
mér getum við ekki veitt neinar
undanþágur frá þessu.
Stefán Stefánsson, nemi: Það
er sjálfsagt að leyfa þeim eitt-
hvað að veiða. Við eigum ekki
einir réttinn á þessu svæði, þeir
hafa rétt til að veiöa lika.
Helgi Benónýsson, verkstjóri:
Nei, það er óráð. Það á a'ldrei að
treysta Bretanum. Ég er búinn að
hafa nógu mikil skipti við hann til
að vita það. Það er allavega ekki
um annað að ræða en að allir séu
farnirúr landhelginni l.júnl 1974.
Þórarinn Sigurðsson, verka-
maður: Það kemur ekki til
greina. Það má ekkert slá af.
RÍKIÐ í PRENTSMIÐJU-
„INNKAUPUM"
Samningor í gangi
um 100 nílljóna kaup
Miklar sögusagnir hafa verið
um það, að rikissjóöur hafi hug
á að kaupa fasteignir og vélar
Félagsbókbandsins og Prent-
smiöju Jóns Helgasonar, sem
eru til húsa i Siöumúla 16-18.
Ætlunin muni vera, að líikis-
prcntsmiðjan Gutenberg flytji
starfsemi sina þangað.
Siðastliðið ár skipaði iðnaðar-
ráðherra nefnd i það verkefni að
gera heildarúttekt á rekstri
Gutenbergs. Nefndin skilaði
áliti til ráðherra i lok janúar
siðastliðins.
Rekstur Gutenbergs mun
hafa gengið erfiðlega á siðustu
árum og mun það aðallega vera
vegna slæmra húsnæðis-
skilyrða. Einnig mun véla-
kostur prentsmiðjunnar vera
mjög úr sér genginn og ekki
fullnægja þeim kröfum, sem nú
eru gerðar. Undanfarin ár mun
þvi hafa farið mjög fjarri, að
prentsm. hafi getað fullnægt
prentunarþörf helztu stofnana
rikisins.
Visir hefur það eftir áreiðan-
legum heimildum, að nefndin
muni hafa orðið sammála um
það, að ef möguleiki eigi að vera
á þvi að Gutenberg geti veitt
hinu opinbera þá þjónustu, sem
stjórnvöld telja nauðsynlega,
þurfi að gripa til róttækra að-
gerða. Núverandi húsnæði og
vélakostur sé ekki til neinnar
frambúðar.
Sé þvi um tvennt að velja;
Fyrri kosturinn sé að fjárfesta i
nýju húsi og nýjum vélum, en
búast má við, að það kosti
jafnvel hundruð milljóna.
Hinn kosturinn mun vera að
kaupa fyrirtæki I þessari starfs-
grein, sem fullnægði nauðsyn-
legum þörfum.
Siðari kosturinn mun vera
talinn vænlegri og munu aðilar
á vegum Iðnaðarráðuneytisins
hafa skoðað nokkur fyrirtæki,
Isafold, Hóla, Félagsbókbandið
og Prentsmiðju Jóns Helga-
sonar, með hugsanleg kaup i
huga.
Viðræður við eigendur og for-
ráðamenn tveggja siðasttöldu
fyrirtækjanna standa nú yfir, en
engin lokaákvörðun hefur veriö
tekin i málinu.
Að áliti sérfróðra manna
mundi kaupverð eigna sem
þessara ekki vera langt frá 100
milljónurn.
Húseignir Félagsbókbandsins
og Prentsmiðju Jóns Helga-
sonar eru sambyggðar og munu
hafa verið reistar með það fyrir
augum, að þar fari fram
prentun og bókagerð. Samtals
eru þær rúmlega 2000 fermetrar
að flatarmáli og að stórum hluta
tvær hæðir.
—ÓG
LESENDUR
HAFA
ORÐIÐ
PEYSAN
VESKIÐ
Kona úr Hafnarfirði skrifar:
„Strax og Visir sagði frá
ÞJÓÐHÁ TÍÐ OG
ENGAR REFJAR
Magnús Hörður llákonarson
skrifar:
Það hafa komið fram skoðanir
um það i fjölmiðlum, að hætta
eigi við að halda þjóðhátið á Þing-
völlum 1974 á þeim forsendum, að
það yrði svallsamkoma og ekkert
annað.
Það er eitt af ótal mörgum
dæmum um það, hversu þröngsýn
sjónarmið bindindispredikaranna
eru.
Hefur annars ekki verið haldið
upp á minna tilefni heldur en 1100
ára afmæli einnar þjóðar? — Er
það ekki mál hvers og eins, hvort
hann drekkur brennivin eða ekki?
— Kemur það ekki i sama stað
niður, hvort fólkið drekkur sitt
brennivin á þessum ákveðna stað
á sama tima og ef það mundi gera
það heima sjá sér á einhverjum
öðrum tima? — Ef mikil ölvun
yrði þarna, væri þá nokkrum
skömm gerð nema viðkomandi
sjálfum? — Eru ekki nógir aðrir
staðir til að halda þjóðhátiðina á,
ef hætta er talin vera á þvi, að
þjóðgarðurinn mundi skemm-
ast.”
KOM EN
þjófnaðinum á töskunni minni,
kom kona, sem hreinsar i
Reykjavikurapóteki með lopa-
peysuna, sem var i töskunni. Hún
hafði fundið hana i undirgangin-
um við apótekið. Taskan var tek-
in frá mér i verzlun i Austurstræti
á miðvikudaginn fyrir rúmri
viku, en hefur ekki hefur mér bor-
izt taskan sjálf, en i henni voru
rauðir hanzkar, lyklaveski með 3
lyklum, sem slæmt er að tapa. Þá
var lika i töskunni myndarammi
með simanúmeri eigandans og
fleira dót, svo ekki ætti að vera
erfitt að finna mig. Geta nú ekki
þeir, sem vita um töskuna, hringt
i mig i sima 50689. Það mundi
létta af mér þungum áhyggjum.”
— P.s. Taskan var eins og þessi á
myndinni”.
EKKI
BENSÍN EFTIR DÚK OG
DISK f HVERAGERÐI
Gunnar Ingi Kristjánsson,
nemi: Það kemur frá minum
bæjardyrum séðekki til greina að
slá af. Við getum vel unnið þessa
deilu án nokkurs undansláttar.
Sigurður Heigason, kaupsýslu-
maður: Við eigum ekki að selja
landhelgina. Við höfum fært út i
50 mflur. Við hvikum ekki frá þvi
og stefnum að að minnsta kosti
100 mflna landhelgi.
Umbúðir eins og
aftökupokor
B.H. hringdi:
„Mér finnst þetta dálitið ein-
kennileg smekkvisi hjá ÁTVR,
þegar hún valdi sér svarta poka
fyrir umbúðir utan um brenni-
vinið. Þessir pokar minna mann
helzt á „hauspokana”, sem settir
voru yfir höfuð þeirra, er taka átti
af lifi hjá þeim þjóðum, þar sem
dauðarefsins var við lýði.
Það var þó meiri nauðsyn til
þess að velja þessar umbúðir ögn
smekklega, fyrst það varð úr að
hafa þær svona sterklegar og
endingargóðar,'
Eg held samt, að þessi
endingargæði hafi verið mis-
ráðin, þvi að þessar umbúðir eru
ekki svo mikil prýði á landslag-
inu. Já, ég sagði landslaginu, þvi
að maður finnur þetta út um allar
sveitir, þar sem neytendur hafa
fleygt þeim Jrá sér að lokinni
náttúruskoðun.
Satt að segja eru þessir pokar
til stórlýta, og bara af náttúru
verndarsjónarmiðum einum
saman væri nauðsyn að taka
heldur upp bréfpoka."
Birgir i Hveragerði skrifar:
„Ég finn mig tilknúinn til þess
að reyna að koma þvi á framfæri
við oliufélögin, hvernig þjónustan
hér i Hveragerði er við okkur,
sem þurfum annað veifið bensin
og oliu á bila okkar. Það getur
varla verið, að þau viti af henni.
Á veturna getum við fengið
bensin á einum sölustað aðeins og
þá einungis eftir kl. sex siðdegis
fram til kl. ellefu að kvöldi. Um
helgar er svo opið hjá öðrum
sölustað kl. 9 til 12 á laugar-
dagsmorgnum og frá kl. 10 til kl.
12 á sunnudagsmorgnum. — Það
er allt og sumt.
Að visu á það að heita svo, að
opinn sé á öðrum timum söluturn,
þar sem hægt er að fá oliu á bil-
inn, en þar er opið aðeins kl. 3-9
(og er þó misbrestur á).
Ef maður verður bensinþurfi á
öðrum tima, þá verður maður
bara að bita i það súra og biða
eftir þvi, að bensinsalan verði
opin næst.
Ég held, að við greiðum með
hverjum litra þjónustugjald, sem
felur i sér, að það eigi að dæla
bensininu á bila fyrir okkur. Að
minnsta kosti er gjaldið það sama
og á Selfossi, og þar eru alltaf til
staðar afgreiðslumenn, sem gera
þetta fljótt og vel fyrir viðskipta-
vinina. — Hér er þetta öðruvisi,
og við verðum að gera þetta
sjálfir.
Við erum margir hér i
Hveragerði, sem vildum gjarnan
eiga þess kost að kaupa bensin
eða oliu að kvöldlagi, og við erum
oft spurðir að sliku af gestkom-
andi, en verðum alltaf að svara
þvi neitandi.
Hveragerði er þó i þjóðbraut.”